Profile
Blog
Photos
Videos
Gisterenmiddag heb ik 'onze' chauffeur gebeld die ons van de luchthaven naar het hotel heeft gebracht. De slimmerd had z'n kaartje afgegeven. Rond vier uur ben ik richting de Borobudur gegaan. De stad uit was nog een hele toer want het was best druk, we zaten dan ook midden in de spits. De rit zal ongeveer 42 kilometer zijn, maar we deden er bijna anderhalf uur over. Ik had zoals ik eerder schreef het Manohara hotel geboekt. Kamer vier, dezelfde kamer waar Gerard, op de kop af, twee jaar eerder verbleef. Alleen die stoere vent pakte toen de fiets om de afstand af te leggen. Nou, petje af tussen de vele scooters en de uitlaatgassen. Om over het vals plat en de hitte maar niet te spreken.
Het hotel is op het terrein van de Borobudur gesitueerd maar heeft een aparte opgang. Bij die opgang moet de chauffeur stoppen en wordt er door een politieagente een blik in de auto geworpen. Check in? vroeg ze waarop ik bevestigend antwoordde. We mochten doorrijden tot aan de receptie. Het inchecken nam niet veel tijd en even snel stond er een welkom drankje voor me klaar. Erg lekker. Later vernam ik dat het tamarinde stroop met koolzuurhoudend bronwater was. De stoop roeren moest met een citroengras stengeltje. Ook kreeg ik een toegangskaartje voor de tempel en ook een ontbijtvoucher. Al snel zet de schemer in dus besluit ik nog de prachtig aangelegde tuin te gaan bekijken. Ook wil ik kijken waar de ingang naar de tempel te vinden is. Dat was niet moeilijk, een openstaand hek door en je hebt toegang tot de chandi (= tempel). Ik loop wat rond over het terrein, vind het mooie 'openlucht' restaurant. Maar ik heb geen trek om wat eten. In plaats daarvan ga ik terug naar de kamer. Waar ik tegen een uur of acht in slaap dommel om tegen half twee weer wakker te worden. Daarna kan ik de slaap niet meer vatten... Ik ga tegen zes uur naar de tempel en loop door naar boven. De prachtige ronde terrassen ken ik heel goed. Inderdaad zoals Gerard in z'n reisverslag schreef; ' één van de mooiste plekker op aarde'...
De meeste van jullie kennen de voornaamste reden waarom ik hier was. Ik ga daar in deze blog niet over uitwijden. M'n ervaringen zal ik graag in een persoonlijk contact met jullie delen.
Inmiddels ben ik weer terug bij Bas in Yogyakarta. We besluiten het weer rustig aan te doen en blijven lekker hangen bij het zwembad. De luilakken :)
- comments
Ellen Fijn dat de wens in vervulling is gegaan! Nog goede vakantie verder!