Profile
Blog
Photos
Videos
Helloooo...
Oooohhh nog maar heel even en mijn trip zit er al weer op.....:-(!
Ruim vijf maanden ben ik in totaal weg geweest. Begonnen in het grote Australië, kerst en oud en nieuw met mijn familie gevierd, daarna naar het prachtige en liefelijke Nieuw Zeeland, om vervolgens door te vliegen naar het paradijselijke Fiji en mijn reis af te sluiten in het relaxte en warme Bali!
Wat een gelukkig mens mag ik zijn, dat ik dit allemaal heb mee mogen maken en kunnen beleven.
Het voelt dan ook erg dubbel om weer naar huis te gaan. Uiteraard kijk ik er heel erg naar uit om mijn familie en vrienden weer te zien, maar stiekem kriebelt er ook nog iets onderhuids...
Ach eerst maar weer eens zorgen dat er brood op de plank komt thuis...;-)
Zoals sommige misschien wel gehoord hadden, ben ik net op tijd vertrokken uit Fiji, want niet veel later stonden grote delen onderwater. Erg sneu voor alle inwoners en toeristen.
Voor dat ik naar Bali vloog had ik een overnachting in Singapore. Ik was ook helemaal gesloopt van die reis, dus toen ik die nacht rond 00.30 uur aankwam, dook ik ook meteen mijn bed in. Voor mijn gevoel was het al weer bijna ochtend en dus ongeveer zo'n 24 uur op. De volgende dag eerst nog een beetje van de stad kunnen zien en toen op weg naar Bali. Petra zou vanuit Amsterdam naar Bali komen en had een tussenstop in Singapore. En onze gate bleek vlak bij elkaar te zijn. Ik bleef tot het allerlaatste moment wachten om de gate door te gaan, zodat ik Petra nog even zou zien, maar op een gegeven moment moest ik er echt door, wilde ik nog in het vliegtuig kunnen. En ja hoor, net toen ik de gate door was, zag ik het vliegtuig waar Petra in zat aankomen. Ik zwaaien en kloppen op de ruit, toen ze uit de gate kwam, maar ze zag me niet. Net toen ik haar wilde smsen zag ze me. Helaas kon ik niet meer naar buiten, dus stonden we met gebaren en een dikke glazen wand tussen ons in, elkaar te vertellen hoe het ging. Ook dan is je telefoon in eens heel handig. Gewoon berichtjes schrijven en elkaar laten zien door de glazen wand....haha was een mooi gezicht voor andere denk ik.
Mijn vliegtuig had vertraging en uiteindelijk vlogen we zowat letterlijk achter elkaar aan richting Denpasar.
Op het vliegveld aangekomen, werden we opgehaald en reden we naar, jawel...Club Med...! Zo, dat is even een verschil na al die soms stinkende, kleine, rommelige dorms waar ik in had geslapen de laatste vijf maanden. Petra werkt voor Club Med en zo konden we daar voor een prikkie zitten. Uiteraard was alles weer ongelofelijk mooi en het eten goed. Helaas konden we daar niet langer dan twee nachten blijven, maar dat mocht de pret niet drukken en hebben we ons heerlijk vermaakt bij het zwembad :-).
Na ons relaxte begin aan de kust reden we naar Ubud, een stad ongeveer in het midden van Bali, midden tussen de rijstvelden. Nu begon ons Bali avontuur pas echt. Wat we in Nederland met fietsen hebben, hebben ze in Bali met scooters. Niet normaal zo veel. Overigens zie je dat veel in de Aziatische landen.
We sliepen in een Lodge, waar ook een Spa bij was, dus besloten we maar meteen met een massage te beginnen. ;-).
Maar niet alleen hebben we ons laten verwennen door de behandelingen die ze hadden bij de Spa, ook hebben we de rijstvelden gezien, op olifanten gezeten en gevoerd, naar een apen bos geweest, de stad bekeken, een heleboel tempels, heilige waterbronnen en mijn hoogte punt, een bezoekje aan de healer Ketut Liyer. Misschien hebben sommige de film Eat Pray And Love wel gezien, waarin hij ook voorkomt. Het was een hilarische belevenis en leuk om meegemaakt te hebben, maar het stelde echt niks voor. Uiteraard was ik daar al voor gewaarschuwd in de Lonely Planet, maar toch wilde ik kijken of hij tijd had. Toen we er aankwamen, was er inderdaad tijd voor mij. Ik moest naast hem gaan zitten en gaf hij me een reading. Petra zat vlak bij en luisterde mee. Maar na drie minuten raakte ze totaal de tel kwijt bij de keren dat hij riep...'I'm so lucky to tell you' en 'You're so Pretty'. Vervolgens was dat de slogan van onze vakantie...;-). Maar goed ik weet nu in ieder geval dat ik 1 keer ga trouwen. De ware tegen kom als ik 29 ben en ik vervolgens op mijn 30e ga trouwen. En ik krijg twee kinderen. We zullen zien of het uit komt :-).
Na de paar dagen in Ubud reden we naar Seminyak, waar we de laatste dagen zouden verblijven. Leuke plek, met mooie beachclubs. Bali was een verademing qua kosten na Australië en Nieuw Zeeland, maar ok sommige clubs waren weer gewoon Australische prijzen, aangezien het er stikt van de Australiërs. Maar met dat laatste hadden Peet en ik geen problemen mee ;-).
De laatste dagen in Seminyak gebruikte we om te relaxen en onze laatste souvenirs te kopen. Helaas ging Petra twee dagen eerder naar huis dan ik.
Ik vloog eerst weer naar Singapore, waar ik bijna een hele dag nog de tijd had om rond te kijken om vervolgens naar huis te vliegen...
- comments
Petra E Hi pretty Patty, ik zie nu pas dat je al over Bali hebt geschreven. Leuk! Ik was weer even helemaal terug. Xx
Kim Laurente e laatste dagen in Seminyak gebruikte we om te relaxen en onze laatste souvenirs te kopen. Helaas ging Petra twee dagen eerder naar huis dan ik.Petten Ed hardy k vloog eerst weer naar Singapore, waar ik bijna een hele dag nog de tijd had om rond te kijken om vervolgens naar huis te vliegen...