Profile
Blog
Photos
Videos
Dat verlossende belletje komt niet snel. Slecht een persoon belt, maar haakte rap af als hij hoort dat het geen automaat is: daar kan zijn dochter niets mee beginnen.
Terwijl we geen telefoontjes ontvangen ontdekken we dat San Diego een super chille stad is. We blijven een hele dag op het vliegdekschip de USS Midway en shoppen tot we neervallen in de XXII en Urban Outfitters.
Het hostel waarin we verblijven het party hostel is. Vrijwel het hele hostel gaat mee op de pubcrawl. Het tempo zit er goed in, elke keer moeten we ons bier adten om weer naar de volgende kroeg te vertrekken. Kat probeert gewoon vrienden te maken met een paar jongens (ze heeft al een vriendje), maar iedereen moet toevallig naar de wc. We leren dat ze in Engeland geen gingerbread huisjes maken, maar worsenpoppetjes en zeilboten(spek). Inderdaad zijn broccoli stronken dan bomen.
Iedereen gaat compleet uit zn dak en om 2 uur worden we de kroeg uitgeveegd. We laten ons wat rondrijden op de 'perdicab' en eindigen in een freestyle-rap-battle op straat.
Nog steeds de Dodge in ons bezit. Er is een tekort aan hostel staff dus besluiten we 2 dagen schoontemaken tegen gratis verblijf en gebruik van alle voorzieningen. Katrina doet de kamers, Lisa de badkamers, wc's en partyroom, Margreke de keuken en was. Het is precies leuk genoeg voor twee dagen, maar de Dodge is er nog steeds.
Op maandag spreken we af met Chris (zoon van iemand die we eerder ontmoet hebben). Hij is een reusachtige jongen, die gek is van salsa en swing dancing (vrouw in de lucht gooien). Hoewel hij 's ochtends over-datum melk heeft gedronken (nogal buikpijn heeft) neemt hij ons mee uit eten. Dan vouwt hij zichzelf in de Dodge en laat ons de San Diego kust zien met de mooiste zonsondergang tot nu toe! Hij verklapt ons dat je gratis kan zwemmen in het zwembad van het Marriot hotel. We lopen inderdaad zo het buiten zwembad in en pakken we een handdoek van de stapel. Het bubbelbad is behoorlijk warm, maar fijn!
Ok. Niemand wil de Dodge. Ook niet voor 3500$. We gaan een dag lang autodealers af. We beginnen met een zeer teleurstellend aanbod van 700$ en eindigen met een aanbod van 2000$. Nog een keer via craigslist dan, voor 2600$. Ons koopje wordt geroken, want nu worden we wel gebeld. De tweede testrijder wil hem hebben. Er worden keiharde onderhandelingen gevoerd en de meneer ontdekt nog een lekkende slang onder de auto (Ojee…). Goed dan, 2500$ en we hebben het er niet meer over.
Geld in de zak: tijd om thanksgiving te vieren. Met het hostel eten we kalkoen, mashed potatoes, pumpkin soufflé, beans, cranberry sauce, etc. We kijken, geheel volgens traditie american football (vreemde traditie). Pumpkinpie toe.
San Diego is voorbij. Onze backpacks barsten bijna van al onze rotzooi en ze zijn loeizwaar. Op naar de grens. In Tijuana gaan we een bus pakken naar Ensenada. Katrina heeft daar net een hostel geboekt.Hasta la pasta, tot de volgende! Margreke
- comments