Profile
Blog
Photos
Videos
Canyon en vegas
Na ons heerlijke weekje Malibu, lag Las Vegas in het verschiet. In Washington hadden we het echtpaar Bob en Cheryl ontmoet die ons hadden uitgenodigd bij hun thuis in Vegas. Na een telefoontje waren we welkom en kwamen we na een paar rondjes door Vegas te rijden aan in hun riante huis.
De eerste avond zijn we natuurlijk de Strip opgegaan. Zoveel lichtjes, zoveel spektakel. Ik had me al van alles voorgesteld, maar Vegas is zo groots en overdreven, dat het nog meer was dan ik had kunnen bedenken. We keken onze ogen uit, werden wat treurig van de vele mensen die urenlang alleen achter een fruitmachine zaten, maar hebben afgesloten met flink dansen in een van de nightclubs waar Mike Tyson zich ook vermaakte.
Twee heerlijke dagen hebben we gehad bij hun. Ze hebben voor ons gekookt, 's ochtends stond er een heerlijk ontbijtje klaar en we mochten doen alsof we thuis waren. Soms heb je dat even nodig, een zachte bank, pluizig vloerkleed en sfeervolle verlichting terwijl een fijn muziekje op de achtergrond speelt. Dat je je met een kopje thee voor de tv kunt nestelen en kunt genieten van de warmte. Aan al deze behoefte voorzagen Bob, Cheryl en hun hond en katten ons. Zo erg dat we dag twee in Vegas geen stap buiten hun deur hebben gezet.
Na uitgebreid ontbijten ontdekten we de karaokeset in hun garage. 35000 liedjes en geen ramen of klok in de buurt (net als de casino's) resulteerde erin dat we tegen vijfen wat gaar, schor, maar voldaan de garage uitkwamen en het buiten al donker bleek te zijn. De etensgeuren kwamen ons alweer tegemoet en na de maaltijd klommen we op de fantastische, met achteroverleun en voetenbankmechanisme, banken waar hun hond en kat zich vervolgens weer tussen ons in nestelde. 700 televisiezenders tot onze beschikking, meerdere filmkanalen. Om 02.00 snachts toen James Bond, Casino Royal net was afgelopen en Coyote Ugly begon, besloten we toch maar eens te gaan slapen...
En was het de volgende ochtend alweer tijd voor ons vertrek (maar niet voordat we nog even een bezoekje brachten aan The Worlds largest giftshop..).
Na een paar uur in het donker rijdend, keihard oldies meezingend op de radio kwamen we aan bij de Grand Canyon. Het was volle maan en een heldere hemel. En daar vingen we de eerste glimp op van de Canyon. Ongelooflijk wat een natuur. Ik kreeg het er een beetje benauwd van en moest me even vasthouden aan de anderen, terwijl we daar stonden aan de rand van dat enorme gapende gat in de aarde. Nog zoveel groter en indrukwekkender dan je je kunt voorstellen. Helemaal toen we daar met zn drieen stonden met de maan als onze verlichting. In mijn filosofische reisboek las ik dat dat dus is wat men sublime noemt. Zo overweldigend mooi dat het je bijna een ongemakkelijk gevoel geeft.
San Diego
San Diego. Eigenlijk nooit veel over gehoord voor we hier kwamen, maar wat een leuke stad! San Diego is 1,5 keer zo groot als San Francisco en ligt heerlijk aan zee. Het is al dagen 30 graden en het echte zomervakantie gevoel komt ons aanwaaien in een warm briesje. We zitten midden in het centrum tussen allemaal italiaanse restaurantjes met terras, waar we elke avond weer watertandend langslopen met ons tasje met boodschappen voor die avond. Maar toevalligerwijs hebben we vrienden gemaakt met een italiaan. Die ook nog eens kok was als bijbaantje... Vol enthousiasme riepen we dat hij dan voor ons moest koken, en dat kon natuurlijk niet geweigerd worden. Dus gister hadden we ons eigen italiaanse restaurant in het hostel waar we van een lekkere pasta carbonara hebben genoten. Het enige verschil was dat het benauwd was binnen en in plaats van een warm briesje hadden we de ventilator loeien..
San Diego is ons eindpunt van de VS. Het voelt echt als deel 1 dat we afsluiten, twee maanden alweer, 1/3 van de reis. Al wat ons hier nog rest is het verkopen van de auto... Een wat zwaarder elementje. Maar we hebben onze auto getrakteerd op een 'super deluxe carwash' en hij heeft er nog nooit zo mooi uitgezien. Onze hostelkamer daarentegen, heeft er nog nooit zo slecht uitgezien, nu alle troep die in de achterbak ligt daarheen is verhuisd. Langzaam zijn we stapeltjes aan het maken: Dit-moet-weg, dit-moet-naar-huis-gestuurd. Gister hebben we na een goede shop sessie het stapeltje dit-moet-naar-huis nog even een beetje uitgebreid...
We hopen dat de autoverkoop een beetje gaat lukken. Hij staat prachtig te blinken op een advertentie op internet en het is nu afwachten op een belletje van een potentiele koper. Daarnaast lopen nog wat vage opties bij wat dealers. Als jullie allemaal een beetje aan ons en onze Dodge denken vandaag, wie weet krijgen we vandaag dan wel het verlossende belletje!
Daarna is het op naar Mexico. We hebben al wat tips gekregen van de vele mexicanen die hier wonen, en we weten waar de bus vertrekt naar ons eerste doel. Wij zijn er klaar voor! Alleen nog even de San Diego Zoo bekijken....
Liefs Lisa
We hebben vandaag heel enthousiast gepost, wil je onze andere verhalen nog lezen (surfen en halloween) dan kun je linksboven het drop-out menuutje openen (bij de datum (nu staat er nog today)) om naar de andere verhalen te gaan...
- comments