Profile
Blog
Photos
Videos
Woensdag 13 juli 2011, Severin Sea Lodge – Bamburi Beach
Jambo! Gisteren zijn we dus weer terug aangekomen bij het hotel, om circa 15:45. Het was weer een lange rit en merkbaar was dat Uambua ook erg graag naar huis wilde. Hij woont 150km noordelijker en die afstand legt hij af met de bus. Thuis heeft hij een vrouw en twee zoons, zijn ouders wonen bij hem in de buurt. Zijn vrouw werkt overigens ook, in een hotel dat hij ons heeft aangewezen.
Intussen zijn we al weer goed uitgerust hoor, een goede , vroege bedrust en een dagje luieren (nu ja, 20 baantjes gezwommen, waterpolo wedstrijd en tafeltennis) kunnen we er weer goed tegen.
Morgenmiddag gaan we met een dhow naar Fort Jesus, daar krijgen we een rondleiding en blijven we eten…
Dan nu, weer terug in de tijd naar zondag 10 juli.
Zondag 10 juli
De blog dateerde ook al van die tijd, echter die was ’s ochtends. Die middag hebben we weer een game drive gedaan, na een tijd lang niets gezien te hebben komen we een paar giraffen tegen. Één lijkt zijn aandacht te richten op iets wat van ons af ligt, maar we zien zelf niets en rijden verder.
Even later spot Floor een krokodillen staart, ik zie hem ook en hij is gróót die staart. Helaas gaat hij snel het water in en hebben we geen foto’s kunnen maken. We rijden verder en komen opnieuw een groep giraffen tegen, ditmaal een stuk of 5. Het lijkt alsof we hun betrappen, verbaasd kijken ze op.
Verder weer en zien een nog grotere groep giraffen, 7 dacht ik. En weer kijken er een stuk of 4 één bepaalde kant uit, de gids rijdt die kant op en als snel verlaten we het min of meer gebaande pad en rijden echt de bush in. De gids verteld dat de leeuwen van vanochtend gezien zijn met bovenmatig gezonde interesse voor de giraffen, ze moeten hier ergens rondhangen. Giraffen, zo verteld hij, kunnen goed gevaar zien aankomen omdat ze zo lang zijn, waarschijnlijk is het dat zij de leeuwen allang gezien hebben. Hij verteld ook dat, omdat de giraffen goed zicht hebben, de zebra’s, impala’s etc. in hun buurt blijven. Rent de giraf weg, dan volgen zij…
Flink zoeken door de bush en dan opeens ziet Arianne ze! Arianne ziet toch wel snel dieren in de bush, waar ik moeite heb om ze te herkennen herkent Arianne ze heel snel. In rap tempo én met opgewonden toon meldt Uambua over de radio dat ze gevonden zijn. Snel racen andere busjes onze kant op. Wij gaan weer verder na enige tijd, maar zien behalve een mooi landschap niets bijzonders meer. Die avond nemen we allemaal een steengril menu en tijdens het eten komen er grote aantallen zebra’s en impala’s ook bij ons eten.
Maandag 11 juli
De volgend dag hebben we pas om 07:00 uur een bush wandeling, Tom blijft lekker slapen in de tent en met zijn drieën volgen we Masai Tom (!) door het gebied direct voor het kampement. Hij legt ons uit over de Small Five (Elephant Shrew, Buffalo Weaver, Rhino Beetle, Ant Lion en Leopard Turtle), de verschillende soort uitwerpselen en waarom deze vast (compact, herkauwers) of juist los (vezelrijk) zijn en over Masai gebruiken en levenswijzen (de tooth brush tree, de acia tree). Allemaal echt heel interessant en Tom verteld het met overgave en enthousiasme, hij maakt er écht een les van!
Later die ochtend hebben we een massage, Arianne en ik ondergaan die, de kids blijven achter om in de tent te relaxen. Heerlijk hoor, in het naast gelegen zwembad krijgen we nog een kopje thee geserveerd, we zwemmen nog wat, vallen in slaap en gaan terug naar de tent.
Die middag hebben we dan ook nog een Bush Lunch, midden in de bush (ach maar 5 minuten lopen van het kamp, maar daar zie je helemaal niets meer van), gebracht en bewaakt door een Masai krijgen we onze, ter plekke gekookte lunch, voorgeschoteld. Wijn, bier, fris, gedekte tafel, ober en kok…. Alles is er. Het menu is een gemixte salada gevolgd door een wortel/gember soep, daarna een biefstuk met champignons saus gecombineerd met gekookte aardappeltjes met groente, als dessert ontvingen we een fruittaartje met vanillesaus. Het is eerst wat vreemd en ongemakkelijk maar al snel raken we leuk met elkaar in gesprek. We bedankt de kelner en kok omstandig en vertrekken weer onder de hoede van de Masai krijger terug naar het kamp.
Daarna dan onze laatste gamedrive, weer veel zebra’s en giraffen, maar ook wat elands en dik-diks (Tom zijn favoriet). We zijn op weg naar de Mzumi Springs, een park waar krokodillen en nijlpaarden zitten in een groot meer. Mzumi Spings is overigens dé water voorziening voor Mombassa en haar omgeving. Al het water dat vanaf de Kilimanjaro richting Kenia stroomt wordt door een vallei geleidt van andere bergen en komt hier de grond uit. Schitterende uitzichten met helaas maar weining hippo’s en krokidillen. Op de terugweg zien we eindelijk Dik-diks staan, langs de kant van de weg, duidelijk is dat we hen verrast hebben want ze rennen niet weg (normaal zijn ze erg schuw) en blijven stil staan. Later ook een rennende giraf, op de foto gekregen gelukkig! Tom kan ze dus goed op de foto zetten en daar is hij erg blij mee. We zijn op weg naar Poachers Lookout om de zonsondergang te zien. We komen boven en zien een auto van Severin Safari Lodge staan met twee kelners…. Een gedekte tafel met champagne koeler, glazen en canapé’s…… We worden heel vriendelijk begroet en worden naar onze tafel begeleidt…… Dit had ik niet verwacht en veel me helemaal de decadente VIP.. andere bezoekers van Poachers Lookout schieten bijna weg en voelen zich wat te veel misschien? Dan wordt óók nog de sound track van Out-Of-Afica opgezet… Floor vindt dit ronduit belachelijk en arrogant en wil er niet bijhoren, we snappen dat eigenlijk wel… tot aan de muziek was het leuk, daarna overdone…. Later zegt Arianne dat de twee kelners er ook erg veel schik in hadden toen ze de muziek aanzette….. De donderstenen… We gaan met zijn allen op de foto en rijden daarna in het donker terug, ook een magische ervaring.
Dan onze laatste avond maaltijd hier, en ik moet zeggen, al dat eten… ik wordt er een beetje simpel van.. Arianne ook wel, beide nemen we een simpele bouillon en gegrilde kip. Bij het toetje gaat het toch nog fout bij mij, een pannenkoek met gekarameliseerde ananas… De kinderen gaan weer voor de fondue, ze eten er allebei goed van!
Die nacht willen de kinderen graag bij één van ons slapen, Tom gaat bij mij en Floor bij Arianne. Een echte mannentent dus waar we lekker kunnen boeren en scheten kunnen laten! Die nacht wordt ik wakker, net als de andere nachten van dierengeluiden rond de tent. Ik hoor steeds hoeven getrappel en graas geluiden. Na wat gewoel bedenk ik me en besluit uit bed te stappen, dit is mijn laatste kans om misschien nog iets bijzonders te zien… Ik kijk door het zijraam en zie op 5 meter afstand een giraf staan, hij eet van de acia boom. Een andere loopt langs de tent en begint aan een andere boom. Iets verder rechts, meer achter de tent, staan 3 zebra’s. Één op nog geen 3 meter… een 15 minuten sta ik te genieten en ga dan weer terug naar bed.
Dinsdag 12 juli
Die ochtend verteld Arianne dat ze om ongeveer 6 uur wakker werd en direct voor de tent langs (we kijken namelijk recht van uit het bed de bush in.. sorry…) een giraf langs zag lopen. Ook zij heeft op haar knietjes gezeten zitten kijken, de rits een stukje open. Daarna ziet ze ze nog drinken bij de drinkplaats, rechts van ons. Als de Masai komen om te helpen met de koffers te dragen één dat er zelfs een luipaard bij de drinkplaats heeft gezeten die ochtend…..!
Om 07:30 vertrekken we weer, we stoppen nog bij een nadere Lodge waar hij kan tanken en wij pikken nog even een uitzicht mee vanuit hun restaurant. Eerlijk is eerlijk, toch wel de overtreffende trap hoor…. Later die dag vinden we nog erg veel olifanten, ook van heel dichtbij.. en dat was mijn wens.. iedereen heeft dus zijn succes geboekt. Floor en Arianne de leeuwen, Tom zijn dik-dik en ik de olifanten van dichtbij. Maar ook zijn we het wel eens dat we de giraffen wel het meest gracieuze dier vinden. Ook erg gelukkig prijzen we ons dat we nog Buffelo’s zien (dat betekend dat we 3 van de 5 Big Five hebben weten te scoren). Dit keer heb ik ze zelfs gespot!
We lunchen onderweg, en ondanks dat de reisbeschrijving vermeld dat we een lunchpakket meekrijgen (ik heb ze ook niet zien liggen trouwens), vraag ik toch bezorgd af waar we dit gaan doen dan. Onderweg niets anders dat erg lokale gelegenheden gezien waar je niet graag je eten zou bestellen… Toch is het zo dat we een toeristen shop langs de kant van de weg naar tafeltjes geleid worden en daar de meegebrachte lunch krijgen uitgedeeld. Uambua had ze op de bij rijdersplek liggen… ..
Eindelijk komen we in Mombasa aan, ik maak wat foto’s vanuit de auto, onopvallend. Ik wil niet voor opschudding zorgen, zijnde de toerist die zich vergaapt aan de armoede.
Lekker om weer terug te zijn, de kinderen racen naar het zwembad en die avond eten Arianne en ik weer light… rijst en vis. Zelfs het dessert is fruit…
Woensdag 13 juli
Het ontbijt was toch moeilijk om light te doen… eieren, spek, worst en hash browns.. Arianne doet het beter hoor… Maar daarom die sportieve activiteiten dan ook hé, ik begin het erg zonder te vinden van die afgelopen paar maanden dat ik begonnen met hardlopen en toch een kilo of 4 ben afgevallen.. ik denk dat het dubbele er weer aan zit…
Verder hebben we flink rustig aan gedaan. Wel die middag nog Lars Boom zien strijden voor de etappe zege, een zuid-afrikaanse sport zender zend het uit. Dat pak ik toch ook even mee de komende dagen met de Pyreneeën ritten voor de boeg.
Morgen ga ik mijn duik afspreken en die middag hebben we dus Mombasa by Night. Het zal wel zaterdag worden voordat ik me weer meldt, kan ik vertellen over het duiken..!
Ooh ja, foto’s zijn onderweg maar wellicht dat je ze pas donderochtend kan zien..!
- comments