Profile
Blog
Photos
Videos
Zondag 10 juli 11:30
Onvoorstelbaar en je kent het alleen van uit de film, onze lodge is werkelijk super en tart iedere woordelijke beschrijving, zelfs de foto's die je ervan maakt doen geen recht.
Hier zit je écht midden in Afrika, midden in de bush met niets tussen ons en wat er in leeft. We ontbijten, lunchen en dineren in de open lucht, de zebra's, elands en wilde honden komen drinken bij één van de drinkplaatsen, een 30 meter verderop. Welke ook 's avonds verlicht zijn. Dat biedt een mooi schouwspel als we op ons verhoogde prive dek (+3 meter) zitten.
Eekhoors en vogels houden je gezelschap aan tafel, hagedissen zitter iets verderop. Herhaaldelijk, zittend - liggend of lopend, verschijnt er een grote grijns op mijn gezicht... wat bijzonder om hier te zijn, met zijn vieren én de kinderen dit zó enthousiast zie mee maken.
********
Zaterdag 09 juli 2011
Het avontuur begon voor ons al gisterenochtend, om 05.15 uur ging de wekker en 6 uur vertrek met 3 busjes. Gebruikelijk hier, om met busjes ipv de bekende trucks de safari te doen. Eerlijk is eerlijk, de eerste twee uur waren een regelrechte ellende, door Mombassa heen laat Arianne en Floor niet op hun gemak voelen. Leuk is de aanblik zeker niet altijd, vuilnis, armoe, krotten en hier en door toch wel érg ongelukkig kijkende mensen, om niet te zeggen dat er een zekere boosheid in te ontdekken valt.
Daarna komen we buiten de stad, worden de wegen beter en zie je het "platte land". Hier en daar een dorpje of stadje op een kruispunt, het moet er letterlijk zijn neergevallen want structuur e.d. zoals we die gewend zijn bij ons is er natuurlijk niet. Kennelijk natuurlijke ontstaan als rustplaatsen van met name vrachtwagen chauffeurs gezien de hoeveelheid vrachtwagens.
Na circa 3 uur hebben we een stop, eigenlijk heb ik niet eens door dat we als 3 uur onderweg zijn, dat valt dan weer mee. We kopen daar een safari "ranger" hoed voor Tom en mooie leren sandalen voor Arianne. Floor wil niets, ze ziet niets wat haar aanspreekt. Mensen zijn nieuwsgierig en willen weten waar we vandaan komen.
Weer later na een tankstop ("hahaha, ze willlen geen bananen kopen...." en de sjans die Tom krijgt van de verkopende dame) rijden we door naar de gate van het park. Net als ik een SMS aan het versturen ben naar het thuisfront (wellicht wat bezorgd) stoppen we plotseling....., olifanten rechts van ons!. Wat later bij de gate aangekomen is er ook net een bus schoolkinderen gearriveerd, wij zijn reuze interessant en tot onze verrassing klinkt er vollop "Ciao" en "Arividecci" uit de bus. Onze gids verteld dat kinderen op school ook Spaans of Italiaans leren (lagere school welteverstaan!).
De gids legt uit dat we snel doorrijden om de lunch te halen in de Lodge, zien we wat dan stoppen we maar we gaan niet op zoek naar dieren.
Wat snel rijden betekend op onverharde wegen daar komen we snel achter, ik denk toch dat een snelheid weten te halen van 60 km p/u af en toe en vrees of de laptop hier wel tegenkan. Wat een getril en gebonk, stenen spatten tegen de auto dat het lijkt alsof er continu iets aan het afbreken is. Tom is wat bezorgd, maar eenmaal gerustgesteld vindt hij het rete gaaf.. die gigantische stofwolk achter ons...!
Na een 3 kwartier rally rijden spotten we achtereenvolgens: olifanten, zebra's, bavianen, giraffen (héél dichtbij!), springbokken, waterbokken, impala's. Om ook niet ongenoemd te laten is het landschap en de uitzichten die dat biedt, wat is dit onvoorstelbaar mooi!
Kwart voor twee komen we aan bij de Lodge, wow! De foto's die ik nog moet gaan maken laat ik maar voor zich spreken, dit is zoals safari moét zijn. Jullie enige optie is om dit precies zo ook mee te maken. Een drankje en een lunchje verder gaan we naar de Lodge.... ik schreef het eerder al, dit is niet normaal gewoon.. en tweezits bad IN de tent, twee wasbakken heb ik thuis niet eens... vanuit bed kijk ik recht de bush in.....
Even liggen en het is half vijf, game drive tijd... giraffen, impala's, waterbokken, springbokken, bavianen, blauw-bal apen, landschap en uitzicht... het verveelt ons écht niet.
Met Tom heb ik in het bad gelegen, terwijl Floor douchte in de open douche. Dan maken we ons klaar voor het diner, we stappen naar buiten en zien elands bij onze drinkplaats staan. De Masai krijger, beveiliging en escorte, komt ook kijken en verteld enthousiast. Hij begeleidt ons naar het restaurant, misschien 5 minuten lopen in het pikke donker.
Diner.... fondue met zijn allen, kijkend naar de verlichtte waterplaats en bedienend personeel op sterren nivo, álles kan. Is dit dan het Hof van Eden of zo? Terug naar de tent weer onder escorte.. morgen ochtend wordt we ook door hem gewekt.... 6 uur....
*************
Zondag 10 juli
Even een kopje koffie, het wordt net licht, en we vertrekken weer. We rijden wat rond maar zien niets, nakkes, nada... Toch lijkt de gids op zoek te zijn, spraakzaam is hij daar niet echt over.. Maar dan druk gepraat over de radio en het gas wordt ingetrapt, we rally-en weer een behoorlijk stuk, zonder uitleg maar duidelijk dat er iets aan de hand is. Plots onderweg stapt hij bovenop zijn rem en zien we wildebeasts (gnoe's volgens mij?), maar snel gaan we weer door.. hij belooft ons iets beters........ En dan zien we een stuk verderop een aantal busjes bij elkaar staan, dit moet bijzonder zijn.... en jawel, een troep leeuwen... 3 vrouwtjes en 2 jonge mannetjes. Allemaal familie volgens de gids, zodra er een vreemd mannetje bij de groep komt moeten die twee weg. Ze zijn duidelijk wel de mannetjes, ze zijn lui... De dames (één neemt steeds het voortouw) lopen steeds langzaam verder. De mannetjes lopen achteraan te sjokken. Ze lopen écht vlak langs óns busje! We zien nog wel meer later, weer olifanten, girafen, dik-diks, impala's, bavianen, struisvogels en een paar warthogs (wrattenzwijnen?). De gids sluit terug bij de Lodge onze drive af en verteld dat er hier in de omgeving mensen al een week op safari zijn én géén leeuwen gezien hebben, om half vijf gaan we weer op pad en gaan we zoeken naar nijlpaarden.
Ontbijt dan maar he.. Egg Benedict bestellen Arianne en ik.... Floor keuvelt met de kok terwijl deze haar omelet bereidt, Tom eet zijn pannenkoek, pa en ma zitten tevreden onderuit. Regelmatig kijken we elkaar aan en kunnen het lachen niet onderdrukken. Hoe vaak heb je zulke hoge verwachtingen en komen die uit? Sterker nog, het is beter....
Circa 100 foto's van de 300 die we met zijn drieen genomen hebben (Tom: "JA! IK HEB HEM!!").... Internet is gratis hier, maar niet snel..... worden geupload. Plezier!!!
- comments