Windía, ima hinalla? (Hello, how are you in Quechua)

Op onze 2e dag in Cusco leerden we Kerrie en Sean kennen (een koppel uit Nieuw Zeeland). Een leuk feitje is dat zij de kamer boven ons hebben en je werkelijk alles, maar dan ook echt alles hoort. Tijdens het ontbijt de volgende dag kwamen zij op het idee om die dag paard te gaan rijden door een deel van de Sacred Valley. Aangezien Nientje fan is van paardje hop en ik zelf ook graag wel eens op zo'n knol wilde zitten, besloten we met hen mee te doen (bijkomend voordeel: alles is goedkoper als je met meer mensen bent). We werden rond 13u opgehaald door cowboy Gabriel (wel met de auto...), helaas overleed de auto na 2 minuten... Gevolg was dat Sean en ik konden gaan duwen... Gelukkig alleen maar naar de kant van de weg. Probleem was door Gabriel echter zo opgelost: gewoon met z'n 5en in een taxi (6 met chauffeur, zie foto). Eigenlijk begon onze trip dus al met hilarische momenten en ontzettend veel lachen! Goed, na een ritje van 15 min kwamen we bovenop een berg aan bij Quenqo. Daar werd ons een gids toegewezen (Cesar), die volgens Gabriel erg goed Engels sprak..(ik heb ongeveer 10% verstaan van wat hij zei). Maar het was een ontzettend leuke vent die gedurende de dag steeds meer 'open' werd.

Goed, als eerste kregen we een rondleiding door Quenqo, een soort van rituele plaats waar ook offers werden gemaakt. Veel van de vormen in de gebouwen (en de schaduw hiervan) stonden in het teken van de Puma. Hierna liepen we nog ongeveer 10 min verder de berg op (pfff vermoeiend hoor op deze hoogte...) waar de paarden in de schaduw van de bomen op ons stonden te wachten. Even voor degene waarvan ik weet dat ze het willen weten: de paarden zagen er goed verzorgd en gevoed uit!! Een rit van een uur op de paarden, de berg op, volgde. En wat was dat geweldig! In het begin ook wel even doodeng... De weg was namelijk steeds een smal bergpaadje met veel losliggende stenen..en het ging vrij steil omhoog. Het uitzicht was prachtig! Helemaal bovenop deze berg gekomen, verruilden we onze paarden voor een colectivo (kleine bus) om hiermee naar de andere ruines te gaan (o.a. Puca Pucara). Na deze tocht de bus weer verruild voor de paarden waarmee we onze weg vervolgden naar Sacsayhuaman (spreek het hardop uit en je krijgt sexy woman :D). Leuke tocht, behalve het einde... Het laatste stuk was een ontzettend steil pad naar beneden wat alleen maar bestond uit losse stenen. Het laatste stuk wilde ik mijn paard Bonito via een makkelijker pad sturen echter het beest was ontzettend eigenwijs en ging via de andere kant. Daar moest hij een 'trapje' van 30 cm af...wat resulteerde dat ik met angstzweet op m'n rug bijna met paard en al op m'n bakkus ging. Gelukkig hield Bonito het! Onderaan verlieten we de paarden om het laatste stukje lopend naar sexy woman te gaan. Hier kregen we nog wat uitleg van Cesar. Toch wel een leuk feitje: als je de plattegrond van Cusco goed bekijkt, dan is dit de vorm van een puma waarbij Sacsayhuaman de kop is. Met de ondergaande zon hebben we nog veel lol gehad met onze vrienden en met Cesar.

De taxi rit terug naar onze hostel was geweldig. Overdag moest ik namelijk veel plassen (voor de hoogte ziekte moet je veel drinken dus...) wat Cesar op een gegeven moment benoemde als 'peepee'. Dit werd in de taxi verteld waardoor de taxi chauffeur compleet in een deuk lag. Daarna nog heel veel lol gehad over wat ook alweer de Quechua woorden voor 'hallo', 'hoe gaat het' etc etc waren (bijv tukawakapini, iminamanoe, deze kloppen overigens niet....).

Al met al was het een vermoeiende maar ontzettend geweldige dag! Helaas vertrekken onze Nieuw Zeelandse vrienden weer... Morgen met quads naar Moray. Zondag is het plan om met 2 amerikaanse broers naar de grote markt in Pisac te gaan. En dan woensdag de zware Inca Trail... We'll keep you guys posted!

Liefs Matthijs (& Nina)