Profile
Blog
Photos
Videos
Kia Ora!
Welkom bij alweer mijn laatste blogje over de laatste twee weken van mijn reis. Ik was als t goed is gebleven bij mijn bezoek aan de Franz Josef gletsjer. Hier ben ik voor het eerst in een helikopter gestapt voor een korte vlucht de gletsjer op. Ter plekke hebben we enkele uren rond kunnen lopen tussen de ijsformaties voordat we terug werden gebracht en onszelf konden opwarmen met een bezoekje aan de plaatselijke hot pools. De volgende ochtend stond er een dagje reizen naar Wanaka op het programma, waarbij geregeld stops werden gemaakt voor bezienswaardigheden onderweg, zoals het ansichtkaart-achtige Lake Matheson en enkele watervallen. Bij aankomst in Wanaka goed wezen stappen met de groep om vervolgens de volgende ochtend door te reizen naar Queenstown.
Mijn hoop was om hier te kunnen skiën, maar ik was een week te vroeg.. het skiseizoen is afgelopen zaterdag pas geopend, doodzonde! In plaats van skiën heb ik me dan maar vermaakt met wat wandelen, stappen en het eten van de plaatselijke 'Ferg burgers'; heerlijke, belachelijk grote burgers. Op 2 juni stond er een trip naar het zuidelijkste deel van NZ op het programma, waar ik niet bepaald uitgerust aan begon aangezien een aantal grapjassen het brandalarm af hadden laten gaan waardoor we met het hele hostel een aantal uurtjes op straat mochten socializen rond 5 uur 's nachts. Anyway, de volgende ochtend dan toch om 9 uur in de bus op weg naar Milford Sound. Zoals we inmiddels gewend zijn ter plekke weer een hele mooie wandeling gemaakt! De volgende dag dan op naar mijn verste punt van huis: Invercargill, zo zuidelijk dat het zuiderderlicht er soms zichtbaar is. Hier ben ik in een jetboat gestapt voor 360's en andere ongein op het water om vervolgens in de avond een poging te wagen om mn reisbudget wat te verhogen d.m.v. een potje poker! Op de weg terug naar het noorden hadden we wederom een dag in Queenstown, die doorgebracht werd met midgetgolf en uiteraard weer een heerlijke Ferg burger - al die verloren kilos moeten toch ergens gecompenseerd worden. 's Avonds een laatste avond stappen met de hele groep, want vanuit Queenstown gingen veel mensen een andere kant op.
Ikzelf ging de volgende ochtend enigzins brak richting Mount Cook National Park, waar we rond 2 uur aankwamen. Voor het hostel zag ik vervolgens een aantal mountainbikes staan, deze moesten natuurlijk uitgetest worden! Deze keer voor de verandering niet alleen, want er was nog een andere Nederlander gek genoeg om op de fiets te stappen. Samen maakten we het plan om naar de glacier lakes te fietsen. Simpel plan, maar de uitvoering viel tegen: de paden lagen onder de sneeuw en waren bezaaid met rotsen ter grootte van basketbals. We wilden ons echter niet laten kennen dus zijn we lekker doorgeknald en af en toe met de fiets op de rug waren we net voor donker weer terug bij het hostel, waar de avond werd afgesloten met een pubquiz.
Helaas kon ik hier niet langer blijven i.v.m. de weinige tijd die ik nog over had, dus stapten we de volgende ochtend weer in de bus richting Rangitata. Hier ook een steile berg beklommen die zodanig besneeuwd was dat ik ervoor koos om glijdend naar beneden te gaan, aangezien mijn inmiddels totaal afgetrapte schoenen geen grip meer gaven. Na 's avonds nog de melkweg mooi gezien te hebben tijdens de heldere nacht werd ik de volgende ochtend afgezet in Christchurch, de eindbestemming van de Stray bus.
Hier heb ik de door de aardbeving nog altijd vernielde stad verkend en 's avonds de All Blacks, het Nieuw-Zeelandse nationale rugbyteam, bekeken. De volgende ochtend pakte ik een bus naar mijn laatste uitstapje van deze reis: walvissen bekijken in Kaikoura. Met een boot zijn we de zee opgegaan, waar ik enkele walvissen heb gespot tot op zo'n 10m afstand! De volgende dag een wandeling over het strand gemaakt, waarbij ik mij ineens midden in een kolonie zeehonden bevond. Aangezien er ook jongen aanwezig waren werd mij al gauw duidelijk gemaakt dat ik niet welkom was en ben ik er maar met een boogje omheen gelopen.. bij terugkomst in het dorp nog een fish & chips besteld die ik onder het belangstellend oog van zo'n 20 zeemeeuwen heb opgegeten. Daarna weer de bus in terug naar Christchurch, vanwaar ik nu dit blogje schrijf.
Over minder dan 24 uur zit ik alweer in mijn eerste vliegtuig richting Sydney, om vervolgens nog over te stappen op Dubai en Londen, waarna ik donderdag om 10:40 aankom in Amsterdam. Het is een raar gevoel om dan na 4 maanden eindelijk weer naar huis te gaan, maar ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien. De schoenen zijn kapot gelopen, het geld is zo goed als op en ik heb verdomd veel trek in een broodje kroket!
- comments
Ruud hey man weer een leuk stukje, en een goede reis terug!
Je oudertjes Hoi Mark, had een mager mannetje verwacht op de foto maar dat valt alles mee zo te zien. Weer een mooi stukje geschreven en dat broodje kroket gaat goed komen, en ook misschien grilworst :) We zien je op schiphol en wensen je een goede reis!