Profile
Blog
Photos
Videos
Vanuit Bariloche in Argentinië ben ik vertrokken naar Santiago, Chili. Hostel is echt de beste tot nu toe. Ligt aan Plaza de Armas waar ook het nul kilometer punt ligt van Chili. Vanaf hier worden alle afstanden bepaald. Niettemin ook een prachtig uitzicht én er worden free barbecues gehouden.
Ik begin in Santiago met een walking tour door de stad met Om from Washington en Carl aus Deutschland. Al snel komen we langs diverse koffietentjes met wel erg schaars geklede dametjes die de koffie schenken. En dat blijkt een reden te hebben! Chilenen zijn van nature namelijk niet echt koffiedrinkers wordt ons verteld. Om de consumptie van koffie te stimuleren zijn de zogenaamde 'coffee-with-legs bars' in het leven geroepen. Je raadt 't al; koffie is bijzaak. Boobs and booty, daar draait 't om! En het verhaal wordt nóg leuker.. Er bestaan klassieke en nieuwe bars. De nieuwe zijn in het leven geroepen om te kunnen concurreren met Starbucks... De nieuwe bars hebben geblindeerde ramen. Nóg minder kleren voor de dametjes, méér vertier voor de veelal bronstige zakenmannetjes die even wat afleiding nodig blijken te hebben. Genoeg over de vrouwen, voor mij bijzaak uiteraard.
Een ander bijzonder fenomeen is dat alles op krediet gaat hier. Zelfs wanneer Chilenen boodschappen doen, kunnen zij ervoor kiezen om dit pas over een half jaar te betalen. Geen wonder dat hier zo vaak crisis is dus!
Op zo'n twee uur rijden van Santiago ligt de tweede grootste stad van Chili; Valparaíso. Zeker een bezoekje waard. Ook hier doe ik weer een walking tour. Erg handig om de stad snel te leren kennen. Valparaíso staat bekend om de gekleurde huizen. Dit geeft dan ook een mooi beeld wanneer je de stad bekijkt vanaf één van de heuvels. Opvallend hier is dat je door de hele stad borden tegenkomt die de evacuatieroute aangeven in het geval van een tsunami. Bizar! Aardbevingen komen dan ook vaak voor in Chili, wat de kustplaatsen natuurlijk risicogebieden maakt.
Terug naar Santiago! In het weekend komt deze stad helemaal tot leven. De wijk Bellavista is de place to be met allerlei shops, bars en restaurants. Op vrijdag ga ik met Christain van 't hostel en een aantal vrienden naar de club. Niet het beste feestje, maar wel erg gelachen! Ook hier voel je je af en toe een celeb. Handtekeningen worden nog net niet gevraagd, foto's des te meer! Zelfs gillende schoolmeisjes van zestien. Ze moesten eens weten.
De volgende dag slenter ik door Bellavista, waar ik plots wel heel bekende gezichten zie! 'T is het Crazy couple uit Australië die Meyke en ik hebben leren kennen in Iguazu. Soms lijkt het alsof ik hier meer vrienden heb dan in Amsterdam, komisch hoe vaak je mensen hier weer tegenkomt. De pisco-sours smaken goed met deze twee, erg leuke avond!
Op maandagochtend vertrek ik naar Iquique. Mijn plan was eigenlijk om naar san Pedro de Atacama af te reizen per bus, maar dit was niet mogelijk vanwege de overstromingen op één van de meest droge plekken op aarde.. Ook het ritje naar het vliegveld verloopt anders dan verwacht. De receptie van het hostel kon geen taxi reserveren, maar verzekerde mij dat er genoeg voorbij het hostel rijden. Daar sta ik dan.. Geen taxi te bekennen! Om kwart over vijf krijg ik toch een beetje stress (vlucht vertrekt om half zeven) dus ik besluit de politie te vragen die op de hoek van de straat staat om een taxi te bellen. Ook hen lukt dit niet. Ze moeten de wanhoop in mijn gezicht hebben gezien, want ze bieden aan om mij naar het vliegveld te brengen. Geweldig! Just in time voor m'n vlucht.
Iquique maakt meteen indruk met de immense zandheuvels, het strand en de azuurblauwe zee. Ook hier zijn de gekleurde huizen weer niet te missen in het straatbeeld, evenals de tsunami escape routes. Blijkt dat er in de afgelopen weken zelfs een noemenswaardige aardbeving heeft plaatsgevonden. Iedereen doet daar heel koeltjes over, dus doe ik dat ook maar.
Na twee dagen relaxen aan het strand begin ik aan mijn reis naar Uyuni, om daar ze zoutvlaktes te gaan bewonderen. De reis lijkt appeltje eitje, maar niets is minder waar.. Allereerst neem ik een bus naar Oruro. Acht uur deze erover moeten doen. Tel daar maar tien bij op! Bij de grensovergang met Bolovia blijkt dat we pas 's ochtends kunnen passeren. Een leuke overnachting in de woestijn staat me te wachten. En koud dat het is! Uiteindelijk kom ik de volgende dag om drie uur 's middags aan in Oruro. En das even andere koek. Wat een cultuurverschil! Een aardig stukkie terug in de tijd lijkt het. Ondanks dat ik er wel erg vreemd uitzie voor de lokale bevolking, voelt het toch als een fijne plek hier.
Zo'n vijf uur later neem ik de bus naar Uyuni. Deze doet er zeven uur over. Dwars door de woestijn op onverharde wegen.. Slapen is dus een aardige uitdaging. Daarbij komt dat Uyuni op zo'n 3600 meter ligt. Ik heb dan ook wel last van hoofdpijn en bij aankomst zelfs een wat misselijk gevoel. Ik boek nog een hostel zodat ik nog zo'n vier uur slaap kan pakken alvorens ik de tour ga maken over de zoutvlaktes.
Deze tour maak ik met vijf andere backpackers. Volgas in de Jeep, dolle pret! Eerste stop is bij een souvenirmarkt en vervolgens dan echt naar de zoutvlakte. Deze lijkt oneindig! Een zonnebril en pet is onmisbaar want de zon maakte de witte zoutvlakte oogverblindend.
Na de tour eet ik nog vlug iets om vervolgens weer een nachtbus te nemen (jep, de derde op rij) naar La Paz. Ik kom hier 's ochtends om
zeven uur aan. In de avond pik ik Marieke op van het vliegveld!
De volgende dag starten we met een tour door de stad. We bezoeken onder andere het Museum of Modern Art en de heksenmarkt. Het hoogtepunt is de Mi Teleférico. Deze kabelbanen brengen je naar de top van een berg vanwaar je een subliem uitzicht hebt over La Paz.
Na La Paz maken via bus en boot onze weg naar Copacabana. Copacabana ligt aan het immens grote Titicacameer. Vanuit Copacabana maken we onder andere een dagtocht naar het eiland Isla del Sol. Hier hiken we naar het punt waar je ook Peru kunt zien. Goede oefening voor de Inca trail dus! Vanuit Copacabana vertrekken we naar Cuzco. Een klein stadje waar we ons twee dagen vermaken voordat de Inca trail begint. We bezoeken het chocolade museum en de San Pedro markt en bereiden ons vooral voor op de trail. Op donderdagavond hebben we de briefing met de hele ploeg in Cuzco.
De volgende ochtend is het dan zover. De Inca trail gaat beginnen! De wekker gaat om half vijf en een half uurtje later vertrekken we naar het hotel waar we met de bus worden opgepikt.
De eerste dag verloopt prima en het eten dat we krijgen is voortreffelijk. Ook met de gids hebben we het getroffen. Tijdens de trail lopen we vooral in ons eigen tempo, met leuk gezelschap van onder andere Farah uit Maleisië en Ivan uit Schotland. De hike op de eerste dag is makkelijk en we arriveren vroeg op de campsite tussen de bergen.
Na een (wonderbaarlijk) goede nachtrust in de tent worden we om vijf uur gewekt. We maken ons klaar voor de zwaarste (en natste) hikedag. Na een prima ontbijt vertrekken we richting het hoogste punt van de hele trail; dead woman's pass op 4215 meter hoogte. Een bijzonder moment van de trail. Hierna een lange weg naar beneden naar weer een mooie campsite.
De derde dag van de trail is de wake up call om half zes. Vandaag hiken we de langste afstand van de trail: zestien km. Het eerste gedeelte gaat heel erg makkelijk, wel erg natgeregend. Veel archeologische sites vandaag met als hoogtepunt de terrassen vlakbij ons kamp. Bijzonder om te zien hoe (slim) ze hier hun gewassen kweekten. Verschil tussen onderste en bovenste terras zes graden Celsius! Na twaalf uur onderweg te zijn geweest maken we ons klaar voor 't laatste avondmaal met als hoogtepunt pizza en gebak na. Vroeg de tent in want wake up call is om half 4 's nachts. We hiken zo'n twee uur naar het punt waar we lang naar hebben uitgekeken; de sun gate van Machu Picchu! Onderweg had ik slechte hoop want in de nacht heeft het hard geregend en ook in de ochtend veel bewolking. Wanneer we aankomen is de bewolking echter grotendeels verdwenen en hebben we een mooi uitzicht over de 'oude berg'; Machu Picchu! Na de nodige foto's nog een half uurtje naar beneden waar we vervolgens een tour krijgen door de verborgen stad. Heeeeet is het nu. Een mooie afsluiting van de Inca Trail.
Veel tijd om bij te komen hebben we niet want de volgende dag worden we opgepikt om de reis voort te zetten naar de Colca Canyon. We verblijven in het plaatsje Yanque. Erg leuk want alles loopt hier op straat; varkens, schapen, ezels, lama's en honden. Bijzonder! Vanuit Yanque maak ik de volgende dag een uitstapje naar Chivay. Lijkt iets meer op de bewoonde wereld hier met een leuke markt en goeie (koffie)bars. Ook maken we een tocht door de vallei met een gids. Zij vertelt over de inca's die hier hebben geleefd en ook de invloed van de Spanjaarden wordt nog eens goed benadrukt. Die hebben flink huisgehouden in Peru en dat is te merken!
De volgende ochtend vroeg uit de veren om op tijd te zijn bij de Cruz del Condor. Enorme Condors vliegen hier vlak boven je hoofd die zich klaar maken om op jacht te gaan. Niet helemaal mijn ding die vogels, toch erg indrukwekkend. Ook kun je hier goed zien hoe diep de Canyon is. Blijkt dat deze wel meer dan twee keer zo diep is als de Grand Canyon in de US.
Na de vogels vervolgen we onze reis naar Arequipa. Top stad! Tot nu toe de leukste in Peru voor mij. Plaza de Armas is een hoogtepunt, evenals het Museum Santuarios Andinos. In het museum krijg je een wel heel goede indruk van de offers aan de bergen (die werden gezien als Goden) van de Inca's. De offers zijn namelijk kinderen. Deze zijn goed bewaard gebleven vanwege de temperatuur. Er is dan ook een mummy die je kunt bezichtigen. Bizar om te zien dat het lichaam nog zo intact is na 500 jaar.
Na Arequipa staat Nazca op het programma. Het landschap verandert weer volledig, want Nazca ligt midden in de woestijn. Je vindt hier ook de beroemde Nazca lijnen die voornamelijk vanuit een vliegtuigje te bewonderen zijn. Ook kun je enkele vanaf een uitzichtpunt bekijken, waar ik voor kies.
Na Nazca staat Paracas op het programma, om vervolgens door te reizen naar Lima. Marieke vliegt vanaf Lima terug naar Amsterdam en ik zal mijn reis voortzetten richting Ecuador.
Bedankt weer voor het lezen en tot gauw!
Saludos Mitch
- comments
paps en mams indrukwekkend Mitch om te lezen wat je allemaal weer hebt meegemaakt! Veel plezier bij het vervolg van je reis en take care!
Eva Leuk geschreven Mitchje! Wat een verhalen en belevenissen!
jolanda Clarenbach Weer een mooi verhaal mitsh,wat een belevenis .
Heleen Rosing Wat een prachtige belevenis Mitch. Veel plezier in Ecuador. Take care. Kus.