Profile
Blog
Photos
Videos
De eerste dag in Lima verblijven we in Baranco. Superleuke en hippe wijk. Lijkt compleet andere wereld hier. Groot contrast met andere delen van Peru. Prima vermaak met leuke koffiezaakjes, restaurants én pisco sours. Marieke vertrekt na twee dagen Lima terug naar Amsterdam. Ik voel me prima thuis hier dus ik blijf nog even. Ook Sarah is in de stad, erg leuk om elkaar na Rio, Florianópolis, Buenos Aires en Santiago ook hier weer tegen te komen. Met andere woorden; een hoop aangename koffiemomentjes en tours door de stad. In Lima leer ik ook Gustavo kennen. Hij laat mij kennismaken met het nachtleven van Lima, onder andere door het fixen van 'on the job' salsa lessen. Learning by doing zeg maar! Daarnaast zijn er diverse clubs in Lima die ook zeker een bezoekje waard zijn.
Op zondag neem ik een nachtbus naar mijn volgende bestemming; Huanchaco. Huanchaco is een plaatsje aan de kust van Peru, vlakbij Trujillo. Hier hebben Dario en ik afgesproken. Grappig dat we elkaar hier treffen aan de andere kant van Zuid-Amerika. We beginnen met een stevig (en spotgoedkoop!) ontbijt op de plaatselijke markt. Er valt goed te merken dat het hoogseizoen is geweest, aangezien wij de enige gasten zijn in het hostel. Erg relaxt! In de middag besluiten we te gaan vissen op de pier. Dit tot grote ergernis van de andere vissers, die er niet voor hun lol komen zoals wij. Na een paar uur en een aantal ontsnapte vissies houden we 't voor gezien. De avonden wijden we aan burgers&beers. Beste burger tot nu toe in Zuid-Amerika, que rico!!!
Na Huanchaco vertrek ik naar Máncora, mijn laatste bestemming in Peru. Helaas niet de mooiste. Ik besluit dan ook na één dag om door te reizen naar Ecuador. Eerst met een minibus naar Tumbes om vervolgens door te reizen naar Guayaquil. Aanvankelijk leuk gezelschap! Mitchell uit Canada. Lijkt wat dronken, blijkt dat 'ie drie valium tabletten heeft genomen. Bijzondere verhalen over z'n vriendinnetje in Ecuador volgen. Niet de slimste jongen. Cocaïne in z'n zakken om weer wakker te worden van de valium bij de grensovergang. Misschien niet het meest slimme idee zeg ik tegen 'm. Bij de grens blijkt dat ie al 90 dagen in Ecuador is geweest en dus 't land niet meer inkomt, totdat 'ie een visum heeft geregeld. Hij besluit om de bus gewoon in te sneaken en dus illegaal te zijn in Ecuador. Wat een L-U-L. Doet z'n naam geen eer aan die snuiter ;). Maar goed. Na een langere busreis dan verwacht door kapotte bruggen (oorzaak hevige regenval), kom ik aan in Guayaquil. Voor mij een erg leuke stad. Leuke local ontmoet (José) die me veel van zijn stad heeft laten zien. Bijzonder is de grote rivier en de Malecón, kilometers lange steiger langs de rivier met mooie miradors.
Na wat wikken en wegen besluit ik om na het weekend naar Quito te gaan. De energie voor alle busreizen begint wat op te raken. Daarbij komt dat ik het ook fijn vindt om ergens weer wat langer te zitten. Een week in Quito dus. Grote stad op dik 2000 meter hoogte. M'n hostel is vlakbij de markt waar je voor zo'n drie dollar een flinke maaltijd kunt scoren, inclusief een halve liter cocosmelk en jugo naar keuze. In Quito leer ik Helena en Jerome uit Canada kennen en Bridget uit Australië. We besluiten om een dag naar Mindo te gaan, middenin de Cloudforest. Mooie natuur hier; watervallen, vogels, vlinders en álles is groen. Gaafste hier is het ziplinen. We leggen een parcours af van tien lines, erg gaaf. Bij de derde line vraagt onze gids Hugo wie er op de kop wil ziplinen. Ik denk eerst dat ie een grap maakt dus ik ben de eerste die begint te juichen. Het was echter geen grap! Daar ga ik dan. Met m'n hoofd naar beneden slingerend door de jungle, Tarzan is er niks bij ;). Ook meet ik Wessel in Quito, een oud collega die ook aan het reizen is door Zuid-Amerika. In het weekend maken we een tripje naar Otavalo, samen met de Canadezen. Dit plaatsje staat bekend om de grote (zaterdag)markt. Ook in Ecuador vliegt de tijd. Ik had graag nog langer willen blijven, maar Colombia wil ik ook graag zien. Op zondag vertrek ik dan ook naar Ipiales. Rond een uur of 8 kom ik hier aan. Ik neem vervolgens een taxi naar de grensovergang. Bijzondere gewaarwording moet ik zeggen. Had ook een mega controle verwacht maar die blijft uit. Vervolgens neem ik de nachtbus naar Cali. In de bus leer ik Gianluca kennen. Een Italiaanse Duitser. Met hem verken ik overdag dan ook Cali. Een erg bijzondere stad is dit niet naar mijn mening. Prima voor één dag! Leuk is wel de bar waar we in de avond naartoe gaan. Het is een language/salsabar. In het begin van de avond staan er op alle tafels vlaggen; je gaat aan een tafel zitten om in gesprek te komen met mensen uit het bijbehorende land, in hun taal! Erg leuke manier om je talen te leren.
De volgende ochtend vlieg ik naar Cartagena, een plaatsje in het Noorden van Colombia aan de Caribische kust. Mega heet is het hier. Mooie huizen en pleinen hier. Anthony, die ik heb leren kennen in Quito is ook in Cartagena, dus ook hier weer leuk gezelschap. 'S avonds leeft het hier echt en er is dan ook prima vermaak op het terras. De volgende dag gaan we naar Playa Blanca, samen met een andere Fransoos uit m'n hostel. De weg hier naartoe is weer een belevenis. Eerst nemen we de lokale bus, om vervolgens met een louche taxi op de plaats van bestemming te komen (louche omdat er nog een jongeman in de taxi zit die bij het voorbij gaan van een politiepost een sweater over z'n hoofd trekt en in elkaar duikt), bijzonder! Playa Blanca is echt prachtig! Meest blauwe zee die ik heb gezien tijdens m'n trip. Minpuntje in cartagena was the water cut-off. Iets met de hoofdleiding van Cartagena. Zou maar 12u duren. Maar duurde toch bijna 36u. In temperaturen als deze is minstens één douche op een dag wenselijk. Ik besluit dan ook om naar Medellín te vliegen, de tweede grootse stad van Colombia. Ik verblijf in de wijk Poblado, beter bekend als de upscale wijk waar de welgestelde Colombianen onderdak vinden. Stad doet me aardig denken aan Lima. Ook hier een tweedeling te onderkennen tussen de rijkere wijk en downtown van de stad. Dit is ook goed te merken op de walking tour die ik hier doe. De gids weet me enorm te boeien met zijn verhalen over hoe het er in deze stad aan toeging in de turbulente jaren 70, 80 en 90. Het moet een heel andere wereld zijn geweest destijds, want ik voel me absoluut niet onveilig in deze waanzinnige stad.
Bijzonder hier is ook weer het aantal nieuwsgierige locals. Vooral moeders en schoolmeisjes komen naar me toe met de vraag of ze met me op de foto mogen. Daarbij maakt men graag een praatje en willen ze weten waar je vandaan komt. Bienvenidos en Colombia is veelal het antwoord! Oftewel, welkom in ons land. Geweldig!
Feesten kan in Medellín ook goed. Op zaterdag naar Calle 9+1. Hippe tent met nog hippere mensen. Laatste dag in Medellín bezoek ik nog het museum of modern art. Daar moeten ze hier nog een beetje op oefenen. Na Medellín final stop in Colombia én Zuid-Amerika; Bogotá!
Busreis van zo'n achtbuur met een enorm grappig kind van vijf naast me. Wilde m'n muziek luisteren, m'n boek lezen én m'n chocolaatjes eten! En niet één keer gehuild, waar ik toch bang voor was aanvankelijk. Dolle pret! In Bogotá verblijf ik in de populaire wijk La Candelaria. Toch een iets ander straatbeeld dan Medellín hier. Veel politie met grote wapens op elke hoek van de straat. In Bogotá heb ik niet veel tijd, dus druk programma. Ik start met Plaza Bolivar en de wisseling van de wacht, indrukwekkend om te zien. In de middag bezoek ik het goudmuseum. Iets meer van verwacht, maar toch vermakelijk. In de avond meet ik met Luis die ik heb leren kennen in Medellín en met Nico, één van de Zwitserse broers. Grappig om elkaar na vier maanden weer te zien. Biertjes smaakten dan ook goed. Volgende dag bezoek ik onder andere Museo de Botero. Deze voldoet wel aan de verwachtingen.
Onplezierig aan Bogotá is het openbaar vervoer. Niet te doen! Stad van tien miljoen mensen zonder metro. Grote gekte! Veevervoer is nog luxe te noemen vergeleken met het OV hier. Maakt m'n verblijf hier toch een stukje minder plezant, want het duurt ook nog eens een eeuwigheid. Wel weer aansprekend volk hier, inclusief de politie! Veelal jonge gasten die graag een praatje maken met deze gringo. Zo stapt er eentje op mij af en vraagt waar ik vandaan kom.. 'Klootzak', zegt 'ie tegen me nadat ik te kennen geef dat ik uit Nederland kom. Tis dat 'ie zelf bijna op de grond ligt van het lachen, haha. Heb maar gezegd dat ie dat maar niet tegen iedereen Hollander moet zeggen.
Tot zover! Mijn avontuur in Zuid-Amerika zit erop! Met gemengde gevoelens zit ik nu op 'tbvliegveld van Bogotá. Lang uitgekeken naar dit avontuur, en dan zit het er zo ineens op. Maar... Gelukkig staan Miami en NYC nog op de planning. Giga veel zin in!
Ciao en tot gauw!
- comments
greetje van schaik wat weer een fantastisch verhaal over je belevenissen in de vele plaatsen die je hebt bezocht, we genieten ervan .voor nu veel plezier in amerika liefs papa en mama xxx
jolanda clarenbach Jeetje wat weer een een geweldig verhaal geniet er iedere keer van. veel plezier nog in Miami. Dikke knuffel je tanteje
Orsolya Echt super vet mitchie!