Lost in translation... and in any other way...

Thaise mensen spreken haast geen Engels. Helaas ik ook geen Thais en daarnaast hebben ze een compleet ander alfabet wat het er allemaal niet makkelijker op maakt.

De taxi die Lindsey en ik namen vanaf het vliegveld kwam al snel in de file te staan naarmate hij Bangkok Centre naderde en na 3x 'Yaowarat Road' te hebben gezegd, 2x de kaart te hebben laten zien, en een poging te doen te lezen op mijn map waar we ergens reden, kreeg ik sterk het idee dat de taxichaffeur compleet ergens anders hee reed dan we hadden gevraagd...

Toen Lindsey ook opmerkte dat er een benzinelampje brandde, gepaard met het 'er-is-iets-mis-met-de-motor'-lampje en de man voortdurend om zich heen bleef keken in de file alsof er iemand aankwam, hebben we de taxi laten stoppen in het noorden van het centrum - we moesten in het zuiden zijn, en kwamen uit het westen?! - en besloten we vanaf daar te vertrouwen op ons eigen vervoersmiddel... lopend dus!

Lindsey vond al snel Kao San Road, het centrum voor de toeristen en bakpackers, en een exacte kloon van een touristenboulevard in Turkse badplaatsen. Vanaf daar begon ik aan een wandeltocht op zoek naar Chinatown, waar mijn hotel zou moeten liggen.

Na een wandeltocht van 4 (!!!) uur, verdachte steegjes, smerige smog-regen, sijpelende modder van daken waar ik onderdoor moest, 6x de verkeerde weg in gestuurd zijn ("End of the street, keep walking" - maar die straat loopt volgens mij door totaan Beijing -) was ik inmiddels stinkend, bezweet en compleet doorweekt, onder de modder en andere viezigheid. Ik had namelijk het geweldige idee in Nederland om een spierwit shirt aan te doen... ik geloof dat de kleur inmiddels matchte met die van mijzelf.

Na voor de 6e keer dan toch maar weer de andere kant op te lopen in Yaowarat Road werd ik op straat aangesproken door 'You need hotel, mister?'-nr. 20. Ernstig geirriteerd zei ik dat ik mijn hotel kwijt was en wilde ik doorlopen. Totdat hij opeens zei: 'You mister Apkaut?'... geweldig.. ben dus daadwerkelijk 6x mijn hotel gepasseerd!

Het personeel stond in de rij, buigde synchroon en stormden op me af om mijn backpack en rugzak van me af te halen en begeleidde me naar de mooiste hotelkamer waar ik ooit ben geweest. Na praktisch een uur onder een daadwerkelijk authentieke 'Rainforest-shower' (ik wil zo'n ding in mijn nieuwe huis als ik terug ben!) heb ik uitgepakt en ging ik meeten met Linsey in Kao San Road.