Profile
Blog
Photos
Videos
Zaterdag. De hele dag een beetje grijs. Temperatuur was goed, we konden gewoon buiten zitten. Maar de hele dag toch die dreiging van regen en onweer. Nu stond in de omschrijving bij ons huisje dat we in geval van onweer, het internet "eruit moesten trekken". Dus daar waren we een beetje op beducht. Om een uur of zes kwam de eerste flits en kort erop een klap. Tijd om de stekkers er uit te trekken dus! Maar het was al te laat: het hele dorp zat meteen al zonder stroom! De buren liepen van elektra kastje naar elektra kastje maar het lag niet aan 1 kastje, dat was wel duidelijk. Wij hebben ook nog even de stoppenkast (die om onverklaarbare redenen op de wc hangt) gecheckt maar daar was niks mis mee.
Zonder elektra doe je niet veel. Los van het feit dat het donker is, met alleen een elektrische kookplaat en een combi-magnetron tot je beschikking is ook koken redelijk beperkt. Maar laten we nu net al een tafeltje hebben gereserveerd in St. Chinian voor vanavond! Timing is everything! Het dorp is ook een stuk groter (Pardailhan heeft naar eigen zeggen 173 inwoners - ik durf het te betwijfelen) maar heeft ook veel meer voorzieningen, dus we verwachten niet dat het licht het daar ook niet doet. Om half 8 rijden we die kant op. We eten heerlijk, ze weten daar hoe je een tournedos moeten grillen! Zeker niet elektrisch! Een heerlijke grillsmaak... Ik vraag in plaats van de aardappelpuree frietjes, daar kan je soms zin in hebben...
Na een heerlijk ijsje - ik café en chocola en Robin caramel / fleur de sel rijden we terug, in de hoop dat er ruim 4 uur na de inslag inmiddels weer stroom in.
Door de regen is de luchtvochtigheid gestegen tot bijna 90% en krijgen de bergen een tropische mist. Het begin stuk gaat nog wel, ik rijd iets rustiger dan normaal. Maar het laatste stuk, waar we echt de berg op moeten is het zicht een meter of 5! Gelukkig rijdt er niks, lopen er ook geen herten of zo, dus stapvoets rijden we, een beetje sturend op het scherm van de tomtom, naar huis.
Daar is alles nog verdacht donker. Op het licht van mijn telefoon krijgen we de deur open. Inderdaad, niks doet het. We zitten nog even buiten en gaan uiteindelijk, iets vroeger dan normaal, om 23 uur naar bed. Om 1 uur hoor ik weer van alles aanslaan, dat is vast geregeld, morgen hebben we gewoon ijsklonten in onze Gin & Tonic!
- comments