Profile
Blog
Photos
Videos
menm2azie voor chanced: km stand = 37.262 + 568 = 37.830 km
Afscheid van Yangsho en op naar Guangzhou
We hebben nog een paar heerlijke dagen gehad bij de Giggling Tree. Het voelde zo relaxt om even lekker in de natuur buiten een grotere stad te zijn. Na enkele dagen prachtig weer, deed de zon ineens haar ogen dicht en liet zich niet meer zien. Dat gaf prachtige taferelen in het Karst gebergte waar we midden in zaten. Een mystieke sfeer door alle mist en laaghangende bewolking die om de toppen van de bergen hingen. Op de rivier die voor het guesthouse stroomt kun je met een bamboe vlot jezelf lekker een stuk laten vervoeren over de rivier. Het uitzicht is adembenemend en de rust is super (buiten de andere bamboe vlotten weliswaar). Ook al is het niet zo'n geweldig weer, toch gaan we dit tochtje maken en de mannetjes van het bamboevlot brengen onze gehuurde fietsen keurig naar het eindpunt van de route. Na anderhalf uur over de rivier te hebben gevaren met af en toe onderweg een kleine stroomversnelling, een drijvende fotostudio, een drijvend restaurant, en verkoopdames van waterspuiten ( soort fietspomp waar Chinezen elkaar onderweg nat spuiten), komen we aan bij het eindpunt. De regen is tijdens ons tochtje langzaam toegenomen en als we de fiets willen opzoeken valt het water met bakken uit de hemel. Het koelt meteen ook lekker af en eigenlijk genieten we wel van deze hoosbui. Onze meegebrachte regencapes van de xenos kunnen nu dan toch eindelijk eens echt goed getest worden. En wat denk je, ze hebben de test overleefd, prima regenkleding om mee te fietsen, en we kruipen als we terug zijn bij het guesthouse lekker in de huiskamerruimte, waar de haard wordt aangemaakt door één van de meiden die er werkt. Nu het toch zo'n slecht weer is besluiten we een dagje eerder dan gepland naar Guangzhou te verkassen vanwaar we naar Manilla gaan vliegen (nog wel even een ticket regelen). Onze laatste avond is erg gezellig met nog andere toeristen die allemaal bij elkaar kruipen in de huiskamer inclusief Karst en Pauline zelf. Zo komen ze erachter dat ze vermeld staan in de nieuwe versie van de Lonely Planet van China waar ze erg blij mee zijn. Meteen komt er sterke drank op tafel en de gesprekken gaan vervolgens vooral over vrijwilligerswerk, rondtrekken en hun ervaringen in China met hun guesthouse. Cultuurverschillen zijn soms verbazingwekkend vreemd. Zo moest een raam in het guesthouse verplaatst worden omdat het licht door twee tegenoverliggende ramen in het huis van de achterbuurman scheen. Volgens de Chinese cultuur brengt dit absoluut ongeluk. Ook een prachtige klimplant die dreigde in een crikel te groeien moest gesnoeid of uiteengehaald worden want de cirkel van bloemen is de vorm die gebruikt wordt bij begrafenissen, dus dat brengt niet veel goeds. Vele voorbeelden komen op tafel en het is boeiend om te horen wat hun ervaringen zijn. Het geeft weer een extra inkijkje in het land dat zo ontzettend veel vreemde gewoonte en grote cultuurverschillen met ons heeft. We gaan niet te laat naar bed en staan de volgende dag ook weer redelijk vroeg naast ons bed om de bus te nemen naar Guangzhou, maar voor we vertrekken checken we nog even de email. ………………..
Oeps, we schrikken ons rot, want we krijgen het bericht van mijn oudste zus Marianne dat ma in het ziekenhuis ligt. Ze is gevallen en heeft daarbij haar heup en schouder gebroken en is inmiddels al geopereerd. In Nederland is het midden in de nacht dus we kunnen niemand bellen. Gauw een SMS naar Marianne met de nodige vragen maar daar krijgen we natuurlijk voorlopig geen antwoord op. Ons reisdoel Guangzhou is de thuisbasis van China Southern, één van de grootste vliegmaatschappijen van China. Vanuit Guangzhou kunnen we dus alle kanten op. We reizen af naar het busstation en daar wacht ons een tegenvaller. De bus naar Guangzhou zit al vol! Snel zoeken we een alternatief in de Lonely Planet en besluiten af te reizen naar Wuzhou dan zijn we in ieder geval halverwege, zien we daar wel weer verder. Gelukkig zijn er voor Wuzhou nog wel kaartjes maar dan moeten we wel anderhalf uur wachten. Om 12 uur vertrekt de bus uiteindelijk. De rit zou vijf uur duren en het landschap is prachtig hoewel ik er niet echt van kan genieten en me voortdurend afvraag hoe het met moeders gaat. De punctualiteit in China is weer perfect. Om vijf uur rollen we het busstation van Wuzoo binnen. Terwijl ik de rugzakken uit de laadruimte haal is Marielle al aan het informeren voor een bus naar Guangzhou. We hebben geluk. Over 15 minuten vertrekt de bus voor wederom een vijf uur durende busrit. Rond 10 uur zijn we er dan. Onze slaapplek hadden we al uitgezocht en met de metro kunnen we die makkelijk bereiken. Gelukkig is het gestopt met regenen dus we komen droog aan bij het guesthouse. We zoeken onze kamer op en deze blijkt zelfs te beschikken over een internet aansluiting. We checken snel de email maar hebben geen berichten. De volgende dag rond een uur is het in Nederland 7 uur in de ochtend. Nu kan het wel denk ik en bel mijn zus. Gelukkig is ze al wakker en weet te vertellen dat ma afgelopen vrijdag is gestruikeld in haar aanleunwoning. Na gebruik van de alarmbel is ze naar het ziekenhuis gebracht. Schouder en heup aan de linkerzijde zijn gebroken. Inmiddels heeft ze al een nieuwe heup(kom) gekregen en is ze ook al weer uit bed geweest. De schouder zal vanzelf moeten/kunnen genezen maar is natuurlijk ook pijnlijk. De heupoperatie is ze gelukkig goed doorgekomen wat een enorme opluchting is. Wel staat haar nu een revalidatie periode te wachten wat op 82 jarige leeftijd natuurlijk niet makkelijk is. Wat een pechvogel…..Marianne vertelde dat ma heeft aangegeven 'ze hoeven niet terug te komen', dat stelt me dan weer gerust, voorlopig kunnen we onze reis voortzetten, maar eens te meer besef ik hoe snel je wereld op zijn kop kan staan en hoe ver weg je je dan kunt voelen.
- comments