Profile
Blog
Photos
Videos
Ondertussen is er weer al wat tijd verstreken en lijkt het ons niet meer dan correct jullie nog eens een update te bezorgen.
Onze laatste dag in Nampula was relaxen in pensao Ruby. Een super gezellige pensao die onder leiding stond van de gezellige gastvrouw, Claudia. Ze heeft ervoor gezorgd dat deze pensao de gezelligste backpackers spot van heel Nampula is. De ideale spot om even lekker te relaxen in haar comfy zetels met een beetje Nina Simone op de achtergrond. Echt heerlijk! We hebben er heel veel leuke backpackers leren kennen die we dan grappig genoeg bleven tegenkomen op onze verdere trip.
Het was ook met dank aan Claudia dat we een super goede lift naar Isla de Mozambique hadden. Onze verwachtingen lagen heel daar Isla in alle reisboeken als een 'must see' beschreven stond.
Daar verbleven we in Casa Luis, een ietwat verstopte Pensao met een unieke gastvrouw. Een turbulente, Portugees sprekende, moslima met een eerder gezet figuur en een gezonde appetijt. Ze heeft ons dan ook de lekkerste ontbijtjes klaargemaakt. Eigenlijk sprak ze niet echt Engels maar ze deed zoveel moeite om ons haar Portugees te doen verstaan dat het ons af en toe ook echt lukte.
Nadat we het eiland zowat verkent hadden en we gecheckt hadden wat er allemaal te doen was, besloten we bij een Australisch koppel een Ocean Safari te boeken. Het was namelijk het seizoen van de Humpback Whales. Jammer genoeg viel dit echter hard tegen. Ondanks al de stoere verhalen van mensen die de walvissen vlakbij hun bootje hadden zien opspringen, was dit bij ons allerminst het geval. Hier en daar in de verte een staart of vin, maar daar bleef het dan ook bij. Gelukkig eindigde de Ocean Safari met een stop op een idyllisch verlaten strand waar we ons dan even op expeditie Robinson waanden.
Een dagje later vertrokken we terug naar Pensao Ruby, wat vreemd genoeg al een beetje als thuiskomen voelde. Daar konden we ons dan een dagje opladen en mentaal voorbereiden op de volgende stop: Vilanculos. Dit zou een 22u durende busrit worden, maar de beloning zou navenant moeten zijn, volgens de boekjes…
We zagen net voor ons vertrek in Nampula ook nog even een stukje van een lokale basketmatch. Het was in een best grote sporthal en er zaten ook nog wel wat supporters. De match op zich was wel met het nodige spektakel. De ene ploeg was fysiek veel sterker dan de andere. Dit resulteerde in een 4 man tellende zone defense en 'the big guy' op the cherry picking spot. Waardoor we de ene dunk na de andere zagen. Wat natuurlijk door luid gejuich onthaald werd door de supporters. Ik denk wel dat de fysiek mindere tegenstanders een heel pak verder hadden gekomen moesten ze 'De Haag' gespeeld hebben. Misschien even op tournee gaan met GT om de Afrikaanse ploegen wat tactiek bij te brengen?
Onze busrit vertrok volgens de info om 2u 's nachts, en wonder boven wonder vertrok ze ook echt op tijd en dat in Afrika! Maar na dit positieve begin, werden 22u al snel 36u. Uiteindelijk werden we meerdere keren gestopt door de politie, die dan telkens de drie blanken uit de bus lieten stappen om onze paspoorten te checken. Hier en daar probeerden ze ook te doen alsof er iets niet klopte zodat ze geld konden vragen maar we waren helemaal in orde dus die deal ging niet door. Surreëel wel hoe snel je je onmachtig kan voelen in zo'n situatie. Na de lange busrit vanuit Nampula kwamen we dan eindelijk aan in Vilanculos. Hier merkten we meteen dat de nogal botte, onvriendelijke manier van handelen van het Noorden hier vervangen werd door een vrolijke, positieve en vooral openhartige sfeer.
We verbleven in Baobab Beach backpackers. Een super mooie backpackers met prachtig zicht over de zee en de vele zandbanken. Op sommige momenten had je het gevoel dat je gewoon over de zandbanken naar de eilandjes kon wandelen. Gezelligheid was hier zeker troef waardoor we wat leuke Zwitsters, Nederlanders en Zuid-Afrikanen hebben leren kennen, waarmee we dan 's avonds gezellig aan de braai konden staan. (braai = BBQ). Vooral de Zuid-Afrikanen waren extreem voorzien, ze reden in een uitgebouwde pick-up waar letterlijk alles wat je kon bedenken in zat. Zo heb ik gebruik mogen maken van hun wasmachine en hebben ze ons extreem veel nuttige tips gegeven over Zuid-Afrika. Joost en Leonie, de Nederlanders, waren ook echt super vet. Ze hadden beiden al zoveel door Zuid-Amerika gereisd dat wij nu reeds een volledige bewerkte Lonely Planet van Zuid-Amerika in ons bezit hebben. Het werd al snel duidelijk dat we daar tijd te kort gaan hebben. Daar we nu ook Galapagos op het lijstje gezet hebben en er hier en daar toch twijfels ontstaan zijn over Brazilië.
Op dag twee in Vilanculos stond er best wel wat wind, wat ervoor zorgde dat er plots een brede glimlach op Casper's gezicht stond. Hij had namelijk de dag ervoor al gehoord dat je kitemateriaal kon huren van een ex-pro kitesurfer die zich hier gesetteld had. Hij heeft zich dus wel enkele uren kunnen uitleven op het water. Ondertussen moet ik Mister Billabong wel gelijk geven: 'Life is better when your man is wearing boardshorts!'
De grote trekpleister van Vilanculos zijn de Bazaruto Archipelagos. Wij zijn, samen met de Zuid-Afrikanen, Zwitsers en Nederlanders, met een Dhow naar het eerste eilandje gevaren. Echt een topdag! Het leek alsof we op een strand van één of andere James Bond film terecht waren gekomen. Een super mooi eiland met helder blauw water, mooie duinen, parelwitte stranden en een rif dat uitnodigde tot een snorkelsessie. Bij het rondwandelen van het eiland ontdekten we dat er langs de achterzijde een stuk was met gigantische golven waarin honderden krabben speels in en uit het water trippelden. Als dat nog niet genoeg tot de verbeelding zou spreken vlogen er ook af en toe nog wat flamingo's voorbij die dan gewillig neerstreken zodat we ze op foto konden vereeuwigen.
Nadat we afscheid hadden genomen van onze mede-campingbewoners besloten we richting Tofo te trekken, de surfhoofdstad van Mozambique. Een plek die best tot onze verbeelding sprak daar diegene die er reeds verbleven hadden, spraken van Humpback Whales die je vanop de kust kon zien opspringen. Wat na onze mislukte Ocean Safari op Isla de Mozambique toch wel een leuke verrassing zou zijn.
Onze trip naar Tofo ging eigenlijk super vlot waardoor we toch stilaan tot het besef kwamen dat het Zuidelijk deel van Mozambique wel echt onze voorkeur krijgt t.o.v. het Noorden. We verbleven, op aanraden van andere backpackers, een dagje in Fatima's backpackers zodat we de dag erna konden verhuizen naar een lokale host die we via couchsurfing hadden gevonden. En inderdaad onze wensen werden direct vervult, na nog geen half uurtje op het dek van Fatima's zagen we reeds enkele Humpback Whales uit het water springen. Ik zal de reactie van Casper bij het zien van opspringende Humpbacks nooit vergeten. Zelden zo'n uitbundige kreet gehoord!
De oorspronkelijke reden waarom we Tofo hadden aangeduid in de Lonely Planet was omdat het beschreven stond als een surfersparadijs. We hebben dan ook direct onze eerste surfles genomen en tot onze verbazing ging het redelijk vlot. Het was natuurlijk op een longboard met softtop en nog op minieme golfjes maar we hebben alle drie al echt veel op de plank kunnen staan en af en toe de golf tot op het strand kunnen uitnemen. Casper mocht zelf al even op de plank van onze Nederlandstalige instructeur staan en zo eens wat bochtjes proberen op een echt longboard! Wel echt een voordeel dat Arjen Nederlands spreekt en ons zo doorheen de golven kan gidsen.
Ook hadden we besloten hier nog eens een Ocean Safari te proberen. Er zouden hier sowieso nog veel meer Humpback Whales zitten en als je heel veel geluk hebt, zou je met Whalesharks kunnen snorkelen. Echter de kans dat dat ging lukken was relatief klein, want de afgelopen maanden was het maar 5 keer gelukt een whaleshark te spotten. En dit telkens maar extreem kortstondig.
Woensdagochtend, 9 september om 8u30, 2u vroeger dan normaal met dank aan Arjen, startte onze Ocean Safari. Het was een dag om nooit meer te vergeten. Wij waren de gelukkigen! Na een wederom redelijk teleurstellend begin, kwam er een kreet om nooit te geloven. "Whaleshark!!!" Vol ongeloof keek iedereen enkele seconden naar elkaar. Tot iedereen in alle hectiek om ter eerste in het water sprong en we als gekken begonnen zwemmen. Daar was hij dan, Mr. Whaleshark. Een gigantisch beest, dat stijlvol door het water zoeft en een beetje een je m'en fous gehalte heeft. De ongeveer 8 meter grote whaleshark heeft zich echt meerdere keren rond onze boot aangeboden waardoor ieder van ons hem echt van vin tot staart heeft kunnen bewonderen. Wat een machtig gevoel!! Ik denk dat we nog nooit zo euforisch geweest zijn! Er volgt zeker ook een filmpje van, dankzij Casper zijn GoPro filmtalent, dus zeker bekijken!!
Ondertussen zijn we van de ene couch naar de andere verhuist daar we maar vier nachten konden blijven bij Thomas & James en we vanaf dan moesten betalen EN Casper dit handig ter sprake bracht tijdens een optreden in de Italiaanse bar. We verblijven dus nu bij Steve, de manager van een lokale duikclub. Echt een chille kerel die oorspronkelijk eigenlijk van Australië komt maar die zijn hart in Afrika verloren heeft. Ook even een leuke quote van Steve: "The Europeans have watches, The Africans have the time."
Ondertussen kon ik het ook niet laten om even wat locals die op het strand aan het volleyballen waren uit te dagen voor een wedstrijdje. Ze vonden het best leuk om eens tegen blanken te spelen, ze hebben natuurlijk ook wel beide spelletjes gewonnen dus ik had ons misschien iets overschat. Maar we hebben al afgesproken voor een herkansing!
Voorlopig hebben we dus niets dan positiefs te vertellen over het Zuidelijk deel.
Voor de kenners onder jullie wou ik toch ook nog even een persoonlijke mededeling doen: het eerste eiland is een feit! Het is eigenlijk eerder een soort van schiereiland dat begon op mijn rechterschoudervleugel en nu snel en krachtig expandeert naar het middenstuk van de rug. Dat belooft dus.
Ondertussen horen we de golven breken en moeten we dringend naar onze volgende surfles! Woosha!
- comments
Karoline Wauw! Weer tof om te lezen!
Britney Ik kijk er al naar uit de foto's te zien die bij deze verhalen horen! En ik zit er niets mee in om even over te komen om systemen zoals "de haag" en de "redhead" te komen uitleggen daar ;-) We hebben trouwens ook ne nieuwe bij gembo de J-spot.... meer info bij Jenna :-) Enjoy the adventure! xxx
Gysen Imelda ik voel jullie genieten bijna tot in wilrijk! veel liefs mamie
Beeltje Joe: Beeltje en familie zijn ook op vakantie geweest: elke dag binnenspeeltuin en tropisch zwembad: tegenover jullie verhaal lijkt het misschien peanuts maar 't was dolle pret! Wat me opvalt is dat er zoveel voorzieningen zijn voor 'backpackers', had ik niet verwacht, maar ja, ik ben een backpackerleek. Tof dat jullie ook hebben kunnen 'boarden', kiten, ... en vooral genieten van de natuur! Basketnewsflash: Mona van Griet en Hedwige heeft haar eerste ploppertjestraining gehad en deed het erg goed! Die gaat dus ook het killershot van Hedwige krijgen en het basketinzicht van Griet ;)
Christine Wat een ongelooflijk animerende vertelstijl heeft Maxime. Jullie avonturen komen echt tot leven hier in de zetel. Wat een geweldige tijd hebben jullie!! Casper, vergeet opa niet een leuke, exotische kaart te sturen!! Groetjes, tante Tin;