Profile
Blog
Photos
Videos
Dag 1
25/01/2014
Ushuaïa
12°C
Good
NW-10-20knopen
Na een lange aanloop, van wel bijna twee weken, zaten we om 16 uur eindelijk op de boot richting Antarctica. Wat ons meteen opviel was de luxe van het schip. We zaten de afgelopen 10 dagen op de M/V Ortelius en het contrast kon niet groter zijn. De Ortelius is meer een gewoon vrachtschip/ijsbreker dan een cruiseschip en dit is een top end cruiseschip. Het kon bijna niet beter zijn. De briefing was eindeloos en het schip bleef maar aan de kade liggen door de Argentijnse Autoriteiten. Ik ging pas helemaal gerust zijn als we aan het varen waren. Bijna twee uur na het geplande vertrekuur, was het zover. Genietend stonden we met zijn allen op het achtersteven. Diner kon natuurlijk ook niet wachten en dit was adembenemend. We waanden ons de koning te rijk. Soep, salade, hoofdgerecht en nagerecht en het waren stuk voor stuk topgerechten. Als we dachten dat we op de Ortelius dik gingen worden, dan geldt dit nog harder voor de komende 14 dagen. Op een rustig tempo voeren we verder richting de eindeloze horizon.
Dag 2
26/01/2014
Cape Horn
10°C
Good, getting worse
NW-20knopen
Om 6 uur werden we gewekt door de reisleider. Jammer genoeg ging dit irritant deuntje het wekkersignaal worden voor de komende 14 dagen. Uitslapen was niet zo evident, tenzij op de Drake passage. Het weer was ons gunstig gezind waardoor we konden landen op Cape Horn. Dit moet zowat de minst toegankelijke toeristische trekpleister ter wereld zijn. Nog minder toegankelijk dan Antarctica. Op zich was het niet super bijzonder maar de geschiedenis over deze plek vult meerdere boeken. Toch een bijzondere plek, al zij het niet erg warm.
Na Cape Horn werd onze reis hervat richting het witte continent. Maar eerst de Drake! Ondanks dat Maxime en ik het niet echt door hadden, werd de hele boot ziek. 's Avonds zat er niemand aan tafel, op een kleine 20 gasten na. De obers haalden hun indrukwekkendste opdienkunsten boven en lieten niet eens een mes vallen. Laat ons het zo stellen onze zeebenen zijn getest en goed gekeurd!
Dag 3
27/01/2014
Drake's passage
5°C
Good, rustigere golven
NW - 15-20knopen
Gelukkig was er vandaag pas een wake up call om 8 uur en konden we dus iets langer in bed blijven. Nog steeds zag het merendeel van de passagiers groen en brachten zij bezoeken aan de dokter en hun bed. De overige, wij dus, hielden ons bezig met interessante lezingen over walvissen, zeehonden en geschiedenis. Het was een enorm interessante dag. Ondertussen was er nog een gokwedstrijd gestart over wanneer we de eerste ijsberg gingen zien.
's Avonds zat we samen met enkele vrienden in de bar. Hier ontstond de Antarctische cirkel. Een interessante mix van personen die we gedurende de 14 dagen goed gaan leren kennen. Om 20 na 10 was het dan zover. De eerste reusachtige ijsberg was in zicht. Ik zat er met mijn gok slechts een uur af. Maxime eerder enkele uren. Jihaa! Antarctica kwam snel dichterbij…
Dag 4
28/01/2014
Lemaire channel-Pleneau Bay - Port Charcot
0°C
Clear skies, getting cloudier during the day to clear up again
Vandaag was de wakeup call niet door de reisleider maar door mijn kamergenoot Andrew. Om 5 uur 's ochtends maakte hij ons wakker. Er waren overal walvissen rondom ons en natuurlijk het prachtige besneeuwde landschap. Ik stond snel op en genoot. Recht voor ons lag het gigantische Anvers Island. Toch een beetje thuiskomen als je zo lang van huis bent. We voeren gemoedelijk verder en zagen onze eerste zeehonden. Ook onze eerste landing kwam snel dichterbij. Spannend! En dat allemaal met een stralende zon op ons hoofd.
Peterman Island was onze eerste landing. En wat voor een! Gentoo en Adélie pinguïns zaten overal rondom ons. En als je je even neerzette, waren ze zo nieuwsgierig dat ze bijna op je schoot kwamen zitten. En het zijn echt zo'n schattige beestjes. Stappen, springen, vallen,… lachen verzekerd. Ook was er een eerste verrassing, namelijk een fur seal. Die je daar normaal nooit tegenkomt. Laat ons hopen dat we dit soort geluk de hele trip kunnen behouden.
Na de middag was de tweede landing voorzien. Hier lag het accent op ijsbergen. Elke berg is zo mooi en zo uniek. En ook de verschillende lagen blauwtinten in het ijs zijn te zot voor woorden. Maar er was een tweede verrassing die niet te voorzien was. Er zat een Emperor pinguïn zijn pluizig donsharen te vervangen waardoor het een mengeling van een grappig furry donsje en een glad zacht velletje leek. Best grappig, super zeldzaam en vooral uiterst lelijk.
Onze eerste dag in Antarctica was veel beter dan dat we ons ooit hadden kunnen inbeelden. Koud hadden we het niet gehad en pinguïns zijn indien mogelijk nog grappiger dan we hadden verwacht. Echt topdieren. Als het weer en het tikkeltje geluk aan onze zijde blijft, gaan we een super mooie cruise tegemoet…
Dag 5
29/01/2014
Port Lockroy - Neumayer Channel - Brown/Paradise bay
5°C
Grey start, beautiful afternoon
Dag twee in Antarctica begon weer heel vroeg. We gingen landen in Port Lockroy, een Britse basis in het continent met vooral een historische waarde. Het weer zat niet zo mee als gisteren en eigenlijk was de landingssite te klein om er drie uur te spenderen. Ook zagen we nog enkele walvisbeenderen van lang vervlogen tijden. Wat toch wel indrukwekkend is. En ondertussen deed de zon haar best om door de wolken te komen en de skua, een gigantische vogel, kon niet beter mikken dan een kakske te leggen op mijn schouder. Voor mij een uiterst irritante vogel maar volgens de vogelspotters onder ons had ik het grote lot gewonnen. Vreemd volkje die vogelkenners!
Ondertussen was de zon weer heer en meester en aten we buiten in de zon met Minke walvissen rondom ons en het Neumayers kanaal. Klinkt idyllisch? Het was super idyllisch. We keken al uit naar de volgende landing, namelijk Paradise Island. Een plaats met zo'n naam creëert hoge verwachtingen.
Wij begonnen met een watersafari en genoten met volle teugen. Merel, onze gids, probeerde ons nog wat geologie bij te brengen met alle vulkanische gesteenten rondom ons maar wat ons echt interesseerde was niet ver af. We werden vergezeld door Minke walvissen, Wedell seals en vele pinguïns. Iets waar we echt geen genoeg van konden krijgen. Ondertussen voeren we naast talloze prachtige gletsjers en ijsrotsen. Echt genieten.
Na de safari was het aan ons om de beklimming te doen naar de top naast de Brown basis, een Argentijnse wetenschap basis. Op de top kregen we een prachtig zicht op de gletsjers en zagen we talloze lawines. We werden er vergezeld door Falcon Scott, de enige echte kleinzoon van de ontdekkingsreiziger Falcon Scott, en kregen er dus gratis en voor niets een leuk historisch verhaaltje bij. Falcon Scott bleek een uiterst avontuurlijk en super interessante man die geen enkel avontuur uit de weg ging.
Dag 6
30/01/2014
Cuvervile island - Neko Harbour - Gerlache Strait
12°C
Beautiful day
Cuverville Island was onze eerste stop van dag 3 in Antarctica. Het weer zat wederom mee en je begint jezelf af te vragen of het hier ooit echt wel koud en guur is. België is veel slechter af vergeleken met de toestanden die we hier mee maken. Ook hier zaten er Gentoo pinguïns en je merkt dat je het net zoals het weer bijna vanzelfsprekend begint te vinden. Om toch een beetje sport te doen, hiken we naar de top om boven uit te rusten met Scott en Shackelton en het prachtige uitzicht. Natuurlijk heb je altijd mensen op de boot die niet luisteren en deze keer was het Priscilla. Dit is de vreemde kamergenoot van Maxime en zij week van het pad af. Het gevolg was best grappig voor ons. Skuas, vrij grote luidruchtige vogels, begonnen rond haar hoofd te cirkelen en soms scheerden ze vlak naast haar hoofd. Priscilla kon er echter niet echt om lachen. Onderweg terug naar de boot kregen we een lift door Franny. Een vrij jonge en onzekere crewmember, die aan het leren zodiacen is. En toeval of niet, er brak een ijsblok af niet al te ver van onze boot. Het was even zweten voor haar, maar ze bracht ons wel veilig en wel terug op het schip.
's Namiddags stopten we in Neko Harbour. Eerst kregen we een kleine zodiac cruise met als kers op de taart een 'slapende' humpback whale. De gletsjers bij Neko waren gigantisch en indrukwekkend. Shane noemde het de quitest quite you'll ever hear. We konden ook weer een beklimming doen met deze keer een uitzicht op en in de gletsjer. Toch iets dat we nog niet gezien hadden. Je kan je echt niet voorstellen hoe de schoonheid van al die kleuren blauw in een gletsjer en algemener in het ijs weerspiegelen. Een foto rechtvaardigt de schoonheid echt niet maar het geeft je wel een idee.
Ook de avond had nog een verrassing in petto voor ons. Onderweg in de Gerlache Strait, ja genoemd naar de Belgische ontdekkingsreiziger Gerlache, zagen we humpback whales die aan het eten waren. En hoe doen ze dat nu? Ze laten bubbels lucht ontsnappen terwijl ze rustig naar boven cirkelen om zo kril bij elkaar te verzamelen en dan plegen ze een aanval naar het wateroppervlak en zie je ze met mond en baleinen boven water verschijnen. Best een indrukwekkende techniek. Walvissen, waar ook ter wereld, blijven mij verbazen.
Dag 7
31/01/2014
Erno Harbour - Wilhelmina bay
8°C
Beautiful day
Vandaag staat er Chinstrap pinguïn op het menu. Dit is een soort pinguïn die zot zalig een berg kan beklimmen. Iedereen deed min of meer dezelfde beklimming naar boven, met of zonder uitschuiven, net zoals deze kleine pingu's. Maar de meeste mensen hadden veel meer problemen en waren veel meer vermoeid dan deze beestjes. Best cool om te zien. Doordat iedereen wederom op hetzelfde padje naar boven en naar beneden gingen, was het tegen dat wij neerwaarts gingen, een grote ijspiste. John en ik vonden er dan maar niet beter op om recht naar beneden te lopen. Soms zakten we dieper weg dan kniehoogte maar er was maar een remedie om niet te vallen, blijven gaan! Maxime koos ook een alternatieve route, een iets minder diepe weliswaar. Nadat ze een oudje dat op zijn gat was gevallen terug recht had geholpen, probeerde ze de 'ik val op mijn buik en schuif naar beneden techniek' echter zonder succes. Maar stiekem wel grappig om te zien. Wel jammer dat ik op dat moment het fototoestel niet in handen had.
Onderweg naar onze volgende bestemming en wederom met een lunch op het buitendek besloot onze hoofdleider Shane om onze plannen te wijzigen. We zagen hier en daar wel een walvis om ons dus besloot hij om onze namiddagactiviteit te veranderen naar een walvissentour. Op een kwartier was alles in gereedheid gebracht voor het walvis spotten. Wij stonden vooraan in de rij, wat had je nu anders gedacht. Wat volgde is niet te omvatten in woorden. De walvissen sprongen op, doken terug in het water, lieten een flap en een fluke zien en gaven de show van hun leven. Op een gegeven ogenblik waren er meer dan 55 walvissen om ons heen. De ene al dichter dan de andere. Ik trok wel 1500 foto's en stuk voor stuk prachtexemplaren. De uren vlogen voorbij en na 4 uur in de zodiac, een normale cruise is 1uur tot 1u30, zagen we Shane aan komen varen. Hij bracht ons nog een extra verrassing chocolademelk met muntlikeur. Zo konden we er nog wat langer tegen. Jammer genoeg zat Priscilla op onze boot en begon zij al te zagen na een uur of dergelijke. Dus na 5 uur op het water, gingen we terug naar de boot. Rustig kleedden we ons om en gingen we nog wat nagenieten van een fantastische middag. Tot er ons gemeld werd dat er orka's gespot waren. Hetgeen we zo super graag wilden zien. Ik rende rond de boot op zoek naar Shane want ik wilde doodgraag weer op het water. Shane vertelde mij dat hij ging zien wat hij kon doen en of het wel de moeite was. Ik kleedde mij al snel terug om en 5 minuten later kregen we toestemming om te gaan. Wij zaten in de boot met Marla, de orka-expert, en dat was een godsgeschenk. We kregen de orka's van heel dicht bij te zien en we waren telkens de eerste boot daar. Het kon niet lang genoeg duren voor ons. Ondertussen bleven ook de bultruggen hun show opvoeren en zaten we in het water met orka's, bultruggen, pinguïns en nog enkele vogels. Veel unieker kan een belevenis niet zijn.
Terug op de boot was de vibe duidelijk aanwezig. Iedereen praatte over wat er die middag had afgespeeld en ook Shane en de rest van de crew kon het niet geloven. Iedereen was doodop maar leefde nog puur op adrenaline. Dit was voor ons het signaal om de jacuzzi in te palmen en nog even na te genieten van deze speciale dag.
Dag 8
01/02/2014
Cierva Cove - Mikkelsen Harbour
5°C
Bewolkt
Na Wilhelmina Bay was iedereen doodop. Cierva Cove stond op het programma maar werd overgeslagen door velen. Ook ik had het moeilijk om uit mijn bed te komen. Maar velen die mij kennen zullen denken dat ik dit altijd heb. Wat dan ook weer waar is. Soit, Cierva Cove was onze eerste bewolkte dag. Het voelde dan ook al heel wat kouder dan we stilaan gewoon waren. Maar ook deze plek was ons gunstig gezind. We zagen wel 6 of te wel maar 6 Minke walvissen. Dit is een iets schuchtere walvis waardoor we enkel de vin te zien kregen. Maar nog steeds bezorgt dit mij kippenvel. Ook zagen we enkele soorten zeehonden. En ik ben er in geslaagd er één op GoPro video te krijgen. Al die koude armen en handen wierpen eindelijk hun vruchten af.
Omdat de vorige dag zo vermoeiend was, was de volgende landing een rustige. We landden in Mikkelsen Harbour. Dit was een klein eilandje met enkele wedell zeehonden en Gentoo's. Maxime en ik zette ons op een steen met een uitzicht op een gletsjer en genoten van het ogenblik. Af en toe kwam er een zeehond en of pinguïn voorbij die zich niet aan ons stoorden en wij niet aan hun. Een klein paradijslijk momentje.
's Avonds was het BBQ tijd. Iedereen die een zotte gekke hoed op had, mocht BBQ'en. Ik vond er niet beter op dan een basketshort vast te knopen op mijn hoofd. Zo leek ik op een of andere goedkope Wibra/Zeeman Sjeik. Maxime ging voor een walvissenhoedje gemaakt met ons muggennet. Zo kwam dat voor het eerst in 7 maanden toch ook eens van pas. En zoals het hoort, de BBQ smaakte!
Dag 9
02/02/2014
Gourdin island - Antarctic Sound
5°C
Clear
N - 5knopen
Gourdin island is een van de weinige eilanden waar je de drie soorten pinguïns samen kunt zien. En geloof mij, dat waren veel pingu's op een plek. En veel pinguïns betekent ook dat het er stonk. Gelukkige went de geur vrij snel anders was het onmenselijk. We kregen ook een prachtig, en misschien ook het meest indrukwekkende, uitzicht op het continent. Een ellelange gletsjer als in kilometers, zo ver het oog reikt. Met hier en daar een puntige piek die boven het ijs uit komt. Het vertrek van deze plek was best spannend. Door een getijdenprobleem en teveel ijs kwamen de zodiacs bijna vast te zitten. Dit leidde tot stress bij de crew maar eind goed al goed. Dit beloofde wel voor onze verderzetting van de trip richting de oostelijke kant van de peninsula.
De Antarctische sound, de doorgang van oost naar west, was een verzameling van ijsbergen. En hoe verder we gingen, hoe meer ijsbergen. Ze hadden alle vormen en kleuren. Van wit tot zwart ijs en van klein tot gigantisch groot. We voeren zo ver we konden tot we bijna vast kwamen te zitten. Het was een verloren zaak om naar het oosten te reizen. Maar we zagen wel de ijsbergen die ze ons beloofden. We deden dan 'maar' een zodiac cruise tussen de ijsbergen maar dit was meer een vorm van bezigheid. Al genoten we wederom.
Dag 10
03/02/2014
Arctowsku station - turret bay
0°C
Grey/snowy
SE - 40-50knopen
Dag 10 was er eentje om snel te vergeten. Het werd tijd dat Antarctica zijn ware gelaat ging tonen. Het was zo ver. Meters hoge golven, gure wind, regen, hagel, sneeuw. Geen weer om een hond door te jagen. Dus bleven we lekker warm binnen en luisterden we naar enkele lectures of sliepen we wat bij. Zo lieten we het Arctowski station aan ons voorbij gaan als ook Turret bay. Al maalden we er niet te hard om. De meesten waren moe of hadden veel sorteerwerk met hun foto's. Hopelijk wordt de volgende dag beter weer want uiteindelijk is het toch een beetje saai. Zo niets doen op een schip al werd de avond opgevrolijkt door een chocoladebuffet en een quiz.
Dag 11
04/02/2014
Deception island - Half moon island
Grey Snowy
0°C
SE - 15knopen
Na het vreselijke weer van gisteren, leek vandaag niet zoveel beter te worden. Gelukkig waren de landingen meer beschut deze keer. 's Ochtends gingen we naar Deception Island. Dit is een volledig vulkanisch eiland dat nog geregeld actief is. Het weer was erg guur en dit leverde een maanlandschap op met allemaal zwaar ingeduffelde gele pinguïns, ook wel toeristen genoemd. We zagen nog enkele fur seals en kregen nog een geschiedenis les van Victoria maar we waren blij dat we snel weer naar de boot konden. Eerst moest mijn lief nog even rebels doen en op een oude olietank kruipen maar dan riep de warme choco toch net iets te hard.
Half moon island was onze laatste stop voor we terug de Drake op gingen. Het weer was niet veel beter dan tijdens de ochtend maar we konden wel afscheid nemen van de pinguïns en fur seals. Als toetje kregen we nog een zeeolifant. Deze wezens zijn gigantisch! Jammer genoeg voor ons waren ze nog niet volgroeid en hadden ze dus nog niet de slurf. Maar ze waren groot genoeg om een gigantische indruk achter te laten. Met spijt in het hart verlieten we de South Shetlands terug richting Ushuaïa.
Dag 12
05/02/2015
Drake Passage
Clear skies
N - 5 knopen
De Drake was ons gunstig gezind. Het leek eerder op een rustig meertje. De ilala ferry was indrukwekkender. Dit vond ik best jammer want ik wou onze zeebenen wel eens echt testen met een leuk stormpje. Voorlopig zijn wij beide zeeproof! En gelukkig. De Drake houdt in dat je eigenlijk niet veel doet. Je slaapt wat bij en je volgt enkele lezingen. Ook slaagde ik erin om mijn boek, The Origine of Species, eindelijk uit te lezen. 3 maanden hard labeur maar ik ben blij dat ik het boek gelezen heb. Ook zagen we onze eerste gebekte walvissen. Jammer genoeg gebeurde alles zo snel dat we ze niet goed hebben kunnen bekijken.
's Avonds stond er iets speciaal op het programma. Eén van de medereizigers, Norm, was een hypnotiseur. En hij ging die avond optreden. Ik hoopte echt dat het geen flop ging worden, het was ten slotte een speciaal geval, en wonder boven wonder bracht hij een heel goede en leuke show. Misschien was niet iedereen van de vrijwilligers even gehypnotizeerd maar het entertainmentgehalte was enorm hoog.
Dag 13
06/02/2015
Drake Passage - Beagle Channel
Clear
N - 5 knopen
De laatste echte dag op de cruise was wederom extreem rustig. Nog enkele lezingen meepikken en de zak maken waren de topics of the day. 's Avonds was er nog een veiling voor het goede doel. Ze hadden enkele mooie spullen in de aanbieding maar het waren allemaal dingen die onze portefeuille niet aan kon. Toch hielt dat ons niet tegen om hier en daar eens te funbieden. Je kreeg dan tenslotte toch een glas champagne, en die was niet eens zo slecht. Daarna maakten we er nog een klein feestje van. Je moet ten slotte in schoonheid afsluiten.
Dag 14
Ushuaïa
07/02/2014
Cloudy
NW - 20 knopen
Vandaag was het moment van afscheid gekomen. En daar wij niet echt goed zijn in afscheid, proberen we dit zo kort mogelijk te houden. Snel de eerste bus op richting de luchthaven en hopen dat alles met onze vlucht in orde is. We checkten onze e-mail en bleek dat onze vlucht verlaat was naar 16u. We namen een vlucht naar Rio Gallegos om de 'Jerre' daar te ontmoeten. Maar blijkbaar was er wat miscommunicatie en was hij al geland daar. Maar toch wilden we er zo snel mogelijk zijn. Niemand kon ons echter vertellen wat er met onze vlucht gebeurd was en wat er ging gebeuren. De chaos was pas helemaal compleet als zowel LAN en Aerolinas Argentinas al hun vluchten tijdelijk schrapten. Daar zaten we dan een hele dag met bijna het hele schip gevangen op de luchthaven. Sommigen konden er mee om, andere hadden een moeilijk dag. Wij maakte er het beste van en postte de foto's op onze blog. Tot grote blijdschap van Maxime en ik was er tegen 18u volk van LADE, onze maatschappij, op de luchthaven en om 18U50 tegen we op richting de Jerre.
Dag Ushuaïa, Dag Antarctica,! Het was een fantastische reis en een ervaring om nooit te vergeten!
- comments
Jan Cools Dag Maxime en Casper, Na jullie fantastische foto's te hebben gezien is het lezen van dit verslag hartverwarmend. geweldig dat jullie er zo van genoten hebben! Jammer dat er geen foto is van de buikafdaling. Oh ja, jullie Antartica-foto's hebben alleszins indruk gemaakt op onze professionele fotografen op school! Geniet er verder van Papa
Kevin Peeters Amai, weinigen gegeven. Jullie gegund! Om nooit te vergeten en om eeuwig na te vertellen!