Hooooiiiiii :)

Hier is weer een berichtje die waarschijnlijk erg lang dus als je niet veel tijd hebt moet je deze maar voor een eenzaam uurtje bewaren.

Vanuit Melbourne zijn we vertrokken naar Adelaide via the Great Ocean Road. Het is een weg die ontstaan is nadat de soldaten die gediend hadden tijdens WW2 hier werk konden krijgen en de staat Victoria dacht dat dit wel een goede manier was om geld te verdienen in de toekomst.
We zaten met 9 mensen in totaal in de tourgroep wat best een luxe was, want normaal worden die busjes voor 21 mensen gebruikt en heb je totaal geen ruimte om je benen te strekken...nu hadden Britt en ik ieder een tweezit voor onszelf :) Dat werd natuurlijk optimaal benut door languit te slapen de eerste uurtjes rijden :) Na een koffietje en enkele stops (o.a) bij het bord waar de officiele route van de Great Ocean Road begint, reden we langs Geelong, Torquay, Anglesea en Lorne naar Wye River om daar te lunchen. Onderweg kwamen we onze eerste koala's tegen, die je niet eens zag zitten in de bomen want de eucalyptusbomen waar ze inzitten zijn zelf ook grijs. Het zijn echt superschattige beestjes, enorm lui en blijkbaar heeft een heel hoog percentage chlamydia (en ja, daarmee bedoel ik die vadsige geslachtsziekte :)). De enige plek waar koala's dit niet hebben is Kangaroo Island (waar we ook geweest zijn en waar ik nog over ga vertellen), omdat het zoals de naam al zegt een eiland is en ze dus afgezonderd zijn.

Na een stop en wandeling bij het strand van Port Campbell, waar we weer een Kodak-momentje hadden, gingen we onze accomodatie bekijken. Het bevond zich in een dorpje van welgeteld 3 straten (of waren het er 2) waar je volgens de Canadezen Scott en Kevin door de redneck-aussies de pub werd uitgekeken als tourist :)
Daar dumpten we onze spullen en gingen we onze BBQ voorbereiden, wat goed smaakte en we met ronde buikjes naar The Twelve Apostles gingen kijken. Dit zijn limestone (het NLse woord weet ik niet) blokken steen die in zee staan. Limestone is een materiaal dat door erosie gekke vormen aanneemt en ook erodeert (voor de niet-zo-intelligenten onder ons, dit betekent afbrokkelen en door natuur verslijten :)) vanwaar de Twelve Apostles er zo uitzien (zie foto's). Het zijn er ook niet meer 12 zoals een heeeeele tijd geleden, maar nog maar 7. Dit dus door de kracht van de natuur ;)
Dit was supermooi en kwamen er toevallig nog een fransman tegen die we van Melbourne kende. Hij was erg verrast en vroeg heel slim "Wat doen jullie hier?!" waarop we zeiden "Hetzelfde als jij" . Gekke franse!
Nadat de zon onder ging reden we terug naar t huisje en keken we voor we gingen slapen nog een filmpje in de dvd-hoek.

De volgnde dag gingen we smorgens naar the Gibson Steps, waar de Twelve Apostles staan om een lekker strandwandelingetje te maken......om 7u smorgens :| Best koud en nog steeds slaperig maar zo werden we wel wakker. We reden verder naar The Grampians National Park waar we hikes zouden gaan doen en onderweg stopten we nog even bij London Bridge en Bay of Martyrs (dit zijn dezelfde soort rotsformaties als Twelve Apostles).
We hadden lunch in een of ander dorpje vlakbij het National Park en het eten was allemaal erg lekker en daar zorgde onze tourguide Bryan wel goed voor.

Daarna gingen we een klim doen nadat we eerst in Brambuk Cultural Centre over aboriginals lazen die hier vroeger uitgemoord zijn. Feitje: van de 20 miljoen inwoners van australie zijn er nog maar 550.000 aboriginals over. Best wel een triest verhaal.
Bij dit centrum was ook een groot park met lunchgelenheid en na even wandelen kwamen we onze eerste kangaroos tegen! :) Zo ontzettend grappig hoe ze huppen en ze zijn niet eens bang voor je. Ik heb er eentje aangeraakt, n kleintje.
Nog meer beestenboel: herten, emus (struisvogels) en zelfs een Red Belly Black Snake kwamen voorbij.

Toen gingen we verder het park in voor een "bushwalk", niet dat het zo wild is want alle paden zijn aangegeven. Dat moet ook wel anders raak je de weg kwijt. We zagen McKenzie Falls en The Jaws of Death (gesteente dat uitsteekt), je kon er eerst foto's van maken terwijl je tussen de 2 uitstekende stenen zat, maar dat is nu afgezet omdat het te gevaarlijk is om er op te komen.

Na wat boodschapjes gingen we ons huisje bekijken dat wederom in een levendig dorpje lag :) Halls Gap heette dit plaatsje en had een heuze bottleshop zoals ze dat hier noemen waar we met de duitse meisjes en engelse wat goon haalde. Goon is de goedkope versie van wijn, je betaalt nog steeds 20 dollar (wij betaalden iig 20 dollar ;), maar je kan het nog veel goedkoper krijgen) maar het is dan ook echt limonade waar je de dag erna flinke koppijn van krijgt en de inhoud wil je niet eens weten. (Maar ik zet het er toch op, er zit restafval van vis en ei in en nog meer ranzige dingen :))
Ons avondmaal bestond uit spaghetti met bolognesesaus met salade, wat niet eens zo verkeerd was. Savonds speelden we nog wat 's***head' een kaartenspel dat we in Melbourne leerden van Engelse en Canadezen. Hier kwam natuurlijk de hollandse competitie bij kijken en dat betekende dat iedereen behalve Britt en Mattie s***head werden :) (Wat goed is)

De laatste dag van deze tour gingen we nog een stuk wandelen in de Grampians National Park, we beklommen een rots die iets moeilijker begaanbaar was, dus jaaaaaa ik had die lelijke bergschoenen aan en maar goed ook :)
Omdat het een beetje regende schuilden we nog in een kloof waar weirdos rockclimbing aan t doen waren. Alsin met je blote handen en voeten je proberen vast te houden aan het plafond van een kloof :S....ja het zag er net zo gevaarlijk en ingewikkeld uit als mijn beschrijving :)
Hierna gingen we de lange rit naar Adelaide tegemoet met hier en daar een stop voor foto's, benen strekken, ijs eten en lunch.
Om 7uur kwamen we aan in ons hostel dat voor ons geboekt was, the Blue Galah, waar het ontzettend heet was en waar de Canadezen ook maar besloten te blijven slapen omdat ze nog niks hadden geboekt.
Samen gingen we eerst nog eten in een italiaans tentje en tijdens het lopen kwamen we erachter dat Adelaide echt Roermondse afmetingen heeft en dus een richtig dorp is in vergelijking met Melbourne. Hmmmmmm.
De Canadezen besloten dus ook dezelfde avond nog om te vertrekken en te slapen bij een van hun vrienden die een appartement hier had.
Wij hadden die keus niet dus het was even door de hitte (geen airco) doorbijten, achja, t was maar een nacht want de volgende dag zouden we 5u (lekker christelijke tijd) weet op staan voor onze volgende tour: Kangaroo Island.
Trouwens, the Blue Galah is ook echt een chino hostel......jeeeeeeeeeej -.-

Zoals ik zei ging de volgende morgen om 5u de wekker, wat best frustrerend was. Om 6u stonden we klaar om door Derek van Groovy Grapes tours opgepikt te worden. Bleek dat onze backpacks toch wat aan de ruime kant waren om mee te nemen....hmmmm, best grappig als je je bedenkt dat we in Melbourne nog zo de helft van onze spullen achtergelaten hebben :)..
Derek, oftewel D, was zelf een aboriginal....neeeeeeeee hij had geen gek accent en ook geen enorme neus zoals de meesten dat wel hebben :)
Hij leek wel cool te zijn en met hem hebben we waardig wat gelachen tijdens de Kangaroo Island tour.
Na nog 11 andere mensen opgepikt te hebben waren we uiteindelijk met z'n 14en in 1 bus wat dus weer even wennen was en voor wat krampjes hier en daar zorgde.

Met de ferry die ruim n uur duurde, gingen we van Cape Jervis (vasteland) naar Penneshaw (Kangaroo Island) waar we na Prospect Hill te hebben beklommen (n lookout punt) en Pennington Bay te hebben bekeken na ons huisje gingen om te lunchen. Het huisje was echt afgelegen, niet dat er echt een stad is op Kangaroo Island, maargoed. En het was back to basics toen we zagen hoe de douche eruit zag. De dooie vliegen in de kuip moest je maar even vergeten :)
Verder waren er niet genoeg bedden, en moesten er dus mensen buiten in swags met slaapzakken slapen. Wij wilden dit natuurlijk niet missen en zeiden direct ja!
Ik dwaal weer af want we waren nog steeds bij de lunch. In onze groep zaten een paar knap irritante duitsers die steeds met elkaar duits bleven praten en die dachten dat de tomaten zichzelf wel in plakjes zouden snijden. Britt en ik waren natuurlijk wel zo vriendelijk om Derek te helpen met het voorbereiden en opruimen ervan. (Je kunt je voorstellen dat Britt na de tweede soortgelijke ervaring het wel even duidelijk maakte dat ook Duitsers handen hebben en nuttig kunnen zijn :))
Na lunch gingen we naar Little Sahara om te sandboarden! Dit was op een enorme zandduin en je had 2 soorten boards: waar je met je buik op gaat liggen en vervolgens van de grote duin afglijdt of waar je met de voeten op gaat staan. Omdat Britt en ik het gevoel hadden dat we voor surfen enzo wel een natuurtalent hadden, gingen we voor de boards waar je op moest staan.
Voordat we bij de top van de duin aankwamen waren we al bijna de piep oet van het geen-conditie-hebben :), maar gingen er zeker voor. Eerst bord instrijken met was, dan glijdt ie beter, en dan de juiste positie aannemen. Hoppaaaaa! Daar gingen we.....vol op ons gezicht :D maar dit mocht de pret niet drukken en bleven opnieuw er van af gaan. Het waaide superhard bovenaan en je kunt je bedenken dat er overal maar dan ook OVERAL zand zat, en ook in mijn cameras lens toen ik dit spektakel vast wilde leggen. Ik denk dat iedereen er wel aan gefrunnikt heeft, maar die was echt niet meer te redden....best s*** aan het begin van een tour maar ja.

Na het sandboarden was het tijd voor een grondige douche, die natuurlijk door ons 2 als eerste werd geclaimd :)..
Hierna begonnen we met het maken van t avondeten, spaghetti meatballs en dronk ik er een lekker coronaatje bij.
Na het eten gingen zagen we nog een rendende (meer huppende) koala over het grasveldje gaan naar een volgende boom. Dat is denk ik de meest actieve koala die ik gezien heb tot nu toe want anders zitten en slapen en eten ze alleen maar.
Hoe later het werd hoe meer kangaroos er rondwandelde, en dat vonden Britt en ik wel leuk. Onderweg kwamen we een termietenheuvel tegen en omdat Britt die wel wilde zien hebben we deze aardig overeengeholpen (Sorry, Moeder Natuur :)), maar helaas, er kwamen alleen larven uit...
's Avonds toen het echt donker werd stond er een nocturnal walk op het programma, waarbij we pinguins gingen spotten. We zagen er n heleboel tussen bosjes zitten en in kleine inkepingen van rotsen. Derek had een infraroodlicht bij zich waardoor we ze konden zien, gewoon licht of flitsen van camera's kunnen de beestjes blind maken. En WAT doet de koreaanse chick die in ons groepje zat..? Juist, de flits aan. GRRRR
Savonds zaten we nog even rond het kampvuur voordat we in onze swag gingen slapen.
Dit was denk ik het beste van de tour. We lagen in een halve maan rond het kampvuur helemaal ingepakt als mummies in onze slaapzakken te kijken naar de miljoenen sterren die er rondom ons waren. Het was zo helder dat je zelfs de melkweg kon zien...neenee, geen grapje dit. Na wat wensen te hebben gedaan bij de vallende sterren (ik wed dat Britt bij alle vallende sterren heeft gevraagd voor n miljoen dollar :)), vielen onze oogjes toe en sliepen we heerlijk warm.

Hoppaaaa smorgens was het weer tijd voor ontbijtje en werden sommigen onder ons aan het werk gezet :). We gingen nu direct naar Seal Bay, waar we een rondleiding en informatie kregen op het strand over de zeehonden die er wonen en broeden. Ik dacht eerst wat een luie beesten omdat ze alleen maar wat liggen op het strand in de zon, maar blijkt dat ze 3 dagen achter elkaar zonder slaap jagen op zeedieren om te eten en vervolgens ook weer 3 dagen bij moeten slapen. Nog een geinig feitje: de vrouwtjes zijn na hun eerste zwangerschap voor altijd zwanger. Zonder tussenpauzes totdat ze sterven, dat is nog eens een leuk leven :)

Omdat het mooi weer was gingen we naar Hanson Bay om te snorkelen, uiteindelijk waren er maar 2 snorkels aanwezig dus dat was delen. Ik heb het geprobeerd, maar de zee was zo wild dat we in het gebied waar wat te zien zou zijn, tegen de koraalrotsen aanspoelde en dat was geen pretje. Sowieso was er niks levends te zien, dus dat werd al gauw zonnen.
Na een snelle tour door een eucalyptusfarm waar we ipv persoonlijke uitleg voor een video werden gezet, gingen we naar onze tweede accomodatie in het Flinders Chase National Park waar gelukkig meer dan 1 douche was en genoeg bedden voor iedereen.
Omdat we bij zonsondergang naar The Remarkable Rocks en Admirals Arch gingen kijken aten we wat later.
The Remarkable Rocks zijn granieten steenformaties die er echt freaky uitzien en ook wel n beetje zijn, want n paar jaar geleden, of was het vorig jaar, is er een Duitse backpacker vanaf gevallen en in de zee terecht gekomen. De tourguides die bij hem waren hebben hem proberen te redden, wat lukte, maar zijn zelf omgekomen.
Stomme pruusen!!
Hierna gingen we naar Admirals Arch waar ook weer heel veel zeehonden waren.

Ons avondmaal was een ceasar chicken salad en de laatste coronaatjes werden bij het kampvuur gedronken :)
Heeeeerlijk hebben we geslapen en werden we iets later dan de vorige dag wakker om de laatste dag op Kangaroo Island te doen. Het weer zat n beetje tegen, het regende, maar we gingen er toch op uit. Omdat we alleen aan de zuidkant van het eiland waren geweest wilde Derek ons eigenlijk naar de noordkant brengen, maar dat ging nu dus niet vanwege t weer en de activiteiten die we daar dan zouden doen dat nu niet meer ging.
In plaats daarvan gingen we naar Koala Sanctuary, gewoon een afgezet stuk natuurpark waar veel koala's zouden zitten maar dat viel best mee. Wel zaten er veel wallabys en heb ik er eentje aangeraakt, maar nadat ie mijn vinger met zijn voortanden wilde verkennen trok ik toch wel mn hand snel weg.
Hierna gingen we naar Kings Cote waar we onze lunch hadden, Kings Cote is het grootste dorpje en daar hebben we even de tourist uitgehangen en pelikanen gezien op de oude ferryhaven.
Als laatste gingen we naar Pennington Bay strandje om daar nog even te wandelen hangen en zwemmen (?) het was freezing daar. (Zo gek, de ene dag bloody hot en dan weer vesten aan etc :S) Daar kwamen we 4 hangouderen tegen, jaja, want die waren toch echt wel al in de 40. Die zaten gezellig in hun auto's marihuana te roken en Jim Beams te drinken. Zo kwamen we al snel tot de conclusie dat we hier niet wilden wonen als we een plaats in Australie mochten kiezen, want zo eindig je dus uiteindelijk als je je hele leven op Kangaroo Island blijft :)

Met de ferry gingen we weer terug naar t vasteland en moesten we afscheid zeggen tegen ons groepje, wat bij sommigen niet zo erg was. (er was namelijk een schots meisje bij dat zich in al die 3 dagen niet 1 keer heeft gedoucht en dezelfde kleren die ze in de zee aanhad ook overdag droeg......nice)

Terug in Adelaide in the Blue Galah dumpten we onze spullen en gingen meteen een Mcmenu scoren dat best wel beviel :)

Gisteren hadden we een dagje vrij en hebben we de stad verkend (alsin gewinkeld ;)) en zijn we savonds gaan koken en internetten en bijslapen.
Vandaag begon de dag vroeg om 7u en stonden we om 8u klaar voor de Barossa Valley Winetour!
Een heeeeele dag wijn proeven was erggg gezellig, ook deels omdat Britt haar wijn in mijn glas bleef gooien hihi.
We hebben net n hapje gegeten en ik ben nu al meer dan een uur aan deze blog bezig....wat ik allemaal wel niet voor jullie overheb :)
Morgen is er een kerstparade door de stad, waar we waarschijnlijk naar gaan kijken bij gebrek aan beter en 's avonds zullen we erachter komen hoe het nachtleven in Adelaide is als we naar de HQclub gaan met wat hostelmensen van hier.
Dit weekend zijn we nog hier en aanstaande dinsdag zullen we op onze laatste tour gaan: The Desert Patrol Tour en die gaat richting Alice Springs (woestijn) en gaan we nog meer wereldwonderen zien.
De 25e november vliegen we terug naar Melbourne en daar hebben we nog 10 dagen om te doden voordat we naar Perth in West Australia vliegen! :)

Na de tour zal wel weer een net zo lange blog volgen, dus be prepared....

xxx