Profile
Blog
Photos
Videos
Lief thuispubliek,
Vanuit Santiago schrijven we over Mendoza, stad die eigenlijk meer bekendheid zou mogen genieten vanwege zijn schoonheid. Natuurlijk, de wijngaarden die de streek wereldberoemd maken mogen we niet over het hoofd zien, maar dat elke straat wordt vergezeld door groen bebladerde bomen, mag een wonder heten. Het is hier, zoals velen van jullie zullen weten, zomer en in Mendoza betekent dat zon, zon en nog eens zon. De stad ontvangt van moeder Natuur 200 mm regen op jaarbasis. Dat is niet veel nee. Desondanks heeft de stad een ingenieus irrigatieproject om de bomen groen te houden. In elke straat stroomt het water als dat nodig is. Dat water halen ze dan weer uit de eeuwige ijsvlaktes van de machtige Andes, hier een paar kilometer verderop. Het maakt dat vele straatjes een mooie uitstraling krijgen, vergelijkend met Kolonia de Sacremento in Uruguay.
Goed, genoeg over aardrijkskundige thema's, snel naar onze aankomst. Uiteraard ging het ook hier weer niet vlekkeloos. Dit keer waren we zo slim geweest om wel de naam van het hostel te onthouden (lees: noteren), maar waren we zo onnadenkend geweest om het adres niet op te schrijven. Chris dus snel naar een internetcafe op het busstation en het adres opgezocht. Taxi in gestapt en op het adres afgeleverd worden, om daar tot de conclusie te komen dat dit het verkeerde adres was..... Daar sta je dan, 11uur 's ochtends, een backpack van vijftien kilo en een zonnetje wat hier op dit tijdstip al 30 graden sterk is. Het is ook nog eens zondagochtend dus er is geen winkel open, laat staan een fatsoenlijk internetcafe. Ook in een restaurant wisten ze met behulp van de pajes amarillos (gouden gids) niet te vertellen waar het was. Dan maar weer de hulptroepen thuis inschakelen. Een paar smsjes en het was opgelost.
De verdere dag hebben we vertoefd bij het zwembad in ons hostel en s' avonds zijn we ergens wat gaan eten. De volgende dag transformeerden we tot ubertoeristen. We huurden een fiets en kregen er een MP3-speler met plattegrond bij. De MP3-speler had alle informatie over de belangrijke parken, pleinen en gebouwen ingesproken en de kaart liet ons zien waar we deze konden vinden. Na de eerste drie ker luisteren, werd de gadget diep onderin de tas verborgen en vervolgden we onze reis, enkel gewapend met de kaart.
Het was gelukkig weer een graad of 35 en een straathond vond het nodig om ons na een tijdje te volgen. Het arme beest hield dit anderhalf uur vol, totdat we een weg voor ons hadden die naar benden liep. We zagen onze kans schoon en sprintten naar beneden. Bij het de eerste 5 stoplichten was het beestje nog bij ons, daarna waren we hem kwijt. Nu konden we ongestoord aan onze heerlijke Italiaanse lunch beginnen.
Dag 3 was onze wijnproeverij dag. Samen met Jordy en Aby hadden we afgesproken om bij Senor Hugo een fiets te huren en vanaf daar wijnen te gaan proeven. Senor Hugo was een aardige grijsaard die zijn hele familie in had geschakeld om zijn bedrijf succesvol te maken. Jordy en ik zagen een tandem staan en werden gelijk verliefd, de dames namen allebei een enkele stalen ros. Vol goede moed begonnen we bij een olijvenboerderij. Toch ook interessant om te zien hoed dat gemaakt wordt (we waren nu toch cultuur aan het snuiven). De eerste wijnboer was gelijk de oudste van de rit. Prima Malbecjes en cabernetjes werden weg getikt, de ene portie nog iets ruimer dan de andere, zo ging het wel hard.
Onze weg vervolgde langs nog een andere wijnmaker die ook wel ergens iets exclusiefs had en vervolgens proefden we wijn bij onze voortreffelijke lunch bij weer een andere wijngaard. Te veel om op te noemen en de ene wijn was nog lekkerder dan de andere, maar uiteraard zijn we de helft vergeten. Als afsluiter bezochten we een klein boerderijtje waar ze zelf likeur, chocolade en andere lekkernijen maakten. We probeerden de vele jams, dulche de leches (een soort Argentijnse choco pasta, Phil jij kent het vast en zeker) en uiteraard mochten de likeuren niet ontbreken. Ook de zelf gemaakte absent van 75% werd naar binnen geschonken en beide mannen probeerden de pokerface te behouden, wat niet geheel lukte.
Een dag later vertrokken Jordy en Aby naar Santiago, wij zouden ze daar weer zien, alleen een dag later. Deze dag gebruikten we om nog meer foto's up te loaden voor jullie en om de winkels nog eens te plunderen. Dit laatste lukte zo goed dat we een extra tas moesten aanschaffen omdat de backpacks niet toereikend genoeg waren (nee hier schamen wij ons totaal niet voor).
De busrit naar Santiago zonder grensovergang en met een rustige aankomst zou misschien 3,5 tot 4 uur in beslag moeten nemen. De grensovergang echter is een soort van nachtmerrie die niet te beschrijven valt (Seb geloof me, de VS in vanaf Mexico was een peulenschil vergeleken met dit). 4,5 uur hebben we erover gedaan om twee stempels te krijgen, Argentinie uit en Chili in, en onze bagage door een scanner te laten gaan. Toen we er doorheen waren en Santiago in zicht kregen waren we opgelucht. Gelukkig hebben ze daar een busstation wat zo chaotisch is en zo massal vol gepropt met mensen en spullen, dat het daar nog eens anderhalf uur duurde voordat we een straat van 500 meter waren door gereden. Er waren namelijk nog 1500 bussen die door de straat heen moesten. Uiteindelijk hebben we er 12 uur over gedaan...
Maargoed, we zijn in hostel La Casa Roja, een oud mansion dat ongelofelijk groot is en een zwembad heeft. De rest lezen jullie binnenkort weer.
Liefs en de warme (letterlijk ja) groetjes van ons!
- comments
Mams & Paps Goh, lieverds wat zijn wij blij dat jullie toch een beetje moeten afzien om al die mooie landen te kunnen bekijken. Nog een paar dagen en dan alweer een geheel nieuw werelddeel, fantastisch! Wij gaan lekker naar Emst om ons heerlijk te laten verwennen in een sauna! Nu zijn jullie jaloers hé? Ruilen? We gaan met modder gooien, leuk hé? Dikke knuffels.
Kate Zo leuk om te lezen.. Wil weer terug! Geniet geniet geniet... x
Hilde Klinkt goed luitjes! Enjoy Sydney! dikke kus