Profile
Blog
Photos
Videos
Geen nieuws is goed nieuws, zullen we maar zeggen. Schandalig lang geleden gewoon. Als vrienden en kennissen je uit zichzelf gaan contacteren, dan wordt het tijd om iets op je blog te schrijven…
Ik kan niet meer zeggen dan het antwoord dat iedereen de laatste jaren lijkt te hebben. "Ik heb het te druk gehad." De dagen waren gewoonweg te kort voor het werk wat gedaan moest worden.
Nadat paps vertrokken was, startte de Kbw (Kinderboekenweek). Het thema was "Hallo wereld!", alsof het zo moest zijn…
Ik heb een email adres aangemaakt voor de kinderen van mijn school en mijn (ex-) collega, Marjolein, voor haar groep in Galder. Zo konden de kinderen naar elkaar mailen en dingen te weten komen over Nederland en België. Super Marjolein, leuk dat dit kon! Ik zag dat ik nog een mail moest lezen met de kinderen, maar dat komt goed!
Na de Kbw viel ik van het één in het ander. Het weekend daarna was het lustrumfeest van De Oranje Draak in Shanghai, het 15-jarig bestaan. Hartstikke gezellig, met sponsorloop, spelletjes, een veiling en het lekkerste van al: poffertjes!! Wat de geslaagde dag, nog geslaagder maakte.
De meubels waar ik zo lang op gewacht had waren aangekomen. En natuurlijk komt dan alles tegelijk. Want in datzelfde weekend arriveerden ook alle nieuwe lesmaterialen. Heerlijk…een leslokaal van 30m2 vol met oude en nieuwe meubels en ook oude en nieuwe methodes. Ik had werkelijk geen idee waar ik de kinderen moest plaatsen. Dozen werden uitgepakt en verplaatst. Materialen werden gelabeld. Alles methodes werden geordend en in mappen gedaan. En de kinderen werden tegen elkaar gepropt.
Dat werden dus nachtelijke uurtjes. Nu moeten de guards (ja ja die hebben we hier! Niet dat ze zoveel uitvoeren, maar ze staan er trouw iedere avond) altijd al lachen met mijn werktijden, maar die avonden was het helemaal raak. Respect heb ik bij deze mensen in ieder geval al verdiend. Ik mag iedere avond gezellig bij hen in hun verwarmde hok staan, van 1,5 x 1,5, terwijl zij voor mij een taxi proberen te regelen. Zo 's avonds laat wordt dat meestal één van de meest luxe en dure, omdat er simpelweg geen taxi's meer te krijgen zijn.
Nu moet je je bij duur niet zoveel voorstellen hoor. De duurste taxi die ik hier ooit al genomen heb, was ¥ 206, wat overeenkomt met zo'n € 25,-, maar dan heb je wel de afstand van Breda naar Antwerpen afgelegd.
Na deze week mocht ik mij dat volgende weekend storten op de nieuwe methodes. Waar je normaal een paar weken de tijd voor krijgt, kreeg ik nu een weekend om 2 methodes volledig voor te bereiden. De deur ging op slot, de telefoon op stil en ieder signaal van de buitenwereld werd genegeerd. En dat was behoorlijk moeilijk als je weet dat je internationale collega's the Gangnamdance aan het leren zijn en daarna bij iemand thuis allerlei gezellige spellen spelen. Maar we hebben het gehaald. Ik ken echt nog niet alle ins en outs, maar we hebben een start gemaakt.
In diezelfde week waren er ook nog facultatieve oudergesprekken. Op de laatste dag van inschrijving hadden er maar 3 ouders zich aangemeld. Dus dat zag er rustig uit. Maar natuurlijk heb je altijd ouders, in mijn geval bijna alle ouders, die deze mail en 2 herinneringmails pas de laatste avond openen en vervolgens toch nog op gesprek willen komen, of de inschrijvingsdatum nu voorbij is of niet. En op zo'n moment kan en mag je dat niet weigeren.
Dus was mijn agenda plots bomvol gepland. De gesprekken liepen redelijk gesmeerd, op hier en daar wat op- en aanmerkingen na. Die nemen we weer mee in onze evaluatie.
Na die weken voelde het supergoed aan om donderdagavond de sleutel om te draaien en even op de bank een film te kunnen kijken, die ik overigens meestal in delen van 6 of meer bekijk.
En het vooruitzicht op dat weekend was ook zeer aangenaam…ik kreeg weer bezoek! Op vrijdagochtend was ik al vroeg op pad gegaan om Pol van de luchthaven af te halen. Bij aankomst thuis in Suzhou bleek dat hij een koffer vol cadeaus en lekkers bij zich had. Iedereen ontzettend bedankt! Leuk…wat zeg ik… superleuk om al die kaartjes te lezen en cadeautjes te krijgen.
Na nog een week vol vergaderingen op Dulwich en via Skype met De Oranje Draak ging er iets speciaals gebeuren….
Iets wat al jaren op mijn "must see"-lijst stond… Een weekend naar Beijing! Met de Verboden Stad en de Chinese Muur als echte hoogtepunten! En hoogtepunten waren het! Zowel letterlijk als figuurlijk.
Na een 5uur durende treinreis kwamen we op vrijdag 2 november aan in het Grand Hyatt, wat overigens een prima hotel was, met het lekkerste eten wat je maar kunt bedenken. Allerlei kazen en broodsoorten, gerookte zalm met kappertjes, geweekte pruimen, dimsum, vers fruit, .. super gewoon! En natuurlijk ben en blijf ik een Hollander. Tussen 17u00 en 19u00 stond al dit heerlijke eten gratis opgesteld. Reken maar dat we daar op tijd in de lounge zaten!
's Avonds zijn we al op pad gegaan naar het Tiananmen plein. Iedereen wel bekend om de studentenopstand in 1989, waar naar schatting een miljoen Chinese studenten aan deelnamen, om zo hun onvrede te uiten over de communistische partij van China.
In mijn geheugen staat nog altijd de foto gegrift van de student die de tanks wilde tegenhouden, toen het leger de opstand wilde neerslaan en waarbij duizenden mensen om het leven kwamen.
Het Tianamenplein ligt voor de Verboden Stad en bergt in het mausoleum, het lichaam van Mao. Een meer dan levensgroot portret van deze dictator prijkt boven de Tiananmenpoort. Dat deze man, die met zijn beleid gezorgd heeft voor meer dan 40 miljoen doden, op het plein van de "hemelse vrede" ligt begraven en zijn hoofd boven de poort van de "hemelse vrede" hangt, is voor mij onbegrijpelijk.
Maar ik laat het wel uit mijn hoofd om hier discussies met Chinezen over aan te gaan. Mao wordt door velen nog gezien als de man die vereerd moet worden en velen proberen dan ook om eens in hun leven het opgebaarde lichaam van Mao te bezoeken.
Die avond regelden we een gids om ons de volgende dag mee te nemen naar De Verboden Stad en De Chinese Muur.
En zaterdag was het dan zover!! Onze gids stond ons om 8u00 sharp op te wachten met 2 paraplu's. Ze verwachtten later op de dag slecht weer. Buiten wachtte onze chauffeur (heerlijk hè die luxe) en zette ons af aan de poort van de hemelse vrede (Tiananmenpoort).
Eenmaal binnen de ommuurde stad, was het alsof er een rust over je heen viel. De stilte van de ochtend, Yin en Yang van Confucius en afgesloten van de drukte daarbuiten.
My God…daar liepen we dan. Het gevoel om in de stad te lopen, wat tot voor kort ontoegankelijk was voor 'de gewone mens' en waar alle keizers van China hadden gewoond, is gewoonweg onbeschrijflijk.
De stad telt bijna 1000 gebouwen en 10000 kamers. Deze waren voor de Keizer en zijn familie en natuurlijk voor de hofhouding, zijn concubines en eunuchen (de keizer wilde er zeker van zijn dat hij de vader van zijn kinderen was, de eunuchen droegen vaak hun geslachtsdelen hun hele leven bij zich! Als ze begraven werden, kregen ze netjes wat ooit van hen was geweest terug en namen hun geslachtsdelen mee in hun graf).
Om al die gebouwen in 1 dag te bezoeken ging ons iets te ver. Dus hielden we het bij een wandeling langs de meest imposante gebouwen, van de Meridiaan-poort tot aan de poort van de Goddelijke Krijgshaft. Elke kleur, elk beeld, alle bruggen, pleinen en gebouwen hadden hun betekenis, waar we een prima uitleg over kregen van onze gids.
We vervolgden onze wandeling langs de brede grachten, waar onze chauffeur al op ons stond te wachten voor de reis naar de Muur! Het was 2 uur rijden naar Mutuanyu, dus tussendoor was er tijd voor een dutje, het was ten slotte weekend.
Toen ik wakker werd, begon het landschap al wat heuvelachtiger te worden, we kwamen in de buurt.
Toen we stopten, stapten we uit in een wat nevelachtige mist, wat het landschap een mysterieuze sfeer gaf.
Langs de weg naarboven stonden een heleboel souvernirswinkeltjes, die we compleet negeerden, omdat we eerst een ander doel hadden. Het weer zorgde ervoor dat er nauwelijks toeristen waren.
Met kabelbanen ging de reis bijna naar de top, ik weet zeker dat als de Chinezen dat in die tijd ook hadden gehad, ze daar maar al te graag gebruik van gemaakt zouden hebben, dus ik voelde me absoluut niet schuldig. En als je de foto's bekijkt zul je zien dat we in een hele speciale zaten!
Het laatste stuk moest je te voet afleggen, om je toch nog een beetje het idee te geven dat je je ervoor hebt moeten inspannen.
En dan plots…dan sta je daar. Bovenop dat immense bouwwerk van meer dan 6000km, volgens sommigen zelfs meer dan 8000km!! Met een geschiedenis van meer dan 2200 jaar! Hallo mensen, weet je wat dat is?! Ik moest echt even meerdere malen geknepen worden, "ben ik hier echt?"!
Het uitzicht was door de mist niet heel ver, maar daardoor niet minder indrukwekkend. Prachtige herfstkleuren strekten zich onder ons uit, terwijl we liepen op dit langste bouwwerk ter wereld, waarvan sommige astronauten zelfs beweren dat het vanaf het ruimtestation ISS te zien is.
Nou jullie begrijpen wel dat ik volledig onder de indruk was. Dat het toen plots begon te regenen deerde ons niet, met de paraplu zetten we onze tocht voort, van wachttoren naar voorraadgangen en weer terug over de muur.
Deze zaterdag, 3 november, blijft me bij als een echte topervaring!
Weer terug in ons hotel (we waren weer net op tijd voor the Happy 2 Hours J) besloten we deze heerlijke dag af te sluiten in de shoppingmall, die grensde aan ons hotel. Op zoek naar een fles Malibu, maar terugkomend met 2 paar prachtige schoenen, een hoed, een tas en een Chinese theeset!
De volgende ochtend hadden we gepland om het zomerpaleis te bezoeken. De keizers bleven niet altijd binnen hun ommuurde stad, maar wilden er ook wel eens op uit. Vandaar dat ze meerdere paleizen hebben laten bouwen, waarvan 1 het zomerpaleis genoemd, dat eveneens in Beijing staat.
Maar toen ik 's morgens de gordijnen opentrok, wachtte er mij een verrassing… De daken waren wit, het had gesneeuwd!
Buiten was het echt koud, wat ik niet meer gewend was na maanden van temperaturen boven de 20°C. Een taxi krijgen op deze dagen is dan lastig. We hadden de trein om 14u00 weer terug naar het zuiden, dus dat risico wilden we niet nemen. De week daarop zou blijken dat Beijing volledig ingesneeuwd lag; vluchten en treinreizen werden allen gecanceld.
De dag werd terug in Suzhou afgesloten met een laatste avondmaal in Ophélie, een heerlijke Franse keuken.
De volgende dag ging Pol weer met het vliegtuig terug naar Amsterdam. En mocht ik mij voorbereiden op de cultuurdag die eraan ging komen.
Deze dag, met als thema water, is een verplichte dag in ons onderwijs, omdat we simpelweg met onze 3uur Nederlandse les per week, per leerling, niet aan voldoende lesuren komen per jaar. Dus wordt dit opgelost door extra zaterdagen in te lassen.
Ik had met een collega de zorg over alle groep 4/5 leerlingen, wat er in totaal zo'n 45 waren en kozen het onderwerp "dijken", wat toch echt wel tot het cultuuronderwijs van Nederland en België behoort.
Ik had een prachtige puzzel ontworpen, al zeg ik het zelf, van zo'n 3m2 groot en spellen waar ik een patent op aan ga vragen. Waar heel veel tijd in ging zitten, maar die toch wel heel erg aansloegen bij de kinderen.
Dat werd dus weer een week lang Sherpa laten bezorgen…ideaal, een bezorgservice voor allerlei lekkernijen en maaltijden. U belt, u bestelt en u wacht tot het aan huis geleverd wordt…soms een uur of anderhalf te laat, maar in dit soort weken toch wel de enige manier om te overleven. En…ik heb iets bereikt hier in Suzhou…!! Door mijn vrijwel dagelijkse bestelling 'griekse salade' en regelmatige bestelling van de 'inferno pizza' (echt knalheet) zijn deze twee gerechten gestegen naar een respectievelijke 1e en 10e plaats! Echt een prestatie om trots op te zijn.
Van cultuurdag over naar de Goedheiligman. De klas werd omgetoverd, werkboeken gemaakt, Pietenmutsen geknutseld, Sintjournaal bekeken en laat die Goede Sint maar komen!
En óf hij kwam! Vandaag met de Audi cabrio. En ja Noa, hij had zowaar voor mij ook een cadeautje bij zich. Echt cool! Twee Icewatches, 1 met de Nederlandse vlag en 1 met de Belgische vlag. En natuurlijk een zak met pepernoten, taaitaai en chocolademunten, die, nu het avond is, al helemaal verorberd is.
Met Christa, mijn directrice, heb ik lekker kunnen netwerken om weer nieuwe kinderen te werven voor onze Suzhou locatie. In januari wordt er hoogstwaarschijnlijk gestart met nog een groep erbij, een A-groep, voor 3-jarigen. En er zijn ook al ouders die vragen of ze Nederlandse les kunnen krijgen. Dus het wordt nóg uiteenlopender. Gelukkig is er versterking op komst. Per januari komt er een nieuwe leerkracht 1 dag in de week helpen, zoals mij eigenlijk van begin af aan beloofd is.
Ik hoop dan iets meer rust te krijgen met het lesgeven aan de verschillende niveaus. En hopelijk ook meer ondersteuning aan kinderen die dat echt heel hard nodig hebben, na 4 jaar geen Nederlands onderwijs meer gevolgd te hebben.
Gelukkig worden de lessen wel echt gewaardeerd door ouders, al spreken ze dat niet altijd uit. Wel kreeg ik laatst 1 mail van ouders die me echt wel even een vreugdesprongetje deed maken. Één van mijn leerlingen, die tot vorig jaar bestempeld werd als dyslexieleerling, is na het volgen van de Nederlandse lessen, op zijn internationale dagschool bijzonder hard gestegen met lezen. Van dyslexie is plots geen sprake meer, hij gaat als een trein en ouders zijn altijd bereid om met andere ouders hun goede ervaringen met het Nederlandse onderwijs te delen. Geweldig toch!
Een leerkracht van Dulwich, de internationale school, heeft me inmiddels ook gevraagd om zo eens (onbetaald)les te geven. Ik ben deze week een Nederlands lied gaan aanleren bij Chinees/Engelse kinderen en 3 Nederlandse kinderen. Erg leuk, al sliepen er 2 kinderen terwijl ik daarmee bezig was! En ze waren ook niet wakker te krijgen. Heel bijzonder vond ik dat. Ik vroeg of dit iets met mij te maken had, maar de andere kinderen zaten er toch heel levendig bij. Blijkbaar gaan de Chinese kinderen erg laat naar bed, zo vertelde hun juf toch…laten we hopen dat het dat was!
Ik heb goed opgelet tijdens jouw lessen Renate, want ik heb geen 'ei' ervaring in muziek geven. En zowaar kenden alle kinderen (behalve degenen die sliepen) aan het einde van de eerste les het lied al vrijwel uit hun hoofd.
Door deze drukke weken heb ik mijn Jiujitsu en Chinese lessen helaas bijna allemaal af moeten zeggen. Inmiddels heb ik 'al' 1 les Jiujitsu gehad en 5 lessen Chinees. Maar na een optreden van Jennifer López gisterenavond in Shanghai, met een onwijs strakke body, is de motivatie nog meer gestegen om er tegenaan te gaan. Dus de eerstvolgende les Jiujitsu is iedereen gewaarschuwd. I beat you all!!
Chinees is moeilijker dan ik dacht. Alles lijkt op elkaar. Dian, Jian, Tian, hu, lu, zhu en als je het niet regelmatig oefent is het ook zo weer verdwenen in die zeef van mij. Mijn streven is minstens 3x in de week, maar dat gaat gewoonweg niet altijd. Ik heb in ieder geval iemand gevonden die lessen aan huis komt geven voor ¥100/ 1,5uur. En ik heb nogal wat maanden te gaan.
Het bevalt me hier steeds beter. Waar ik eerst toch veel dingen zag, die ik op zijn minst bijzonder vond, zie ik nu toch heel veel positieve kanten van dit land.
Je merkt aan alles dat China nog een land is dat vooruit wil. Iedereen wil werken. Erg productief zijn ze dan weer niet. Met 7 serveersters in een restaurant van 6 tafels is in Nederland ondenkbaar en tevens onbetaalbaar.
Maar ze werken 7/7, al is het salaris nog zo weinig. Dat kunnen we van Nederland en België niet echt zeggen. Een groot deel leunt toch liever achterover om hun hand op te houden en "dankjewel staat" te zeggen om vervolgens 7 kinderen te baren en daarvoor ook nog eens kinderbijslag te ontvangen.
We kunnen dan wel zeggen dat die Chinezen af en toe gek zijn. Maar hun één-kind-politiek richt zich wel op de toekomst; een wereld waar gewoon teveel mensen op leven en waar iets aan gedaan moet worden, zonder dat iedereen begint over dat de 'rechten van de mens' geschonden worden.
Maar het allerfijnste van China vind ik toch echt wel dat de hufterigheid die momenteel in Nederland en België heerst, hier absolout niet getolereerd wordt. Alles is gestructureerd en iedereen is gedisciplineerd. Er bestaan hier geen metro's of bushokjes volgespoten met graffiti, er zijn hier geen mensen die je een grote mond geven, je hoeft niet bang te zijn dat je als je 's avonds over straat loopt beroofd wordt of een mes tussen je ribben krijgt.
De straten worden niet geruled door degene met de meeste gouden tanden en het grootste wapen. Mensen doen dit gewoon niet. En mocht er toch een onweerstaanbare drang ontstaan, dan hebben ze daar hele vervelende gevangenissen voor. Zitten deze vol? Dan bouwen we er gewoon één bij. Wil je China binnen? Dan zul je toch eerst een visum aan moeten vragen. Sta je niet geregistreerd bij de politie, reken maar dat je een boete krijgt en het land uit moet, zonder pardon. Heb je geen werk of ben je ooit veroordeeld voor iets? Bye, er is hier geen plaats voor jou.
En alles is hier schoon, niet hygiënisch, maar wel zonder afval. De bermen langs de kant van de weg liggen echt niet vol met blikjes of plastic. En als ik net als vandaag mijn tas een uur onbewaakt in een hotel laat staan, staat hij er na dat uur nog gewoon, inclusief de inhoud.
Heb ik weer voldoende leesvoer en misschien wel stof tot nadenken gegeven aan mijn trouwe lezers?
Ik ga mijn best doen om iedereen nog te bereiken voor de Kerst of Oud & Nieuw. Voor degenen die het nog niet wisten…ik zit dan in Maleisië!! Tja, het ligt hier om de hoek en het is er zelfs in de winter >30°C, geef mij 1 reden om dat niet te doen. Dus ik zit met mijn verjaardag lekker in bikini aan het strand!
Veel plezier en gezelligheid gewenst tijdens pakjesavond.
Heel veel liefs,
dikke kus
Marieke
NB. Soms ook wel heftig die censuur en corruptie hier. Mijn VPN wordt momenteel, right now, geblokkeerd, waarschijnlijk omdat ik naar sites op zoek was over de criminaliteit in China. Zogenaamd log je met een VPN in, in Nederland, …uhu, ze houden gewoon lekker bij wat jij doet en als het ze niet bevalt, gooien ze je eraf en ben je 20min. uit de race. Big brother is watching you!
- comments
Gerard Nou zeg...inderdaad...stof tot nadenken. Het gaat je goed daar. Groeten uit Galder
Niek van den Broek Marieke, Dat was nou eens een lekker lang overzicht. Uit heel je verhaal blijkt dat je een goede keus gemaakt hebt. Je ziet wel dat de wereld groter is dan de Mattheusschool in Galder. Fijn te lezen dat je het over het algemeen erg naar je zin hebt. In Galder gaat alles zijn gangetje. Je mist echt niet veel en er staat veel meer tegenover. Geniet van alles wat je meemaakt.
Kristel Marijnissen Hee Marieke! Wat tof om te lezen dat je lekker je draai gevonden hebt! druk druk druk, dat sowieso, maar gelukkig zo heel af en toe ook tijd om te genieten van de bijzondere plekken van China! En nu je dan toch al in Azië zit.... Geniet van je welverdiende vakantie in Maleisië!!! Groetjes Kristel
John Verkooijen Gemeldig Marike hele leuke vakantie met pol en een heel gezellige kerst en ons nieuw jaar groetjes Toos John
Annelies en Louis Ferket Hoi Marieke, Zo kom je nog eens iets te weten over china.We zijn echt onder de indruk van je werktijden en het feit, dat je nog tijd vindt om zo veel aan cultuur te doen. Zal de leeftijd wel zijn, denken we dan. Hele mooie foto's van je uitstapje. Geniet er van, want wij hebben de indruk, dat jij je thuis begint te voelen.Veel plezier en tot horens. Liefs Annelies en Louis
Renate de Jong Hoi collega, Mooi verhaal heb je weer geschreven en het doet me goed dat je je steeds meer thuis voelt in China! Ik ben benieuwd welk liedje je de kinderen hebt aangeleerd. Mocht je nog thema's hebben waarbij je een liedje zoekt, dan kun je me altijd mailen. Alvast een hele fijne vakantie in Maleisië en natuurlijk een leuke verjaardag daar! XX
Jolande de Kuijer Lieve Marieke, Wat een geweldig verslag! Hierdoor krijgen we een goed beeld van jou in China en kunnen we alles een beetje meebeleven! Ik wens je nog een hele mooie tijd, maar zo te lezen gaat dat je zeker lukken! Geniet in het schitterende Maleisie en alvast een hele bijzondere verjaardag gewenst! Ik kijk weer uit naar het volgende verslag! Veel liefs en groeten Jolande
José Vincenten HOI marieke, Wat een verhaal en een geweldige ervaring doe je op. |Ik geniet mee met je.Deze prachtige periode neemt niemand je meer af en blijft een prachtige kleur op je levenspad. Het ga je goed. Liefs José Vincenten
Anja Bastiaansen Hoi Marieke, wat leuk om jou verhaal te lezen. Fijn ook dat je steeds beter je draai gaat vinden. Volgens mij kunnen ze met jou nog vele jaren vooruit. Af en toe een break voor jezelf; ook niet gek! Geniet ervan en alvast een fijne vakantie in Maleisië. Liefs en de groetjes Floor, Merel, Jan en Anja
Yvonne van den Engel en Jac Martens Hoi Marieke, Geweldig te lezen wat je daar allemaal mee maak. En al een dag in de sneeuw. Goed van je dan je na al het drukke werk toch ook nog tijd weet te vinden om zelf even lekker te relaxen en van de prachtige cultuur te proeven. Rust straks maar lekker uit in Maleisië.
steven janssen vind het super om te kunnen volgen!! geniet er nog van!!
Kees van der Made Hoi Marieke, Geweldig weer. Ben je daar op vakantie of toch om te werken???? Groeten, Kees
Margriet Hoi Marieke, Ik heb er eens even de tijd voor genomen. Geweldig, hoe je het allemaal beschrijft. Het is hard werken maar er staat gelukkig ook veel tegenover. Ik zou wel eens een kijkje willen nemen in jouw klasje! Heerlijk, op je verjaardag, in bikini in de zon! Geniet ervan? Liefs Margriet.
Hella wat een mooi mooi verhaal Marieke. En ja die foto, natuurlijk DE muur. Ook al ben je druk, druk, druk er is ook genoeg tijd gelukkig om veel van het land en cultuur te zien. Blijf genieten en ik kijk alweer uit naar je volgende blog. Alvast veel plezier in Maleisie. Ben best een beetje jaloers. groetjes Hella
A en A Goed bezig, goede pen. Je moeder en ik vinden het prachtig. Zelfs Mattheus is nooit in China geweest en Kung Fung Tzu is it.
Tineke Graumans Hoi Marieke wat een geweldig verslag. Ik heb er van genoten.Ik wens je een fijne vakantie en kijkl al weer uit naar je volgende verslag.Fijne verjaardag en geniet van de zon. Groetjes Tineke
.Corry van Breemen Wow Marieke,ik ben weer helemaal bij,heb nu ook de vorige blogg pas gelezen.lChina staat ook nog op mijn lijst.En als ik alles zo lees dan ga ik dat zeker doen.Hier gaat alles gewoon door hoor,we zijn nog gezond en hebben nog werk.lFijn om te lezen dat het goed met je gaat.Tot de vollgende blogg.Liefs van ons
Pasquale Sjouwerman He , super zeg , leuk om te lezen hoe je het daar maakt . Fijne feestdagen alvast , Groetjes Pasquale Sjouwerman
wies Hoi Marieke. Vanuit een "koud"Nederland een speciale reactie vandaag. Gefeliciteerd met je verjaardag en nog vele gezonde en gezellige jaren. Fijne dag. groetjes Gijs en Wies
Thea Lieve Mariek, Ben aan je verhalen begonnen, zal ze in gedeeltes lezen, wat heerlijk voor je zoveel mooi's te mogen bekijken/beleven. Voor nu veel liefs en tot nogus...xxx