Profile
Blog
Photos
Videos
Adventure is calling!
Dag schaapjes,
Op deze moment in ica.... proberen fotos te uploaden maar niets werkt mee... al bijna een maand in peru... zoveel meegemaakt, zoveel gevoeld, zo hard aan het leven, zo hard aan het genieten
Mancora:
nachtbus van guayaquil rechtstreeks over de grens van Peru naar mancora genomen! Om 5 uur 's ochtends gedropt op de panamerican highway! Donker, geen idee wat waar en hoe en een taxi chauffeurtje dat mijn rugzak wilde pakken.. Niet meteen een goei gevoel! Een tuk tuk bracht ons naar het cheapste hostelleke. Nog wat verder 'geslapen'! Mancora was niet meer dan een dorpje gebouwd rond de panamerican highway! Zandweggetjes, hier en daar een klein winkeltje en een mercado! Vlak aan zee gelegen en in zijn eenvoud een heel gezellig en aangenaam plekje om te chillen en te genieten!
Na een avond intens couchen te zoeken namen we de volgende dag de bus naar chiclayo.
Chiclayo :
Daar konden we naar een 20 jarig jongetje gaan genaamd Wilhelm! Hij woonde bij zijn grootouders! Een bed ter grootte van een groot 1 persoonsbed werd ons toegewezen! We hebben niet veel nodig dus vonden dit meer als voldoende! Na bijna over mijn nek te gaan in de douche ( kattenharen, kattegeur, mensenharen en ijskoud pisstraaltje) kwam het vettigste so far! Toen we gezellig zaten te praten met Wilhelm na een iets minder gezellig douchke, zag ik ineens een stuk of 4 extreem grote kakkerlakken rondwandelen in de gang! Voelsprieten, bruine kleur, zeker 7 cm groot, kortom alles erop en eraan! Er kwam een oerinstinct in mij naar boven en dat was zo snel mogelijk weglopen! Aangezien wij heel rustig aant praten waren was da ni echt een beleefde optie! Ik ging rustig even naar ons kamertje om te bekomen. Toen ik terug kwam had ook Charlotte een monster gespot! Zij bleef heel rustig en daardoor vond ik mijn zelfbeheersing terug! Toen we wilden gaan slapen, kregen we bezoek van ne kakkerlak in de badkamer en 1 op char haar rugzak! Toen verloor char het ffie en kon ik rustig blijven. Chance da we elkaar wat in evenwicht kunnen houden! Na ne nacht vol nachtmerries over ... Kakkerlakken en waanbeelden dat ze op ons zaten, verkenden we de volgende dag chiclayo! Echt een heel toffe stad, vol leven en energie! We bezochten samen met Wilhelm de plaatselijke mercado waar ik hele dieren aan ne haak zag hangen en moeite moest doen om geen insta spauwke te leggen door de doordringende gemixte geur van vis en vlees. Er was ook een deeltje vol met drankjes en zalfjes tegen elk kwaaltje, voor liefdesverdriet, voor liefde aan te trekken,... Een beetje een heksemarktje. Kvond da wel giere! 'S avonds moet Wilhelm naar de universiteit en mochten wij avond eten bij de familie thuis! De grootmoeder van 77 was echt té zalig! Kei open minded, ietwat spiritueel en vol met energie! Echt een zalig vrouwtje ! Ook haar mami zat aan tafel, 99 jaar oud en half blind en doof maar kon alles nog zelfstandig ! Zo awesome ! Dan nog een tante en nonkel en natuurlijk de grootvader! Die grootvader had ne sauna.. Wacht ik bedoel sauna- ei 'kes! Ge moet met u lichaam in een ei'ke gaan zitten en met u hoofd er uit ! Een te hilarisch zicht! Goe gelachen, en besloten om de volgende dag een bus te nemen naar huanchaco om mijn verjaardag te vieren.
Huanchaco:
Wat ik mij meen te herinneren van huanchaco! Gin met water en limoen, rode wijn, pisco sour, char da intens op ne djembee zit te kloppen en dacht dat ze bij de live-band hoorde, meer pisco sour en een motorit met 4 op ne brommer naar onze hostel!
Wakker geworden op mijn verjaardag met dé ziekste kater van mijn leven! Lunch -> spauwke ->halve coma -> dafalgan -> verjaardagstaartjes -> wa proberen te surfen! Beste 24 ste verjaardag evah! De volgende ochtend een joggeske gedaan en zeker 5 mensen da naar ons waaiden en : " aaaah las chicas de belgica !" riepen. Om nog maar te zwijgen van iemand da een serenade opt strand voor ons begon te zingen.. Bon, 2 Belgische meisjes zijn nu beroemd of beter gezegd berucht in huanchaco!
Trujillo .
Na 6 uur op een bus moesten we maar 3 minuten stappen om bij onze couch bienvenidos te geraken! Hij was ons al buiten aan het opwachten . Vol enthousiasme, gingen we mee naar boven, we kregen ons eigen kamertje met sleutel en al! Proper, netjes en veilig gevoel. Hij stelde voor om samen iets te gaan eten! Beide niet zo veel honger maar, we konden niet onbeleefd zijn natuurlijk. We kregen ne gevulde, gefrituurde patat voorgeschoteld en merkten al snel dat Fernando een heel zenuwachtig persoontje was. Terug 'thuis' wilde hij zijn collectie archeologische vondsten laten zien. Zei ik al dat er een stroompanne was op die moment..? Met 2 pillichtjes, die elke minuut een beetje minder licht gaven, vertelde hij wat over zijn vondsten. Af en toe blies hij op een van de beeldjes of op een raar fluitje... Hij was leraar Engels maar, veel van zijn woorden verstond ik ni zo goed... Onnodig om te zeggen dat ik en Charlotte elke second bijna de slappe lach ging krijgen maar Charel toch echt moeite deed om interesse te tonen.. Op den duur hadden we geen licht meer en was dit het perfecte excuus om te gaan slapen! Couchen is leuk maar de situaties waar we soms in terecht komen, zijn te gek voor woorden!!
Volgende ochtend waren we klaar om weer op en top de toerist uit te hangen ! huacas del sol y de la luna; gebouwd in het tijdperk van de Moche beschaving.. goeie gids die heel duidelijk sprak wat zalig was want ik kon echt veel verstaan. ik ga jullie de archeologisch uitleg besparen..
we besloten om de bus naar cajamarca te nemen en bienvenidos achter ons te laten.. natuurlijk moesten we nog eerst mee op de foto en moesten we een laatste ode brengen aan zijn vondsten... goe gelachen...
Cajamarca:
we zijn heel goed aan het couchen, dat gaat ons wel goed af.. ook in cajanarca hadden we een couch... een architect die een klein kamertje had in zijn bureau waar wij mochten verblijven. De eerste dag bezochten we ventanillas de otuzco.. allemaal tombes in vulkanisch gesteente... erna wandelden we 3 km naar baños del inca.. soort thermen waar de laatse inca verbleef. Daar genoten we van ne zalige sauna. muug chill en proper gevoel... die avond gingen we met onze host agua de manto drinken.. de shot glaskes en het feit dat Herbert maar halve glaskes voor zichwelf inschonk hadden moeten veraden dat het niet zomaar een gewoon drankske was... tot op den dag van vandaag krijg ik een insta spauwneiging als ik eraan terugdenk.. bon ni teveel over uitweiden... volgende dag kater die zeker zo erg was als diegene in mancora... we konden beiden niet meer doen als overleven... verder kon er ni nagedacht worden... uiteindelijk toch overleefd.
Chachapoyas.
We namen een bus die 12 uur ging duren. De weg stond beschreven als gevaarlijk en not for the fainted hearted! De uitzichten waren ronduit machtig maar de weg was slechts 1 rijvak en de bus paste er nipt op! In het begin hield ik bij elke bocht mijn adem in want in zo'n afgrond kijken is beangstigend ! Uiteindelijk kon ik het allemaal goed loslaten en moest ik mij extreem hard concentreren om niet over te geven! Note to self: niet lezen als je met zen bus veeeeel bochten neemt!
Aangekomen in chachapoyas!
Hier was wel wat te beleven.
Gocta is de derde grootste waterval in de wereld! De besloten toch een bezoek te brengen desondanks de iguazu watervallen ook nog op ins programma staan! Twas ne stevige hike naar en terug maar de uitzichten en de waterval maakten dit meer dan goed! Zo zot gevoel om vlak naast die waterval te staan... Water dat bijna verdampt voor het op de grond komt ... Een raar fenomeen! op ons pad kwamen we een vrouwtje tegen die indezelfde hostel verbleef... ik schat rond de 50 jaar oud en Janelle genaamd. zij was al heel haar leven aan het reizen, had ook 17 jaar in japan gewoond en gewerkt... super zalig om naar haar verhalen te luisteren.. zot respect voor haar en haar levensstijl.
Kuelap kon ons de volgende morgen verwachten! The fortress of Kuelap, associated with the Chachapoyas culture, consists of massive exterior stone walls containing more than four hundred buildings... {thanks wikipedia , khad het zelf niet beter kunnen uitleggen} We besloten dit met een tour te doen omdat het ons waarschijnlijk meer ging kosten om het op ons eigen te doen. We waren stiekem ook wat stijf van de hike van de dag ervoor.. Ondertussen kwamen we Duitsers tegen die we in de Galapagos leerden kennen! Ze zaten in dezelfde hostel en gingen ook richting iquitos. Samen met hun reisde Klara mee.. Een Duits meisje dat 5 maanden vrijwilligerswerk in quito had gedaan.. Ik ben zelden iemand tegen gekomen met zoveel positieve energie, iemand die u laat lachen en energie geeft zonder dat ze het zelf door heeft! Zalig vrouwtje!! plezant daggeske
Yurimaguas:
Vanuit een dorpje 1,5 uur rijden van chachapoyas nachtbus genomen naar yurimaguas ! Mensen die vanuit lima kwamen zaten al 24 uur op de bus. Geur van rottende mensen was bijna niet te harden.. Echt door een hel gegaan! Ik kan geen details vertellen want ik probeer de gebeurtenissen die zich voordeden op die bus, te bannen uit mijn brein!
Aangekomen in yurimaguas en mototaxi genomen naar het dorpje om voedsel in te slagen en een hangmatje te kopen. We reizen ondertussen met de 3 Duitsers en dat gaat ons wel goed af! Dan naar da haven gegaan! Grootste chaos ooit, 3 trucks die allemaal tegelijk werden uitgeladen , overal modder, mototaxis,...
Super makkelijk op den boot geraakt. Da was super chill! Ons hangmatje kunnen ophangen en zalig gezelschap gevonden. We verbleven op het derde niveau en we hadden niet meer dan plastic boven ons hoofd.. Maar Meer was echt niet nodig!
Op het 2 verdiep zaten mensen opeengeplakt zonder verse lucht en met super luid lawaai van de motor. We hadden dus duidelijk chance! Uiteindelijk om half 6 pas vertrokken. Bij vertrek de grootste maan ooit gezien die ons uitwaaide! Ondertussen was de zon aan het ondergaan. De kleuren van de zonsonderang waren ongezien prachtig! Ik wist niet waar eerst te kijken! Super prachtig! 2 dagen, 2 nachten, geen luxe, geen contact met de buitenwereld, geen niets ! Gewoon leven op het ritme van de zon en de rivier! Het eten viel desondanks waarschuwingen van bloggers op het internet meer dan mee! Veel rijst! Luieren in ons hangmatje, wa lezen, wa gieren met medereisgenoten, soms stoppen in een dorpje aan de rivier... kortom het had nog 2 dagen langer voor ons mogen duren!
Iquitos:
We hadden een couch in iquitos dus namen tijdelijk afscheid van onze medereisgenoten. We waren ondertussen met 8!!!!
De eerste dag brachten we een bezoek aan een reservaat voor manaties.. Zoogdieren, ik denk dat wij ze in het Vlaams zeekoeien noemen. Was echt kei leuk en interessant! En on top of it kon je de diertjes aaien ! Vinnek altijd plezant :) Het programma had ervoor gezorgd dat er al 7 dieren terug in het wild konden worden vrijgelaten!
Tijdens een koffietje werden we aangesproken door iemand die jungle tours verkocht. Ik besefte dat we naar iquitos waren gevaren om wat jungle time te beleven maar was even niet meer zeker .. Foto's en verhalen van muggen schrokken mij wat af en ik wist niet of dat wel iets voor mij ging zijn... Uiteindelijk kregen we een mooi programma voorgeschoteld voor ne zeer goeie prijs! Een nachtje slapen en we besloten ervoor te gaan!
4 dagen in de jungle van Peru:
Dag 1 : varen met 3 ( wij + Israëliër Michael) naar the base camp. We wisten echt totaaaaal niet wat te verwachten en eens aangekomen moet ik zeggen dat het onze verwachtingen overtrof! Was echt netjes en gezellig; boven het water.
We waren er nog geen uur en ineens werd er wat geroepen ... Een van de locale mensen kwam aangewandeld met een anaconda in zijn hand! bon, grenzen zijn er on verlegd te worden dus , ja ik heb dat monster aangeraakt.
erna gingen we op expeditie om medicinale planten te leren kennen werd... Char ineens getransformeerd tot Reina de la selva... helemaal rood gekleurd en met een kroon op haar hoofd trotseerde ze de jungle... op een bepaald moment dacht ik echt: hoe zijn wij weer in deze situatie beland en ook: vroe is zoo0oo zalig...
Dag 2-3-4
piranhas gevangen, roze en grijze rivierdolfijnen gezien {bijna met gezwommen}, overnacht midden in de jungle, gigantische bomen gezien... kortom een zotte ervaring
Op deze moment in ica.... proberen fotos te uploaden maar niets werkt mee... al bijna een maand in peru... zoveel meegemaakt, zoveel gevoeld, zo hard aan het leven, zo hard aan het genieten
Mancora:
nachtbus van guayaquil rechtstreeks over de grens van Peru naar mancora genomen! Om 5 uur 's ochtends gedropt op de panamerican highway! Donker, geen idee wat waar en hoe en een taxi chauffeurtje dat mijn rugzak wilde pakken.. Niet meteen een goei gevoel! Een tuk tuk bracht ons naar het cheapste hostelleke. Nog wat verder 'geslapen'! Mancora was niet meer dan een dorpje gebouwd rond de panamerican highway! Zandweggetjes, hier en daar een klein winkeltje en een mercado! Vlak aan zee gelegen en in zijn eenvoud een heel gezellig en aangenaam plekje om te chillen en te genieten!
Na een avond intens couchen te zoeken namen we de volgende dag de bus naar chiclayo.
Chiclayo :
Daar konden we naar een 20 jarig jongetje gaan genaamd Wilhelm! Hij woonde bij zijn grootouders! Een bed ter grootte van een groot 1 persoonsbed werd ons toegewezen! We hebben niet veel nodig dus vonden dit meer als voldoende! Na bijna over mijn nek te gaan in de douche ( kattenharen, kattegeur, mensenharen en ijskoud pisstraaltje) kwam het vettigste so far! Toen we gezellig zaten te praten met Wilhelm na een iets minder gezellig douchke, zag ik ineens een stuk of 4 extreem grote kakkerlakken rondwandelen in de gang! Voelsprieten, bruine kleur, zeker 7 cm groot, kortom alles erop en eraan! Er kwam een oerinstinct in mij naar boven en dat was zo snel mogelijk weglopen! Aangezien wij heel rustig aant praten waren was da ni echt een beleefde optie! Ik ging rustig even naar ons kamertje om te bekomen. Toen ik terug kwam had ook Charlotte een monster gespot! Zij bleef heel rustig en daardoor vond ik mijn zelfbeheersing terug! Toen we wilden gaan slapen, kregen we bezoek van ne kakkerlak in de badkamer en 1 op char haar rugzak! Toen verloor char het ffie en kon ik rustig blijven. Chance da we elkaar wat in evenwicht kunnen houden! Na ne nacht vol nachtmerries over ... Kakkerlakken en waanbeelden dat ze op ons zaten, verkenden we de volgende dag chiclayo! Echt een heel toffe stad, vol leven en energie! We bezochten samen met Wilhelm de plaatselijke mercado waar ik hele dieren aan ne haak zag hangen en moeite moest doen om geen insta spauwke te leggen door de doordringende gemixte geur van vis en vlees. Er was ook een deeltje vol met drankjes en zalfjes tegen elk kwaaltje, voor liefdesverdriet, voor liefde aan te trekken,... Een beetje een heksemarktje. Kvond da wel giere! 'S avonds moet Wilhelm naar de universiteit en mochten wij avond eten bij de familie thuis! De grootmoeder van 77 was echt té zalig! Kei open minded, ietwat spiritueel en vol met energie! Echt een zalig vrouwtje ! Ook haar mami zat aan tafel, 99 jaar oud en half blind en doof maar kon alles nog zelfstandig ! Zo awesome ! Dan nog een tante en nonkel en natuurlijk de grootvader! Die grootvader had ne sauna.. Wacht ik bedoel sauna- ei 'kes! Ge moet met u lichaam in een ei'ke gaan zitten en met u hoofd er uit ! Een te hilarisch zicht! Goe gelachen, en besloten om de volgende dag een bus te nemen naar huanchaco om mijn verjaardag te vieren.
Huanchaco:
Wat ik mij meen te herinneren van huanchaco! Gin met water en limoen, rode wijn, pisco sour, char da intens op ne djembee zit te kloppen en dacht dat ze bij de live-band hoorde, meer pisco sour en een motorit met 4 op ne brommer naar onze hostel!
Wakker geworden op mijn verjaardag met dé ziekste kater van mijn leven! Lunch -> spauwke ->halve coma -> dafalgan -> verjaardagstaartjes -> wa proberen te surfen! Beste 24 ste verjaardag evah! De volgende ochtend een joggeske gedaan en zeker 5 mensen da naar ons waaiden en : " aaaah las chicas de belgica !" riepen. Om nog maar te zwijgen van iemand da een serenade opt strand voor ons begon te zingen.. Bon, 2 Belgische meisjes zijn nu beroemd of beter gezegd berucht in huanchaco!
Trujillo .
Na 6 uur op een bus moesten we maar 3 minuten stappen om bij onze couch bienvenidos te geraken! Hij was ons al buiten aan het opwachten . Vol enthousiasme, gingen we mee naar boven, we kregen ons eigen kamertje met sleutel en al! Proper, netjes en veilig gevoel. Hij stelde voor om samen iets te gaan eten! Beide niet zo veel honger maar, we konden niet onbeleefd zijn natuurlijk. We kregen ne gevulde, gefrituurde patat voorgeschoteld en merkten al snel dat Fernando een heel zenuwachtig persoontje was. Terug 'thuis' wilde hij zijn collectie archeologische vondsten laten zien. Zei ik al dat er een stroompanne was op die moment..? Met 2 pillichtjes, die elke minuut een beetje minder licht gaven, vertelde hij wat over zijn vondsten. Af en toe blies hij op een van de beeldjes of op een raar fluitje... Hij was leraar Engels maar, veel van zijn woorden verstond ik ni zo goed... Onnodig om te zeggen dat ik en Charlotte elke second bijna de slappe lach ging krijgen maar Charel toch echt moeite deed om interesse te tonen.. Op den duur hadden we geen licht meer en was dit het perfecte excuus om te gaan slapen! Couchen is leuk maar de situaties waar we soms in terecht komen, zijn te gek voor woorden!!
Volgende ochtend waren we klaar om weer op en top de toerist uit te hangen ! huacas del sol y de la luna; gebouwd in het tijdperk van de Moche beschaving.. goeie gids die heel duidelijk sprak wat zalig was want ik kon echt veel verstaan. ik ga jullie de archeologisch uitleg besparen..
we besloten om de bus naar cajamarca te nemen en bienvenidos achter ons te laten.. natuurlijk moesten we nog eerst mee op de foto en moesten we een laatste ode brengen aan zijn vondsten... goe gelachen...
Cajamarca:
we zijn heel goed aan het couchen, dat gaat ons wel goed af.. ook in cajanarca hadden we een couch... een architect die een klein kamertje had in zijn bureau waar wij mochten verblijven. De eerste dag bezochten we ventanillas de otuzco.. allemaal tombes in vulkanisch gesteente... erna wandelden we 3 km naar baños del inca.. soort thermen waar de laatse inca verbleef. Daar genoten we van ne zalige sauna. muug chill en proper gevoel... die avond gingen we met onze host agua de manto drinken.. de shot glaskes en het feit dat Herbert maar halve glaskes voor zichwelf inschonk hadden moeten veraden dat het niet zomaar een gewoon drankske was... tot op den dag van vandaag krijg ik een insta spauwneiging als ik eraan terugdenk.. bon ni teveel over uitweiden... volgende dag kater die zeker zo erg was als diegene in mancora... we konden beiden niet meer doen als overleven... verder kon er ni nagedacht worden... uiteindelijk toch overleefd.
Chachapoyas.
We namen een bus die 12 uur ging duren. De weg stond beschreven als gevaarlijk en not for the fainted hearted! De uitzichten waren ronduit machtig maar de weg was slechts 1 rijvak en de bus paste er nipt op! In het begin hield ik bij elke bocht mijn adem in want in zo'n afgrond kijken is beangstigend ! Uiteindelijk kon ik het allemaal goed loslaten en moest ik mij extreem hard concentreren om niet over te geven! Note to self: niet lezen als je met zen bus veeeeel bochten neemt!
Aangekomen in chachapoyas!
Hier was wel wat te beleven.
Gocta is de derde grootste waterval in de wereld! De besloten toch een bezoek te brengen desondanks de iguazu watervallen ook nog op ins programma staan! Twas ne stevige hike naar en terug maar de uitzichten en de waterval maakten dit meer dan goed! Zo zot gevoel om vlak naast die waterval te staan... Water dat bijna verdampt voor het op de grond komt ... Een raar fenomeen! op ons pad kwamen we een vrouwtje tegen die indezelfde hostel verbleef... ik schat rond de 50 jaar oud en Janelle genaamd. zij was al heel haar leven aan het reizen, had ook 17 jaar in japan gewoond en gewerkt... super zalig om naar haar verhalen te luisteren.. zot respect voor haar en haar levensstijl.
Kuelap kon ons de volgende morgen verwachten! The fortress of Kuelap, associated with the Chachapoyas culture, consists of massive exterior stone walls containing more than four hundred buildings... {thanks wikipedia , khad het zelf niet beter kunnen uitleggen} We besloten dit met een tour te doen omdat het ons waarschijnlijk meer ging kosten om het op ons eigen te doen. We waren stiekem ook wat stijf van de hike van de dag ervoor.. Ondertussen kwamen we Duitsers tegen die we in de Galapagos leerden kennen! Ze zaten in dezelfde hostel en gingen ook richting iquitos. Samen met hun reisde Klara mee.. Een Duits meisje dat 5 maanden vrijwilligerswerk in quito had gedaan.. Ik ben zelden iemand tegen gekomen met zoveel positieve energie, iemand die u laat lachen en energie geeft zonder dat ze het zelf door heeft! Zalig vrouwtje!! plezant daggeske
Yurimaguas:
Vanuit een dorpje 1,5 uur rijden van chachapoyas nachtbus genomen naar yurimaguas ! Mensen die vanuit lima kwamen zaten al 24 uur op de bus. Geur van rottende mensen was bijna niet te harden.. Echt door een hel gegaan! Ik kan geen details vertellen want ik probeer de gebeurtenissen die zich voordeden op die bus, te bannen uit mijn brein!
Aangekomen in yurimaguas en mototaxi genomen naar het dorpje om voedsel in te slagen en een hangmatje te kopen. We reizen ondertussen met de 3 Duitsers en dat gaat ons wel goed af! Dan naar da haven gegaan! Grootste chaos ooit, 3 trucks die allemaal tegelijk werden uitgeladen , overal modder, mototaxis,...
Super makkelijk op den boot geraakt. Da was super chill! Ons hangmatje kunnen ophangen en zalig gezelschap gevonden. We verbleven op het derde niveau en we hadden niet meer dan plastic boven ons hoofd.. Maar Meer was echt niet nodig!
Op het 2 verdiep zaten mensen opeengeplakt zonder verse lucht en met super luid lawaai van de motor. We hadden dus duidelijk chance! Uiteindelijk om half 6 pas vertrokken. Bij vertrek de grootste maan ooit gezien die ons uitwaaide! Ondertussen was de zon aan het ondergaan. De kleuren van de zonsonderang waren ongezien prachtig! Ik wist niet waar eerst te kijken! Super prachtig! 2 dagen, 2 nachten, geen luxe, geen contact met de buitenwereld, geen niets ! Gewoon leven op het ritme van de zon en de rivier! Het eten viel desondanks waarschuwingen van bloggers op het internet meer dan mee! Veel rijst! Luieren in ons hangmatje, wa lezen, wa gieren met medereisgenoten, soms stoppen in een dorpje aan de rivier... kortom het had nog 2 dagen langer voor ons mogen duren!
Iquitos:
We hadden een couch in iquitos dus namen tijdelijk afscheid van onze medereisgenoten. We waren ondertussen met 8!!!!
De eerste dag brachten we een bezoek aan een reservaat voor manaties.. Zoogdieren, ik denk dat wij ze in het Vlaams zeekoeien noemen. Was echt kei leuk en interessant! En on top of it kon je de diertjes aaien ! Vinnek altijd plezant :) Het programma had ervoor gezorgd dat er al 7 dieren terug in het wild konden worden vrijgelaten!
Tijdens een koffietje werden we aangesproken door iemand die jungle tours verkocht. Ik besefte dat we naar iquitos waren gevaren om wat jungle time te beleven maar was even niet meer zeker .. Foto's en verhalen van muggen schrokken mij wat af en ik wist niet of dat wel iets voor mij ging zijn... Uiteindelijk kregen we een mooi programma voorgeschoteld voor ne zeer goeie prijs! Een nachtje slapen en we besloten ervoor te gaan!
4 dagen in de jungle van Peru:
Dag 1 : varen met 3 ( wij + Israëliër Michael) naar the base camp. We wisten echt totaaaaal niet wat te verwachten en eens aangekomen moet ik zeggen dat het onze verwachtingen overtrof! Was echt netjes en gezellig; boven het water.
We waren er nog geen uur en ineens werd er wat geroepen ... Een van de locale mensen kwam aangewandeld met een anaconda in zijn hand! bon, grenzen zijn er on verlegd te worden dus , ja ik heb dat monster aangeraakt.
erna gingen we op expeditie om medicinale planten te leren kennen werd... Char ineens getransformeerd tot Reina de la selva... helemaal rood gekleurd en met een kroon op haar hoofd trotseerde ze de jungle... op een bepaald moment dacht ik echt: hoe zijn wij weer in deze situatie beland en ook: vroe is zoo0oo zalig...
Dag 2-3-4
piranhas gevangen, roze en grijze rivierdolfijnen gezien {bijna met gezwommen}, overnacht midden in de jungle, gigantische bomen gezien... kortom een zotte ervaring
- comments
Marijke Huyben Fantastisch vehaal