Profile
Blog
Photos
Videos
Verder omlaag kom je in Puerto Varas, ook weer zo'n uitvalsbasis voor activiteiten. Overeenkomst met Pucon: het is een klein, toeristisch (berg)dorp aan een meer. Overigens zijn deze plaatsen nog lang niet zo toeristisch in Chili als dat ze dat zijn aan de Argentijnse kant. Wat opvalt in Puerto Varas, zijn de mooie sfeervolle houten, geverfde huisjes. Alles lijkt zelf ontworpen en er zijn geen twee huizen hetzelfde (help ons even herinneren aan de voordelen van nieuwbouwwijken...). Het was hier dus koud en regenachtig, maar in de buurt van Puerto Varas kun je canyoning doen en rafting,- en dat kun je ook doen als het regent, want nat word je toch. Miranda zag het canyoning (met de combinatie van hoogtes en kou...) niet zo zitten en bleef in het hostel achter met een kop thee en een goed boek, terwijl Rob de bergen introk met een groep van 12 mensen (en vier gidsen).
Bij canyoning ga je letterlijk een canyon in en dan ´omlaag´. Dat doe je door van hoge rotsen af te springen in diepe poelen, maar ook door via kleine stroomversnellingen van de ene poel in de andere te komen. Rob kreeg een neopreen (duik-)pak aan tegen de kou en een helm op, dat is de enige bescherming tegen de rotsen. Meer is niet nodig want de rotsen zijn heel glad en je glijdt er soepeltjes over. Omdat er al veel regen was gevallen, was er veel water in de canyon,- dat zorgde voor extra plezier. Door de sterke stroming werden we soms over poel heen een strooomvernelling in gesleurd (de dag erna werd de canyon gesloten omdat er teveel water in kwam en de stroming te sterk was). De hele tocht duurde ongeveer twee uur een eindigde bij een waterval van 35 meter, - te hoog om van af te springen, dus daar moesten we de eerste 25 meter abseilen. De eerste twee meter tegen een rotswand, daarna viel die weg en moest je abseilen door de lucht. Dan belandde je op een richel, dan werd je losgekoppeld en ´mocht´ je de laatste 8 á 10 meter springen (je kon ook omlaag klimmen, maar iedereen zat zo vol adrenaline dat-ie sprong).
Er is een video gemaakt van het canyonen, die we nog zullen posten. Rob heeft het zonder kleerscheuren overleefd en wil nog een keer.
De volgende dag zijn we gaan raften op de Rio Petrohué in de buurt die door de vele regen ook flink gezwollen was en van een categorie 3 naar een kleine 4 gegaan was. Minder is ook niet leuk, denken we nu. Met 4 mensen plus gids in een zodiac zijn we een paar uur stroomversnellingen af gegaan op de rivier. Als verrassing mochten we ook van een 8 meter hoge rots springen en een stroomversnelling zonder raft, al drijvend oversteken. Ook dit was heel leuk. De foto´s zijn heel spectaculair.
Daarna hebben we een paar dagen een auto gehuurd om in de omgeving van Puerto Varas (het Lakes district) rond te rijden, bij de vele meren. Het was helaas deels slecht weer, waardoor we niet alles hebben kunnen doen en zien wat we wilden zien. Met name de voettocht bij Cochamó omhoog naar een vallei die ook wel ´klein-Yosemite´wordt genoemd, hebben we gemist. Het is een forse klim (te voet) van een uur of vijf waar je ook een aantal rivieren moet oversteken. Niet alleen was de route ontzettend modderig, die rivieren waren zo gestegen dat de oversteekplaatsen niet meer te vinden waren. Heel jammer, want het is nog vrij onbekend en het schijnt daar heel mooi te zijn en een soort klimmersparadijs.
De route was verder heel mooi, door deels niet-toeristisch Chili, met bergen, meren, watervalletjes, nationaal park, charmante dorpjes, ...
Het blijkt wel hoe handig het is om een auto te hebben. Je komt op plaatsen waar je met het openbaar vervoer veel moeilijker kunt komen en je kunt ook onderdak zoeken op plekken waar je lopend niet komt (in een cabaña een paar kilometer buiten een dorp bijvoorbeeld, of in een houten hotelletje uit de 19e eeuw in Puerto Octay). Dus we zullen het zeker nog een keer doen. Wat ons ook opvalt: met een auto ben je veel meer vakantieganger dan zonder. Reizen met het openbaar vervoer en verblijven in hostels is meer een soort wijze van bestaan, reizen met een auto is veel toeristischer. Nooit zo gerealiseerd.
We hebben trouwens ondertussen een kleine tent aangeschaft met matjes (nog best kunst- en vliegwerk om dat hier te vinden in een betaalbare variant; bijzonder gezien alle campings). Naar het zuiden toe schijn je veel campings te hebben (Chiloë en Patagonië). Voor de parken in Patagonië is het eigenlijk een vereiste, wil je niet maanden van tevoren alle refugio´s al reserveren, plus je bent veel flexibeler met de treks. Wel weer extra gewicht, maar het is voor een goed doel, dachten we.
Vanwege het weer hebben ons tentje nog niet gebruikt, maar we zijn er klaar voor ;-)
- comments