Vandaag trekken we eerst naar het Gouden Paviljoen. Een must see in Kyoto. En het is inderdaad een prachtig zicht, het bladgouden gebouwtje dat zich spiegelt in het water er rond. Ook binnenin, op de derde verdieping (2de verdieping voor ons) zit er een binnenhuisvijvertje verstopt, maar dat mogen we jammergenoeg enkel op foto zien. Ook de tuin is de moeite, en laat het paviljoentje in alle glorie langs alle kanten blinken. De rest van onze dag wordt een matsuri (festival)dag. In het centrum van Kyoto is er na de middag een soort processie waarin een 2000-tal Japanners opstappen (al dan niet te paard) in verschillende outfits uit lang vervlogen tijden. Tegen de avond trekken we naar het bergdorpje Kurama voor het festival aldaar. We zijn duidelijk niet alleen met dat plan. In een trein opeen gepakt als sardienen in een blikken doos, tuffen we de bergen in. Het dorp is niet meer dan een straat groot; de rest van het jaar valt hier waarschijnlijk niet veel te beleven. Alle inwoners hebben hun vuurkorf bovengehaald en stoken een vuurtje voor de voordeur. Een aantal mannen uit het dorp dragen -schaars gekleed- brandende reuzenfakkels door de straat met bijhorende kreten. De fakkels wegen duidelijk enorm zwaar. Fakkeldrager zijn, is toch wel een beetje van een heldendaad. Het hele gebeuren zorgt voor een speciaal en gezellig sfeertje. De terugrit is iets minder gezellig. Na een uurtje aanschuiven bij het station kunnen we - nog meer als sardientjes in een blikken doos - naar Kyoto terugkeren.