Profile
Blog
Photos
Videos
Sinds 3 Januari is roken verleden tijd…
Koen heeft flinke afkickverschijnselen…
Een weekje gekampeerd in de natuur…
Weinig gedoucht in die week…
Veel gebarbecued in die week…
Prachtige fjorden gezien uit het water, op de grond, overal…
Genoten van de weg naar Milford sound…
Een bootcruise gemaakt langs diepe wateren en grote fjorden…
Op onverharde wegen door prachtige landschap crossen…
Op een verlaten, indrukwekkend strand komen met kiezelstenen, water en weer fjorden…
Fiordland National Park is het grootste en misschien wel indrukwekkendste park van NZ…
Helemaal gek geworden van de zandvliegen…
Opnieuw dolfijnen en zeehonden gezien…
Mooie, ruige, zand, golven, strand, zee gezien…
Heerlijk 7 dagen in een automaat gereden…
Na de week nog 2 dagen genoten van Queenstown…
Queenstown is een dure, maar sfeervolle en prachtige stad…
In Queenstown hebben ze de beste burgers…
Het is hier alleen maar mooi weer, wat een geluk…
Ik moest even denken wanneer ik het laatste verhaal ook alweer had geschreven. Maar dat was in Wanaka, vlak voor onze nog meer dramatische kamer genoten. Sinds de zomer hier is begonnen komen er steeds meer Kiwi's (Nieuw Zeelanders) op de kamer. Zo dachten we in Wanaka na die vermoeiende Kiwi's dat we ongetwijfeld stillere mensen zouden krijgen. Niets was minder waar. 's Avonds kwamen er 4 kiwi's in de leeftijd van 30 en stapelgek! Een springt op Koen omdat hij zo leuk lang is en zo fijn in bed lag. Vervolgens hield hij hele verhalen over hoe gek en zat ze waren. De andere drie gingen douchen, komen ze terug vinden ze het grappig om hun schwanz te laten zien, tja want je ballen laten zien voordat je jezelf hebt voorgesteld is toch wel echt het toppunt. Het deed me wat aan de hangover denken… Ze zingen op stap en wij naar de tv lounge, waar heerlijke banken stonden en wij de nacht verder hebben doorgebracht, bang voor wat er ons 's nachts op de kamer te wachten stond…
De volgende dag naar Queenstown, in de bus was er al een aardige oudejaarssfeer, iedereen was vol goede moed om flink de bloemetjes buiten te zetten.. Onderweg gestopt bij de bungy jump. Een aardig groot aantal uit de bus sprong. Wij niet, wilden wel, maar erg duur en voor het uitzicht hoef je het niet te doen van een 43 meter hoge brug. Wanneer we meer geld hebben kunnen we altijd ergens rondom Nederland doen. Onze voorkeur zou uitgaan naar skydiven, daar je dan toch echt met een vliegtuig de lucht in gaat en er dus nog een prachtig uitzicht bij krijgt, maar helaas, dat gaat toch echt boven ons budget uit. Maar we zijn nog jong…
In Queenstown was het een gekkenhuis, complete drukte. De stad om oud en nieuw te vieren. Queenstown is mooi, maar klein. Het centrum met alle cafe's is niet groter dan 2 vierkante km en die avond zouden daar zeker 50.000 mensen op stap gaan.. Wij hadden geen zin in die drukte, dus haalden de auto op en zijn weg gereden uit Queenstown richting het Fiordland National Park. Zoals ik eerder al vermelde het grootste National Park in Nieuw Zeeland. Weinig wegen, maar een weg die naar Rome leidde, namelijk de Milford road, ze zeggen de mooiste weg van NZ. Eerst richting Te Anau, begon mooi langs bergen en het meer rondom Queenstown, later boerenlandschap. Eigenlijk vrij saai. Tot we op de Milford road kwamen (Na Te Anau, het plaatsje voor tanken, boodschappen e.d., wat dat soort dingen zijn er niet in een National Park) iedere paar kilometer werd het interessanter, hoger, uitgestrekter, de toppen kregen ijs, de wegen gingen omhoog, omlaag en een paar keer stoppen was zeer zeker de moeite waard. Massieve bergen/fjorden leken de horizon te raken, de boomgrens was prachtige te zien op de bergen, daaronder bevonden zich uitgestrekte valleys, ontstaan in de ijstijd, toen al deze bergen nog meer gletsjers waren en fjorden tegelijk.
In een van deze valleys vonden we een camping. In een NP heb je enkel de DOC (Departmant of consulvation) campings. Dit zijn kleine (zeer goedkope) campings met toiletten, picknickbankjes en barbecues. Maar ze liggen op prachtige plaatsen met fenomenale uitzichten wanneer je 's ochtends je tent uit komt.
Onze jaarwisseling was er rustig. We maakten een mooi vuurtje, liepen een eindje, dronken een paar biertjes, een flesje bubbels, praatte wat met Canadezen (Die kom je hier ook regelmatig tegen) en na middernacht keken we omhoog naar de sterren, dachten aan jullie en zochten naar een vallende ster voor onze nieuwjaarswens. Hanneke was de enige die er eentje zag (Ze lag ook uitgestrekt op de grond). Geen vuurwerk, geen knallen, geen uitbundig feest, maar een intiem nieuwjaar in een prachtig landschap.
Het nieuwe jaar begon voor ons allereerst toen we wakker werden met zeer veel zandvliegen. Ze kwamen door de hor heen en staken ons lek. Om 06.30 in de ochtend daarom maar verder gaan slapen in de auto en de tent hierna zeer goed uit geklopt.
Verder rijdend richting Millford Sound werd het alleen maar mooier. We vonden een fijne camping met een eigen picknicktafel en barbecue, waar we uiteindelijk 3 nachten zijn blijven hangen. Ik ben wel onder de indruk hoe goed Koen vuurtjes kan stoken (Pyromaantje?)
Vanuit hier konden we eindjes rijden, wandelingetjes maken en genieten.
Op 1 Januari bleef het bij eindjes rijden en kleine wandelingetjes naar prachtige watervallen, door mooie bossen, met weer een andere Flora en Fauna. Het mooie hier is dat op iedere locatie, soms maar 100km verderop het bos er anders uitziet, de bergen anders, de kust anders, de natuur anders en bovenal de vogels anders. Hier zaten gigantische papegaaien (de KAKA), de Robin (absoluut geen schuw vogeltje, vond het leuk om in onze voeten te pikken), geen roodborstje maar een geelborstje (weet de naam zo even niet) een knalgroene kleinere papegaai (papegaaien zie je hier veel in alle kleuren, helaas praten ze niet) en de bosduif hier, een hele dikke, grote duif met grijs, rood en zwart.
2 Januari was opnieuw een prachtige dag vol zonnestraaltjes en een heerlijke temperatuur van zeker 25 graden. We gingen naar Milford sound. Dat laatste uurtje ernaartoe was werkelijk adembenemend. De fjorden kenden hun toppunt, de valleys waren kleiner, de fjorden des te indrukwekkender, sneeuw en ijs lag overal, de weg ging hoger en lager, we gingen dwars door een berg door een met de hand gegraven tunnel, gestrekte uitzichten, vele bochtjes, wat een weg!
En uiteindelijk, aan het einde van de weg kom je bij Milford sound. Tevoren zegt iedereen tegen je dat je het geweldig gaat vinden, dat het DE TRIP is in Nieuw Zeeland. Stille, donkere wateren waaruit gigantische fjorden tevoorschijn komen, vaak wat mysterieus door een klein wolkendek, schaduwen over het water, de bergen en vanuit de parkeerplaats en de wandelroutes eromheen een fenomenaal uitzicht op een mysterieus natuurgeweld. Dat laatste was het zeker, geen wolken deze dag, we werden niet achterover geblazen na al het moois dat we al hebben gezien, maar we genoten, het was inderdaad adembenemend. Twee wandelingen voor het uitzicht gedaan, de toeristische omgeving verkend, waarna we later op de middag een bootcruise deden, later omdat de grotere bussen toen al weg waren. De boottocht was prachtige, langs de fjorden, langs watervallen, langs reusachtige natuurwonderen, dolfijnen, zeehonden en uiteindelijk liet het einde van de dag toe dat de zon veranderen en dat zorgde voor wat mysterieus licht. Ja, milford sound is indrukwekkend.
Na nog een wandeling op de terugweg waren we pas later terug en moesten we onze barbecue vanavond helaas delen.
De volgende dag besloten we dat het tijd was voor een behoorlijke wandeling. Daarom gingen we naar key Summit, een punt op een berg waar het uitzicht fenomenaal moest zijn. Dit was tevens de dag dat Koen in de ochtend aan een mooi strandje na ons ontbijtje zijn laatste sigaretje opstak. Hopelijk een historisch moment naar de toekomst toe…
De wandeling omhoog was pittig, 900 meter, anders dan de Abel Tasman. Koen vond onderweg omhoog steeds dat we een andere wandeling hadden moeten doen. Bovenop veranderde die mening echter. Fenomenale uitzichten over bergen heen en bovenop een park met een wandeling die je meer verteld over het leven op een berg, vroeger een gletsjer. Er waren bovenop die berg, 920 meter in de hoogte, kleine meertjes, vele mos soorten en aparte, zilveren bomen. Uitkijkend zie je vervolgens tussen twee bergen aan de verre overkant een prachtig blauw meer, het meer van de wandeling die Koen wilde maken, toch maar mooi ook gezien. Een waardevolle wandeling. Omlaag ging gelukkig beter. Die avond betrok het weer heel even, maar het bleef goed.
Met pijn in ons hart verlieten we de volgende dag Milford sound,de hoogtepunten waren gezien, tijd om verder te gaan. Doubtful sound ligt dieper in het fjorden landschap, het is niet te bereiken met een auto en eigenlijk zijn er geen andere autowegen die verder gaan in het Fjordenlandschap. Om Doubtfull sound te bereiken moet je met twee boten en een bus, een hele dag varen en je bent per persoon bijna 200 euro verder. Helaas geen optie. Echter, op de kaart bleek een onverharde weg te staan die ons bijna bij Doubtful sound zou brengen. We dachten, we wagen het erop. De weg was tot onze verbazing open voor toerisme, want eigenlijk is het de weg die je brengt naar het powerstation, een gigantische energiecentrale die het halve Zuidereiland voorziet van stroom. Voor bevoorrading e.d. is in 1995 die weg aan gelegd. Er werd gewaarschuwd voor kuilen, ruige weg, enkel voor jeeps en andere auto's met 4x4. Echter, ons autotje kon die weg wel aan en goed…
De weg ging werkelijk langs de bergen, was meer verlaten, had nog meer uitgestrekte uitzichten, was enorm groen, begroeid en hoewel de weg vlak voor de kerncentrale afgesloten was voor ons als publiek, kwamen we toch maar mooi uit bij een fenomenaal verlaten kiezelstrand. Je moet je voorstellen dat je op een leeg strand staat, tussen de fjorden en je uitkijkt op een meer (helaas niet de zee, we waren toch nog wel wat kilometers verwijderd van het echte doubtful sound) waaruit nog meer fjorden omhoog komen en je zeker een kilometere verder kunt kijken. Een perfecte plaats voor een lekkere duik, een rustige zit, een ontspannen tijd en een geweldige kampeerplaats. Na ons kampvuur en de maaltijd die koen wist te bereiden op een verwarmde, platte steen van het strand, zijn we echter toch terug gereden, gezien de zandvliegen ons totaal gek maakten. We vonden op de terugweg een hut van de DOC met twee bedjes erin. We gingen er slapen, maar die nacht ging het waaien, stormen, regenen en het kwam langs alle gaten en sleuven de hut binnen. Koen sliep niet, Hanneke een beetje. Het was gezellig, maar geen fijne nacht.
Volgende dag al vroeg vertrokken richting de kust, waar de zon wel scheen, maar het ontzettend hard waaide. We reden weer langs een andere kust, ruige waters met uitgestrekte stranden. Onze camera bijna leeg, maar met vlug aanzetten en dan zo snel mogelijk klikken hebben we toch nog een paar mooie foto's kunnen maken.
De verkoudheid van Hanneke was nu zo goed als over (Zeker 2 weken extreem verkouden geweest) maar die van Koen nam toe, gepaard gaande met rillingen, zweetaanvallen en ja hoor, tegen de avond kwam er ook koorts. We besloten op een fatsoenlijke camping te gaan staan met een douche en een keuken. Op de terugweg naar Queenstown vonden we er een. In de keuken gegeten en uit de cabins extra deken gehaald en hieronder uiteinlijk in slaap gevallen. Koorts nam toe bij Koen en even waren we bang dat hij echt goed ziek ging worden, maar de volgende ochtend was het over. Later, nadat ook Koen Bas heeft gesproken, zit het er dik in dat dit afkickverschijnselen zijn van het stoppen met roken. Hij mist het, zowel fysiek als mentaal, maar hij doet het goed, het gaat hem lukken!
Volgende ochtend zijn we rustig opgestaan en rustige richting Queenstown gegaan. Hier in de buurt hadden we van onze vrienden van kerst (Die we tegenkwamen bij Milford sound) de aanrader voor een mooie camping gehad aan een meer, tussen de bergen. Het was inderdaad een mooie camping. We kwamen hier even tot rust voordat we de dag daarna de drukte van Queenstown gingen opzoeken.
En daar rijden we nu uit weg, uit Queenstown. We hebben er nog 2 fijne dagen gehad, waarin we genoten van de stad, het centrum, weer starbucks koffie dronken en de lekkerste burgers van Nieuw Zeeland aten en waarschijnlijk ook de lekkerste die wij ooit op hadden. Als je het geheim van deze tent kent moet je er zeker een voor jezelf beginnen. Flinke burgers, heerlijk, maar zeer prijzig en de hele dag door is het er druk, staat er een rij, dat is pas geld verdienen. 7 man staan in een kleine ruimte, allemaal hun eigen taak en geven het als een lopende band door aan elkaar. Ik weet wel hoe je rijk kan worden inmiddels…
In Queenstown hebben we ook fijn gewandeld, een flinke klim met bovenop een prachtig uitzicht over Queenstown en het meer waar Queenstown aan ligt, in een dal, tussen de bergen. Zoals ik al zei een heerlijke stad. We hebben er ook heerlijk gegeten gisteren, even lekker uit eten samen waarbij we ons bewust waren dat we over 9 dagen dit prachtige land alweer gaan verlaten en we ons erover verbazen wat we nu, in nog geen 6 weken, al allemaal hebben gezien en gedaan, het is ongelofelijk en tegelijk… Zo ontzettend GEWELDIG!!!
Nog een paar uurtjes, dan zijn we in Dunedin, de studentenstad en morgen gaan we naar Oamaru, waar Hanneke al lang op wacht, want daar mag ze eindelijk haar lievelingsdiertjes gaan bekijken, de pinguïns!!
Ondertussen hebben wij ook wat foto's voor jullie uitgezocht. Om het ordelijk en begrijpelijk voor jullie te houden stoppen we ze in verschillende mapjes. We gaan zo beginnen met ze online te zetten, het zijn er best veel. Ik beloof dus niet dat ze allemaal vandaag online staan, maar komende dagen moet dat langzaam wel gaan lukken. Geniet ervan, geniet zo een beetje van ons mee!
- comments
Agnes en Co Geweldig Hanneke en Koen, wat jullie weer allemaal beleefd en gezien hebben,een fantastisch begin van het nieuwe jaar! Wij zien uit naar jullie aankomst in Melbourne. Koen, sterkte en hou vol! Veel liefs van ons allemaal xxx
jos en marie-jeanne Lieve schatten, Wauw, wat een prachtige en leuke foto"s. We genieten achter de computer van al dit moois! Schitterend!!! De verhalen zijn ook zo levendig en meeslepend! Hanneke chapeau zoals jij ons een impressie geeft van al jullie spannende, grappige en indrukwekkende belevenissen! Koen, lieve jongen, stoppen met roken is geen makkie, maar geloof ons als beide ervaringsdeskundige en lotgenoten , het gaat jou ook lukken. Over een tijdje zul je ervaren dat het zeker de moeite waard is geweest.Bas maakt het zelfde proces door en kauwt zich net als Jos toen ter tijd suf op tandenstokers en lucifers. Komt goed!! Geniet met volle teugen van jullie laatste week in NZ. Liefs en knuffels, MaJoBa
Eelco jojo Koen en Hanneke, Goede verhalen zeg! Geniet er van!! x
Els POEH!!! Nou lieverds, dit is allemaal zó verschrikkelijk geweldig!!! Toen ik net thuis kwam ben ik meteen gaan lezen en foto's gaan kijken..En ik kon niet meer stoppen, want wát is het een genot om op zo'n manier te mogen meegenieten hier in Nederland! Dankjewel voor al die moeite om dit -ook voor ons- te doen!!Zó houden we het wel vol tot we jullie de 13e nov weer in onze armen mogen sluiten! En tja, Koen, Het gevoel van "dénken dat een andere wandeling misschien toch beter is" kan je inderdaad meteen kwijt zijn als je boven bent! Bergwandelen is daarom zo fijn!! Ik wil wel nog meer reageren, maar wáárop? Het is allemaal zóóóóó indrukwekkend!Ik troost me als ik lekker rustig in mijn eigen bedje kruip en aan jullie nachtelijke stoordenkers denk, want dan weet ik dat ik niet op álles jaloers hoef te zijn! Schattebouten, nu nog even Nieuw Zeeland, maar Australie (en verder..) wordt vast óók geweldig, ook al is het daar wel weer anders! KUSSSS!!!en tot skypes!
Agnes Het is hier 5 uur in de ochtend en de jetlag speelt me kennelijk nog parten want ik ben klaarwakker. Net jullie foto's maar weer eens bekeken. Wat zijn ze mooi en wat is NZ prachtig, wat een overweldige natuur! Het zal volgende week wel even wennen zijn: van de rust en stilte van de wildernis naar een drukke en levendige stad als Melbourne. Maar ook hier zullen jullie genieten. Hoe is het met Koen? Hopelijk gaat het elke dag een beetje beter en helpt de afwisseling in je dagelijkse leven nu je met stoppen. En bedenk hoeveel geld je uitspaart als het moeilijk wordt en hoeveel kilometers je daar weer van kunt reizen! Veel lies en tot volgende week, Agnes
de ABCtjes Wow, wow, wow en nogmaals wow! Wat een mooie foto's & verhalen! Echt fantastisch wat jullie allemaal meemaken en zo mooi dat jullie alles zo goed bijhouden met foto's en blog. Erg leuk om dit allemaal te volgen en wij hebben nu ook heel veel zin in NZ... :-) Who knows...maybe one day... Nu gaan jullie NZ bijna verlaten maar ik weet zeker dat er hier ook heel veel moois en leuks op jullie lugt te wachten. Nog ruim een week en dan zien we mekaar....gezellig! Blijf genieten & alvast een hele goeie reis deze kant op....we'll see you soon!!!!! Veel liefs en knuffels van de ABCtjes xx
Eline Poeh heeeee..... ben jaloers. (behalve op de zandvliegen :P ) Veel kussen voor jullie!
Marielle en Laurens hai lieverds! holyf***erdes*** wat een ontzettende koningsfoto's!!!! Laurens en ik zitten hier weg te kwijlen hihi ;)... Jullie hebben geweldige foto's en jullie zijn een stuk bruiner dan wij hier in het koude holland. Tja.. tijd voor Thailand! Maar geniet nog van jullie laatste daagjes in NZ echt geweldig! En koen, wij zijn trots op je!! Liefs Mar en Lau