Jawel, we zijn heelhuids aangekomen bij de kiwies en kea's aan de andere kant van de wereld..! (een kiwi is hier niet alleen fruit maar ook een lopende vogel en een kea is ook een NZ-vogel). Helaas hebben we ze nog niet gespot hier op het Noorder-eiland…

Het is hier al dinsdag, we zijn er dus al 5 dagen…maar het voelt als 2 weken. Vorige week dinsdag zijn we vanaf Schiphol met wat gedoe vertrokken. Bij KLM mochten we niet inchecken omdat we geen transfervisum voor Australië hadden. Volgens het reisbureau was dat niet nodig…pff. Uiteindelijk mochten we er door, maar moesten we bij onze eerste overstap (Frankfurt) een visum regelen (wat gemiddeld een dag duurt=vlucht missen). Aangekomen aldaar vertelde een uiterst vriendelijke meneer dat een visum volkomen kolder was bij zo'n korte overstap…gelukkig! Na nog een stop gemaakt te hebben op Singapore, vertrokken we richting Sydney. Plots was er een ellendige wind, zodat we niet konden landden en met 5 minuten overstap tijd en verzuurde benen van het rennen ploften we uiteindelijk toch nog neer voor het laatste stukje richting Nieuw Zeeland. De douane is heel strikt hier en is panisch over het meebrengen van eten (incl. theezakjes, kaas, etc.), wat je meeneemt moet vacuümverpakt en stuk voor stuk gecontroleerd à anders $200,- boete! Wij hadden alleen wat fabrieksverpakte marsepijn en droste voor Rub's familie aan te geven en mochten na een rij van een uur door de Xray.

'Tante' Yvonne stond ons op te wachten en bracht ons naar haar huis in Auckland. Onderweg verbazing over de oneindige grasheuvels, palmbomen en Amerikaansachtige huizen direct langs de snelweg. Yvonne verteld ondertussen over het leven hier in Nieuw Zeeland en dat Auckland-stad heel wijds is. Ze woont op ongeveer een uur rijden naar het stadscentrum, de eerste bushalte is 20 minuten bergopwaarts! Aangezien Rub's school midden in het centrum is, is het qua locatie niet ideaal, maar wel mooi. We komen midden in de winter aan, het regent hier praktisch continue en hebben dus helaas onze winterjassen mee moeten nemen. Maar echt heel koud is het niet buiten, overdag zo'n 10 graden. 'S Nachts is het wel enorm koud, de huizen zijn hier gebouwd op een subtropisch klimaat en dus niet geisoleerd….brrr.

De afgelopen dagen stonden in het teken van het zoeken van een kamer in het centrum, dingen regelen voor de opleiding en ont-jetlaggen. We hebben de zus (+ gezin) van Yvonne ontmoet, zijn naar een soort sea-life geweest, met de bus heen en weer naar de stad gereden en hebben oneindige stukken gelopen. De straten zijn hier enorm breed, veel rijbanen, want er is veel verkeer. De hele omgeving is gebouwd op het hebben van een auto, maar daar geven wij niet aan toe, we blijven stug doorlopen.

Rub heeft vandaag zijn tweede schooldag en moet echt weer een beetje inkomen met het Japans-studeren. Afhankelijk van zijn niveau wordt hij aan het eind van de week ingedeeld in de juiste groep. Raan is ondertussen de stad aan het verkennen en poogt rustig aan te doen, vanaf vrijdag gaat ze opzoek naar werk.

Gelukkig zijn Yvonne en Roberto erg behulpzaam met alles dus inmiddels hebben we een ge-wel-dig appartement gevonden midden in het centrum. We verhuizen donderdag naar een 'heritage' huis met opgezette dieren aan de wand. Alles is ingericht in de stijl van voor opa en oma's tijd, ik (Raan) voel me net pipi langkous! Alleen is internet nog niet uitgevonden in het appartement, het kan dus even duren voordat er weer bericht komt.

Liefs uit Auckland!