Maandag:
Nadat we om ongeveer 7 uur 's ochtends plaatselijke tijd op het vliegveld bij Bangkok landden, zijn we met een busje bij het hotel afgezet. Wat meteen opviel, behalve dat men links rijdt, is het aantal fel gekleurde taxi's. De felroze was Juuds favoriet. Onze hotelkamer bleek de grootste die we ooit gehad hebben, alleen het balkon viel een beetje tegen. Je kijkt namelijk direct tegen de muur van het naastgelegen gebouw aan, met als enige afwisseling de gigantische airco's die hier overal hangen. Niet zo gek, want hoewel het hier officieel winter is, is het toch al zo'n 33 graden. Juud had van te voren met Martje gemaild, een vriendin die al anderhalf jaar samen met Frank door heel de wereld aan het fietsen is. "Toevallig" zijn zij ook in Bangkok, dus hadden we afgesproken samen te gaan lunchen. Daar keek Juud natuurlijk al een tijdje heel erg naar uit! Aangezien zij al redelijk ervaren te noemen zijn, kunnen zij ons op sleeptouw nemen, zodat wij rustig kunnen wennen aan het vreemde land en de gewoontes aldaar. Ook weten ze al alles van de lokale prijzen en spijzen, dus dat is mooi meegenomen. Blijkbaar is het in Bangkok de gewoonte om een beetje rond te slenteren en om de twee uur wat te eten ergens in de toeristische steegjes (Khao Soi), dus wie zijn wij dan om ons niet aan te passen? We hebben deze dag dus vooral heerlijk gegeten en bijgekletst, waarbij de lokale biertjes ook erg goed bleken te smaken. We hebben het erg gezellig gehad, totdat de combi jetlag en Thais bier ervoor zorgde dat Juud haar ogen niet meer open kon houden. Onderweg naar het hotel nog een heerlijke pannenkoek met chocolade en gebakken banaan gegeten, en daarna (om tien uur) volledig knock-out gecrasht in bed.

Dinsdag:
Ook vandaag zijn we gezellig de hele dag met Martje en Frank op pad geweest. Blijkbaar kan je in Bangkok fietsen te leen krijgen, als je maar keurig binnen de lijntjes blijft fietsen. Best een beetje spannend, in de drukke binnenstad en dan ook nog eens aan de linkerkant. Gelukkig hadden we ervaren fietsers bij ons, die ook nog eens goede reisleiders blijken. Na een korte tussenstop in een mooi rustig parkje zijn we naar de Wat Pho geweest, een soort boedhistisch tempelcomplex met onder andere een enorm grote liggende boedha. Omdat er zoveel moois te zien en te fotograveren was, was de batterij van de camera snel leeg. Het is natuurlijk zonde als we door een lege batterij veel van het mooie wat we gaan zien niet kunnen vastleggen, dus hebben we besloten om een nieuw fototoestel te kopen. We moeten namelijk wel minstens 100 foto's per dag maken, anders duurt onze vakantie diashow bij thuiskomst te kort. Dus paps en mams, als jullie dit lezen, bedankt voor ons verjaardagscadeau! Dat vonden we toch leuker dan een tattoo. Hopelijk is het verschil zichtbaar. We laten het aan jullie omdat vanaf morgen te beoordelen!
's Avonds zijn we nogmaals Khao Soi ingelopen. Een wirwar van smalle straatjes vol met kraampjes waar je alles wat je kunt bedenken kunt kopen, de place to be voor toeristen. Denk vooral aan eten, massages, kleding en souvenirs. Zo heeft Juud van Mar leren afdingen en zo een prachtige nieuwe outfit gescoord voor 7 euro.
Ik heb inmiddels drie woorden Thais geleerd: ping pong show. Op elke hoek bood wel een vaag figuur aan om zo'n show te bezoeken, maar daar zijn we niet op ingegaan.
Ook zijn er overal tentjes met livemuziek, erg grappig om bekende klassiekers in een Thais jasje te horen. Zo hoorden we zelfs tot onze grote verbazing "Het is een nacht" van Guus Meeuwis voorbij komen!
Na nog een pannenkoek te hebben gescoord, konden we voldaan naar het hotel terug.