Profile
Blog
Photos
Videos
Halong is your love oh halong, I really need to know...
Pffff... Na de busrit van net geen 24 uur Halong bereikt. Ik heb denk ik nog nooit in zo'n langzame bus gezeten. Gemiddeld 50 denk ik met dieptepunt in de 15 en nooit hoger dan 70 km per uur. Er zaten in de bus van Hoi An naar Hanoi, overstap naar Halong, Nederlandse meisjes en ik heb het niet kunnen opbrengen om met ze te praten. Zit in me weirde mossel fase geloof ik. De bus stopte in Halong bij de toeristenhaven om de meisjes en de rest direct te verschepen. Van daar liep ik met met eigenwijze snoet en trolley richting waar ik bedacht had dat het hotel kon zijn. De aankomst in Halong was anders dan mijn verwachting. Het leek wel of ik in een Paris Texas achtige scène van Wim Wenders stapte alleen was de setting nog iets meer surrealistisch. De lange en brede Halong Avenue lag er in de middagzon met zo'n 40 graden verlaten bij. Geen schaduw te bekennen. Aan mijn linkerzijde tegen de berg grote hotels met lege lanen en dan aan de andere kant de baai van Halong met in haar zee, voor het oog, tientallen eilandjes en rotsformaties. Ook de strandtentjes en marktkraampjes lagen er verlaten bij. Hier en daar werden installaties afgebroken, trossen met licht en een verdwaalde grote decoratie krab lagen langs de kant van de weg en verraadde het feest wat hier moet zijn geweest. De grote entree van het Plaza hotel doet met zijn marmeren vloeren aan als een leeg winkelgedeelte in een airport. Iedereen is vertrokken zonder mij. Heel eerie. Snel naar mijn kamer gegaan, bad in en even liggen. Bijkomen van de busreis. In de namiddag bleek er gelukkig toch wat te leven in Halong. De kraampjes werden klaar gemaakt voor de avondmarkt. In de branding poseren Vietnamese meisjes wulps met een onschuldige blik, zo'n grappige contradictie om te zien, voor hun fotograferende vriendjes en nemen de Vietnezen een duik in de zee. Bij het licht van de ondergaande zon neem je meer diepte waar en blijken de tientallen rotseilandjes er honderden te zijn. Een voor het oog oneindig zeeschap. Aan de 'verkeerde' kant van de promenade zitten de betere en goedkopere restaurantjes waar ik natuurlijk een krab heb besteld. Op de terugweg naar het hotel klonk Tony Braxton ergens uit de boxen en koos dat moment uit om aan de kade te zitten en even te mijmeren. Nu uitkijkend over een zwarte zee waar op een aangemeerde verlichte cruiseboot 'Syrena' personeel aan het kletsen en lachen was. Waarschijnlijk de boot waar ik de volgende dag op ga varen en 1 nacht zal slapen bedacht ik.
- comments