Kwart over 10 gingen we met z’n alle naar Schiphol. Jip, Jim, Noortje, Kim, Lotte, papa, mama, Wiebe en Ryanne. Allereerst m’n tas afgegeven, waarvoor we gelukkig niet bij hoefden te betalen, terwijl die toch echt 5 kilo teveel woog. Nog even wat gedronken en daarna toch echt afscheid moeten nemen. Best raar, want ik heb, ook nu in Townsville, nog steeds niet het idee dat ik jullie nu zo lang niet zie. De eerste vlucht bij Cathay Pacific duurde 11 en een half uur ongeveer. Tv schermpje in de hoofdsteun van de stoel voor me en een heeeeleboel films, series en spelletjes erop. Toch jammer dat mijn tv dingetje de enige was in het hele vliegtuig waarbij het geluid het niet deed. En het is moeilijk film kijken zonder geluid en met Chinese ondertiteling. Maar goed, ik ben aangekomen in Hongkong. Na even zoeken had ik eindelijk de balie gevonden van Cathay Pacific. Het reisbureau had me verteld dat ik daar naartoe moest gaan om te horen te krijgen waar ik kon slapen, in een speciale ruimte ofzo. Nou toen ik daar kwam zeiden ze dat dat niet zo was, of dat dat in ieder geval niet bij mijn ticket hoorde. Toen maar op zoek naar de roltrap, wat nog een hele klus was aangezien ie verstopt was, en op naar boven naar de winkeltjes en restaurantjes. Er stonden wat banken, best zachte ook nog en daar heb ik geprobeerd te slapen, wat 2 uur lang lukte. De tweede vlucht was nogal hetzelfde als de eerste. Nu iets korter, een tv die het wel deed, maar wel weer een ongelofelijk stinkende man naast me en het was echt koud in het vliegtuig. In Sydney aangekomen moest ik eerst m’n grote tas ophalen om die vervolgens weer in te checken, allemaal zo gebeurd. Daarna werd ik met een bus naar het gebouw van Quantas gebracht, met alle Gates en winkeltjes enzo. Hier is zoiezo geen plek om te slapen of om lekker te zitten en ook geen karretjes, waardoor ik mijn twee loodzware handtassen zelf moet tillen: ik heb echt teveel mee. Gelukkig mag ik over een half uurtje weer boarden en dan mag ik weer anderhalf uur in het vliegtuig zitten, op naar Brisbane. Het is hier nu 9.56 AM, en als alles goed gaat ben ik rond 5 uur hopelijk wel in het studentenhuis. En dan ga ik tot morgenochtend slapen. Het klonk wel goed, 5 uur daar zijn en dan tot morgenochtend slapen. Alle twee niet gelukt, al kwam dat laatste misschien ook omdat ik in de Australische tijd al om 7 uur s avonds ging slapen. Om 6 uur was in bij het Rotary House en Sam, de “resident” in mijn Block, heeft me een rondleiding gegeven en wat te eten. Daarna moest ik mijn hele tas uitpakken om bij mijn matrashoes en dekbedovertrek te kunnen. Om 7 uur was ik moeier dan ik dacht te kunnen zijn dus ging ik maar slapen. Gelukkig werd ik al om 1 uur s nachts wakker, om vervolgens tot 7 uur half te slapen en half wakker te zijn. Er zijn hier zulke rare beesten met ieder hun eigen geluid s nachts. De hele nacht door hoorde ik een gillend meisje, Sam vertelde me de volgende morgen dat dit een kalou (zoiets), is: een gillende vogel. Niet heel goed voor je nachtrust. Verder was het ongeveer 30graden vannacht in m’n kamer, met het raam open. Ik wist wel dat de winter hier niet heel koud zou zijn, 15 graden ongeveer, maar het is nu net zo warm als in Nederland. Maar dan is het hier winter en bij jullie zomer. Net ook even boodschappen gedaan. Sam is met me mee geweest naar het gesprek met Larissa, Louise en Moreen, mijn zogenaamde ouders tot ik 18 word. Daarna heeft ze me naar Stockland gebracht. Stockland is een groot winkelcentrum waar je echt alles kunt vinden. Helaas tot nu toe nog geen kangeroes gespot.