Lecture-1

Cairns, Cape Tribulation, Russell River, Daintree River, Great Barrier Reef: wauw!

Nadat ik bedacht had dat het niet handig is om melk in de koelkast te laten voor een week, die dus maar even snel nog had opgedronken, met mijn grote felle tas op naar Cairns met Kim. Ik had mijn kleine rugtas in mijn hele grote gedaan, aangezien die toch maar half vol was, of zelfs minder, en zelfs met een kleine rugzak erin was er nog meer dan genoeg ruimte in. De bus zat niet helemaal vol, maar aangezien de bus vanuit Brisbane kwam en die mensen er dus al heel lang in zaten en zichzelf twee plekken gunden, was het dus behoorlijk vol. Rond half 7 kwamen we aan in Cairns, na niet al te veel te hebben geslapen in de bus. Het zoeken van het hostel was heel makkelijk, we hoefden maar even te lopen en we waren er al, al bleek dat de verkeerde te zijn. Ons hostel was zelfs nog dichterbij de busstop, maar wisten wij veel. Kim en ik konden pas om 12 uur de kamer in, dus besloten we maar om even wat te slapen in de loungeruimte van het hostel op de banken. Niet de beste slaapplek, aangezien alle ramen open stonden in de lounge ruimte, en de voorkant van het hostel meteen aan de Esplanade zat, de boulevard van Cairns waar op zondag dus blijkbaar een boel straat artiesten zijn die veel geluid maken met hun optredens. Rond 2 uur waren ook Carina en Ryan er en hebben we onze spullen in de kamer gelegd en zijn we even gaan lunchen. Op de Esplanade is in het midden een groot zout water zwembad met daaromheen veel gras en ook een stukje strand. Daar hebben we de rest van de middag even doorgebracht, lekker in de zon. Vervolgens even gedoucht in het hostel en hebben we gegeten, bij dit hostel zat namelijk een gratis diner. Voor zover je het een diner kan noemen dan. We hadden de keuze uit 4 gerechten, twee soorten spaghetti, kip kerrie en nog iets. Ik ging voor de spaghetti en kreeg welgeteld 6 spaghetti slierten op mijn bord, met een beetje vlees en wat tomaten saus. Nu klinkt het vast alsof ik het overdrijf, maar het was gewoon echt letterlijk zo. Dat was dan ons gratis eten, en aangezien we zelf dus geen eten hadden gehaald ook het enige eten van de avond. Na het eten zijn we naar de Night Market gegaan. Dat is dus een markt, heel raar natuurlijk met die naam, met allerlei stalletjes met sieraden, eten en drinken, t shirts en alle souvenirs die met Australië te maken hebben. Het was helemaal overdekt en niet eens zo heel erg groot, maar toch groot genoeg om een paar uur rond te lopen. Tegen de tijd dat we terug waren in het hostel waren we allemaal wel gesloopt en zijn we maar meteen lekker gaan slapen.

Maandag ochtend werden we om kwart over 7 opgehaald, omdat we voor twee dagen naar Cape Tribulation gingen. Cape Trip is een 95 tot 105 miljoen jaar oud regenwoud en daarmee het oudste in Australië en ook een van de oudste in de hele wereld. Het ligt ongeveer 4 uur rijden boven Cairns, dus daar gingen we weer met de bus. Op de heenweg zijn we een aantal keer gestopt. We hebben even ergens wat kunnen eten en een keertje om naar de wc te gaan. Tegen de tijd dat we bij de Daintree River waren zijn we uitgestapt om een boottocht te maken. De rivier is heel groot en gaat door het regenwoud heen, heel mooi om te zien! Het stikt er ook van de krokodillen in die rivier, helaas heb ik er maar 2 van al die krokodillen gezien. Het was wel heel erg mooi om te zien, vooral ook omdat het weer opknapte en de lucht super blauw was, waardoor het nog mooier werd om te zien. Na het boottochtje zijn we weer voor een klein kwartiertje in de bus gestapt, om vervolgens ergens in het Daintree regenwoud uit te stappen en een tocht door erdoorheen te maken. Onze gids was had heel lang in het regenwoud zelf gewoond, en wist echt ongelovelijk veel over alle insecten en alle planten. Ze vertelde het ook allemaal heel leuk, dus het was echt heel leuk om naar te luisteren en ook heel interessant. Ze liet ons verschillende bessen proeven en vertelde ons welke planten gevaarlijk waren en welke niet, altijd goed om te weten natuurlijk. Vervolgens moesten we nog ongeveer een halfuurtje de bus in voordat we naar ons "hostel" werden gebracht. Het hostel was meer een resort, alleen dan goedkoop maar nog steeds super! Het was midden in het regenwoud, met van die grote blokhutten op palen als slaapplaatsen. Nadat we onze spullen in onze kamer hadden gelegd zijn we naar het strand gegaan. Een 5kilometer wandeling over het strand zou leiden naar het Cap Trip look-out point. Het strand zelf was al super, het zand was bijna wit en de oceaan was ook heel mooi om te zien, door de verschillende kleuren door het great barrier reef. Vanaf het look-out point konden we een stuk van de kust zien, een lang stuk strand met daarachter een prachtig regenwoud met echt ongelofelijk veel verschillende kleuren groen en verschillende bomen. Het was echt super mooi, eigenlijk gewoon een beetje onbeschrijfelijk. Nadat we weer terug gelopen waren naar het resort werden we opgehaald door een volgende bus, om te gaan jungle surfen. Dat is dat je aan kabels hangt bovenin het regenwoud en dan door het regenwoud heen gaat, zegmaar dat je er doorheen roetsjt. Dat was heel erg leuk om te doen, het ging niet heel snel alleen, maar het gaf mooie uitzichten en het is heel anders dan vanaf de grond naar het regenwoud te kijken. Een van de mannen die daar werkte vertelde over een boom, die gebruikt kan worden als een drugs waar je heel erg van gaat hallucineren. Hij vertelde dat de man die Alice in Wonderland heeft geschreven verslaafd was aan die drug en dan ook onder invloed dat verhaal heeft geschreven. Waar of niet waar? Ik weet het niet, het klinkt wel logisch. Voor het jungle surfen moest iedereen een helm op, en op iedere helm hadden ze een andere naam geschreven. "Stifflers mum", "Tweety", "Wonderwoman", "the Hulk" en allemaal van dat soort dingen. Ik was Wonderwoman, Kim was Dora the Explorer, Carina was Hannah Montana en Ryan was Captain Jack Sparrow. Nadat we het jungle surfen hadden gehad zijn we weer terug gebracht naar het resort, waar we het wel tijd vonden om wat te eten. Er was een keuken zodat iedereen zelf zijn eten kon maken, maar we besloten dat dit de ene keer in de week zou zijn dat we uit eten zouden gaan, niet dat we een andere keus hadden hoor, want we hadden geen eten bij ons en aangezien de dichtstbijzijnde winkel in een regenwoud nooit dichtbij is, klonk uiteten heel goed. Ik ging voor de pasta van de dag, wat een super groot bord met pasta opleverde, met tomaat, kaas, olijven, en nog heel wat meer erin. Het was echt heel erg lekker, en vast ook makkelijk om te maken dus misschien ook wel voor herhaling vatbaar. Na het eten heb ik me laten overhalen om mee te gaan met de nacht wandeling door het regenwoud. Er waren van die nachtwandelingen met gidsen, maar dat kostte 50dollar en dan ben je er niet eens zeker van dat je dieren tegenkomt, een beetje zonde van het geld dus, aangezien we ook zelf wel door het regenwoud kunnen wandelen. Nadat ze me flink bang hadden gemaakt met verhalen over dat er mensen vermist waren geraakt in het regenwoud, ging ik toch maar met ze mee. Ik ben nou aan de andere kant van de wereld, dus dan kan ik ook wel andere dingen doen dan ik normaal gesproken zou doen. Een nachtwandeling door het regenwoud dus. Daar gingen we dan, we hebben eerst heel erg lang gewoon over de weg gelopen en toen al aardig wat grote spinnen, grote kevers en andere XXL insecten zien lopen. Ik was wel blij dat ik toch een beetje een zaklamp had meegenomen, beter dan niks in ieder geval! (mama's vierkante lampjes die ze dan in de lampions doet weetjewel?) Uiteindelijk vonden we een paadje en zijn we daarin gegaan, waardoor we midden in het regenwoud uitkwamen. Daar hebben we een tijdje stil gestaan, aangezien Ryan en Kim van die mensen zijn die het geweldig vinden om bang te zijn, met de lichten uit en helemaal stil. Normaal gesproken heb je wel dat als je in het donker bent dat je na een tijdje toch iets kunt zien doordat je ogen aan het donker wennen. Dat is dus niet in een regenwoud, en ik voelde van alles over mijn benen gaan, dus toen we na een kwartier weer verder gingen was ik toch wel blij. In het hele begin van de wandeling was ik wel wat bang eigenlijk, straks zouden we echt verdwalen, wat als we echt spinnen tegenkomen die net zo groot zijn als mijn twee handen naast elkaar, wat als ik op een slang sta die ik niet zie doordat het donker is? Maar na een tijdje kalmeerde ik wel en toen vond ik het eigenlijk wel heel leuk. Uiteindelijk zijn we een paadje in gegaan dat naar het strand leidde en toen hebben we denk ik een half uur op het strand gezeten, geluisterd naar het geluid van de oceaan en de geluiden van alle dieren in het regenwoud achter ons. Heel relaxt gevoel gaf dat! Na langer dan een half uur op het strand zijn we maar terug gewandeld, terug naar het resort en op naar ons bed. Carina had namelijk geopperd om de volgende morgen om 5 uur op te staan om de zon op te zien komen over de oceaan, aangezien dat iets is wat je niet vaak ziet. Vooral niet in Nederland, aangezien de zon bij ons ondergaat in de zee en dus aan de andere kant op komt. Voor mij klonk het vooral als veelste vroeg opstaan.

Oeps al bijna twee a4tjes en nog maar twee dagen beschreven..

Goed, dus de wekker ging dan ook om half 6, zodat we voor 6en nog zo wakker mogelijk op het strand konden zijn. Hoe eerder je opstaat, hoe niet makkelijker het wordt om eruit te komen. Het duurde dus even, maar wel op tijd voor de zonsopgang. Gelukkig waren er een heleboel wolken. Zo ongeveer als helemaal bewolkt, met 1 klein lichtstreepje van de opkomende zon. Was dat het nou, de veelbelovende zonsopgang? Gelukkig niet, na een tijdje trokken de wolken weg en toen was het echt heel erg mooi om te zien, de kleuren die de paar wolkjes kregen en de oranje gloed her en der en dan met regenwoud erbij weer echt zo mooi gewoon! Nadat we allemaal heel veel foto's ervan hadden gemaakt, al is het niet goed vast te leggen wat je zelf precies ziet, gingen we terug, aan kleden en op naar het ontbijt. Bij dit resort zat een gratis ontbijt, en aangezien ons gratis diner op zondag zo goed was bereidden we ons op het ergste voor. Gelukkig was er nu een heel goed ontbijt, lekker om de dag mee te beginnen! Een goed ontbijt hadden we ook wel nodig, want we waren van plan om meteen na het ontbijt naar Emmegen Creek te gaan en naar de waterpoel die daarbij is. Emmegen Creek zou een wandeling worden van een uur heen en vervolgens dan een uur terug. Dat kunnen we best, dus daar gingen we dan. Heuvel op, heuvel af, een nog hogere heuvel op, en weer naar beneden. Zo ging dat de hele tijd, best wel zwaar eigenlijk, en dat de zon rond half 9 al zo fel was hielp ook niet bepaald mee. Maar na, volgens mij was het, anderhalf uur lopen waren we dan bij Emmegen Creek. De weg ging dwars door de rivier heen, zegmaar op het laagste punt dus alleen auto's met 4 vier aandrijving konden er door heen. Het zag er echt heel erg mooi uit, zo met het regenwoud aan alle kanten. Nu wilden we nog naar die waterpoel, maar na nog verder te lopen gingen we maar weer terug naar de rivier. Daar hoorden we van andere mensen dat de waterpoel nog zeker twintig minuten door het regenwoud lopen was en dat we er waarschijnlijk niet in konden zwemmen, dus aangezien we al ruim 2 uur hadden gelopen besloten we om dat maar niet te doen en naast de rivier even een handdoekje neer te leggen en even heerlijk te liggen. Om dan zo naar boven te kijken met een aantal van die regenwoud-bomen boven je en een strakblauwe lucht is echt mooi. Gaf me een heel rustig gevoel dus even heerlijk gelegen. Daarna zijn we maar weer terug gelopen, aangezien we om 1 uur weer op zouden worden gehaald om terug te gaan richting Cairns. De wandeling terug ging wat sneller gelukkig, nu wisten we tenminste ook waar we precies naar toe gingen, in tegenstelling van op de heenweg, wat het toch een stuk makkelijker, sneller en leuker maakt om te wandelen. Tenminste, als je moe bent. Maargoed, terug bij het resort even snel het zwembad in gedoken en toen snel de bus in. Op de terugweg naar Cairns zijn we nog even bij een rivier gestopt om te zwemmen en bij een uitkijk punt. Heel mooi punt, van waar je uitkeek over de Daintree rivier die in de oceaan uitmondde en heel veel regenwoud. Als het goed is hebben Ryan en/of Kim er foto's van gemaakt, mijn camera was leeg. Daarna terug gereden naar Cairns met nog een pitstop in Port Douglas. Dat is een kleiner stadje, echt een vissers stadje, heel gezellig en ouderwets. Ik denk dat papa en mama dat wel een heel leuk stadje zouden vinden! Het was er bomvol mango-bomen dus is Ryan een boom ingeklommen en heeft voor iedereen wat mango's geplukt. Vervolgens naar Cairns, weer naar het hostel gegaan en ingecheckt, lekker gedoucht en toen op naar de winkel want we wilden dit keer toch wel graag een echte avondmaaltijd. We besloten om een grote salade te maken en met wat dips, natuurlijk eten voor een week voor 4 personen gehaald, maar het was eigenlijk wel heel lekker. Daarna zijn we door de stad gelopen en zijn we weer even door de Night Markets gelopen, aangezien Cairns echt de aborigional stad in Australië is en de anderen er behoorlijk op gebrand waren om zoveel mogelijk souvenirs te kopen. Tegen de tijd dat we terug waren in het hostel begon het ongelofelijk hard te regenen en vlogen er echt wel een duizend super grote vleermuizen over de esplanade. Heel leuk om te zien. Overdag kan je ze ook in heel veel bomen zien hangen in de toppen. Echt met zijn honderden hangen ze bij elkaar in de boom en dan s avonds rond 6 uur beginnen ze allemaal te vliegen.

De woensdagmorgen was een minder vroege, dit keer werden we om 8 uur opgehaald bij het hostel. In het hostel was de eerste verdieping met de keuken, de receptie, wasruimte, internet ruimte etc en dan de 1e 2e en 3e verdieping waren kamers (10bedden, 6 bedden, 4 bedden, 2 of 1) en dan met wc's en douches op iedere verdieping. Alleen de eerste en tweede verdieping hadden van die open douches, geen deur, doorzichtig gordijntje etc, dus heerlijke privacy. Pas toen ze de 3e verdieping gingen bouwen bedachten ze dat dat wel fijn zou zijn, een beetje privacy, dus toen hebben ze deuren voor de douches gemaakt. Maargoed, douche aankleden ontbijt tas pakken en op naar het wildwater raften! Eerst werden we naar de "basis" van dat bedrijf gebracht, waar we de rest van het geld moesten betalen en schoenen kregen. Keuze tussen crocs en van die waterschoenen die je had toen je 5 was en die je dan droeg als je met kleren aan moest zwemlessen. Van die open sandaaltjes met glittertjes! Die had ik dus, want de andere paste ik niet. Helemaal hip met mijn sandalen de bus in, het was een uur of iets meer rijden naar de Russell rivier. Dat is de rivier in Australië waar de meeste krokodillen in zwemmen, de meeste in aantal en de meeste verschillende soorten. Goed vooruitzicht dus! Gelukkig zwemmen die niet in de bergen want daar zijn ze te lui voor, dus dat was wel een opluchting. Toen we daar aankwamen werden de spullen verdeeld, we moesten zelf de boten (opgerold tot grote rugzakken) peddels en andere materialen dragen en we moesten nog een uur door het regenwoud lopen, dus met die spullen. Dat was eigenlijk heel erg leuk om te doen. Toen we bij de rivier aankwamen dus alle spullen klaar gemaakt en gaan met de banaan. Het waren twee persoonsboten en ik zat met Carina en dus Kim en Ryan samen. Er waren zegmaar in totaal 10 versnellingen met een hoop rotsen, en bij bijna iedere versnelling moesten we op elkaar wachten en omste beurt, waardoor het allemaal best lang duurde. Er waren ook een aantal Chinezen mee, 3 bonten gevuld met. In het begin kregen we een snelle "how to" cursus en moesten we uit de boot en dan weer erin klimmen, gewoon zodat je wist hoe dat moest. De Chinese meiden kwamen er niet in (ze konden overigens ook niet zwemmen) dus de Chinese jongens moesten ze in de boot hijsen. Vervolgens kwamen de Chinese jongens de boot niet meer in, en aangezien de Chinese meisjes zo sterk waren, moesten we helemaal terug naar de kant zodat ze er normaal in konden stappen. Kleine indruk van hoe de Chinese koppels waren in wildwater raften: verschrikkelijk. Dat vertraagde de boel aardig, maar het was nog steeds heeel erg leuk! Bij de 3e versnelling kwamen Carina en ik vast bij een steen, en toen kwam de boot schoon en door de stroming moest ik zoveel moeite doen om in de boot te blijven zitten dat ik er zelf maar uit ging, veel gelachen daarna. Ook de laatste versnelling ging ongeveer zo. We kwamen vast bij een grote steen, Carina's helft van de boot aan de ene kant van de steen en ik aan de andere kant, meegezogen door de stroming. Alletwee dus uit de boot gevallen, weer veel gelachen en uiteindelijk ook onze boot terug gekregen. Het was een hele leuke dag maar ook wel heel erg vermoeiend. We hadden weer ontzettend geluk met het weer, alleen maar zon gehad, wat normaal gesproken niet zo is aangezien we midden in het regenwoud zaten. Na het raften weer terug met de bus en een lekkere lunch gehad en rond 6 uur waren we weer terug. Weer een beetje hetzelfde avondje, bestaande uit douchen, wat eten maken en toen de stad rond. Een aantal Aboriginal kunst winkels in geweest, wat heel leuk was. Toch een hele aparte kunst, ongelovelijk duur ook jeetje!

Donderdag ochtend werden we niet opgehaald, maar moesten we zelf om 8 uur ergens zijn. In de haven van Cairns, niet ver van ons hostel vandaan, om op de boot richting het great barrier reef te stappen om te snorkelen en te duiken. Het was een boottocht van ongeveer twee en een half uur vanuit de haven naar het reef en aangezien er wat regen op komst was, waren er heel erg veel golven en ging de boot alle kanten op. Resultaat, een hoop overgevende mensen en de rest allemaal kotsmisselijk. Nadat we bij de eerste plek aankwamen hebben we allemaal ons wetsuit aangedaan en zijn we het water ingegaan. Ik ging snorkelen met Carina en Ryan en Kim gingen duiken. We hebben voor ongeveer een uur gesnorkeld, prachtige dingen gezien echt waar! Eerst had ik eigenlijk verwacht dat het reef meerdere kleuren zou hebben, maar toen de zon eenmaal begon te schijnen werd het echt nog mooier! Heel veel vissen gezien ook, een heleboel clown vissen ook. Daarna zijn we weer de boot opgegaan voor een lekkere lunch en daarna zijn we naar een ander plekje gevaren om nog wat meer te snorkelen. Nadat we weer ongeveer een uur hadden gesnorkeld zijn we weer de boot op gegaan, waar de duikers een certificaat kregen en iedereen zijn spullen had uitgetrokken en opgeruimd. De terugtocht met de boot was een stuk prettiger, misschien ook wel door de enorme hoeveelheid geweldige brownies, maar ik denk voornamelijk doordat de golven minder waren. Het snorkelen was wel echt heel erg vermoeiend, dus toen we terug kwamen bij het hostel hebben we even lekker rustig aangedaan. Daarna hebben we weer de stad rondgelopen, de night markets afgegaan en ben ik alle andere winkeltjes in en uit gegaan met Carina, en ongeveer alle leuke kleren gepast en ook nog een leuk jurkje gekocht. Gezellige avond gehad, maar was blij dat ik naar mijn bedje kon nadat we hadden gegeten.

Vrijdag morgen gingen Ryan en Carina parachutespringen heel erg vroeg, wat mij en Kim de gelegenheid gaf om even uit te slapen. Voor zover je het uit slapen kan noemen dan, aangezien we van hun al wakker werden rond 7 uur. Met Kim ben ik daarna naar de gewone markt gegaan, een super grote markt met souvernirs kraampjes, maar vooral ongelovelijk veel fruit. En dan voornamelijk van dat fruit dat je hier vind en niet in Nederland ofzo, en dingen die je niet dagelijks koopt of eet. Bij ieder fruit kraampje kon je ook alle soorten fruit proeven, dus dat was heerlijk! Tegen de tijd dat we Ryan en Carina weer tegen kwamen, rond 3 uur, waren we echt helemaal gesloopt. Toch doorgegaan, want iedereen wilde nog graag de laatste souvenirs kopen en dingen doen. Dus weer naar de nights markets geweest, allerlei andere winkeltjes in, naar allerlei kunst winkels geweest en noem maar op. Dat was wel heel leuk en gezellig, alleen wel heel vermoeiend. S avonds was het plan om uit te gaan, maar aangezien ik al genoeg geld had uitgegeven deze week en ik zo moe was, ging ik niet mee uit. Carina ging ook niet, dus hebben we toch nog een beetje een gezellig avondje ervan gemaakt met wat dips en doritos.

De volgende morgen vroeg op, douchen ontbijten tas inpakken en weer op naar de bus! Dit keer zat mijn grote tas wat voller, ook doordat er nu eten in zat dat we over hadden, dus paste mijn kleinere tas er niet meer in. Om 9 uur vertrok de bus en we zijn een keer gestopt bij een gezellig klein restaurantje in een oud en wat kleiner stadje aan de kust. Heerlijk even aan een picknick tafel naar het strand gezeten en weer een prachtig uitzicht gehad! Daarna was het tijd om weer verder te gaan in de comfortabele bus (ik denk dat je meer been ruimte hebt in de bussen hier, niet sarcastisch!) en rond 3 uur waren we weer terug in Townsville, werden we door iemand opgehaald en toen waren we ook weer terug bij Rotary. Lekker even een lange douche genomen, mijn spullen uitgepakt en opgeruimd, nog lekker even mn bed in gekropen en toen wat gegeten. S avonds een meidenavondje gehad, filmpjes popcorn chocola etc met Carina dus dat was wel gezellig.

De volgende morgen redelijk vroeg op voor een zondag morgen, aangezien ik voor de eerste keer naar de markt in Townsville ging. Nu kon dat eindelijk, aangezien ik geen voetbal meer heb in het weekend! Scheelt een boel tijd, zonder voetbal! Maargoed, dus ik met Carina naar de markt. De markt was behoorlijk klein vergeleken met alle markten in Cairns, maar voor een stadje zoals Townsville groot genoeg. Een heleboel souvenirs kraampjes en een aantal groenten en fruit kraampjes. Wat leuk om te zien is, is dat de souvenirs kraampjes in Townsville hele andere spullen verkopen dat de souvenirs kraampjes in Cairns. In Cairns hadden ze voornamelijk spullen met Aboriginal kunst erop, en in Townsville is het wat meer algemeen. Gewoon sieraden, sleutelhangers, zeep (er zijn een heleboel speciale zeepkraampjes, maar die hadden ze ook in Cairns), en van alles, maar nauwelijks spullen van Aboriginals. Na de markt nog even naar de gewone supermarkt gegaan en mijn wekelijkse boodschappen gedaan. Er zijn hier in Townsville echt een heleboel winkels op zondag gewoon open, en in Cairns was het nog erger, want daar was echt alles op zondag open, en dan ook gewoon dezelfde tijden als doordeweekse dagen. Met boodschappen bepakt en al weer terug met de bus naar Rotary, waar ik mijn essays helemaal heb afgemaakt, nadat Carina ze voor me had nagekeken. Daardoor was het engels in ieder geval verbeterd, dus hopen dat ik nu een hoger cijfer ervoor krijg! We zien het vanzelf. Verder kwam ik Tafi nog tegen, met wie ik een heel gesprek had over van alles en nog wat, nu het voetbal seizoen is afgelopen lijkt hij een stuk rustiger en vrolijker, maar dat kan ook aan mij liggen. Lekker in het zonnetje wat zitten leren/lezen, s avonds de tot nu toe best gelukte pasta salade ( a la de mama van larissa, met een vleugje jorien) gemaakt en verder vrij weinig gedaan. Een weekje vakantie is veelste kort, maar over een maandje heb ik weer een weekje vrij. Alleen moet ik dan veel leren, want na die week begin mijn eind examens! Gaat snel he, dat betekent dat ik over anderhalve maand al klaar ben hier met school dus het wordt hoog tijd dat ik hard op zoek ga naar werk voor daarna.