Profile
Blog
Photos
Videos
Op dit moment ben ik tot ongeveer mijn schouders bedekt in modder, zijn mijn nagels zo goed als zwart en is mn hoofd nat van het zweet. Ja, dat zijn de betere tijden. Ooit, in een ver verleden, had ik gedacht dat het chill zou zijn om constant vies en onverzorgd te zijn. Zo van, dan hoef ik eindelijk niet meer ijdel te zijn en maakt t allemaal niks uit. Dat was leuk gedacht. Hoewel het opzich, in tegenstelling tot de momenten dat ik huilend een jusvlek uit mijn zijden shirt van 70 pond stond te schrobben, best fijn is om gewoon je met poep en afgekloven voedsel bedekte handen af te vegen aan je broek.
Voor wie niks begrijpt van dit alles; ik werk voor een maand in een dierencentrum. Voor dieren die gered zijn van handel of mishandeling of van geestelijk gestoorde madderfakkers die dachten dat het een leuk huisdier zou zijn. (want wie weet er nou dat een krokodil 2 meter lang wordt. s***, toen konden ze opeens de vorrdeur niet meer uit.)
Ik had me op het ergste voorbereid en viel het dus mee. Ik dacht aan inmense hopen stront en beschimmelde en verlepte beesten. De poepjes zijn eigenlijk heel bescheiden en met een bezem en schep blijf je altijd op een veilige 1 meter afstand. (in tegenstelling tot de olifantmensen die poep moeten rapen met hun handen HAHA).
En als ik heel eerlijk ben zonder geromantiseer, heb ik nog nooit zulke voldoening gevoeld. Op van die momenten dat een dik aapje met een groeiziekte je zijn kleine handje toereikt of een mishandelde beer speelt met de voedsel creatie die je net in elkaar heb gezet. Dan word ik blij en vind ik de wereld toch best oke omdat er ook zulke dingen bestaan.
Elke dag verzorg je een andere groep dieren, dan apen, dan beren, dan vogels, dan nachtdieren. Het barst hier van de gibbons en macaquen. De gibbons zijn het leukst, want die hebben een gezellig bontpakje aan en slingeren dagenlang rond terwijl ze OE OE OE roepen. Beren heb ik niet zoveel op verder, ookal zijn de black bears heel erg mooi. (klink ik oppervlakkig omdat ik al mijn beoordelingen op uiterlijk baseer?)
Ongeveer een dag voordat ik begon realiseerde ik dat ik ook met mensen moest werken. En dat was een donkere wolk aan de horizon. Waar ik bang voor was bleek waar en de eerste dag wou ik alweer weg omdat ik werd uitgescholden en dan denk ik ja ga eens dood, daarvoor kom ik hier niet . De akelige waarheid dat een teamlid zich ook bezig moet houden met emotioneel instabiele, onaardige en onbeschofde autisten was mij ontgaan en werd toen duidelijk. Waarna ik defenitief besloot non te worden en eenzaam en alleen mijn levensdagen te slijten in een berghut in nepal. Ik heb wel weer een verontrustend levendige flashback meegemaakt van de basisschool in de tijden dat men nog bewust gemeen was enzo. Maar hee, ze kan het niet helpen, ze is 18. En het is een goeie test.
Andere talenten die ik hier ontwikkel zijn oa: zo veel mogelijk poep tegelijk op de schep vegen, heel snel bananen toereiken en je hand terugtrekken, hoog springen om mangobladeren uit bomen te plukken, loodzware gieters tillen, in een bizarre vaart bananen en wortels in stukjes hakken met een groot mes. Mócht er ooit van mij worden gevraagd om in grote haast een mango appel ananas banaan salade te maken, dan is diegene aan het goeie adres. Ik kan hakken jonge, ik voel me soms net zo'n chefkok , alleen dan zonder 5sterren restaurant. en zonder loon.
Vanmiddag ga ik na de spa, JA de spaaaaaa. Als de vrouw van de pedicure mijn voeten ziet krijgt ze abrupt een epileptische aanval en laat ze me arresteren.
Van thailand zelf heb ik geen moer meegemaakt. Mijn eerste ervaring van een thai was de driver naar t centrum en dat was een gekke oude man in een nog oudere raceauto waarmee hij op levensbedreigende snelheid mij bijna naar de tering holp op de snelweg.
Naast het centrum zit een soort plaats met een tempel en grote rotsen en beelden. Ik weet niet of het overal zo is maar deze tempel was echt verontrustend gay. Vol kleurige spiegeltjes in zeshonderd kleurtjes en bloemenkettingen en blije roze draakjes. En de boeddha was verblindend goud en droeg niet 1, maar 3 bloemenkettingen. Even verderop was het grootste boeddha beeld dat ik ooit heb gezien, het was zo'n liggende "juuuust chillin" boeddha van 50 meter lang. Zijn jurk was goud. Niet zo vet als je je nu voorstelt, het was echt zo'n modern nep ding. Maar groot was ie zeker.
Ze hebben hier ook mijn aller aller lievelingsdieren, namelijk, civetkatten. Dát zijn nog een therapien om je fobie te overwinnen: met de bezem een klein hok in met 2 civets die van een meter afstand naar je zitten te loeren. Ik geef ze nog een kans , want ik wil niet generaliseren. Misschien zijn ze in thailand wel aardig.
Liefs
- comments