Profile
Blog
Photos
Videos
Tegenwoordig zit ik in Cambodja. Het stond niet op de planning, maar ik moest het land uit voor mn visum en cambodja was het dichstbij. en BLIJ ben ik, dat ik deze inhoudsloze keuze heb gemaakt, want gek, ik HOU van deze plek. houwwwww. de reis hierna toe was een geschifte ramp waarin ik meerdere malen dacht het te begeven aan stress. low budget reizen is misschien iets te avontuurlijk voor mij. maar toen ik t had gedaan dacht ik IK HEB GEDAAN! IK BEN IN SIEM REAP! BAM. dat geeft zo'n kick en het naïve idee dat ik zelfstandig ben. de afgelopen tijden zijn behoorlijk hectisch geweest, met zowel de leukste als de akeligste momenten van mn reis tot nu toe. we besloten weg te gaan uit het centrum, omdat het, toen ik het eindelijk onder ogen zag, een rotplek was. niet de plek zelf, maar de sfeer en de mensen. misschien heb ik me weg laten jagen maar misschien, zelfs waarschijnlijk, was ik gewoon te niet-bothered om mn tijd te verspillen op een plek waar ik me ongelukkig voelde. dus weg waren bailey, jenessa, katie en ik op ons nieuwe avontuur met als destination Ko Tao, dat ene eiland aan de oostkust. het was een ontzettend ranzige toerstische plek waar ik meer dikke blanke mensen heb gezien dan in mn leven bij elkaar (ja ik overdrijf) maar dat was verder oke. want ze schenken daar niet in glazen, maar in emmers. ik voelde me weer jong (want normaal gesproken voel ik me rond de 45) en heb ik nachten achter elkaar in de zee staan dansen tot de hele toko verlaten was en de muziek werd stopgezet. mooie tijden. tot de nacht dat mijn tas werd gestolen. mijn iphone, mijn lieve lieve mooie perfecte precious iphone is weg, met alle foto's. in woorden valt niet te omschrijven hoe waardevol zo'n kloteding wordt en hoe afschuwelijk het is als die van je wordt gestolen. en dus mijn portemonnee, wat me gewoon hardop diep laat zuchten, want dat is weer zo'n gezeik met al die pasjes. in pure paniek heb ik de boot genomen naar bangkok waar ik werd opgevangen door een geweldig mens, liz, die ik ken via david uit nieuw zeeland. ik verbleef bij haar in haar heerlijke comfortable luxe huis in bangkok en zorgde ze voor mij als haar kind en heb ik dagen doorgebracht in winkelcentra (waar ik mentaal heel veel geld heb uitgegeven. want mentaal ben ik heel rijk). mijn gloeiende hekel aan thailand en thaise mensen is tot een toppunt gekomen en nog niet gedaald. hiervoor beschuldig ik mede de man van het internetcafe die me uitschold en me schreeuwend het internetcafe uitjaagde, terwijl hij met zijn arme wapperde. maar dat is een ander verhaal.
hoe het ook zij, ik leef nu in een droompje en gelukkig ben ik, hier. het is rustig en mooi in siem reap, en iedereen is aardig. overal zijn kunstgallerijen en workshops en winkeltjes en markten. morgen naar de zijdefabriek en de vlindertuin (kan jij je een betere dag voor mij bedenken) en dan is het tijd voor de angkor dagen, want ja ik ga diehard die tempels ontdekken, dagenlang. hoe meer ik erover lees hoe meer ik in de stress raak van MAN HET ZIJN ER ZOOVEEEEL?? waar moet ik beginnen??? ik heb een boek gekocht wat ik onder dwang van mezelf moet lezen zodat ik dingen weet.
maar nu moet ik eigenlijk mn tas inpakken want ik verhuis van hotel morgenochtend vroeg. (waarbij ik dus, in tegenstelling tot vandaag, niet tot 1 uur smiddags in mn bed kan blijven stinken). verder ontwikkel ik een talent voor extreem goedkope dingetjes kopen met een onderhandeltechniek van heel overdreven PLEAASEE roepen en je handen in elkaar vouwen en een hartverscheurende blik opzetten. het werkt, en ik heb weer tassen vol decor voor mijn huisje. JA! mijn HUISJE! ohhhhhhhhh jongens en meisjes de goede reden om naar huis te gaan is aan de horizon verschenen; mijn onefloor appartementje aan de albert cuyp markt. medemogelijk gemaakt door de grootste helden van de wereld; mijn ouders. als je je toch eens voor kon stellen welke binnenhuisarchitectuur ideeen er door mijn hoofd vliegen zou je huilen van angst , want oh, mijn creatieve mind heeft een project en dan kan ie er wat van. housewarming vanzelfsprekend.
liefs
- comments
Samshil Samenwerken binnen otrsniaagies wordt van steeds groter belang. Nieuwe inzichten om efficiebnt (samen) te werken spelen een steeds grotere rol. Door het geven van vertrouwen enerzijds en het nemen van verantwoordelijkheden anderzijds wordt toegevoegde waarde gecreeberd voor alle betrokkenen. Ook geeft het meer plezier in ieders werk.Juist in deze eeuw heeft een organisatie de toegevoegde waarde van bijvoorbeeld de secretaresse nodig: iemand die zich verantwoordelijk voelt voor het laten excelleren van anderen in de organisatie e9n van de organisatie zelf.De naam ‘secretaresse’ hoort bij het werken in de 20e eeuw, het werken voor de manager. Door de verzwaring van deze functie in de 21e eeuw, waarin deze functionaris veel meer met de manager werkt, is een nieuwe naam meer op zijn plaats: assistant. Zodoende ontstaat er een win-win situatie voor alle betrokkenen: de manager hoeft niet meer zoveel te cof6rdineren, controleren, immers: zijn assistent is goed en is het vertrouwen van de manager meer dan waard. Hij kan zich met een gerust hart richten op de core business van de organisatie.