Profile
Blog
Photos
Videos
Zondag 15 augustus, Whitehorse - Calgary - Canmore
We moeten al weer verder. Onze taxichauffeur blijkt niet vies van een joint (net als wel meer Canadezen trouwens, ze schijnen hier volgens officiële cijfers veel meer te blowen dan in Nederland), maar levert ons veilig af op Whitehorse international ( in de zomer 1 x per week direct naar Frankfurt). Als wel naar het vliegtuig lopen, zien we onze vriend Florian, in innige omhelzing met een knap, Caribisch aandoend meisje. We denken er van alles van, voordat Florian ons komt verlossen: hij heeft Rita ontmoet in de haven voor Skagway en ze zijn smoorverliefd. Dit is haar, hij heeft haar gevonden. De liefde druipt er inderdaad van af, erg leuk om te zien. Rita blijkt best wel een stoere te zijn: een week na 9/11 ging ze in het leger en heeft in Afghanistan gezeten, alwaar een kogel door haar rugzak ging, haar op enkele centimeters missend. Ze is nu afgezwaaid en werkt als salsa lerares en outdoor instructeur. Best een avontuurlijk tiep.
In het vliegtuig zien we de besneeuwde toppen van Kluane National Park liggen, daar zouden we ooit nog wel eens naar toe kunnen gaan. We moeten even zoeken, maar dan vinden we de huurauto (economy) en dat is me toch een dikke bak met heel veel toeters en bellen. Er zit zelfs een USB ingang op de radio, waardoor we lekker naar onze eigen muziek kunnen luisteren in de auto. We rijden snel naar het huis van Nancy om de sleutels op te halen, die onder de mat achter haar huis liggen en scheuren door naar Canmore. Het begint net een beetje donker te worden als we aankomen bij ons appartement.
Maandag 16 augustus, Canmore, kon minder
En wat voor een appartement. Het is joekelsgroot, met ligbad, enorme keuken en gigantische TV en dat helemaal gratis en voor niets! O ja, het uitzicht is ook nog eens fenomenaal. We hebben maar weer geluk. In de middag rijden we naar Banff en beklimmen tunnel mountain. Best leuk, maar niet echt spectaculair. We maken ons een beetje zorgen over twee oudere mensen, die vroeger erg sportief waren, maar vooral de man is hard aan het aftakelen. Het zijn erg aardige mensen en als we ze in de buurt van de parkeerplek tegenkomen bieden we ze een lift aan. Dat kunnen we nu met een eigen auto eindelijk doen en we brengen de mensen naar hun hotel. We doen nog een klein wandelingetje in de buurt. Marleen is doodsbang voor beren, dus we maken een hels kabaal als we door het bos lopen. Kennelijk niet genoeg, want ineens zien we een erg groot hert onder een boom liggen en iets verder op haar kalfje. We rijden naar huis en verdwalen bijna in de mega supermarkt op de hoek. Fijn om in een echte keuken te kunnen koken.
Dinsdag 17 augustus, Canmore
Op weg naar Moraine Lake nemen we een lifter mee, die ook al onwijs veel blowt en nemen een rustige route. Na lifter 1 te hebben afgezet pikken we een meisje op die bij Moraine Lake werkt. We kijken een beetje rond bij het meer, best mooi allemaal, maar het zicht is niet optimaal door de rokerige luchten. De oplettende lezer zou nu kunnen zeggen: "aha, dat komt door al die blowende Canadezen", maar niets is minder waar. Er zijn enorme bosbranden in Brittish Columbia en dat rookt nogal. We moeten samen met anderen de hike naar Sentinel Pass maken, ivm beren. De eerste mensen die aanhaken zijn erg aardig en het lijkt me prima om met ze mee te lopen, maar dan komt een ouder stel, met hun behoorlijk autistische zoon en die willen ook mee. Ik voorzie een drama, maar ja, je kan geen nee zeggen. Er haken nog twee mensen aan en we gaan. Al snel blijkt dat de oudere mensen half zo snel lopen als wij en splitst de groep zich. We vragen ons ernstig af of ze de top wel gaan halen, maar er is genoeg volk op de been, dus dat zal wel loslopen. We kletsen wat af met onze medewandelaars en het uitzicht wordt steeds mooier. Helemaal bovenaan is het landschap woest en typisch Rocky Mountain brokkelberg achtig.
In flukse pas lopen we de berg af en rijden met de auto nog even snel langs het met toeristen overspoelde Lake Louise. Er staat een soort disney hotel bij dat door de Canadezen een chateau genoemd wordt. Na deze lichte teleurstelling hebben we een afspraak met Nancy, in wiens appartement we mogen verblijven. We eten een lekker hapje en gaan dan kijken naar de interpretative show die haar nichtje geeft op de nabijgelegen staatsbosbeheer camping. We mogen getuige zijn van een stukje onvervalste Canadese kampeercultuur. Erg interessant. Na de show mogen we anderhalf uur naar huis rijden.
Woensdag 18 augustus, Canmore
Vandaag gaan we een door vele mensen aangeraden wandeling doen: de Ice Line. Na enige uren in de auto ("hee zullen we gaan wandelen schat, leuk idee, zullen we naar de Veluwe rijden?") komen we aan. We kijken een beetje rond bij de indrukwekkende waterval en gaan dan in straf tempo een redelijk steile berg op en zweten ons in no time helemaal kapot. Na een paar uurtjes flink klimmen wordt het landschap na elke bocht steeds mooier, tot we tussen de gletsjers en morenen lopen. Het landschap is extatisch! Deze wandeling komt hoog in de top tien mooiste wandelingen ooit. Woeste bergen, mooi groen, een dikke waterval en meerdere gletsjers, geweldig! Het is zoals een outdoor modefotograaf met wie we aan de praat raken een kleine tijdsinvestering voor een hele boel moois. Als je ooit eens in de buurt komt…….
We eten s`avonds in het gezellige Truffel Pigs in Fields en dan mogen we weer een paar uurtjes naar huis rijden.
Donderdag 19 augustus, Canmore
We zijn aardig gesloopt door de Ice Line en doen het vandaag rustig aan. Uiteindelijk komen we toch nog een beetje in beweging en gaan naar de hotsprings bij Banff, maar die vallen een beetje tegen. Meer een klein zwembad, met best lekker warm water, maar ook een enorme chloorlucht.
Vrijdag 20 augustus, Canmore - Rocky Mountain House
Vandaag heel vroeg uit de veren, want we gaan de Icefields Parkway rijden en dan richting de neef van Marleen, die is gaan boeren in Canada. Het uitzicht onderweg is bij vlagen erg mooi, maar bosbranden in Brittish Columbia gooien hier geen roet in het eten, maar rook in de ogen, waardoor we ons wel voor kunnen stellen dat het overweldigend mooi moet zijn, maar er slechts af en toe een glimp van opvangen. Gelukkig hebben we naast het vele autorijden vandaag ook een outdooractiviteit gepland: we gaan weer eens gletsjerwandelen. Onze gids op de Athabasca glacier blijkt een zeer vriendelijke IJslander te zijn en het is weer fantastisch op de sneeuw. Dit gaan we vast nog wel vaker doen. We rijden nog een stukje door, maar besluiten dan, vanwege het slechte zicht, toch maar om te keren en richting Olds te karren. Onderweg rijden we de bergen en de rook uit en worden getrakteerd op weer zo`n geweldig leeg Canadees landschap. Schitterend. We stoppen nog even bij een Hi Hostel, maar ook hier lijkt de HI keten zeer veel zorg te besteden aan het inhuren van sociaal onvaardig personeel. We rijden door en eindigen in Rocky Mountain House in een motel, door Chinezen gedreven, dat ook nog eens goedkoper en mooier is dan het hostel. We doen avondeten bij een andere chinees en verbazen ons over de vele modderige pick up trucks. Dit is boerenland. Bij de chinees worden we nog getrakteerd op een uitzicht op een harige bilspleet van een local en het lukt ons om stiekem een foto te nemen.
Zaterdag 21 augustus, Rocky Mountain House - Olds
Na een kort ontbijtje in de kleinste ontbijtzaal ooit, rijden we door naar de neef van Marleen, Eduard, die samen met Audrey en kids een enorme boerderij hebben. Zijn vader, oom Roelof en moeder, tante Eltien, zijn net even op bezoek in Nederland, dus die missen we helaas. We kunnen wel in hun huis logeren en dat is best prettig. We krijgen een uitgebreide rondleiding over de uitgestrekte landerijen en s`avonds is er barbecue.
Zondag 22 en maandag 23augustus, Olds - Calgary - London - Amsterdam
Nog 1 dagje in Canada en we proberen het onderste uit de kan te halen, wat leidt tot veel te hard rijden en stress over afgesloten wegen. Nabij Drumheller bezoeken we de badlands en de hoodoos, amazing rockformations, waar we helaar niet van onder de indruk zijn. We racen door naar de airport om de auto op tijd in te leveren voor onze nachtvlucht over Londen. In Londen staan gigantische rijen voor de security, iemand in Italie had wat geks gedaan en heel Europa stond op stelten. Vlucht gehaald en daarna fijn weer naar huis. Het was weer een aardig gedenkwaardige trip. Iets zegt me dat we nog wel een keertje terug gaan naar Canada. Wat een tof land!
- comments