Profile
Blog
Photos
Videos
Vrijdag 6 augustus, Petersburg - Juneau (door Jeroen)
Terwijl het buiten regent, lezen we in de bibliotheek (gratis internet) dat mijn neef Djurre aan kanker overleden is. Het enige wat we op zo`n afstand kunnen doen is naar huis mailen en een berichtje achterlaten op de condoleancesite. We denken aan Djurres vriendin, familie en vrienden. Dit wordt de tweede begrafenis die we missen deze reis, erg raar.
Door de regen lopen we naar de veerboot, die van het type hypermodern en supersnel maar je merkt het niet type blijkt te zijn. Op de boot maak ik kennis met Burl, een gepensioneerde brandweerman (weer een brandweerman, hoe kan dat dan?). Burl gaat voor een oogoperatie naar Juneau en biedt ons een lift aan in zijn busje. Daar zeggen we geen nee tegen. Aangezien Juneau alleen per boot is te bereiken, is Burl voor de operatie ook afhankelijk van de Ferry, die niet elke dag vaart, hij neemt zijn bus mee, zodat hij daar een aantal nachten in kan slapen, totdat de operatie zal plaatsvinden.
Als we Juneau aanlopen, zien we voor het eerst de Mendenhall glacier, een erg grote gletscher, aan wiens voet we zullen gaan kamperen. Burl brengt ons met zijn busje naar de camping en stelt voor om ons meteen maar door te rijden naar de visitors centre van de gletscher. We bouwen als een gek onze tent op en rijden mee met Burl, die steeds typischer blijkt te zijn. Burl heeft negen kinderen (geen idee bij hoeveel vrouwen), waarvan er in ieder geval een aantal hoogopgeleid zijn en goede banen hebben en geen contact meer met hem hebben. Burl is getrouwd, maar woont in een boot in de haven van Petersburg (niet bij zijn vrouw). Burl gooit er de ene na de andere semi ongepaste opmerking uit, maar hij rijdt ons wel naar de supermarkt (20 minuten rijden van de camping) en pizzeria, waar we hem, om eventuele verplichtingen af te kopen, op een pizza trakteren. Nu staan we weer gelijk. Als we afscheid nemen op de camping zijn we oprecht dankbaar en blij dat we z`n busje weg zien rijden.
We droppen de boodschappen in de bear proof stalen kisten en het brandhout onder dak in de shelter, waar een grote tafel met banken staat en waar een dak boven is. Dat betekent in dit geval dat je er alleen maar klam wordt van de zeer hoge luchtvochtigheid hier. Het lijkt alsof je hier continu in een wolk rondloopt, met meestal ook een gestage drizzle, waar je toch nog vrij nat van wordt. Iedereen heeft een extra zeil (tarp) over zijn tent gespannen, maar onze trouwe tent blijkt nog hartstikke waterdicht te zijn. We maken kennis met Havla, die best aardig is, maar uit de buurt van New York komt en dat merk je en met Chad, die uit Florida komt en dat merk je. Chad is een hele sympathieke vent, die naar Alaska kwam met het idee om in de visserij veel geld te verdienen en dan lekker op reis te gaan naar Indonesie. Helaas, zijn schipper was een lul die niet kon vissen en niet betaalde en Chad liep een stevige peesontsteking in zijn arm op. Hij woonde nu op de camping (10 dollar per nacht) en leefde op zijn creditcard. We hebben het heel gezellig.
Zaterdag 7 augustus, Juneau
Om een uur of half tien lopen we naar de shelter, waar Chad ook net zit en we blijven tot drie uur zitten kletsen en eten en drinken. Het klikt wel met ons drieën. Leuk.
We pakken de bus naar Juneau (veertig minuten) en regelen na lang nadenken een duur tripje naar Tracy Arm (fjorden, gletschers etc.). We boeken ook maar meteen een nacht in het hostel, anders komen we niet op tijd van de camping bij de boot. We kijken wat rond in de hoofdstad van Alaska, waar de hoofdstraat voornamelijk bestaat uit winkels die zich richten op gasten van de cruiseschepen die hier soms met duizenden tegelijk (de gasten dan) neerstrijken. Een flink aantal van de winkels is ook nog eens van dezelfde maatschappijen als de cruise schepen. Marleen herkent het beeld helemaal van Sint Maarten: de Frontstreet voor de cruise schepen en daarachter (vanaf Backstreet) de gewone stad en een boel minder Disney. Voordat we teruggaan koop ik nog snel een flesje wijn voor de volgende dag: onze second anniversary!
zondag 8 augustus, Juneau (door Marleen)
Het is nog donker als ik wakker wordt. Het regent nog steeds gestaag en ik ben dan ook verbaasd dat ik Jeroen rond onze tent hoor lopen. Ik draai me opzij en zie dat hij nog steeds naast me ligt, mmm, niks aan het handje dus. En.....weg ben ik weer.
's Ochtends dringt het pas tot me door dat ik een beer heb horen lopen, rond onze tent, vlak naast mijn hoofd! brrr. Op het lijstje: 'wat loopt er rond je tent terwijl je slaapt?' kan de beer nu worden bijgeschreven. check
Het is wederom 'Kachel aan' vandaag, rustig aan dus, alhoewel ik een echte kachel wel gewaardeerd zou hebben. Door de constante drizzle en het totale gebrek aan blauwe lucht en zon, is het zaak om al je kleren aan te trekken. Voor mij betekent dat ook echt ALLE kleren: meerder sokken, majo, broek, regenbroek, twee thermo's, fleech, soft shell en gore tex, wollen muts, capuchon en een gevonden paar handschoenen. Kamperen is heerlijk!
Samen met Chad, chatten we de ochtend weg, maken veel ginger tea en koffie en mikken wat van onze gezamenlijke etenswaar bij elkaar om een lekkere lunch te maken. Na de middag, het is ietsjes droger geworden, gaan we richting de Mendenhall glacier. Alhoewel we op de camping staan bij de gletsjer en deze ook vanaf de camping kunnen zien, is het toch nog zeker een uur lopen. Er is hier schaars openbaarvervoer, maar gelukkig kunnen we een lift bemachtigen van Papa Bear, de camping beheerder, die ons een heel eind in de goede richting kan brengen.
Vandaag zijn wij 2 jaar getrouwd, dus dat moet gevierd worden met leuke activiteiten. Bij de Mendenhall glacier is een creek, waar je normaal kan wandelen om beren te spotten, nu zijn er echter zoveel beren, dat het pad is afgesloten. Klinkt inderdaad volkomen logisch. Een stukje van het pad is nog wel begaanbaar en we zien meteen al een moederbeer met twee jongen, later nog een huildend jong in een boom en een soort verwaarloosde puber beer. Allemaal heel dichtbij en fotogeniek. En onze eerste echte bear encounter!
We lopen nog wat bij de gletjser, Chad maakt een serie anniversary-pictures van ons met de gletsjer op de achtergrond en daarna vinden we onszelf voldoende verkleumt om weer huiswaarts te mogen. Gelukkig kunnen we mee met de bus.
's Avond maken we kennis met 'the Serious People', onze nieuwe campingburen die wel aardig, maar toch echt iets te overheersend en serieus zijn. Wanneer Jeroen zijn muts afdoet, zijn haar als vanzelf in een Hitler-coup valt en ik daar toch wat leuke plaatjes van wil maken, zijn ze ineens verdwenen. Nee, dat was echt niet grappig...
Met Chad en onze andere nieuwe buurman Mitch, die veel op de fiets reist of via goederen treinen op de plaats van bestemming aan komt, gaan we die avond een vuurtje stoken en wijn/bier drinken. En zo wordt het toch nog een echt feestje!
Maandag 9 augustus, Juneau
Jeroen sluit als eerste aan bij Chad voor koffie, terwijl verderop op de camping een beer probeert in te breken in een vuilnisbak. We zien niks, maar horen wel gekletter van metaal. De drizzle gaat in de ochtend nog gestaag verder, maar op een klein droog momentje lukt het ons de tent af te breken en in te pakken. En daar is ie dan, de zon!
Het plan van vandaag is te gaan wandelen met Chad en Mitch, richting de Mendenhall glacier, maar dan langs de linkerkant. Uiteindelijk vinden we een pad dat ons naar de rand van de gletsjer brengt. Via steile rotsen en behoorlijke klimpartijen bereiken we uiteindelijk de rand van de gletsjer en een ijsgrot. De kleuren van het ijs zijn prachtig: wit, blauw en heel donker blauw. Het is heel gaaf om hier te zijn, we maken veel foto's en aangezien we ons herinneren dat Floortje Dessing hier ging kayakken, doen we dat ook nog even (of althans, zo lijkt het). Het is erg lachen vandaag en super relaxed.
Na het avondeten op de camping pakken Jeroen en ik onze spullen op en gaan met de bus naar het Hostel in Juneau.
Openbaar vervoer is hier echt iets voor de lower class: het overgrote deel van de passagiers bestaat uit first nations people en alcoholisten. Het is schokkend te zien dat er zoveel armoede bestaat in dit land. De bus stopt ook altijd bij een soort trailerpark, dat de armoede van een 2e wereld land uitstraalt.
Deze keer zitten we met twee tienermoeders achterin de bus. Dappere, stoere meiden, die elkaar gaande lijken te houden in hun moeilijke/moederlijke bestaan. De ene werd zwanger toen ze 15 was en heeft er nu 2, de ander is moeder van haar eerste kind, geboren op haar 16e. Ze stralen echt power uit en laten geen onvertogen woord vallen over de vrij waardeloze vaders van hun kroost.
Als we in de supermarkt boodschappen gedaan hebben, worden we door een man aangesproken; of we ook hulp nodig hebben. Chaim, die overduidelijk op mannen valt, heeft vroeger ook veel gebackpackt en wil ons wel een lift geven naar de hostel, die is namelijk nogal een stukje heuvel opwaarts. Hij geeft ons ondertussen ook nog even een kleine tour van Juneau. Geweldig, wat een man! Hij blijkt ook nog eens piloot te zijn voor een bedrijf dat kaarten maakt, de tweede persoon die we tegenkomen die dat doet. We gaan redelijk laat op bed in het hostel, terwijl we de volgende dag heel vroeg op moeten, we gaan weer eens een gletsjer bekijken. Leuk!
Dinsdag 10 augustus, Juneau, Tracy Arm, door Jeroen
We spoeden ons in alle vroegte door het koude en regenachtige Juneau, naar de boot. We gaan vandaag naar Tracy Arm. De schipper zet er flink de sokken in en vertelt ondertussen ook nog wat leuks over wat we zien. Binnen no time zit iedereen met elkaar te kletsen, wat snel ophoudt als de eerste ijsbergen in zicht komen en iedereen naar buiten rent voor een foto. Na een korte stop gaan we door, de arm in. De wanden van de fjord zijn hoog en steil en op veel plekken zie je krassen nog die de rotsen die de gletsjers meesleepte op het graniet maakten. Het is geweldig, echt heel erg mooi. Na een tijdje varen gaan we steeds langzamer en dan draaien we een hoek om……………. South Sawyer Glacier!! Een paar uur lang kijken we naar de grote gletsjer, waar af en toe enorme stukken van af vallen. Het is heel bijzonder. Na het gletsjerspotten, hebben we nog even de plusminus 800 zeehonden bekeken, die hier komen om te kalven. Orca`s schijnen namelijk erg van zeehonden jonkies te houden, maar niet zo van ijsbergen. Best slim. Op de terugweg laat de sympathieke schipper nog even zien hoe goed hij zijn boot kent, door de boeg in een waterval te dippen, dit tot groot plezier van de aanwezige kinderen. Terug in de hostel zien we ineens een bekend gezicht voor het raam: Chad! Het is weer reuzegezellig en Chad lust er best wel wat te drinken bij. Je mag niet drinken in het hostel en om 11 uur gaat de deur dicht. Het lijkt er op dat als we gezellig met Chad willen kletsen, we met hem mee moeten gaan en al gauw staan we ergens uit een brown paper bag op een straathoek lokaal bier te drinken. Weer eens wat anders.
- comments