Profile
Blog
Photos
Videos
Gegroet trouwe lezers van het vroegste uur,
We zullen maar gelijk met de deur in huis vallen: de laatste weken waren super! We hebben het grootste zandeiland ter wereld bezocht, zeeschildpadden hun eieren zien leggen, de wondermooie natuur van Australië bewonderd in Carnarvon National Park en… zelfs een weekje gewerkt bij den Barry. Nieuwsgierig geworden? Lezen maar!
We pikken de draad terug op op zaterdag 20 november. Vandaag hebben we in Hervey Bay afgesproken met Maarten & Hilde. Zij zijn de Oostkust aan het afrijden van Cairns naar Brisbane. Omdat we elkaar toch ergens kruisen, lijkt het ons leuk om op 17000km van huis elkaar nog eens tegen te komen.
Wanneer Jasper tegen de middag even naar de parking van de camping loopt, ziet hij ze staan aan de receptie. Ze wouden net naar ons bellen om verder af te spreken, ook toevallig! Ze hebben trouwens een leuk voorstel: als we met zen vieren een hutje huren, is dit supergoedkoop en kunnen we 's avonds gezellig samen koken. Omdat het al 2 dagen aan het gieten is en de regen zelfs een beetje in onze camper binnenlekt, vinden we dit wel een goed plan. Het hutje is voor ons een 'villa': we hebben een eigen keuken, een eigen badkamer en zelfs plek om rond te lopen!
Nadat we gesetteld zijn vertellen we Maarten & Hilde dat we nog op zoek zijn naar 2 personen om met ons mee te gaan naar Fraser Island. Wanneer ze horen dat het echt wel goedkoop is om zelf een jeep te huren, zeggen ze dat ze wel mee willen gaan. Dit is voor ons echt een meevaller, we gaan naar Fraser!
In de namiddag rijden we naar het reisbureautje en boeken we een jeep voor dinsdag & woensdag. Hierna rijden we nog even langs de supermarkt en de bottleshop. We leggen samen voor een kratje Stella van 24 en wat wijn. Feest! 's Avonds koken we lekker en drinken we nog gezellig iets.
De volgende ochtend nemen we voor eventjes afscheid. Maarten & Hilde rijden naar Noosa en wij gaan ook verder. Maandag zien we hen weer in Hervey Bay om samen inkopen te doen en langs de verhuurder van de jeep te gaan.
Onze stop voor vandaag is Mon Repos National Park.
Het strand van dit park is een unieke plek: tussen november en maart komen er hier 3 verschillende soorten zeeschildpadden hun eitjes leggen (de Loggerhead-, Flatback,- en Green Turtle). In het park zijn er verschillende wetenschappers en vrijwilligers die intensief onderzoek doen naar deze dieren. Om dit onderzoek te financieren organiseren ze goedkope 'ranger-guided tours'. Tijdens deze tours kan je 's nachts mee op het strand gaan om te zien hoe de schildpadden hun eitjes komen leggen.
Omdat we pas om 18.30u in het park moeten zijn, doen we eerst een dutje ;-). Het is al donker wanneer we via een smal weggetje aankomen bij 'the visitor centre'. We schuiven aan in de rij en krijgen een sticker waarop staat dat we in groep 1 zitten. Dit betekent dat wij als eerste naar het strand mogen als er een schildpad aankomt. Joepie!
We hebben blijkbaar geluk vandaag want om acht uur worden we al bijeengeroepen om te vertrekken. Er is namelijk een Loggerhead Turtle op het strand gesignaleerd!
Na een korte wandeling komen we in de buurt van de schildpad en moeten we even wachten. De ranger vertelt ons dat het echt belangrijk is om uit het zicht van de schildpad te blijven wanneer we er langs achter naartoe wandelen. Ze is namelijk haar nestje aan het graven en kan nu makkelijk verstoord worden waardoor ze zal stoppen en terug naar de zee zal gaan.
We wandelen voorzichtig verder tot aan het begin van een duin en zien iets bewegen. De ranger legt voorzichtig een zaklamp weg en nu zien we het duidelijk: een supergrote schildpad is haar nestje aan het graven. Dit is echt adembenemend! Het gekke is dat het nu niet meer uitmaakt dat we praten, omdat de schildpad alles hoort op een lagere frequentie. Als ze ons al hoort, klinken onze stemmen eerder als stenen die rollen over de bodem van de oceaan. Het is echt mooi om te zien hoe ze haar nestje graaft met haar achterste poten. Na een kwartiertje is ze klaar en zien we het eerste eitje vallen. Na dit eitje volgen er nog zo'n 130!
Twintig minuten later is ze klaar en begint ze haar eitjes te bedekken. Nu mogen we rond de schildpad gaan staan en een paar foto's trekken. Ze weet nu dat wij er zijn maar dit maakt niet veel meer uit omdat ze weet dat haar eitjes veilig zijn onder de grond. De ranger grijpt nu een poot van de schildpad en geeft haar een identificatieplaatje.
Een halfuutje later vindt de schildpad dat het wel goed is geweest en vertrekt ze terug naar de zee. Het gedacht alleen al dat deze dieren dit al miljoenen jaren op dezelfde instinctieve manier doen, maakt ons stil. Het is echt indrukwekkend om dit van dichtbij mee te maken!
We wandelen terug naar the visitor centre en sluiten nog even aan bij groep 2. Omdat zij moeten wachten tot de volgende schildpad op het strand komt, geeft de ranger hen wat meer uitleg over de dieren. We vinden dit best interessant en luisteren mee. Een halfuurtje later arriveert de volgende schildpad en mogen ze vertrekken . Wij stappen terug in ons campertje en rijden naar een parking langs de snelweg om daar onze nacht door te brengen.
Op maandag regelen we alles voor onze tocht naar Fraser Island. We doen inkopen en 's middags gaan we samen met Maarten & Hilde naar Ashley, de verhuurder van onze jeep. Hij laat ons een film zien met info over Fraser Island en hoe je met een jeep op het zand moet rijden: SLOW IS SAFE! :-) Na de film wandelen we naar onze jeep, een oude Toyota Landcruiser… wat een beest! Maarten & Jasper zien het al volledig zitten om hiermee te rijden.
Dinsdagmorgen pikken we de jeep al vroeg op en rijden we naar de ferry, onze safari is begonnen! Tijdens de overzet overlopen we nog snel of we niets vergeten zijn. We komen er al snel achter dat we ons gasvuurtje niet bijhebben en dat Jasper zijn rijbewijs vergeten is. Typisch… Na een boottocht van een dik halfuur kunnen we eindelijk onze vierwielaandrijving inschakelen en rijden we onze eerste meters op Fraser Island!
Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld (120km op 15km). Er wordt gezegd dat al het zand van de Oostkust uiteindelijk aanspoelt op deze werelderfgoedsite. Wat het eiland echt uniek maakt is haar heel divers ecosysteem. Het landschap wordt gekenmerkt door regenwoud, oerwoud, eucalyptusbossen, zoetwatermeren, zandduinen en heel mooie dieren. De lokale Aboriginal bevolking noemt het eiland K'Gari, wat zoveel betekent als paradijs…
Na een uurtje hobbelen over de zandwegen komen we aan bij onze eerste echte stop: Lake McKenzie. Dit paradijselijke meer heeft parelwitte strandjes en azuurblauw water. Het lijkt wel of we in Tahiti zitten! Het is alleen jammer dat de zon niet echt wilt schijnen… Dit houdt ons niet tegen om onze zwemkleren aan te trekken en erin te duiken. Het is zalig om nog eens in zoetwater te kunnen zwemmen!
Tegen de middag rijden we naar Eurong, om hier bij laagtij 75 mile beach op te rijden. Dit strand is best speciaal:het is een snelweg voor auto's en een landingsbaan voor kleine vliegtuigjes. Er zijn niet veel plaatsen ter wereld waar dit zo is :-). We passeren Happy Valley en parkeren de jeep aan Eli Creek, een rivier die uitmondt op het strand. Jasper & Maarten zwemmen een stukje stroomopwaarts in de rivier, terwijl de meisjes liever droog blijven. Boys will be boys… ;-)
Na deze frisse duik rijden we verder naar het schipwrak van de Maheno. Deze boot werd in 1935 aan land geblazen door een cycloon terwijl ze op weg was naar Japan. Het zicht nu, 75 jaar later, is best indrukwekkend. Hoewel het schip helemaal verroest is en er niet meer veel van haar grandeur overblijft, straalt het toch iets uit. Je kan je maar amper voorstellen dat het ooit gevaren heeft…
Omdat het avond begint te worden, besluiten we een plek te zoeken waar we kunnen slapen. Na wat gesukkel (we gaan eerst naar een kampplaats waar we niet mogen slapen), rijden we terug naar het strand en kiezen we een mooi plekje achter de duinen om ons kamp te maken. We lenen een gasvuurtje van onze vriendelijke Australische buurjongens en eten onze pasta met het geruis van de zee op de achtergrond. We hebben altijd al eens op het strand willen slapen en wanneer we met zen allen nog gezellig iets drinken onder de schitterende sterrenhemel van Fraser Island, beseffen we dat dit de momenten zijn waarom je op reis gaat.
Op woensdag rijden we al vroeg richting Lake Allom omdat we op tijd van het strand moeten vanwege het hoogtij. We stoppen nog even bij een uitkijkpost over een 'sandblow', één van de grote duinen die Fraser Island rijk is. Het zicht is best de moeite, het lijkt alsof we over een woestijn uitkijken! Wanneer we aankomen bij Lake Allom willen we een frisse duik nemen om wakker te worden, maar zien we dat het meer niet echt geschikt is om in te zwemmen. Het water ziet er vrij brak uit en we worden nieuwsgierig aangekeken door de plaatselijke bewoners. Van alle kanten verschijnen er schildpaddenkopjes boven het water om te kijken wie er aan de kant staat. Best een grappig zicht! Nadat Jasper & Hilde hun fantasie over allerlei schildpaddenavonturen de vrije loop hebben gelaten, rijden we terug richting het strand. Omdat we nog even moeten wachten op het laagtij, doen we een dutje.
Tegen de middag rijden we terug via Eli Creek (eindelijk een frisse duik!) naar Eurong. Hier ruilen we het strand/snelweg/landingsbaan terug in voor de hobbelige zandwegen door de bossen van Fraser. Op aanraden van Ashley rijden we naar Lake Birrabeen, een ander zoetwatermeer dat ook echt de moeite moet zijn. Wanneer we er aankomen zien we dat hij echt wel gelijk had: het meer is prachtig! De omgeving is vergelijkbaar met die van Lake McKenzie: wit strand, azuurblauw water en prachtige natuur rondom. Toch vinden wij dit meer mooier!
Tegen 15.30u vertrekken we richting de ferry. We hebben nog heel wat zandweggetjes te doen en moeten er om 17u opzitten. Van op de ferry kijken we nog eens een laatste keer naar het unieke eiland. Het was de moeite!
Donderdag nemen we terug afscheid van Maarten & Hilde. Zij rijden verder richting het Zuiden en wij zetten onze trip voort richting het Noorden. Het was leuk om nog eens bekenden te zien!
Omdat we de kust even 'beu' zijn en we ook wel eens wat meer van de Outback willen zien, rijden we naar Carnarvon National Park. Dit park ligt ongeveer 600 km landinwaarts en staat bekend om zijn prachtige 'Gorge', een vallei waardoor de Carnavon Creek loopt. Wij zijn benieuwd!
's Avonds stoppen we bij een truckstop in Banana (haha) om te overnachten. Het wordt donker en we willen een botsing met een kangaroo liever vermijden. De trucks die aan de stop passeren zijn echt enorm! Je hebt hier namelijk 'roadtrains', enorme trucks die meerdere opleggers achter elkaar voorttrekken. Best graaf om te zien, maar je kan maar beter aan de kant gaan als zij eraan komen geraasd.
De volgende morgen vertrekken we vroeg om de laatste kilometers richting Carnarvon Gorge te rijden. We stoppen nog even in het laatste stadje (Rolleston) om de camper vol te tanken en een paar boodschappen te doen. Na een uurtje gaan we van de snelweg en doen we onze laatste kilometers op verharde weg. Het volgende stuk richting het park zal echter over een grindweg zijn… Na een tijdje komen we voor onze eerste uitdaging te staan: we moeten de Carnarvon Creek oversteken. Al een geluk is het niet aan het regenen en staat het water dus vrij laag. We nemen diep adem en rijden zonder problemen door de rivier. Best wel spannend om te doen eigenlijk… maar we beseffen nog niet dat het ergste nog moet komen!
Ongeveer 15 kilometer verderop gaat de weg weer naar beneden… We draaien de bocht om en zien dat we de rivier nog eens moeten oversteken. Omdat we niet goed kunnen zien hoe groot de oversteek is, stapt Jasper even uit om te gaan kijken. Wanneer hij terugkomt ziet hij er niet zo gerust uit. Deze oversteek is dieper, breder en het water stroomt sneller als bij de vorige. We zijn er echt niet gerust in om deze over te steken… Stel dat we de overkant niet halen en de camper weggespoeld wordt? We hebben geen vierwielaandrijving en onze bandjes stellen niet veel voor. Onze verzekering zal dit niet dekken denken we… Maar we hebben net 600 kilometer gereden om hier te geraken en we zijn nog maar 10 kilometer verwijderd van onze kampplaats. We kunnen nu toch niet teruggaan? Net wanneer we op het punt staan om toch terug te keren omdat het echt wel riskant is, arriveren David en Janice. Dit Australisch koppel heeft hun huis in Sydney verkocht en is nu met de jeep & caravan heel het land aan het doorkruisen. Wanneer David de creek ziet, zegt hij 'Oh no problem, we'll get trough'. Maar meneer heeft wel een jeep met vierwielaandrijving… Wij bekijken het nog even en zien hem inderdaad met gemak de rivier oversteken. Omdat David het erg zou vinden dat we terug zouden keren nadat we zo lang hebben gereden, stelt hij voor om onze camper door de rivier te rijden. Hij is vol vertrouwen en zegt dat het geen probleem zal zijn. We stemmen toe en Jasper kruipt naast hem in de camper. Vol spanning rijden ze traag naar de oversteek. Te snel gaan is niet goed: het water zou kunnen breken en zo in de motor komen, wat niet echt goed is voor de ontsteking. Gelukkig komen ze zonder problemen door de rivier! We bedanken onze reddende engelen en beloven hen een biertje wanneer we bij de camping aankomen.
10 kilometer later komen we eindelijk aan bij Takarakka Bush Resort, onze camping voor de volgende dagen. Nadat we ingecheckt zijn rijden we naar onze kampplaats. Sige's droom gaat nu eindelijk in vervulling: net naast ons plekje staan 2 kangoeroes rustig te eten! Wanneer we rondkijken zien we dat er nog veel meer zijn: we zijn in kangoeroeland :-)!
We kijken nog even naar onze dikke vrienden en rijden daarna naar het infocenter om een kaart te halen van het Nationaal Park en de wandelingen die je er kan maken. Rond de parking van het center zitten er nog zeker 50 kangoeroes en wallabies (kleine kangoeroes) te eten. Superbon! De parkranger zegt ons dat het weer nog wel goed zal blijven voor het weekend. Dit is goed nieuws! Zolang het niet regent zal het waterpeil van de rivier alleen maar dalen en kunnen we dus niet vast komen te zitten. We stoppen op de weg terug naar het resort nog even bij 'The Rock Pool', een leuk meertje waar we een frisse duik in nemen. De natuur hier is echt mooi en het zonnetje schijnt lekker. Dat belooft voor morgen!
Zoals beloofd brengen we David een biertje. Hij slaagt dit niet af en biedt ons ook iets te drinken aan. Dit slaan wij natuurlijk ook niet af! De paar drankjes worden er meerdere en al snel zijn we een paar uur verder. Net wanneer we willen gaan eten, stellen David & Janice ons voor om samen met hen te barbecueën. Wij vinden dit heel lief maar kunnen hen niets terug aanbieden. Wij zijn maar arme backpackers die zelfs geen ijskast hebben in hun camper. Ze staan er echter op dat we mee-eten en met veel tegenzin stemmen we toe ;-). Het eten is fantastisch! Er is gemarineerde kip, pastasalade, gewone salade, groentjes, brood,… Na het eten praten we nog wat verder en gaan we slapen. Morgen staat er een grote wandeling op het programma!
Dag trippers! Zaterdag maken we een schitterende wandeling van 14 km door de Gorge. Het leuke aan de route is dat er 1 hoofdweg is waarvan er verschillende zijweggetjes vertrekken naar andere bijzondere plekken in het park. De natuur is prachtig: eucalyptusbossen en regenwoud wisselen elkaar af en we zien dieren die we nog nooit hebben gezien (oranje libellen, paarse supergrote mieren,goanna's,spinnen,bidsprinkhanen,gekke vogels,een python…). We wandelen eerst naar het meest verre punt en doen op de terugweg alle zijwegen tussenin. Tegen de middag komen we aan bij 'The Art Gallery', een supersteile rots waar duizenden jaren geleden de Aboriginals leefden. Hun vroegere aanwezigheid wordt vandaag nog steeds verraden door de verschillende tekeningen die ze op de rots hebben gemaakt. Hoewel deze tekeningen vrij primitief ogen, zijn ze indrukwekkend! Vreemd dat ze na zoveel jaren nog zo duidelijk zijn… Na een paar boterhammen beginnen we aan onze terugtocht. We gaan nog langs 'Ward's' Canyon', 'The Amphitheater' en 'The Moss Garden'. Deze plekken zijn stuk voor stuk bijzonder! Zo zien we bij 'The Moss Garden' hoe regendruppels uit de zandstenen rotsen over het mos druppen, nadat ze er duizenden jaren hebben over gedaan om er door te sijpelen. En in 'The Amphitheater' staan we in een open plek die uitgesleten is tussen metershoge rotsen. Echt mooi…
Wanneer we terugkomen bij de parking vertelt de ranger dat het morgen gaat regenen. Omdat we bang zijn dat de rivier snel zal stijgen, besluiten we om zondagmorgen vroeg te vertrekken. Bij schemering wandelen we nog even naar 'The Platypus Pool', een meertje dichtbij onze kampplaats waar je soms een vogelbekdier kan zien. Je hebt de meeste kans om ze bij dauw of schemering te zien omdat ze dan eten. Deze dieren zijn echt bijzonder: het zijn zoogdieren met snavel van een eend, het lichaam van een bever, ze leggen eieren, zogen hun baby's en komen alleen in Australië voor. Veel hoop om er 1 te zien hebben we niet: de diertjes zijn heel verlegen en gaan weg bij het minste geluid dat ze horen. Na 2 minuutjes wachten zien we luchtbelletjes aan de oppervlakte komen… Zou het een vogelbekdier zijn? We hebben geluk: even later zien we er eentje boven komen. We moeten niet echt moeite doen om stil te zijn… Je wordt gewoon stil als je naar het beestje kijkt. Het is leuk om zo een zeldzaam dier van zo dichtbij te zien. We kijken ernaar totdat ze na een tijdje weer verdwijnt. Wanneer we terugwandelen genieten we nog na en zeggen we hoe een leuke dag het wel niet was.
Zondagmorgen wordt Jasper al vroeg wakker van de regen die op de camper valt. Omdat we niet meer kunnen slapen, rijden we maar door. We zeggen dag tegen al de kangoeroes die rond onze camper slapen en rijden terug richting de snelweg. Al snel komen we bij de grote rivieroversteek en zien we dat het water gelukkig nog niet gestegen is. Zoals verwacht komen we er zonder al te veel moeite door. We zijn toch wel opgelucht dat ons campertje erdoor is geraakt.
Carnarvon Gorge was echt de moeite! Alleen al voor de dieren die we er gezien hebben zouden we zeker nog eens teruggaan. En dan hebben we nog geslapen tussen de kangoeroes, vriendelijke mensen ontmoet, een mooie wandeling gemaakt… Een toppertje dus!
We beginnen aan een trip van 514 km richting Mackay. Vele uren en een naftbak later, komen we er eindelijk aan. We parkeren ons ergens in een straat en gaan slapen.
Op maandag rijden we 's morgens richting het visitor information center van Mackay waar we ons kampeerbewijs boeken voor Eungella National Park. Dit park heeft het oudste en grootste subtropische regenwoud van Australië en staat bekend om zijn prachtige omgeving. We rijden nog even in de stad om te douchen bij een tankstation (handig!), inkopen te doen en onze ruitenwissers te laten maken voor we naar Eungella rijden. De laatste 10 kilometer richting het stadje en het park zijn best eng: we rijden recht in de wolken op een weg met een hellingsgraad van 15 procent en zien bijna niets. Een halfuurtje later komen we aan bij Crediton Hall, een plaatselijke gemeenschapshal waarnaast een kampeerplaats gemaakt is. Het weer is slecht: het regent superhard! Na een tijdje zien we nog een ander campertje aankomen. We zijn dus niet de enigen die in dit mooie weer mogen kamperen!
Er beginnen nu meer en meer mensen aan te komen bij de gemeenschapshal. Het zijn allemaal plaatselijke bewoners die komen kijken naar een paar muzikanten uit Brisbane die er muziek aan het opnemen zijn. Omdat ze het waarschijnlijk zielig vinden dat we in zo'n slecht weer in ons campertje moeten zitten, nodigen ze ons uit om mee binnen te komen. Dit moeten ze ons geen 2 keer vragen! Tegen alle verwachtingen in wordt het zo toch nog een leuke avond. We ontmoeten een paar locals en luisteren met een biertje in de hand naar de mooie muziek van de muzikanten. Tegen het einde van de avond krijgen we een interessant voorstel van Barry, een vriendelijk-ogende man. Hij vraagt ons of we zin hebben om een paar dagen te werken op zijn boerderij . Omdat het weer te slecht is kunnen we niet buiten werken, maar moeten we gewoon zijn huis eens goed kuisen. Nadat ons hij vertelt dat hij koeien, geiten, schapen, paarden, kamelen, honden, ganzen, kippen en een papegaai heeft en op een landgoed van 500 acres woont, zijn we helemaal verkocht. We kunnen het geld gebruiken, denken dat het wel een leuke ervaring kan zijn en nemen het aanbod aan!
De volgende morgen pikt Barry ons op in zijn Hummer (!). We volgen hem tot zover we kunnen en zetten onze camper aan het begin van zijn 'oprijlaan' aan de kant. Om deze helling op te kunnen heb je echt wel een serieuze jeep nodig! Na een steile klim zien we het huis opdoemen in de mist. Het is echt zo'n huis uit de films: een soort van 'English mansion' bovenop de heuvel, the house on the hill. En daar blijft het niet bij… Barry heeft een home cinema, sauna, jacuzzi, tennisveld, golfgreen en een privémeertje! Daar komt dan nog eens bij dat hij echt een vriendelijke, leuke vent is. 8 jaar geleden ging hij met pensioen en kocht hij dit stuk land waarop hij een echt droomhuis liet bouwen. Zijn vrouw verongelukte jammer genoeg kort nadat ze er woonden… Hij woont hier nu alleen maar vindt dit helemaal niet erg. Sinds een paar jaar heeft hij trouwens een nieuwe vriendin, Christine, ook een toffe madam!
Barry is content over hoe we werken en vindt het ook wel leuk om nog eens mensen om zich heen te hebben. Wij hebben het hier echt naar onze zin: er passeren een paar gezellige avonden (met een klein bierreke, wat wijn, cointreau,…), we maken kennis met de Australische keuken en zien een paar films in de 'cinema'. Na een week is het huis helemaal gekuist en vandaag, dinsdag, reizen we weer verder. Barry heeft er trouwens voor gezorgd dat we nog mogen stoppen bij zijn dochter in Townsville.
Na een week werken voelde het voor ons toch aan als vakantie. We gaan het hier zeker missen maar toch is het leuk om weer verder te gaan. Dit is een beetje waarom we op wereldreis zijn vertrokken. Niet enkel plaatsen bezoeken en dingen zien, maar ook echt bij mensen thuis komen en meer over het alledaagse leven van het land te weten komen. Wij zijn niet echt toeristisch aangelegd en daarom vinden we deze ervaring juist leuk. Dit is wat reizen voor ons echt is: van het toeristische pad afgaan en echt de gewoonten van het land leren kennen.
Kusjes,
Jasper en Sige
Wist je dat:
-Slechts 1 op de 1000 babyschildpadjes de volwassen leeftijd van 18 jaar haalt? En dat een vrouwtje voor het eerst eitjes legt op haar dertigste?
-Er7 verschillende soorten zeeschildpadden zijn? Deze zijn allemaal bedreigd of kwetsbaar.
-We het huis met de zotste kerstverlichting ooit hebben gezien in Mackay? Kijk maar naar de foto!
-Het water hier de andere kant opdraait als je de pompbak laat leeglopen? En dat ze hier geen orkanen maar cyclonen hebben? Deze draaien in de tegengestelde richting van orkanen. Dit heeft te maken met aardmagnetisme.
-We de volgende dieren de laatste weken hebben gezien: kangoeroes, wallabies, een goanna, kookaburra's, een python, emoe's, een vosje, dingo's, een vogelbekdier, een echidna, visarenden, spinnen, een wandelende tak, een bidsprinkhaan, wilde paarden, een waterslang, massas insecten,…
-Ze er in Australië op een nogal drastische manier op aandringen om op tijd te rusten wanneer je aan het rijden bent? Enkele voorbeelden van verkeersborden zijn: 'Break the drive, stay alive','Rest or die', 'Survive this drive', 'Arrive alive' en 'Take a break, tired drivers die'
-Ze hier boven de snelweg borden hebben om gatrijders af te schrikken? Wanneer je te dicht achter een andere auto rijdt, verschijnt hier de tekst 'you're tailgating, back off now!' op.
-Er overal, maar echt overal in Australië mieren zijn?
-Why did the Mexican pushed his wife? Tequila.
- comments
Sanne WAUW!! Wat een supergeweldig verhaal! Voor het eerst ben ik een beetje jaloers op wat jullie daar allemaal zien en beleven :) Dat is heel wat anders dan in ne zetel zitten hier in de Cardijnstraat van Essen :p Jullie verhalen zijn ook fantastisch geschreven... Echt om bij weg te dromen!! Geniet nog maar zalig... DIKKE PAKKERD en SMAKKERD!! Grote zus XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX...
Hans oh zalig!!! da moet ik allemaal toch ook is gezien hebben !!! zie maar dat sige geen eieren begint te legge want op een half jaar kan er veel gebeuren he!!! missen jullie wel nog eventjes !!!! geniet er nog van xxxxx