Profile
Blog
Photos
Videos
Na onze dagen van algehele miserre in Kampala waren we er ondertussen erg aan toe "om er eens tussen uit te gaan". In eerste instantie hadden we op vrijdag al naar Fort Prtal (west Uganda)gewild, om vanuit daar in 1 week 2 parken te bezoeken en dan tusendoor naar het zuiden af te reizen om op zaterdag de gorilla's te bezoeken, wat de dag was waarvoor we entry permits hadden (zaterdag 20 juni dus). Echter was het toen we vertrokken alweer maandagochtend, en zijn we maar richting Bwindi (het gorilla park) gereisd via de om gekeerde route, via het zuiden dus.
Dit werd een fantastische bustocht van 9 uur (om 9 uur zaten we erin) over zowel verharde als onverharde wegen: vooral die laatste zorge vooor veel, heel veel stof om, rond en erger, in de de bus! Het lijkt zeker in dit continent een behoorlijke open deur, maar op de meest dusty momenten was de persoon 2 rijen voor je niet meer te zien. Alles tassen dicht, en vooral je mond, en verder een hoop stofg happen, maar na vele stops waren we wel aan gekomen op het meest zuidelijke puntje van de reis, Kabale. Mooi waren onderweg ook de vele straatverkopers. Deze knapen lopen met grote triplex/platgevouwen dozen/stukken kratten borden rond met "allerhande koopwaar" (het heedft het meeste weg van een ontplofte container met Chinees dump plastic, een gemiddeld bord bevat ongeveer de helft van zo'n container). Aangezien we in de bus wat hoger zaten hadden ze deze platen weer op borden gebonden... maar dat kon ons nog steeds nioet zetten tot een aankoop, soms ter verbazing van de locals. Discussies dat je daamee die kerel aan inkomen helpt hebben we al regelmatig gevoerd: in feite moet je dfan van iederen wat gaan kopen, en ondanks dat leonrad al zn slaapzak kwijt is wil dat niet zeggen dat we een kub chinees plastic mee gaan slepen!
Aangekomen in Kabale in een lokale hut a 65 cent met een volle maag gaajn tukken. Die avond een stoombadje genomen om mijn snotterneus wat leeg te krijgen aangezien er niet naar de gorilla's gehiked zou worden in het geval van een verkoudheid. De volgende ochtend bij de lokale "drugs"-boer een potje menthol hehaald, nog een keer zitten stomen en toen was de grootste ellende, zo bleek achteraf, wel eruit.
Vervolgens de taxi genomen naar Lake Bunyoni: een groot meer in het zuiden van Uganda met en paar eilandjes. Het meer zelf is bilharzia vrij, dus zwemmen was een optie (niet gedaan alleen). Daar met behulp van een local naar een eiland gekanoot, hetgeen de nodige angstige momenten bij osn oplverede, wat betreft de stabilieit van de boot. Daar waar Leonard voorin het idee had dat we teveel naar rechts over hielen, had ik het idee dat wanneer leonaard de boot weer stabiel had liggen, de boot juist enorm veel naar links hing...een stabile punt in het midden konden we niet vinden, en dus hebben we allebei gedurende deze tocht het diee geahd dat we de rest zouden moetn gaan zwemmen, en de backpacks konden gaan opduiken. Viel allemaal dus wel mee: geen water in de boot iig.
Het eiland bleek fantastisch! Een wandelingetje geleid door de eiladn labrador was erg mooi, en zelden een dergelijk mooie zonsondergang gezien, incl; al het smakelijker voedsael, in combi met het vele fruit (alles om de verkopudheid tegen te gaan..volgens mij nog bnooit zoveel passion-fruit juices en fruit salades in 3 dafgen gegeten!). Zelf nog een poging gedaan om te kanoen naar de kant van het meer om om het meer heen te mountainbiken (a 35km volgens leo). Helaas had ik al een gat in de dag geslapen 9van 12 tot 12..heerlijk!) en was er weinig tijd. Toch maar gegaan, maar de kant hebben we nooit gehaald, veroorzaakt door onze gehekste boot 9lees; uitgeholde boomstam). Waar we op de heen reis nog hulp kregen van een local moesten we het nu zelf doen. Na een stuk of 10 zongenaamde "mzungu curkshrews" (blanke mannen kurkerkretters" in het water gedemonstreerd te hebben waren we nog geen steek verder: bij links roeien ging je naar rechts,. en b ij rechts roeien ging je bnog harde naar rechts! Of als je stil lag naar links, maar dan betekende links roeien ook naar links gaan! Zit jke dan met je net behaalde MSc diploma's, maar een kano van zn plaats krijgen is dan toch nog onmogelijk! Na een wissel van stuurman 9de achterman) ging het nog niet veel beter, terwijl we ondertussen wel naar het andere eiland waren afgedreven...waar leonard bulderlachend de lol er nog van in kom zin had ik het iets minder naamn zin. Na veel; oefenen bleek dat je je slagen z ver mogelijk achter/omnderlangs de boot/boopmstam moest afmaken je wel rchtdoot ging, og op zn minst naa de juiste kant kon sturen. Na al zig-zaggend de weg teryfg gevonden te hebben hebben we ons maar weer te goed gedaan aan de fuitsladaes en passion fruitjes waren we weer helemaal topfit om af te gaan reizen naar Bwindi, het gorilla bos!
Volgende keer meer over over de gorillas (fantastisch!) en hopelijk wat fotos van Lake Bunyoni!
- comments