Vier dagen en nachten Blue Mountains zitten er op. En wat hebben we geklommen, wat zijn we afgedaald, hoeveel kilometers hebben we wel niet hikend afgelegd en most of all: Wat hebben we wel niet allemaal mogen bewonderen. Natuur op zijn mooist en geweldig hike-weer erbij. Op de foto's kunnen jullie een beetje meegenieten van de geweldige beelden die wij in het echt hebben gezien en doorheen zijn gelopen. Maar niets zo goed als dit in het ervaren te hebben. Gemakkelijk ging dat natuurlijk niet, eindeloze (trap)treden/stukken naar beneden, over wild begroeide paadjes zonder kapmes, langs steile kliffen zonder hekjes, over gladde natte rotsen, met hoofd gebogen onder rotsen langs en dan weer honderden meters omhoog klimmen via ongelijke, uitgehouden, schuine, scheve, natte en modderige traptreden. We hebben het overleefd.

Klimdag 1: 3 a 4 uur gelopen. Opwarmdagje dus. Gestart in Katoomba, via de Furber Steps naar beneden, 'rondje gedaan' en via de gevreesde Giant Stairway (enorme trap) omhoog naar de 'Three Sisters'(de drie zussen). Overwinning om boven te komen, vooral voor Aafke. Hijgen als een paard, nijlpaard en afgematte hond in één, is niet langer een onbekend fenomeen. Positief punt, hiermee werd toch zeker een goede start gemaakt met het verbeteren van de conditie, vooral wat betreft de longinhoud.

Klimdag 2: We waren van plan uren door de wildernis te trekken, complete bergen te beklimmen, af te dalen en onze benen volledig te slopen. Dat hebben we dan ook gedaan. Circa zes uur lang hebben we gelopen, geklommen, gehijgd, gepauzeerd, verder geklommen, gedaald et cetera et cetera. Wederom was de startplek katoomba, maar ook de bossen bij Leura zijn bereikt en doorgehiked op deze dag. Het 'leuke'(sarcastisch bedoeld) is dat je denkt dat je klaar bent als je dan uiteindelijk weer uit de bergen tevoorschijn komt, de 'civilization' in, maar dat is bedrog. Vanaf de rand van het national park moet je terug naar Katoomba en het hostel namelijk nog eens een complete berg beklimmen. Maar ook op dag 2 hebben we dit overleefd. Overigens wel met de nodige spierpijntjes.

Klimdag 3: Vandaag doen we rustig aan. We pakken de trein naar Wentworth Falls (voor $1,70 p/p!!) en gaan daar de natuur rustig aan onderzoeken. Ons plan is een uurtje of twee, hoogstens drie, vooral redelijk vlakke paadjes te doen. Dit plan is dus volledig onderuit gehaald. 5 uur megabeklimmingen en de meest smalle rotsachtige paadjes onder watervallen en rotsen door later… konden we dat zeker concluderen. Deze dag, overigens vrijdag de dertiende, bleek niet de meest ongelukkige dag te zijn. Waar we in Wentworth Falls in het begin nog wel ontmoedigd werden toen bleek dat we bijna een uur lopend, de verkeerde kant op, op zoek waren naar het National Park, keerde ons geluk toen we werden opgepikt door een tourguide die ons bij de ingang afzette. Later die dag kwamen we nog twee Franse jongens tegen, voor de 4e keer ofzow. Dezelfde Franse jongen die we ook op dag 2 meerdere keren tegenkwamen/zagen in het National Park bij Katoomba/Leura. Toen we elkaar weer eens op een berg tegenkwamen, zijn we maar gezamenlijk verder gegaan. Bleek dat ze ook in Katoomba verbleven, en met een busje naar Wentworth Falls waren gereden. Gevolg: gratis lift terug naar Katoomba! Saillant details: Onze Franse compagnons spreken en verstaan nog niet zo heel goed Engels. Toen wij uitlegden dat we 'From Holland' waren werd dat verstaan als 'from Poland'. Gevolg is dat de arme jongens dachten dat ze 'Dutch' spreken in Polen en Duits, want dat konden we ook. S'avonds terug in het hostel hebben we ze uit de droom geholpen en duidelijk uitgelegd dat we niet uit 'Pologne/Poland of Duitsland kwamen maar uit The Netherlands of Holland, HOLLAND. En Deutsch is niet hetzelfde Dutch'.

Na deze drie klimdagen nu in de trein terug naar Sydney. Nog zes nachten, dan vliegen we naar Nieuw-Zeeland. Spannend. Vooral of we onze koffers rond de 20 kilo kunnen krijgen…