Profile
Blog
Photos
Videos
Laat ik het zo zeggen; het allerbelangrijkste is dat ik ben aangekomen. Het was een busreis van zo'n 10 uur in opnieuw een sleeperbus. Kon echter geen oog dicht doen en had het eerst bloedheet en daarna weer ijskoud. Maar goed..
Ik kwam om een uur of 6 's ochtends aan en liet me door een scootertje afzetten bij het Backpackers House, de plaats waar bijna iedereen verblijft. Aangezien het nog zo vroeg was moest ik eerst wachten voordat ik mijn kamer in kom. Gelukkig kreeg ik voorrang en kon ik al snel m'n tas droppen en me even snel opfrissen om vervolgens ergens te ontbijten. Toen het maagje gevuld was, vond ik het tijd om de stad te verkennen. Met een plattegrond in m'n achterzak begon ik de wandeling. Nha Trang is een grote strandplaats waar het toerisme zich de afgelopen jaren erg ontwikkeld heeft. Ik besloot om langs de kust te lopen en te bekijken wat ik wel niet allemaal zou tegenkomen. Nou niet heel veel bijzonders. Wel een paar mooie gebouwen en een prachtig uitzicht. Toch maakte ik er een lekkere wandeling van want had gee zin om in het Backpackers House te hangen en niks te doen. Op m'n terugweg naar huis kwam het idee in me op om weer eens langs de kapper te gaan; was al weer een tijdje geleden. Ik vond drie kappers naast elkaar en koos de drukste uit. Ik werd vrijwel meteen geholpen en dat voor zo'n 20.000 VND (0,75 eurocent). Over het kapsel niet geheel tevreden, maar de dames wel! Lol.
Toen ik op weg naar huis liep kwam ik mijn grote, kale Engelse vriend tegen die ik in Halong Bay ontmoet had. Hij was gelukkig op de scooter en gaf me een lift terug. Daar was het opnieuw tijd om me even op te frissen en wat te eten. Tijdens het avondeten schoof ik aan bij een grote groep backpackers uit verschillende landen, voornamelijk Engeland. Bij elk hoofdgerecht een gratis cocktail; goed begin dus. Na het avondeten verplaatsten we ons naar de bar op de hoek die we later invruilden voor de Why Not Bar, waar het (het kan ook niet anders) Happy Hour was. Het was erg gezellig maar maakte het niet te laat aangezien er de volgende dag een boottrip op het schema stond!
De wekker ging al vroeg, het ontbijt werd snel naar binnengewerkt en sprongen met een grote groep verschillende busjes in. Deze busjes brachten ons naar de haven waar we met z'n allen op één boot stapten. We zouden verschillende stops maken op verschillende eilanden. Het weer was wat minder, maar dat mocht de pret niet delven. We hadden ontzettend veel lol en met de muziek op maximale volume vaarden we op zee. Ook maakten we twee stops om te zwemmen, eentje vrijwillig en eentje vrijwel verplicht. Dit omdat je bij de tweede zwemstop een gratis drankje kreeg als je in het water sprong.
Toen we allemaal opgewarmd waren was het tijd voor een optreden van de bootcrew. De meest oude instrumenten werden uit de kast gehaald en klaargezet. Een van de mannen had zich omgekleed to ladyboy, de rest speelde instrument of zong. Er werld uit vrijwel elk land een liedje gezongen, behalve Nederland, omdat hij de tekst kwijt was..
Weer in het Backpackers House aangekomen kwam ik erachter dat ik de kamer deelde met de twee Nederlandse jongens die ik eerder op de boot had ontmoet. Hiermee ging ik ook uit eten en doken we later ook weer de Why Not Bar in! Hier ontmoette ik Heleen, een meisje dat ik had leren kennen in Hoi An. Het is wel grappig om te zien dat je heel gemakkelijk mensen weer ergens tegenkomt die je ergens op je reis eerder ontmoet hebt. Ik sloot de avond af in een club op het strand. En je moet niet denken dat ik daar een attractie was vanwege mijn lengte. Grappig wel was in deze club was dat het absoluut niet toegestaan was om met je drankje de dansvloer te betreden. Hiervoor waren dan ook zo'n 8 bewakers aangenomen die dit nauwkeurig in de gaten hielden.
De volgende dag ging de wekker opnieuw erg vroeg. Dit keer had ik het toch wel iets zwaarder. Ik neem de bus richting Dalat, een plaatsje in de bergen. Tijd voor wat frisse lucht en hopelijk wat verse nieuwe zonnenstralen.
- comments