Profile
Blog
Photos
Videos
Voordat de motor trip begon had ik eerst nog een hele dag om Dalat te verkennen. Dalat is een bergdorpje gelegen op zo'n 1500 meter hoogte. Tijdens het ontbijt trok ik mijn strijdplan voor de dag. Ik ging me te benenwagen op verkenning en de eerste stop was 'Crazy House'. Dit is een huis gebouwd in boomstammen. Leuk om te zien, maar erg toeristisch.
Volgende stop was een oud (Frans) treinstation waar je nog met een ouderwetse stoomlocomotief een tour kon maken. Deze tour ging richting een klein dorpje en trok door de akkers van Dalat. Je zag dus, net als in de rest van Vietnam, alle strohoeden druk bezig zijn. Aangekomen in het dorpje was het een kleine wandeling naar een prachtige tempel. Ook in dit dorpje werd ik ontvangen als een soort van wereldwonder vanwege mijn lengte. Het hele dorp stond op zijn kop en mensen renden zelfs naar binnen om de rest van hun familie te halen om een glimp van mij op te kunnen vangen. Best grappig, maar soms ook wel een beetje vervelend. Toen ik de tempel bekeken had stapte ik weer in de trein die mij terugbracht naar Dalat. Daar vond ik zo langzamerhand wel tijd voor een (welverdiend)biertje, had namelijk best wel veel gelopen. Ik zocht daarom ook een leuk cafeetje uit met een uitzicht over de hele stad. Vanaf dit punt, met een biertje in m'n hand, zocht ik een local eettentje op. Toen ik die gespot had hoefde ik er alleen nog maar heen te lopen en te eten. Voordat ik terugkeerde naar mijn Hotel bezocht ik nog een 'Night Market' waar niet veel interessant aangeboden werd. In m'n hotelkamer aangekomen was het tijd om me tas (weer) in te pakken en me klaar te maken voor de motor trip die vanaf de volgende dag zou gaan beginnen.
'Hit the road' was een van de eerste dingen die Cong (later King Cong) tegen me zij toen ik op de motor sprong. Via één van de receptionisten was ik in contact gekomen met Cong. Eerst had ik helemaal geen interesse in een motor trip maar toen Cong zijn verhaal deed werd het toch wel steeds interessanter. Wat begon met een tour van oorspronkelijk twee dagen eindigde uiteindelijk in een tour van acht dagen. Tijdens deze tour ben ik op plaatsen geweest waar nog nooit en te nimmer een toerist is geweest! En dit vond ik geweldig!
Dalat - Bao Lac
We hadden om 08:00 uur afgesproken beneden en ik meldde me dan ook keurig op tijd. Terwijl Cong druk bezig was met mijn koffer aan zijn motor te bevestigen moest ik ontbijten, met natuurlijk een Vietnamese koffie. Toen dat achter de kiezen was, was het tijd om op de motor te springen en te gaan toeren. Eerste stop: (weer) een tempel. Maar ditmaal met een draak van zo'n 100 meter, toch weer eens iets anders. Verder trokken we echt de Central Highlands van Vietnam in. Onderweg maakten we verschillende stops, of om van het uitzicht te genieten, of om een plantage te bezoeken (thee, koffie, bloemen, silk). Ook stopten we twee keer om de bergen in te trekken en een grootste waterval te bezoeken. Verder bevond de rit zich op echte bergwegen waar je bijna niemand tegen komt. Je rijdt dus ook door hele kleine dorpjes waar ze nog bijna geen toeristen gezien hebben, en al helemaal niet zo'n lange! Want dat is natuurlijk het gespreksonderwerp van de dag! We kwamen ongeveer 17:00 uur aan in Bac Lac waar we ons eerste nacht zouden doorbrengen. Cong had het hotel geregeld en dit was prima! We hadden dus nog even tijd om ons op te frissen om vervolgens uit eten te gaan. Ook het avondeten was prima en kon dus, toen ik in m'n bed lag, terugkijken op een geslaagde eerste dag. Ik viel voor het eerst voor 00:00 uur in slaap.
Bao Lac - Mui Né
Dat was maar goed ook want de volgende ochtend vertrokken we al om 07:30 uur. Volgende bestemming was Mui Né, een toch wel erg toeristische trekpleister. Maar onderweg namen we allerlei kleine wegen en liet Cong met kennismaken met het echte Vietnam. Ook maakte we verschillende stops bij verschillende boerderijen om fruit te kopen en (natuurlijk) op te eten. Hoogetpunt was toch wel een prachtige waterfal die zich helemaal in the middle of nowhere bevond. Het was dan ook wel een stukje lopen voordat we er waren, maar deze wandeling was het zeker waard! Het grootste deel van de trip vond plaats door de bergen. We reden dus ook door dorpjes heen waar de armoede erg aanwezig was. Toen zijn alle mensen zo ontzettend vriendelijk en heb ook weinig mensens gezien die ongelukkig zijn. Ze genieten gewoon van het leven. Dikke respect! Kunnen veel mensen nog een lesje van leren! Ook maakten we verschillende stops om van het o zo verse fruit te genieten. En dit was zo goedkoop, soms zelfs gratis omdat de mensen het zo leuk vonden dat we juist bij hun langskwamen. Het laatste deel van de trip vond plaats op een weg met een prachtig uitzicht op zee waarin de zon langzaam onderdompelde. We kwamen net voor het donker werd aan in Mui Né. Daar wat gegeten en onder het genot van wat biertjes de rest van de trip uitgestippeld.
Mui Né - La Gi
Opnieuw stonden we vroeg op. De dag begon met een bezoek aan de Red, en later de White, Sand Dunes. Ook de weg naar deze duinen ging langs de zee. De Red Dunes spraken me niet zo aan. De White Sand Dunes daarentegen wel. Het leek wel of ik me in de woestijn bevond. Stukje gelopen, wat foto's geschoten en verder nog een beetle lopen liggen in de hangmat die uitzicht bood op de duinen en een groot meer. Daarna was het weer tijd om op de motor te springen. We reden over een weg (Aziatische begrippen) en het was erg stoffig, hobbeling en zanderig. Het duurde dan ook niet lang voordat Cong een kleine klapper maakte. We reden niet erg snel en kon dus snel van de motor afspringen voordat deze de grond raakte. Geen verwondingen of pijn, dus we konden er beiden om lachen. (En ja, paps & mams, ik heb dit niet eerder verteld aangezien jullie je dan alleen maar zorgen zouden maken. Haha). Toen we (opnieuw) op de motor gesprongen waren reden we richting La Gi. Onderweg tikte we nog een tempel aan die een mooi uitzicht bood over Mui Né. Tijdens onze trip verruilden we de kusttreek langzaam aan weer voor het platteland. We sliepen in een klein dorpje.
La Gi - Ho Chi Minh/Saigon
Ontbeten met een utzicht op een rivier waar kids druk bezig waren met vissen. De tocht vond opnieuw plaats op kleinere zig zag wegen. Af en toe was het dan ook echt hobbel de bobbel. We maakten gelukkig meerdere stops, om iets te bekijken, te eten of om lekker in een hangmat te hangen. Ook bezochten we een hete waterbron. Voordat we HCMC binnenreden moesten we wel via de National Highway. Heb veel snelwegen meegemaakt, maar dit was toch wel het toppunt. Het was ontzettend druk en er werd nauwelijkt tot geen vooruitgang geboekt. Ondanks all drukte genoot ik toch wel. Een leuke ervarin, maar hoef het niet nog een keer mee te maken. We kwamen tegen het eind van de middag aan in HCMC. Ik weet niet hoe Cong het hotel kon terugvinden, maar zelfs een TomTom zou de weg niet kunnen vertellen naar deze plaats. Ondanks het feit dat het zo'n afgelegen hotel was, was het een prima kamer met alles erop en eraan. Daar deed ik dan ook stiekem mijn welbekende powernapje voordat we uit eten gingen. Aan het begin van de week had ik verteld dat ik graag onder de locals wilde zijn en we aten dan ook telkens op de gekste (maar heel leuke) plaatsen. Je maakt ook kennis met de gekste maar toch heel lekkere gerechten. Voordat we gingen eten bekeken we HCMC by night. Ook deed ik mee met een spel dat de kids op straat speelden; een soort veer naar elkaar overspelen in de lucht. Toen we een leukker local eettentje opgezocht hadden was het tijd om het lege buikje te vullen. Na het eten was het tijd om te bieren. Ook dit werd in een local kroegje gedaan waar het bier spotgoedkoop was. Voordat ik m'n bed 'mocht' induiken werd er eerst nog met de hotel eigenares heerlijk verse mango gegeten. En ik moest maar meer en meer eten. Toen ik onder mijn vetmesting uitgekomen was dook ik lekker mn bed in.
Ho Chi Minh/Saigon - Tay Ninh (Ka Tum)
De dag begon, zoals de rest van de week ook al het geval was, met een ontbijtje en een Vietnamese koffie. Dit laatste was echter een iets groter probleem aangezien we ons in een toeristische stad bevonden en de koffie aangepast was op de toeristen. Maar nadat Cong wat Vietnamese woorden gewisseld had, was het toch mogelijk. Op de terugweg naar het hotel kocht ik wat proviand voor tijdens de trip, terwijl Cong de bagage bevestigde. De eerste stop duurde niet erg lang; het War Museum. Ik ben normaal niet zo erg van de musea, maar dit museum sprak toch wel echt boekdelen. Het was erg interessant en de toon waarin de teksten waren geschreven waren nog erg anti-Amerikaans. Er waren veel foto's te zien uit de verschrikkelijke tijd en ook zelfs drie doodde misvormde baby's door de 'gif' aanvallen van de Amerikanen. Ik stapte dan ook wel met een brok in m'n keel het museum uit.
Volgende stop was de Cu Chi tunnels. Deze tunnels bevonden zich in de bossen en was de plaats waar de Viet Cong zich verschuilde. Het tunnelnetwerk bestaat uit 250 km. en ook dit was erg interessant om te zien. Later was het ook tijd om de tunnels zelf in te duiken. Deze tunnels waren op Vietnamese maten gemaakt, en ik had dan ook wel moeite om me er doorheen te wurmen. Maar ik redde het tot de aller diepste tunnel maar was toch wel blij dat ik weer boven kwam; daglicht!
Iets wat ik altijd graag al had willen doen was schieten. En Cong wist daar wel een plaatsje voor. Het was niet ver rijden of we kamen aan bij een schietvereniging. Ik kreeg daar een AK-47 in m'n handen gedrukt en kon gaan schieten. Je voelt je toch wel een baas met zo'n wapen in je handen. Vond het toch wel erg leuk om te doen. Na wat hulzen opgeraapt te hebben, om mee te nemen als souvenirtje, sprong ik weer op de motor en reden we richting Tay Ninh. Onderweg in een cafeetje werden we gevraagd of we niet daar wilden verblijven omdat de mensen (oké dames) ons zo mochten. Dit deden we echter niet omdat we afgesproken hadden bij Cong z'n neef. Het was nog een behoorlijk eind rijden en war kwamen dan ook in het donker aan. Ik at daar wezel, van top tot teen. Durf niet met zekerheid te zeggen welke delen ik allemaal gegeten heb, maar in ieder geval wel delen die je in het Westen normaal niet zou eten. Verder was er ook plaats voor heerlijk andere gerechten. Het leuke was dat het een soort open huis was en dat er allerlei verschillende mensen uit het drop langskwamen. Een erg leuke ervaring.
Tay Ninh (Ka Tum) - My Tho - Ben Tré
De volgende ochten vertrokken we iets later dan normaal. Eerst bekeken we de rubberplantage van de neef van Cong en later ook nog een andere boerderij waar ze onder andere schilpadden fokten. Ook had ik eerder in de week gevraagd of ik een school kon bezoeken. 'Don't worry about that' zei Cong. En ik hoefde me ook geen ozrgen te maken, want het duurde niet lang voordat we stopten bij een school. De pauze was net voorbij en de kinderen hadden net plaatsgenomen in hun lesbanken. Het duurder echter niet lang voordat ze weer allemaal op het schoolplein stonden, en dit omdat ik er was. Het was een ontzettend leuke ervaring om te zien het het schoolleven inVietnam te werk gaat. Toch wel iets anders dan in Nederland, maar zeker goed dat het er is. De kinder krioelden echt om me heen en ze vonden het dan ook erg jammer dat ik weer verder moest. Later die dag bezocht ik weer een tempel waarbij ik een moment het gevoel had dat mijn schoenen gestolen waren. Deze waren echter verplaatst door één van de monniken. Gelukkig maar!
Tegen de middag namen we plaats in een echt echt local restaurantje. Daar duurde het niet lang voordat de mensen vroegen of ik een 'Chicken Fight' mee wilde maken. En waarom niet. De twee vecht hanen werden uit hun kooi gehaald en het gevecht barstte los. Toen één van de kippen vrijwel opgegeven had was het tijd om in te grijpen en de kippen weer in hun hok te zetten.
Een groot deel van de weg bevond plaats op erg slechte wegen en was dan ook wel blij toen we op een iets beter begaanbare weg terechtkwamen. We reden richting een eilandje in de Mekong Delta waar we overnachtten bij een familie thuis die zes kleine hutjes had voor gasten. Ook hier waren eerder nog geen toeristen geweest! Er werd me alleen een erg zielig verhaal verteld. Één van de kleine kinderen had hart problemen alleen hadden de mensen geen geld om voor de operatie te betalen. Ze waren nu aan het sparen om een verzekering af te sluiten voor het kind zodat het over een aantal jaar geopereerd zou kunnen worden.
Ben Tré - Tra Vinh - Can Tho
Ik liet dan ook een kleine bijdrage in m'n hutje voor het kind achter. De eerste stop van vandaag was bij een plaats vanwaar we een boottocht deden. Het was eerst een stuk peddelen door de wel heel kleine Mekong uitlopers voordat we op de echte Mekong uitkwamen. Daar werden we opgepikt door een motorboot die ons naar een klein dorpje bracht waar ze van alles maakten met Palmbomen. Later bezochten we ook een visdorpje dat zich op het water bevond. Toen we weer aan wal waren was het tijd om naar de volgende bestemming te gaan. We reden door het ananas gebied en ik at dus ook meerdere ananassen. Nog nooit zulke lekkere ananassen gegeten. Ook stopten we ergens in een klein klein dorpje waar Cong iemand kende. Die bood ons een kokosnoot aan, alleen moesten we die wel zelf gaan halen. King Cong klom de boom in een gooide een aantal kokosnoten naar beneden die hij later openmaakte. Ook dit was heerlijk.
Via de boot verlieten we het eiland waarna we één van de slechtste wegen tot nu toe bereden. Het deed dan af en toe ook wel pijn aan het kontje. Gelukkig stopten e onderweg vaak genoeg. Later die dag reden we over de grootste brug van Azië die ons bracht in Ben Tré. Daar namen we 's avonds een boottrip met allerlei verschillende voorstellingen. We gingen niet te laat naar bed want het zou een vroegertje worden de volgende dag.
Can Tho - Chau Doc
Om 05:00 uur vertrok ons kleine bootje richting de 'Floating Market'. Dit is hetzelfde als een normale markt alleen bevind deze zich op het water. Het is dan ook een gekkenhuis met alle boten die zig zaggend door elkaar heen varen. Hier doet vrijwel iedereen zijn inkopen en ook hier was het spotgoedkoop. We ontbeten met fruit. De rest van de dag stond in het teken om in Chau Doc te komen. Het was niet erg ver. We kwamen dan ook rond 15:00 uur aan. Daar dropte ik mijn tas op de kamer en toen was het tijd om afscheid te nemen van King Cong. Ik schreef nog een recommendation in zijn boekje, gaf hem mijn Ajax-shirt en schudde hem de hand. Het was een geweldige tocht geweest en heb precies gehad wat ik wilde; het echte Vietnam.
Toen Cong de straat uit gereden was trok in Chau Doc in. Ik moest pasfoto's laten maken en dit werd op een erg grappige manier gedaan. Gewoon met een simpel cameraatje een foto gemaakt en daarna zo'n half uur met fotoshop de gemaakte foto bewerken totdat hij het gewenste resultaat had. Nu maar hopen dat de foto morgen wordt goedgekeurd bij de grens. 's Avonds was het kerst en de hele stad stond dan ook op z'n kop. Ik liep lekker rond en ontmoette erg vriendelijke mensen. Ook zat ik een tijd met kleinere kindjes te praten die Engels aan het leren waren, erg grappig. Toen de klok de kleine uurtjes aangaf ging ik terug naar m'n hotel. Daar maakte ik de laatste dingen klaar voor de speedboat-trip van morgen (naar Phnom Penh). Het was dan ook de laatste avond in Vietnam voor mij. Terugdenkend aan de leuke tijd die ik meegemaakt had in Vietnam begaf ik me in dromenland.
- comments