Profile
Blog
Photos
Videos
Nadat ik weer bijgekomen was van de trip naar Ha Long Bay, was het tijd om op de bus te stappen richting Hué. Het was een bus met een eigen bedje voor iedereen. Aangezien ik nog steeds in Azië ben, zijn de verhoudingen ook nog steeds Aziatisch. Het bed was dus niet erg groot en moest dus echt puzzelen mocht ik een klein beetje willen kunnen liggen. Daarbij kwam ook nog eens dat de busreis zo'n 14 uur duurde. Maar ik overleefde het!
Aangekomen in Hué, checkten we in bij ons hostel en namen we een verfrissende douche. Toen was het tijd om het oude centrum op te zoeken en dit was eigenlijk ook het enigste hoogtepunt in Hué. Voordat we in het oude centrum aankwamen werd er eerst plaatsgemaakt voor een echt Vietnamees bakkie pleur. Het oude centrum bestond uit een aantal prachtige gebouwen en beelden. Toen we vrijwel alles van top tot teen bekeken hadden keerden we weer terug naar het hostel waar we de rest van de avond chillden.
De volgende ochtend was het (al) weer tijd om de tassen te pakken en de bus te nemen naar het veelbesproken Hoi An. De bus zou om 13:00 uur (Aziatische) tijd vertrek. Het werd dus zo'n anderhalf uur later. Het was een prima busrit met een prachtig uitzicht en omgeving; de echte Asia feeling. Aangekomen in Hoi An maakten we een goede deal met een hotel voor zo'n US$6,- per nacht. Met gratis shuttle service en fietsen. Ook vertelden ze ons dat het vandaag Fullmoon Festival was; een mooi begin van de eerste avond dus. In het centrum hingen overal lampioenen en op het water dreven erg veel kaarsjes. Ook waren er overal in het centrum verschillende optredens. Al met al een heel gezellige eerste en ook leuke avond.
Omdat ik een beetje kapot was van de busreis sliep ik lekker uit! Toch werd ik nog wel op tijd wakker voor het ontbijt in het hotel. (Let op: de man, die ons oppikte van de bus had ons verteld dat het ontbijt bij de prijs inbegrepen was). Na het ontbijt zocht ik mijn was uit en pakte ik een fiets richting het centrum. Als er in het centrum niet zoveel Aziatisch uitziende mensen hadden rondgelopen had het net zo goed Frankrijk kunnen zijn. Het was eigenlijk een heel romantische stadje en was dan stiekem ook wel een beetje jaloers op de koppeltjes die daar rondliepen. Maar goed, ik samen met m'n tijdelijke drie reisgenoten vermaakten ons prima. Toen we een 'Cooking Course' geboekt hadden besloten we om op de fiets naar het strand te fietsen, zo'n fietstocht van vier kilometer lang. Dit was een prachtige fietstocht omdat we echt over het platteland fietsten en we dus kennis maakte met het echte Vietnam leven. Toen wij bij het strand aankwamen was het, zoals verwacht, te 'koud' om een duik te kunnen nemen. We namen dus plaats in een restaurantje en genoten van een lekker visje en rijst. Terugweg richting het hotel was ook weer genieten, ondank dat mijn ketting eraf viel. Maar met wat handige skills kregen we hem er zo weer op! ;)
's Avonds aten we een hapje in de stad bij een ontzettend lieve familie. Later namen we plaats in een bar waar we poolden en voetbal keken. Toen de bar dichtgin ging we, naar mijn zeggen, toch wel een gekke 'club'. Het was een soort van woonkamer waar alle muren beschreven waren met een permanent marker. Verder stond er in het midden een grote pooltafel en moest de keuken een soort van bar voorstellen. De gehele familie was nog wakker en een ieder had z'n eigen functie; van uitsmijter tot barman. Alleen de kleine kids niet, die liepen rond of zaten op de trap. Apart dus, maar was een gezellige avond die tot in de kleine uurtjes doorgin.
De volgende dag ging de wekker al vroeg omdat we een 'Cooking Course' hadden geboekt. Ook dit deden we op de fiets. We startten de fietstocht op het platteland waar alle gewassen verbouwd werden en vervolgens gingen we naar de markt om te kijken welke producten er allemaal aangeboden werden. We kochten niks, aangezien het restaurant dat al voor ons gedaan had. Als je op zo'n markt rondloopt vraag je je telkens toch maar weer af of het niet eens tijd wordt om regels in te voeren wat betreft hygiëne?
Toen was het tijd om te beginnen met het echte koken. Als vooraf maakten we een salade met springroll, als hoofdgerecht een claypot met rijst en bijpassende groenten, en als dessert maakten we niks, maar kregen we fruit! Natuurlijk werd elk gerecht mooi versierd. Om eerlijk te zijn heb ik niet veel nieuwe dingen geleerd, toch was het weer eens leuk om een beetje te kunnen koken, na zo'n 5 maanden!
Na de kookcursus was het tijd voor de welbekende powernap aangezien we niet veel geslapen hadden. Deze powernap werd alleen iets langer dan gepland! Gelukkig werd ik wel nog op tijd wakker om een pak op te laten meten. Hoi An is namelijk niet alleen het stadje van Vietnamees eten, maar ook het stadje van handgemaakte pakken; ik moest dus wel! Het pak zou binnen één dag klaar zijn en had ik dus nog tijd om alles een keer goed te passen en veranderingen te laten maken waar nodig. Je betaald hier voor je kwaliteit, ik koos voor een goede kwaliteit en ben zo'n 90,- euro kwijt voor een pak met overhemd en stropdas, koopje dus! Nadat het pak opgemeten was aten we opnieuw een hapje in de stad met een vers biertje(s) voor zo'n 4000 dong (14 eurocent).
Vandaag de dag om m'n pak te 'controleren' en te passen. Hij zat perfect en er moest niks verandert worden. Ik liet hem naar huis sturen samen met zo'n 5 kilo van mijn andere kleren om alvast wat gewicht te besparen. De rest van de dag werd het stadje een beetje bekeken en werden er hapjes gegeten op verschillende plekken.
Mijn laatste dag in Hoi An begon met een bezoek aan 'My Son Holyland'. Een oude tempel die tijdens de Vietnam-oorlog deels gebombardeerd is door de Amerikanen. Dit bevond zich midden in een oerwoud en het duurde dan ook zo'n twee uur voordat we er eindelijk waren. Maar dit was zeker de moeite waard. Kan er wel heel veel over schrijven, maar je kan beter gewoon de foto's bekijken. Een leuk detail wel is, dat alle hoofden van de 'poppetjes' zich nu bevinden in het Louvre (Parijs).
Daarna was het tijd om mijn busticket te boeken, tas in te pakken en te betalen in het Hotel. Dit laatste nam alleen veel langer in beslag dan van te voren verwacht. De man die ons de eerste dag verteld had dat het ontbijt inbegrepen was beweerde nu dat hij dat nooit gezegd had: 'Ik ben ook al iets ouder en weet het niet meer zo goed' (man van ong. 30). Maar ik had iets om het hem toch wel even iets moeilijker te maken. Het hotel was namelijk een shirt van mij kwijt geraakt tijdens het wassen. Zodra ik hierachter gekomen was had ik het gemeld en steeds maar weer zeiden ze dat ze hier achteraan zouden gaan. Nu ik op het punt stond om te vertrekken hadden ze dit nog steeds niet gedaan en vond ik dit ook een beetje apart. Door allemaal kleine vervelende dingen (met de bedoeling ons op te lichtten) zorgde er voor dat ik klaar was voor het gevecht. Ik wilde dat het hotel met een oplossing kwam voor mij verloren shirt. Dit vonden ze erg moeilijk maar ik bleef het volhouden en uiteindelijk had ik allemaal schreeuwende mensen om me heen. Ook hier trok ik me niks van aan. Toen al deze schreeuwende en boze mensen verdwenen waren en er een lievere vrouw naar me toe kwam legde ik de situatie opnieuw uit. Ook zij zei hier niks aan te kunnen doen. Dus ze maakten de rekening opnieuw en maakte een grote rekenfout. Ik dus meteen betalen en weggegaan. Boontje komt om z'n loontje!
Het waren vier leuke dagen in Hoi An. Ben een pak en wat ervaringen rijker! Volgende stop is Nha Trang, zo'n reis van 10 uur in een sleeper bus. We zullen zien wat dit gaat worden en welke mensen we weer gaan tegenkomen daar.
- comments
simon klinkt goed shaf, je mag die kookkunsten wel eens laten zien als we allebei weer in amsterdam zijn!
anne Hey Greg, Klikt allemaal super leuk!! Bij ons is de toetsweek net begonnen dus je begrijpt wel, ik ben STIK jaloers! Haha geniet ervan!! Hopelijk tot snel! X