Mijn laatste dagen in China zijn geteld. Nog één volle dag, en een paar uurtjes morgenochtend en dan zit het erop. Voorlopig geen drukke metrolijnen meer in de stad. Geen (constant) spugende mensen meer op straat. Geen voordringers meer in de wachtrij. Geen dikke smog meer in de lucht. Geen temperaturen onder de 15 graden. Geen noodles meer als ontbijt.
Even kort de afgelopen week samenvatten. Na Beijing ben ik naar Xi'an gevlogen, een oude stad die back in the days op de Zijderoute lag. Destijds een stad binnen stadsmuren van enkele duizenden inwoners, tegenwoordig schieten de appartementenflats als paddestoelen uit de grond en telt de stad ruim 8 miljoen inwoners (and counting...). De oude stadsmuren staan er nog wel (hoewel niet de originele, maar nog steeds vrij oud) en zijn daarmee ook een van de bezienswaardigheden in de stad. Binnen die muren zijn er nog verschillende torens, tempels en oude straatjes, erbuiten is het toch wel erg lelijk en eentonig met de vele flats en de slecht onderhouden huizen.
De belangrijkste attractie van Xi'an ligt echter ruim buiten de stad, en zijn de Terracotta Warriors. Het is in feite een graftombe voor een oude keizer, waar duizenden naar strijders geconstrueerde terracotta beelden mee zijn begraven als begeleider van de overledene naar de hemel. Erg indrukwekkend, maar ook erg toeristisch. Dat was geen verassing natuurlijk, aangezien het voor veel mensen dé reden is om hier naartoe af te reizen (en ik kan je vertellen, er zijn véél Chinezen die dat doen!).
Maar er zijn ook andere mausoleums, waar de Jingdi tombe ook het bezichtigen waard is. Wederom zijn hier veel terracotta figuren begraven met de keizers, alleen deze zijn een stuk kleiner (als poppen) en geven een beter beeld van de manier van leven 2000 jaar geleden. Het mausoleum zelf was ook een stuk moderner, waardoor de tombe beter geconserveerd wordt en je de figuurtjes goed van dichtbij kunt bekijken.
Xi'an zelf was behoorlijk vies, stoffig en ongeograniseerd. Dat kwam in positieve zin tot uitdrukking in de Muslim Quarter, een serie straatjes vol met straatverkopers van de lokale specialiteiten en souveniertjes. Leuke sfeer en heerlijke snacks (gebakken kwarteleitjes aan een stokje!), maar je voelt de vettigheid van de straat onder je voeten. Het hostel zelf was trouwens erg leuk, met kleine binnenplaatsen, een gezellig restaurant met prima ontbijt en pizza's en een gezellige, doch ietwat rokerige bar waar ook mensen van buiten het hostel welkom zijn.
En toen moest ik naar Shanghai. En zo rond Chinees Nieuwjaar is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Ook al ben ik direct naar het ticket office gegaan om een kaartje voor 4 à 5 dagen later te halen, was alles voor de volgende 8 dagen al mooi uitverkocht. Balen dus, want 8 dagen was veel te lang voor Xi'an en dan zou ik maar 2 dagen in Shanghai zitten. Dus zat er maar één ding op: lopen. Of de bus natuurlijk. Dus toch maar het laatste gedaan. Tickets waren gelukkig wat makkelijker beschikbaar, maar het duurde uiteindelijk wel 18 uur en de stoelen waren vrij hard (stoelen ja, geen bedden...).
Anyway, ik heb nu een paar dagen Shanghai gehad. En dat voelt toch best anders dan wat ik hiervoor heb gedaan. Het is echt een grote wereldstad, met het bijpassende rijke volk, dure en exclusieve clubs en luxe wijn -en cocktailbars. Verder véél skyscrapers, de een nog vreemder en hoger dan de ander. Maar ook veel oude Franse architectuur, bijvoorbeeld aan de beroemde Bund of in de French Concession. Het is verder ook een hele grote stad, waar de café's en restaurants soms kilometers van elkaar verspreid liggen. Gelukkig is er een efficiënt metrosysteem, en zijn de taxi's naar westerse standaarden heel goed te betalen.
En toch is dit niet helemaal mijn soort stad. Het is mooi, indrukwekkend, en heeft zelfs karakter met de Franse architectuur, maar ik ben niet verkocht. Misschien dat de pracht en praal mij juist wat afstoot, dat ik me irriteer aan de nouveau riche, of dat het gewoon het einde van mijn Chinese avontuur is en ik de Chinezen een beetje zat ben. Dat ik verlang naar wat warmer, aangenamer weer. Het zal een combinatie zijn. Vandaag dus mijn laatste dag, en voor de middag ontvlucht ik de stad voor Suzhuo, een stad met een binnenstad vol slootjes en tuinen. Jammergenoeg is het weer grijs en regenachtig hier, hopelijk is het zelfs dan nog de moeite waard.
Groeten uit Shanghai, het volgende blog komt uit Nieuw-Zeeland!