Profile
Blog
Photos
Videos
Lieve allemaal,
De naam die de Laotianen gebruiken voor Laos is Lao PDR, Lao People's Democratic Republic. Ze zeggen ook wel dat de afkorting PDR staat voor please don't rush, wat naar mijn idee erg toepasselijk is. In Laos moet je er niet op rekenen dat de boot op tijd komt, of dat de ' zes uur durende busreis' inderdaad binnen zes uren aankomt op de plaats van bestemming. Naast dat dit soms lastig kan zijn (frustrerend vind ik het al lang niet meer, je went eraan zullen we maar zeggen), betekent dit ook dat de mensen hier super relaxt zijn. Ze zijn altijd vriendelijk en belangstellend en lopen niet naar je te schreeuwen dat je dingen moet kopen, wat in de andere landen waar ik tot nu toe ben geweest nog wel eens het geval was. Kortom: alles is hier heel erg chill, wat ook wel nodig is aangezien de gemiddelde temperatuur aardig tegen de 40 graden loopt.
De busreis van Vietnam naar Laos liep weer eens niet zoals gepland. Ik zal jullie de opzienbarende details besparen, want uiteindelijk kwamen we na 29 uur toch in Luang Prabang aan en dan mag je eigenlijk ook niet klagen. In LP deelde ik voor een paar dagen een kamer met twee Noorse meisjes die ik in de bus had ontmoet. Hoogtepuntjes van die dagen waren de Kuang Si watervallen, het bear rescue centre en het bowlen tot in de late uurtjes (na 23:30 gaan alle kroegen dicht en gaat iedereen massaal naar de bowlingbaan). Vervolgens vertrokken we naar Vang Vieng. Een leuk stadje in een mooie omgeving, maar het gaat voornamelijk om het ' tuben' wat je daar kan doen, waarbij je in een band van de rivier af drijft en onderweg verchillende bars aandoet. Vooral leuk omdat we erg veel leuke mensen ontmoet hebben, waarmee we dan ook meteen een kajaktripje hebben geboekt voor de volgende dag. Daarna had ik het wel gezien in Vang Vieng en ging ik samen met wat mensen van de tube-groep terug naar Luang Prabang, waar we nog een paar dagen hebben gezeten. Deze keer bracht ik vooral veel tijd door in het internetcafe. Vaker zonder dan met resultaat, maar uiteindelijk heb ik me dan toch ingeschreven voor een master in Utrecht, met dank aan heit en mem en Lianne! Ook zijn we nog maar een keertje gaan bowlen, hebben we de tempels en de night market bezocht, zijn we vroeg opgestaan om de almenronde van de monniken om 6 uur te kunnen zien en hebben we studenten en jonge monniken geholpen met hun engelse huiswerk.
Vervolgens nam ik samen met Liesbeth, een meisje uit Utrecht, de bus naar Nong Kiaw, een klein dorpje aan de rivier in het noorden van Laos. Prachtige natuur en het toerisme is daar nog niet zo ver ontwikkeld. Jammer dat de Laotianen in deze tijd van het jaar al hun rijstvelden in de fik steken (voor een vruchtbare grond) en het dus eigenlijk vrijwel altijd ' mistig' is. Maargoed, het was een prachtig dorpje en we hebben ervan genoten! Genoten hebben we ook van de Indiase curry op de eerste avond, waarbij we nog twee andere Nederlandse meiden ontmoetten. De volgende dag zijn we met z'n vieren een berg op geklommen, naar een uitzichtpunt. Heel mooi, maarja ik noemde de rook al en bovendien was het bloedjeheet, niet echt top omstandigheden zeg maar. De dag erna hebben we de boot naar Muong Noi genomen, een nog kleiner dorpje wat alleen over het water bereikbaar is. Na een hele mooie wandeling in de omgeving zijn we uiteindelijk bij een Laotiaans echtpaar thuis beland, waar speciaal voor ons een kip en een eend werden geslacht. Ook de Lao Lao Whiskey vloeide rijkelijk, vooral bij de vrouw des huizes. Kortom: weer een bijzondere ervaring rijker!
Na nog een dagje in Nong Kiaw (de curry was weer errrgg lekker), ben ik op dit moment weer in Luang Prabang. Gister was het nog warmer dan normaal en ben ik dus maar naar het zwembad gegaan. Heerlijk! Vandaag nog wat dingetjes regelen en even een blog en foto's uploaden, want morgen ga ik samen met de Nlse meisjes Fieke en Nikki naar de Thaise grens. We gaan met een boot over de Mekong rivier, wat twee dagen gaat duren. Ik ben benieuwd!
- comments
Siebe en Nely Hoi Freya, Hwat sjochsto dochs folle en makkesto hwat mei!! Bist noch net útreizge?? Hwat moai datsto hieltiid ek hwer nije jonge minksen moetest hwer asto mei reisgest.Dyn reis sjit al aardich op, hast aanst ek wol hwer sin om nei hûs tink. Nij studieplak yn Utrecht, hwer in nije útdaging!! Oant gau. Dikke t't fan ús.!! S&N.
Nelie Leen Hoi wereldreiziger! Alweer een tijdje geleden geschreven en beleefd en inmiddels waarschijnlijk weer genoeg nieuwe alinea's aan je verhaal toegevoegd, desalniettemin weer bedankt voor je mooie reisverhalen. Geniet nog van alles wat je in deze laatste weken meemaakt.Lieve groejes Nelie Leen