Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo iedereen!
Vandaag is helaas alweer mijn laatste dagje in Cambodja, de tijd gaat zo snel hier! Maar voordat ik morgen naar Viëtnam vertrek, zal ik jullie weer even op de hoogte brengen van mijn belevenissen. Het is weer een tijdje geleden dat ik dat heb gedaan, dus dit wordt een lang verhaal!
Voordat ik naar Cambodja kwam, had ik nog een klein weekje in Thailand, voordat mijn visum verliep. Voor mijn laatste dagen in Thailand ging ik naar Koh Chang, olifanteneiland. Op de boot erheen ontmoette ik een paar Denen en een Duitser, en met hen heb ik de dagen op het eiland doorgebracht. De eerste dagen lagen we op het strand, waren we het eiland aan het verkennen op onze scooters of genoten we van noedels en curry's in een strandtent. Heerlijk! Daarna heb ik nog een snorkeltrip gedaan. Het was niet zo mooi als het duiken, maar alsnog hebben we heel veel mooie vissen gezien en bovendien was het erg gezellig op de boot met mensen uit Duitsland, Zweden en Mexico. 's avonds was het volle maan en was het dus tijd voor de Full Moon Party, waar we met zijn allen heen gingen. Het was niet zo'n groot feest als de beruchte party op Koh Phangan, maar het was een gezellige avond!
De reis naar Cambodja duurde veertien uur en dat was uiteraard een paar uur langer dan verwacht. Vooral het oversteken van de grens duurde erg lang, en wat een corrupte bende! Cambodja wordt niet voor niets soms 'Scambodia' genoemd, er werd aan alle kanten geprobeerd om ons te belazeren en geld van ons af te troggelen. Maargoed, uiteindelijk waren we de grens over! Het is een prachtig land met ongelooflijk vriendelijke mensen, waarvan velen tussen 1975 en 1979 het verschrikkelijke regime van de Rode Khmer (rood vanwege het communisme, Khmer is het volk van Cambodja) hebben meegemaakt. Iedereen heeft wel familieleden, vrienden of kennissen verloren, aangezien in die periode 2 a 3 miljoen mensen zijn vermoord of omgekomen van de honger, zo'n één vierde deel van de populatie. In de hoofdstad Phnom Penh zou ik hier meer over te weten komen, maar eerst ging ik naar Siem Reap.
Dé bezienswaardigheid van die stad is natuurlijk Angkor Wat, het grootste religieuze bouwwerk ter wereld en alweer het tweede wereldwonder wat ik op deze reis heb mogen bekijken. Net als de Taj Mahal heb ik de tempels bij zowel zonsopgang als zonsondergang bewonderd en inderdaad, het was prachtig.
Van Siem Reap nam ik een slow boat naar Battambang, een hele goede manier om te zien hoe veel Cambodjanen leven, namelijk in hele primitieve hutjes die ofwel aan de kant van het water staan, ofwel op het water 'drijven'. In het hostel in Battambang ontmoette ik een paar mensen waarmee ik de volgende dag een dagtripje ging maken. We hebben onder andere een ritje gemaakt in de Bamboo Train en een aantal tempels bekeken, maar het hoogtepunt van de dag was toch wel tijdens zonsondergang, waarbij we aan de rand van een grot stonden en wachtten tot de duizenden (miljoenen?) vleermuizen die zouden verlaten om op jacht te gaan. Heel bijzonder om te zien! Na de pubquiz in het hostel die avond (soms is het aan de andere kant van de wereld net alsof je in een kroeg in Groningen zit), nam ik de volgende dag samen met Jeroen (een andere Grunninger), Steph en Luke de bus naar Phnom Penh.
Daar gingen we onder andere naar de Killing Fields en het museum in de S21 gevangenis, waar in de tijd van de Rode Khmer vreselijke dingen hebben plaatsgevonden. In de gevangenis werden duizenden mensen ondervraagd en gemarteld op gruwelijke manieren, omdat ze ervan werden verdacht tegenstanders van het regime te zijn. De meesten hadden niets gedaan. Na het 'proces' werden ze naar de Killing Fields gezonden, om daar te worden omgebracht. De Rode Khmer gebruikte geen kogels omdat die te duur waren. Ik zal hier niet uitwijden over hoe ze hun slachtoffers dan vermoordden, maar als je een levendige fantasie hebt kun je je daar zelf vast een voorstelling van maken. Iets wat heel veel indruk maakte was een bepaalde boom bij de kiling fields. Na de bevrijding ontdekten mensen die boom en zagen dat er bloed en delen van hersenen aan kleefden. Ze snapten niet wat er daar gebeurd was, tot ze in een massagraf ernaast tientallen babylijkjes aantroffen. De Khmer soldaten hadden de baby's vermoord door ze bij hun voetjes vast te pakken en ze tegen de boom aan te slingeren. Deze dag in Phnom Penh hoorden we vele verhalen zoals deze en zagen we gruwelijk beeldmateriaal in de musea. Kortom: een heftige dag.
Vanuit Phnom Penh vertrokken we naar Sihanoukville, een plaatsje aan de kust. Hier hebben we een stranddagje gehad en zijn we er weer een dag op uit gegaan met scooters. Daarna ging Jeroen naar Bangkok, ging Luke naar het Casino en hebben Steph en ik onszelf getrakteerd op een heerlijke italiaanse maaltijd met een flesje wijn erbij (dat was mijn eerste wijntje sinds ik op reis ben!) en een stapavondje. De volgende dag, na de lunch, ging onze boot naar Koh Rong, een eiland voor de kust van Sihanoukville. Er was ons al geadviseerd om de vroege boot te nemen, maar koppig als we waren, dachten we dat dat niet hoefde. We waren ten slotte de avond ervoor op stap geweest. 8) Op het eiland aangekomen bleek dat er meer mensen waren gekomen dan dat er bedden vrij waren. Luke vond nog net 1 bed in een dorm, maar Steph en ik waren de lul: alles was vol. Uiteindelijk bood Lee, eigenaar van een van de guesthouses, zijn eigen kamer aan ons aan, omdat hij toch 's nachts moest werken. Super! Dit zou volgens mij nóóit gebeuren in Nederland. Een aantal andere mensen hadden wat minder geluk en moesten op het strand slapen. De volgende ochtend vertrok er weer een boot en kwamen er gelukkig wat kamers vrij. De eerste dag hebben we niks gedaan, behalve genieten van het strand, wat biertjes en een fantastische tonijnsteak van de barbecue. De volgende dag hebben we een boottrip gedaan waarbij we gingen snorkelen, zwemmen en vissen. 's avonds gingen we zwemmen met plankton! Dit klinkt heel raar, maar het was heel cool. Als je in het water beweegt, licht het plankton op, als honderden piepkleine sterretjes. Dit is iets wat je alleen kan zien als het echt pikdonker is, wat op veel plaatsen in de wereld dus niet werkt vanwege de lichtvervuiling. De volgende dag gingen we met Cara, die we op de snorkeltrip hadden ontmoet, naar Long Beach. We moesten een trek door de jungle maken om aan de andere kant van het eiland te komen. Het was natuurlijk bloedheet en we waren enigszins paranoide geworden aangezien iedereen ons op het hart had gedrukt om voorzichtig te zijn vanwege de giftige slangen, maar het was het waard! Het strand was eindeloos, met helder blauw water en wit zand, dat knerpte als sneeuw wanneer je er op liep. Alleen jammer dat er zandvlooien waren. Maargoed, om Fenna maar eens te quoten; een kleinigheid hou je altijd.
De volgende dag gingen Cara, Steph en ik terug naar Sihanoukville, waar het vanwege het Chinese nieuw jaar (ook Cambodjanen vieren dit en nemen een paar dagen vrij) enorm druk was en het zo goed als onmogelijk was om een kamer te vinden. Uiteindelijk was onze enige optie om met z'n drieën een tweepersoonskamer van $40 te nemen, met een tv en een warme douce. Heel vervelend J. De kamer was enorm, maar ze weigerden ons een extra matras te geven. Gelukkig had Cara een yoga matje!
Vervolgens ging Cara jammer genoeg naar Bangkok, en gingen Steph en ik naar Kampot, waar ik dit nu schrijf. Hier hebben we o.a. weer een scooter gehuurd om een dagtocht naar Kep te maken. In Kep gingen we naar de peper plantages (de peper uit deze streek schijnt heel bekend te zijn) en de krab markt. Daar gingen we een restaurant in omdat we de naam zo geniaal vonden (Holy Crab) en hebben daar een heerlijke krab curry gehad. Helaas liep ik die dag ook een brandwond op van de uitlaat van een scooter (oeps). Maar verder gaat alles goed hoor! Verder zijn we nog maar weer een keertje op stap geweest, hebben een massage gehad, zijn naar de bios geweest en hebben genoten van de Franse invloeden (Cambodja werd tot 1953 geregeerd door Frankrijk) in de vorm van baguettes en kaas. Vanochtend heb ik afscheid genomen van Steph en de rest van de dag zal ik gebruiken om mijn blog bij te werken, wat souvenirtjes te kopen en wat dingen te regelen voor de komende dagen. Morgen om 6:45 gaat de bus naar Viëtnam!
- comments
S&N Hoi Freya, leuk verhaal!! en prachtige foto's.!! Wat een belevenissen !!Goeie reis en maar weer heel veel plezier in Vietnam. Wat gaat die tijd toch snel he? groetjes S&N.
Akkie Boorsma Hast dyn avonturen wer mooi ferwurde Freya!! wij krije sa in goeie yndruk fan was,t allegear belibbe hast yn dizze periode. Al oer de helt no..wij kinne ôftelle....wanneer,st wer thús komst. Mar do hast dyn nocht nog net he? No... genietsje der mar wer fan yn Vietnam. Fijn das,t ien fan dyn bestuursvriendinnen dêr treffen giest!! Folle plesier wer mups. Folle leafs, dyn moekje.
Marijke Tichelaar Hoi Freya. Juster wie ik noch bij dyn mem om in bakje en doe fertelde se al dast no nei Vietnam giest. Ha krek dyn ferhaal lêzen. Prachtig. Bist al wer op e helft fertelde Akkie. Dus noch mar goed genietsje, want it giet hurd. Oant in folgende kear gr, Marijke
Nelie Leen Time flies when you're having fun! Wat een fantastische, indrukwekkende avonturen maak jij mee,'holy crab'.Ik wens je nog veel meer onvergetelijke herinneringen toe. Een mooi verblijf in Vïëtnam gewenst. Lieve groeten Nelie Leen
akkie kamminga Hallo Frija Onvoorstelbaar wat jij allemaal mee maakt,en wat fijn dat wij dat een klein beetje kunnen mee beleven, We lezen het met veel plezier, Het ga je goed met je verdere avonturen, Gr Akkie.Kamminga.