Profile
Blog
Photos
Videos
Hola vrienden! Hoe istie met jullie? Wat horen we? De herfst heeft zijn intreden al gedaan? ( Gninnik gninnik. ) Maar we lachen niet te hard, want ons staan nog koude tijden te wachten in het Zuiden van Boliva. Vannacht gaan we met een nachtbus van minstens 14 uur richting Uyuni, de zoudvlaktes.Wij hebben afgelopen weken niet veel geluk met de bussen gehad.
Eerst de 24 uurs bus van Guayaquil ( Ecuador ) naar Lima ( Peru ) gemist door een verkeerde vermelding in de Lonely Planet ( onze bijbel ). Met een andere bus de hele nacht stil gestaan. Van 01.00 tot 06.00 terwijl de buschauffeurs aan de motor lagen te sleutelen, met emmers water naast zich voor het geval dat en alle mensen daarboven in de bus. De volgende trip toch maar voor een iets duurdere maatschappij gekozen, die tijdens een controlle aan de kant werd gezet omdat ze met te weinig chauffeurs reden, tevens moest er een andere bus komen.. Zucht.
De daarop volgende had echter ligstoelen, een romantische film ( normaal spelen ze alleen slechte vechtfilms af ), warme maaltijden en een ober! Hemels. ;-)
Jep, we hebben dus al heel wat gereist. Na het walvissen kijken aan de kust van Ecuador zijn we iest zuiderlijker gezakt naar Montanita, een ontzettend leuk surfplaatsje waar we dan ook onze eerste stapjes op het surfboard hebben gezet. Was echt leuk! Verder viel er veel te feesten en omdat we de alcohol, laat staan cocktails, al niet meer echt gewend waren, werden het gezellig avondjes.
In het noorden van Peru hebben we nog een dagje op de bus moeten wachten in Mancora, maar dat was helemaal niet vervelend omdat we ook daar aan het strand konden luieren. In Lima hebben we overnacht bij kennissen van Mark en Monique en werden we als familie ontvangen. Super om eens bij de lokale bevolking te overnachten. Onze reis vervolgen we via het zuiden van Peru, eerst naar Huachachina. Een oase in een gigantische woestijn waar we in een zandbuggy door de zandduinen zijn geraced. Zo cool, soms kwamen we gewoon los van de grond! Boven op zo´n zandduin werden we dan gedropt met een houten board in de handen en dan was het de kunst om de duinen af te boarden. Cien heeft haar evenwichtsorgaan daar terug gevonden. Ze ging als een speer naar beneden, terwijl Elra er een paar koprollen voor nodig had om de juiste houding te pakken te krijgen.
Met zand overal stapten we in de bus naar Arequipa. Een prachtig stadje, dicht gelegen bij Cañon Colca. Deze is 2x zo diep als de Grand Canyon in de US, meer dan 3000 meter afgrond waar de grootste vogel te wereld te bewonderen valt. De Condor. Dit prachtbeest hebben we in grote getalen gezien toen ze op het uitkijkpunt Cruz del Condor over ons heen scheerden. Vervolgens hebben we een 2 daagse hike gemaakt in de Cañon, zo iets bijzonders! Het landschap verandere van droog en dor, tot bossen van cactussen. We gingen zoals gewoonlijk zo goedkoop mogelijk en dus zonder guide. Toen verdwaalden we, konden we de helling drie keer op en af... Maar onder in de vallei was daar onze beloning, aan de rivier lag een stukje groen land met palmbomen en zwembaden. :-)
In de nachtbus terug naar Arequipa hing Elra de hele weg met haar hoofd uit het raampje en was de volgende dag ook niet in staat de verjaardag van de stad te vieren. Ter gelegenheid hiervan was er een parada van 11.00h tot 19.00h die Cien grotendeels heeft beleefd. Vol onder de indruk van alle dansgroepen en wagens die van heide en ver kwamen! Zelfs bouwbedrijven waren vertegenwoordigd en zo leerden we dat bouwvakkers het in zich hebben in elegante kledij prachtige dansen uit te voeren. ;-
Vorige week hebben we het Titicaca meer bezocht. Van Puno (Peru) tot Copacabana ( Bolivia ) zijn we met minibusjes gereden, die pas wegrijden als er echt niemand meer bij in past. We hebben aan alle tussenliggende dorpjes een bezoekje gebracht en omdat het zondag was, was overal wel een markt of een festival. Super leuk. De naden van mijn hikeschoenen en het bandje van Ciens horloge hebben we voor nog geen euro laten repareren. De grens konden we te voet over, en dit ging zonder enig oponthoud.
Vanaf Copacabana hebben we een twee daags uitstapje naar Isla del Sol gemaakt. Op dit eiland is volgens een oude inca legende de zon geboren.We hebben er de eerste inca ruines bezocht, mooie wandelingen gemaakt en een prachtige zonsondergang gezien. Omdat het zo hoog gelegen is, is warm water er een uitzondering en zijn we ook dolblij met ons huidige verblijf bij een Duitse pastoor in La Paz. Een groot huis, incl. werkster, tuinman en wasmachine waar we dankbaar gebruik van maken. Vanaf morgen gaat ons backpackers bestaan echter weer in, op naar de zout vlaktes in het zuiden van Bolivia.
Kijk voor de foto´s even bij de verschillende mapjes onder ¨Photo albums¨ want het uploaden gaat niet zo soepeltjes als verwacht.
We wensen jullie een goede start bij werk of studie!
Abrasos y besos,
Francis y Maria ( Francien en Elra is toch echt te moeilijk hier )
- comments