Profile
Blog
Photos
Videos
Weer terug in Bangkok! Waar ik de eerste keer Bangkok achterliet met een opluchting dat ik weg kon, vind ik het nu helemaal geweldig om hier rond te lopen. Verblijf nu in een van de beste "hotels" van mijn hele trip. Namelijk het Bankok Medical Center. Kom daar aan het eind van het verhaal op terug.
Het is al een hele tijd geleden dat ik Laos heb verlaten. Op 1 juli ben ik met de bus uit Phonsavan vertrokken richting Hanoi Vietnam. Tijdens deze busrit, die heel lang en vreselijk was, ben ik met nog twee Engelsen opgelicht tijdens het overstappen op een andere bus. We kochten namelijk tickets voor een sleeperbus die uiteindelijk helemaal geen sleeperbus was! Het was gewoon een localbus die afgeladen vol zat. Nou ja, het was maar 5 Euro.
Hanoi heeft bijna alleen maar in het teken gestaan van het WK voetbal. Zowel de Kwart, halve finale als de finale heb ik in Hanoi gekeken. Gewoon om hetfeit dat hier heel veel Nederlanders zaten. In totaal 12 dagen in en rond Hanoi gehangen. Wel twee uitstapjes gemaakt tussen de wedstrijden door. Eerst naar Halong Bay. Dit is een prachtig kustgebied in het noorden van Vietnam. Hier met een boot 3 dagen lang langs prachtige rotsformaties gevaren. Dit was zeer ontspannend en vooral met de zonsondergang, was het echt genieten!De andere trip was naar Sapa. Gelegen in het hoge noorden, is dit gebied vooral bekend om zijn terras rijstvelden en hilltribes. Echt een aanrader! Hier ook een trekking gedaan. Nu eens een korte, 2 dagen. Onze groep bestond uit 10 personen. 7 hiervan heb ik ontmoet in Hanoi en met hun zou ik meerdere dagen of zelfs weken mee rondreizen. De trekking was niet heel zwaar maar wel heel mooi. De overnachting was heel gezellig, je verblijft dan bij locale mensen in hun huis. Een ervaring opzich! Hier zijn wij dan ook geïntroduceerd met "Happy water" (rijstwijn). De helft van deze avond ben ik nog steeds kwijt……..
Zoals eerder al vermeld heb ik dus de finale in Hanoi gekeken. Over het resultaat hoeft niemand het meer te hebben. Maar het feest wat ik daar heb gehad was echt geweldig. Had dit voor geen goud willen missen. Vanwege het tijdsverschil was de wedstrijd midden in de nacht. Dus voordat je je bed weer eens terugvind… Ik om 8 uur s'ochtends. Kon mijn hostel niet meer vinden.
Na Hanoi ben ik samen met 2 meiden naar Hue gegaan. Hier zouden we weer wat andere vrienden van ons ontmoeten. Hue was na een lange tijd Hanoi een hele fijne afwisseling. Stuk minder warm, in Hanoi was het soms 40 tot 45 graden!!! Lekker rondfietsen en wat culturele dingen gedaan. Zoals het bezoeken van een Vietcong tunnelstelsel. Vanuit Hue zijn we met zijn 5-en achterop de motor naar Hoi An gereden. Dit was echt een vette dag! Je voelt je heerlijk vrij en ziet vreselijk veel (mooie) dingen. Hoi An is 1 van mijn favoriete plekken geworden in Vietnam. In de oude stad hangt een relaxte sfeer. Het strand ligt 5km buiten de stad. Dit doe je heerlijk op de fiets en het strand is ook nog eens prachtig. Wat waarschijnlijk ook heeft geholpen is dat je er vreselijk goed kan stappen, vooral bij de Beachclub.
Na 5 dagen was het weer tijd om te vertrekken. Na Hoi An doorgegaan na Nha Trang. Onderhand was onze groep uitgedund tot 3 personen. Namelijk ik, Marlous (een Nederlands meisje) en Julie (een Engels meisje) Met Marlous zou ik in totaal 5 weken reizen en met Julie ben ik nu in Bangkok. Dit even terzijde. In Nha Trang eigenlijk helemaal niets gedaan. 2 dagen strand en dat was het wel. Vanuit Nha Trang zijn we met EasyRiders 2 dagen lang achterop de motor naar Dalat getoerd. Dalat ligt in de Midhighlands van Vietnam. Wat als gevolg heeft dat het daar wat minder warm is. Fijn zou je zeggen, maar als je van +30 komt en de max. temperatuur is daar 20. Dan vind je dat heel koud! De omgeving van Dalat is heel mooi maar de stad zelf vond ik nogal saai. Hier wel een rare ervaring gehad. Samen met Craig (een Canadees) was ik naar de avon markt gegaan om eten te halen voor onze hele groep. Op deze markt hadden wij ineens het idee opgevat om zoveel mogelijk rare foto's te maken. Dus met vreemde hoeden, op een tandem, met alle ballonnen van de ballonnenverkoopster etc ect. Hierdoor kwamen wij in aanraking met 7 locale gasten die aan het eten waren. Deze mannen nodigde ons uit om erbij te komen zitten. Al snel vloeide het bier al rijkelijk en werd de ene schaal eten naar de andere schaal eten aangedragen. Wij nog vragen, hoeveel gaat dit wel niet kosten? Antwoord; nee, voor jullie is het gratis wij trakteren! Uhmmm, okey?!? Nogal vaag dus. Zeker nadat ineens 6 van de 7 plotseling terug moesten naar hun hotel. Terwijl zij nog allemaal eten en drinken hadden staan. Craig en ik bleven dus over met Tony de Vietnamees. Deze moest op een gegeven moment heel nodig naar de WC. Terwijl hij naar de wc wilde gaan zegt hij tegen ons dat we wel echt moeten blijven zitten en hij wil zelfs wat geld geven?! Hierop besluiten Craig en ik om, nadat Tony de wc is ingegaan, het op een lopen te zetten! Wij hadden namelijk het sterke vermoeden dat wij met een torenhoge rekening zouden blijven zitten. Terecht of onterecht, we zullen het nooit weten. Maar grappig is het wel! Volgende dag gingen we toch alweer verder. Nu naar Ho Chi Ming City of te wel Saigon.
Saigon is geweldig! Heel groot en heel druk. Als je daar niet van houd, heb je er niets te zoeken. Het verkeer bestaat bijna alleen maar uit motoren en scooters. Voor het oversteken van een straat gelden daar ff wat andere regels dan bij ons in Nederland. In Nederland wacht je tot de straat "vrij" is en steek je over. In Saigon (of eigenlijk heel Vietnam) steek je over terwijl er nog allemaal verkeer is (want er is altijd verkeer!) en dit doe je op één rustig tempo, vooral niet stoppen! De scooters en motoren zorgen wel dat ze je niet raken. Eerste keer is heel vreemd maar je raakt er al snel aan gewend. In Saigon nog naar het War Remnents Museum geweest. Dit bestaat vooral uit foto's, hele nare. Je komt er echt stil uit! Verder in HCMC vooral veel op deBeer Hoi gezeten (zeer goedkoop bier drinken en heel veel mensen ontmoeten) prima tijdverdrijf! Na deze gekke stad doorgegaan naar de Mekong Delta. Hier de boot genomen naar Cambodja. Beste manier om ontspannen (op je houten reet na) aan te komen in een nieuw land. Alleen de grensovergang ging was wat traag. 3 uur! zitten wachten totdat we verder mochten. Ach ja, haast had ik toch niet. Conclusie Vietnam; helemaal geweldig. Jammer dat ik er niet meer tijd voor kon nemen!
Cambodja is helaas niet geworden wat ik er van verwacht had. Ligt niet aan Cambodja maar meer aan het feit dat Julie midden in Phnom Pehn uit het niets een aanval kreeg. Waardoor we genoodzaakt waren om naar het ziekenhuis te gaan. Gelukkig hebben voor de aanval nog wel de Tuol Sleng gevangenis en de Killing Fields kunnen bezoeken. Dit zijn echt geen leuke plaatsen om te bezoeken maar als je in Phnom Pehn bent moet je dat wel doen. Hier hebben Pol Pot en zijn vrienden in een paar jaar tijd duizenden mensen afgeslacht! Dit gebeurde door heel Cambodja. Hierdoor is in 5 jaar tijd bijna een derde! Van de bevolking uitgemoord. Echt niet te geloven!
Wat betreft het verhaal van Julie. We hebben totaal 3 dagen in het ziekenhuis doorgebracht van Phnom Pehn. Geen pretje kan ik zeggen. Haar kamer was vies, vol met schimmel op de muren en het plafond. Rottende deuren en mieren door de hele kamer. Doktoren die amper Engels spreken. Het was ervaring opzich. Uiteindelijk hebben ze na een serie tests niet kunnen achterhalen wat er aan de hand was. Om maar weer wat tot rust te komen zijn we naar de kustplaats Sihanoekville gegaan. Lekker chillen op het strand. Voor 1,5 dag was dat het geval daarna kwam de moesson goed opgang. Weinig chillen op het strand dus. Met een tussenstop in Phnom Pehn (weer! Het zal niet mijn favoriete stad worden) uiteindelijk in Siem Reap beland. Hier het wereldberoemde Angkor Wat bezocht + de andere tempels. Echt helemaal geweldig. Super mooi, moet je gezien hebben! Een van de 7 wereldwonderen. Uitleggen heeft geen zin. Kijk maar naar de foto's.
Siem Reap was de laatste stop in Canbodja, vanuit hier met de bus naar Bangkok genomen. De grensovergang was heel interessant. Mijn grote vriendin Julie kreeg daar weer eens een aanval. Niet echt een handige plek! In Bangkok zijn we daarom ook meteen naar het ziekenhuis gegaan wat haar verzekeringsmaatschappij had aangedragen. Dus daarom zitten we nu met zijn 3-en (een vriend van Julie is uit Engeland overgekomen) in een ziekenhuiskamer. Dit ziekenhuis waar wij nu zitten is het beste wat ik ooit heb gezien! We hebben een vet luxe kamer en het hele ziekenhuis is net een 5 sterren hotel. Heel bizar! Onderhand weten we ook wat Julie heeft, epilepsie. Zij moet hier nog wel een paar dagen blijven en dan waarschijnlijk naar huis. Niet echt wat je hoopt als op reis gaat. Wat voor mijzelf betreft. Ik ga dinsdagavond per trein/bus/boot naar Ko Tao. Daar ga ik duiklessen nemen! Wiehoe! Duiken, strand en weer eens lekker opstap. Dat heb ik de afgelopen 2 weken wel gemist.
Ciao!
- comments
Mattijs Yo FLoris, goed om weer al je verhalen te horen. Mooi dat je een beetje met de locals contact maakt. Probeer toch eens uit tel eggen waarom iets geweldigs is, ben erg benieuwd. Heel succes verder. groeten, Mattijs
Sander Wat een mooi verhaal weer Floris, ik zie jullie al de benen nemen vanaf die kroeg. Nergens "Wanted" posters meer gezien? ;-) Vervelend voor Julie maar wel prettig voor haar dat jij er bij was dan.....Geniet van het duiken!
Juanita Lief dat je bij Julie bent gebleven. Dat zijn echte vriendendiensten. En dan wat je beschrijft hoe het ziekenhuis er uit zag, dan is het lekker om steun te hebben van vrienden en kennissen. We horen weer, liefs Juanita en aanhang
Danielle wat een verhaal weer! Vervelend voor Julie, niet echt prettig om daar een epileptische aanval te krijgen. En hoe zit het met marloes? is zij wel doorgereisd? Wij zijn net terug uit Frankrijk, geen spannende verhalen te melden :-) dikke x
ellie Je hebt weer veel meegemaakt Floris! waanzinnig dat elektriciteitsnet in Saigon en indrukwekkend Angka Wat - klim jij daar met dat rode rugzakje? Veel succes met je duik lessen en pas maar goed op je gezondheid! Groetjes Ellie
Nico en Lia Hoi P.L. Eindelijk weer bericht, vaak gekeken of er weer nieuws was, dus dat viel een beetje tegen. Zijn blij dat 't goed gaat en dat je het naar je zin hebt. Onwijs mooie en leuke foto's! ''Die lampenkap staat je goed, zegt P.V.'' Goede reis en veel duikplezier en de rest. o, en P.V. vraagt: 'wie stinkt daar zo?'' We blijven je volgen, groetjes van ons