Profile
Blog
Photos
Videos
5 jan Milford sounds
's ochtends weer vroeg op! Ontbijtje maken onder de afdak bij de ingang, afwassen en weer op pad! We moesten nog een lange weg rijden naar milford sounds! Onderweg stopten we nog bij een grote fruitboerderij waar we een zak met kersen kochten en deze lekker op een bankje in het zonnetje opaten! Hoe verder we reden hoe mooier de natuur werd! De bergen werden steeds hoger en we kwamen ook steeds dichter bij de sneeuw! Op een gegeven moment wilden we even stoppen om foto's te maken voordat we een tunnel in reden. We stapten uit en zagen dat er 3 grote vogels op het dak van een andere camper zaten, dit vonden we wel mooi om te zien, totdat de camper weg reed en de beesten op onze campers gingen zitten!! Ik had mijn surfboard nog op het dak liggen in de hoes. En dat vonden ze wel lekker om in te bijten, ze beten er zo een aantal gaten in. Petra en Debbie gingen snel de camper in en gooiden de deur dicht. Terwijl ik die beesten van het dak probeerden te jagen! Ze kwamen steeds terug, dus besloten we maar te gaan rijden in de hoop dat ze er dan af gingen. De eerste 20 meter bleven ze gewoon zitten, maar toen ik de tunnel in reed vlogen ze er gelukkig af! Het was een hele lange tunnel zonder licht (Petra heeft de hele tunnel haar ogen dicht gedaan ;) ) en toen we de tunnel uitkwamen kwamen we in een vallei met hoge bergen, sneeuw en watervalletjes aan de zijkant. Net een film! Eenmaal aangekomen in Milford Sounds gingen we op zoek naar camping, maar blijkbaar komt her hier vaak voor dat alles in Milford sounds volgeboekt zit. We probeerden het bij nog een andere camping en hier vertelde ze dat alles vol zat, maar dat we konden gaan wildkamperen op de parkeerplaats in het dorp. Het enige risico dat we hadden is dat de parkwachter ons de volgende dag een boete zou geven van 20 dollar. Dat risico moesten we dan maar nemen! We parkeerde onze campers naast elkaar en zette de tafels en stoelen er weer tussen in. Tijd voor avondeten! Hamburgers, salade en brood! We kletsten nog wat en dronken nog een pilsje, maar gingen op tijd naar bed omdat we morgenvroeg een boottour hebben geboekt.
6 jan Arrowtown
Om half 8 werden we wakker van iemand die op onze raam klopte, Fem dacht dat het Petra ofzo was, maar ik was al bang dat het iemand anders was. Ik deed het gordijntje open en toen stond er een parkwachter naast ons raampje. We moesten 20 dollar per camper boete betalen omdat we daar overnacht hadden. Op zich een meevaller omdat we dachten dat het per persoon zou zijn. We betaalde ook meteen voor onze buren (Petra en de rest) zodat die nog even konden blijven liggen (en omdat we Petra en de rest de schrik wouden besparen). Rond half 9 liepen we naar de boot, we hoefden nog niet te ontbijten, want dat zat bij de tour inbegrepen! Rond 9 uur konden we aan boord en kregen we meteen ontbijt, een lopend buffet! Brood, fruit, muesli enz. Prima voor elkaar.Toen we vol zaten gingen we naar het bovendek, de boot had de kade inmiddels al verlaten. We hebben bijna de hele tocht op het bovendek gestaan en het was super mooi! We vaarden tussen de hoge bergen door met watervallen, we zagen zeehonden op de rotsen liggen zonnen en we zagen zelfs een aantal keer een groep van ongeveer 20 dolfijnen de boot voorbij zwemmen, echt super mooi om te zien! Op de terugweg stopten we nog even bij een grote waterval, de kapitein zetten de boot achteruit terug er naartoe waardoor we de waterval van (te) dichtbij konden zien. Het was een erg mooie tocht en wat een geweldige natuur, al heb je die tocht niet nodig om dat te zien, je bent deel van de natuur in New Zealand. Toen we weer terug aan land waren liepen we weer terug naar onze campers en reden we weer terug naar Arrowtown. Weer door de tunnel, maar deze keer reden we die agressieve vogels toch maar voorbij. We stopten onderweg bij een aantal mooie plaatsen, zoals een leuk riviertje met prachtig uitzicht (waar Remi zijn flesje water vulde, terwijl Stefan 100 meter terug in de rivier stond te pissen) een mirror lake, waar je de weerspiegeling van de bergen heel goed kon zien in het water en bij een waterval waar we nog even rond hebben gewandeld. Bij Queenstown kwamen we langs de eerste commerciële bungee ter wereld! Er was een soort museum bij met foto's en video's over AJ Hacket, de eerste bekende bungeejumper die onder andere de Eifeltoren was opgeklommen en hier vanaf bungeejumpte (daarna werd hij gearresteerd) Ik vond het super interessant omdat ik inmiddels ook al 8 keer gesprongen heb en het begon natuurlijk weer te kriebelen toen ik de brug zag boven de rivier waar de mensen aan het springen waren! Maar ik heb het kunnen laten! We reden weer verder en onderweg heeft Stefan nog getrakteerd op de Subway! Dat was wel even lekker, en hier konden we ook even de walky talkies opladen want dat is toch wel heel erg makkelijk! Eenmaal aangekomen in Arrowtown vonden we een leuke maar wel erg grote camping waar we allemaal even gingen douchen en daarna in de keuken gekookt hebben. Na het eten zaten we te kaarten toen onze buren weer terug kwamen. Bleek dat ze uit Delden komen, waar de oma van Fem woont. Het bleek ook nog dat ze Oma Delden kenden en nog een aantal meer kennissen en familieleden! Hoe klein is de wereld! Die avond hebben we nog even gezellig zitten kaarten totdat het te donker werd en daarna zijn we gaan slapen!
7 jan Oamaru
'S ochtends hebben we eerst ontbeten en daarna gingen we het dorpje Arrowtown in, het is een klein en gezellig dorpje aan een rivier met heel veel gezellige cafétjes en winkeltjes! We liepen hier wat rond, dronken wat in een cafétje en kochten wat souvenirtjes. Ze hadden ook een snoepwinkeltje en hier mochten we wat snoep uitkiezen van Petra, Remi en ik waren gek op de zure wormpjes die we de afgelopen week in de supermarkt haalden, dus we vroegen aan de vrouw wat het zuurste was wat ze hadden. Ze wees naar een pot met gekleurde ballen en zei dat we ze alleen mochten kopen als we ze voor haar gezicht op aten. Hier gingen we mee akkoord en we kochten de ballen. We stopten ze in ons mond en we snapte meteen waarom ze dat zei! Zo iets zuurs heb ik nog nooit geproefd!! Heel onze gezichten trokken samen en het deed gewoon zeer in je kaakspieren!! Petra proefde er ook een, maar die spuugden hem al snel uit! Fem wou er ook van af, maar die was zo vriendelijk om hem in mijn mond te stoppen! Die ballen waren echt zuur! We hadden er nog een paar over, dus ik zei maar tegen Remi dat hij die thuis maar aan zijn vrienden moest uitdelen! Nadat we nog wat winkeltjes hadden bezocht met veel popart dingen van coca cola enzo reden we door richting het noord oosten. We stopten buiten het dorp nog even bij een uitkijkpunt over het meer en reden daarna naar de kust om vanaf daar naar het noorden te rijden naar Oamaru. Een erg mooie plaats met oude gebouwen. Hier deden we wat boodschappen voor de bbq en daarna gingen we opzoek naar een top 10 Holiday park. Het was even zoeken, maar uiteindelijk vonden we er een! We zetten de campers en de tafels en stoelen weer klaar en wilden gaan bbqen. Iedereen was ondertussen wel een beetje moe door de drukke dagen, waardoor er een kleine ruzie ontstond, en daarna was de bbq ook nog eens bezet, dubbele pech!! Maar goed het was zo ook weer opgelost en we kookten het vlees maar gewoon in de pan. Daarna gingen we met zijn alle pinguïns spotten! Er was een parkje aangelegd speciaal voor de pinguïns waar ze na een lange dag vissen rustig de nacht door konden brengen. Er waren heel veel holletjes gemaakt en er was een soort pad aangelegd vanuit het water naar de holletjes toe. Naast dit pad was een tribune gemaakt, waar je naar het ritueel van de pinguïns kon kijken. Het was even een half uurtje wachten, maar uiteindelijk kwamen de pinguïns in groepjes het strand op gesurft! Ze surften over de golf, doken in het zand, stonden op en waggelden een stukje de kant op. Dan wachtten ze op elkaar totdat er één zoiets had van 'ja als niemand verder loopt dan loop ik wel!' waar de rest op volgden en ze allemaal de holletjes in schoten! Echt super grappig om te zien! Op de terugweg zagen we dat de pinguïns ook gewoon over de straat naar hun holletjes gingen, dit gaf ons de gelegenheid om toch nog even wat foto's te maken, aangezien dit niet mocht vanaf de tribune. Daarna reden we weer terug naar de camping, hier hebben we nog zitten kaarten in de kantine onder het genot van een zak chips en een pilsje. Totdat Petra op de klok keek en er achter kwam dat het al half 2 snachts was! Bedtijd!
8 jan Christchurch
Ik had met Remi afgesproken dat we samen ei met spek zouden gaan bakken 's ochtends, dus toen ik de tafel had gedekt heb ik Remi wakker gemaakt. Die kwam meteen naar buiten en ging spek en eieren bakken, terwijl ik de broodjes open sneed en belegde met kaas. De rest werd ook wakker en we hebben voor iedereen ontbijt gemaakt! Daarna reden we weer verder naar het noorden langs de kust richting Christchurch. Na het wild plassen op ongeveer de helft gingwn Debbie en ik rijden zodat Fem gezellig bij Petra achterin kon. Rond 3 uur kwamen we aan in Christchurch, een week eerder was er nog een heftige aardbeving geweest, waar nog duidelijk sporen van waren! Veel wegen waren afgesloten of er werd aan gewerkt en veel huizen lagen nog in puin. De huizen op de klif waren zelfs voor de helft omlaag gevallen, echt verschrikkelijk om te zien! We gingen op zoek naar een surf strandje zodat we nog een laatste keer konden gaan surfen. We huurden 2 boards en eerst gingen Remi en ik surfen terwijl de rest nog op het strand lag met een boek of gewoon lekker in de zon. Remi werd echt steeds beter en stond ook steeds vaker op! Daarna kwam Stefan er ook bij en heb ik mijn eigen board van het dak gehaald. Het viel niet mee met mijn klein boardje maar het was wel gaaf om met zijn drieën daar te surfen. Met Stefan ging het ook steeds beter en ze stonden allebei steeds vaker op! De golven waren niet echt hoog, maar met mij en mijn klein boardje ging het ook steeds beter! Totdat ik te lang bleef staan en met mijn vin in het zand kwam, waardoor hij afbrak, afgelopen met de pret! Het was inmiddels ook echt alweer tijd om te gaan, want we moesten de boarden om 5 uur terug brengen. Inmiddels was het vloed geworden en lagen Petra, Debbie en Fem in het gras een boek te lezen toen wij terug kwamen van het surfen. We brachten de boarden terug en pakte alles weer in. Daarna reden we naar het Holiday park aan de andere kant van Christchurch. Dit was een erg grote camping met een drive tru check in balie en zelfs een zwembad!! Wij hadden er natuurlijk veel te veel van verwacht, want het zwembad was maar een klein zwembadje met een oude glijbaan die overdekt was met iets wat op een kas leek. Maar het was wel super gezellig! We hebben wat met de bal over gegooid en daarna hebben Remi, Stefan en ik nog wat gestoeid in het water. Van tevoren hadden we een wandeling gemaakt over de camping wat we altijd gelijk in het begin doen want Petra vind het leuk om te zien wat er allemaal is. Remi was toen al bij de keuken gaan kijken en kwam ineens naar mij toe rennen 'Fem mag ik een 2 dollar munt, ik heb iets geniaals gezien!!'. Na 2 minuten kwam hij weer buiten met een bekertje patat. Het bleek dat er in de gang een 'frietautomaat' stond. Je gooide er 2 dollar in en dan kwam er een bak met friet uit!! Vanavond eten we dus friet! Na het zwemmen en even douchen was het alweer tijd om te gaan eten. Inmiddels alweer het laatste avondmaal, de tijd gaat weer veel te snel, maar morgen vliegen ze toch echt alweer terug richting Nederland! We gingen buiten eten, we hadden nog wat bbq restanten van gisteren en natuurlijk friet van de frietautomaat!! De eerste patat kreeg Petra, die smaakten nog gewoon goed! Maar alles wat daarna kwam was toch echt nog bevroren!! Tot zover de beste uitvinding van de eeuw! Dan maar friet halen! Stefan, Remi en ik in onze camper op pad! Gelukkig heeft Remi hier blijkbaar een neus voor. Dus ik zette het raam open en vraag aan Remi 'waar is de mac?!' Die wees naar links, dus gingen we naar links! Uiteindelijk kwamen we niet bij de mac uit, maar wel bij de KFC en die hebben ook friet! Wij friet besteld en weer terug naar de camping! Daar hebben we samen friet gegeten en daarna zijn we binnen gaan kaarten. Later op de avond gingen Fem, Deb en Remi nog wat snoep uit de automaat halen en wonnen ze de jackpot!! Er vielen 3 repen meer uit dan dat ze voor betaald hadden!! We kletsten en kaarten nog wat en rond 12 uur gingen we naar bed. Morgen is het alweer de laatste dag en vertrekt familie Staijen weer richting Nederland. (behalve Fem natuurlijk :p)
9 jan Christchurch
Eerst alles opruimen en daarna goed de koffers inpakken, want vandaag gaan Petra, Debbie, Stefan en Remi weer terug naar Nederland. We ontbeten bij de subway en daarna gingen we naar het winkelcentrum in de stad zodat ze nog wat souvenirs konden kopen. We splitsten ons op en liepen wat rond, Fem kocht alvast wat gadgets in de dollarshop voor Vegas, ik kocht nog een usbstick voor de foto's en de rest kocht wat souvenirs. Na een tijdje was iedereen voorzien en gingen we terug naar de campers. Hier hebben we de laatste spullen nog ingepakt en heeft Fem cadeautjes ingepakt voor Kelly en Marit. Daarna zijn we naar een parkeerplaats gereden naast het vliegveld waar we nog even hebben zitten zonnen en kaarten totdat het tijd was om de camper terug te brengen. Bij Britz werd alles nog een keer gecheckt en vanuit daar reden Fem en ik naar het vliegveld terwijl de rest met de shuttlebus van Britz werd gebracht. We checkten in en moesten nog een tijdje wachten voordat ze konden gaan boarden. Daarom gingen we maar weer kaarten en kocht Fem nog armbandjes van New Zealand voor iedereen. We aten samen bij de restaurantjes (lekkere pizza) in het vliegveld en namen toen eigenlijk al een beetje afscheid. Wat hebben we een geweldige 2 weken gehad samen, maar wat voelt het raar dat iedereen naar huis gaat en dat wij hier blijven. Toen was het tijd om te gaan boarden. We liepen mee totdat ons werd verteld dat we echt niet meer verder konden. Het was even moeilijk om na 2 weken weer afscheid te moeten nemen van Petra, Debbie, Stefan en Remi en we bedankte ze voor de geweldige 2 weken die we samen door New Zealand hebben rondgereisd. Nog even een laatste knuffel en toen moesten ze toch echt gaan! Fem had het daarna een beetje moeilijk en we besloten om alvast te vertrekken richting het zuiden van het eiland in plaats van nog een nacht in Christchurch te blijven want echt veel gingen we anders toch niet doen vanavond. We keken samen terug op de afgelopen 2 weken en besefte ons dat we nu op de helft zijn van onze reis! De tijd gaat zo snel, maar toch hebben we nog een goeie 4 maanden te gaan!! We hebben al zoveel meegemaakt, maar er gaat ook nog zoveel komen! Toen het aardig donker begon te worden en er steeds meer dieren op de weg liepen (zoals koeien!) besloten we de camper in een inham van de snelweg te zetten en hier de nacht door te brengen.
10 jan Queenstown
We waren al vroeg wakker dus reden we door naar Lake Tekapo. Hier stond een klein oud kerkje aan het heldere blauwe meer, echt een mooi gezicht! We liepen hier wat rond en kwamen uit bij een standbeeld van een hond. Dit bleek te gaan over een legende over een hond van een herder. Na onze ochtendwandeling reden we weer verder naar Mount Cook, de grootste berg van het land! Hier aangekomen gingen we eerst naar het informatiecenter om een wandelroute uit te zoeken. De vrouw achter de balie hielp ons hierbij en omdat we in een korte tijd veel wilden zien besloten we om een aantal korte routes te wandelen. Eerst liepen we naar Kea Point waar je een prachtig uitzicht had op de bergen met sneeuw. Daarna liepen we naar de Blue Lakes, deze vielen een beetje tegen aangezien de meertjes meer groen waren dan blauw. Ik had er nog vertrouwen in en ging nog 1 meertje verder terwijl Fem op mij wachtte, maar toen ik aan kwam bleek dat het meer helemaal droog lag. Dat was de moeite dus niet echt waard! Daarna zijn we doorgelopen naar de gletsjer met het meer wat er voor ligt. Dit was wel erg indrukwekkend! Het meer was echt gigantisch en er dreven van die grote brokken ijs in! Het was ook moeilijk in te schatten hoe groot het was. We dachten dat we wat eenden zagen zwemmen, maar toen ik met de camera inzoomden bleek dat het een bootje was met 12 man erin!! We liepen weer terug naar de auto en reden via Twitzel naar Queenstown. Hier gingen we Jeroen Meulepas opzoeken, een collega bij hutten en maat van me. We vonden een camping net buiten de stad en gingen bij de keuken aan tafel zitten om weer even wat te organiseren. Ik had inmiddels contact gehad met Jeroen en die zou naar ons toe komen lopen. Het kostte hem wat moeite en tijd, maar uit eindelijk liep ik hem tegemoet en trof ik hem aan bij de ingang van de camping! Dat was weer even lang geleden dat ik hem gezien had en het was ook wel even raar om hem zo tegen te komen aan de andere kant van de wereld! We dronken een pilsje samen en we werden vergezeld door een Kiwi (zo noemen ze iemand uit NZ) die daar met zijn familie op de camping stond, hij heette George en dronk een pilsje met ons mee. We besloten om de volgende dag naar Steward Island te gaan met zijn drieën dus ik boekte de boot voor de volgende ochtend. Daarna besloten we nog maar even een pilsje te gaan drinken in de stad. George ging met ons mee en we gingen met zijn vieren naar de kroeg. De eerste was nogal rustig dus daar hadden we het na een kwartiertje wel gezien. De volgende was een stuk drukker en er stond zelfs een rij voor de deur! Binnen was het super gezellig en Jeroen kwam zijn vrienden tegen waar hij de laatste tijd mee heeft rond gereisd! Een van hem ging ook nog naar zuid Amerika, dus die komen we misschien nog wel een keer tegen! In die kroeg hadden ze theepotjes met drank erin, dat moesten we natuurlijk even proberen! We buurten wat met zowat iedereen die binnen stond. Fem en George gingen rond 3 uur terug naar de camping terwijl Jeroen, ik en James (dacht ik) nog wat dronken in de kroeg. Daarna gingen we nog even een hamburger eten om de hoek en liep ik ook terug naar de camping. Jeroen sliep die nacht nog in een hostel, dus we spraken af dat we hem om 7 uur op zouden picken. (dat was al over 3 uur ofzo) Ik liep terug naar de camping en kroop bij Fem in bed.
11 jan Steward Island
Het was even moeilijk wakker worden, maar gelukkig was Fem wel fit en had ze zelfs al gedoucht voordat ik uit bed kwam! We gooiden snel alles in de camper er reden naar het hostel van Jeroen. Hier aangekomen was er nog niemand te bekennen. Fem zei dat ik hem maar even moest bellen, maar ik wist al dat dat niet goed ging komen. Ik liep naar de receptie en legde uit dat ik mijn maat op moest pikken, maar dat hij waarschijnlijk nog in coma ligt. Ik kreeg de sleutel van de kamer en ging naar boven. Op zijn kamer aangekomen lag hij inderdaad nog knock out in bed, met zijn telefoon in de hand (had hij waarschijnlijk toch nog wel BIJNA zijn wekker gezet!) Ik probeerde hem wakker te maken, maar er was geen leven in te krijgen! Na 10 minuten werd hij eindelijk wakker en zei hij meteen 'Heej Ruudje!' Het duurde even voor hij besefte waar hij was en wat ik in zijn kamer deed, maar hij kwam gelukkig uit bed en pakte zijn spullen in. Na een kwartiertje stonden we samen bij de balie om uit te checken. We gooiden zijn spullen achter op het bed en kropen met zijn drieën voorin! Fem had al besloten dat het het verstandigste was dat zij reed en daar waren wij wel blij mee! We reden naar het zuidelijkste puntje van het zuidelijk eiland naar een plaatsje genaamd Bluff. Vanuit hier konden we met een boot naar Steward Island, wat het zuidelijkste puntje van New Zealand is en vanuit Nederland gezien PRECIES aan de andere kant van de wereld ligt! We parkeerde onze camper aan de haven, waar hij een nachtje kon blijven staan en checkten in bij het kantoortje van de boot. Rond 11 uur konden we aan boort en viel ik meteen in slaap. Jeroen voelde zich niet zo lekker en deed ook een poging om te slapen en Fem zat een boek te lezen die haar moeder had achtergelaten. Na 1,5 uur varen kwamen we aan op Steward Island. We liepen meteen naar de infokiosk om op zoek te gaan naar een hostel. De vrouw achter de balie stond maar raar te kijken toen we zeiden dat we nog geen slaapplek hadden. Blijkbaar waren de slaapplekken nogal beperkt op het kleine eilandje en hadden we dus kans dat we nergens konden slapen. We hoorden goede verhalen over Steward Island, dat het erg mooi is en dat de mensen die hier wonen echt super aardig zijn! Dat viel ons een beetje tegen, want de mensen die wij spraken waren aardig chagrijnig! We huurden 3 fietsen en gingen op zoek naar een slaapplek! Het eerste hostel zat vol, helaas! Uiteindelijk vonden we een hostel aan de andere kant van het drop die nog plaats had. We dropten onze tassen in de kamer en de helmen die we kregen bij de fietsverhuur. We wilden op pad gaan, maar besloten eerst nog maar even een uurtje te gaan slapen! Dat was geen slecht idee geweest en na een uurtje rust waren we alle drie weer wat fitter! We lieten de helmen in onze kamer liggen en pakten onze fietsen om naar een wandelroute te fietsen aan de oostkant van het eiland. Het viel niet mee om daar te komen, de weg liep zo stel omhoog dat we zelfs met onze mountainbikes niet omhoog kwamen! We waren halverwege en echt al aardig kapot toen plotseling dat stuk chagrijn van de fietsverhuur ons in kwam halen met de auto. Ze stopte voor me en begon te schreeuwen waar onze fietshelmen waren?!?! Het was echt verboden om zonder helm rond te fietsen en de politie was op zoek naar ons! Er gebeurd hier natuurlijk nooit iets op dit klein eilandje dat dit blijkbaar een hele happening was en heel het dorp op de kop stond. Ze dacht dat wij geen helmen hadden meegenomen, maar we hadden deze gewoon in ons hostel gelaten. We komen ten slotte uit Nederland en we kunnen toch zeker wel gewoon fietsen zonder helm! Maar daar dacht zij anders over! We moesten terug fietsen om helmen op te komen halen, want als de politie ons zou vinden zouden we een boete krijgen! (waarom had ze die helmen dan niet gewoon in haar auto gegooid, scheelt ons een half uur fietsen, berg op en af!) Maar goed, ik vertelde Jeroen en Fem wat er aan de hand was, want die stonden een eindje verder. Fem zag het niet zo zitten om helemaal terug te fietsen, dus Jeroen en ik fietsten terug om onze helmen te halen. Zo gezegd zo gedaan zijn we die 3 bulten weer op en af gefietst, helmen op gehaald bij het hostel en weer terug gefietst! Daarna even in het gras gezeten en toen zijn we weer verder gefietst op weg naar de wandelroute die we wilden gaan lopen. We vonden het begin van de route, parkeerde onze fietsen langs de weg en begonnen aan de wandeling. Het was een wandeling door de bossen en later langs de kust van het eiland. Het was een hele mooie route, veel vogels en aparte planten gezien! Eenmaal aan het eind van de route moesten we nog opzoek naar onze fietsen, we vroegen aan een gezin of ze onze fietsen misschien ergens hebben zien liggen. Die vertelde ons dat ze zo'n 10 minuten berg opwaarts 3 fietsen hebben zien liggen. Mooi! We fietsten weer terug naar het dorp en de laatste 2 bergen hebben we praktisch gelopen, wat een klim! We brachten de fietsen terug naar de verhuur, het vrouwtje keek ons niet eens aan… en daarna gingen we via de supermarkt terug naar ons hostel. Jeroen en ik gingen kaarten terwijl Fem voor ons heeft gekookt! Pasta met tonijn en tomaat!! Jamjam! Die avond hebben we rustig aangedaan en hebben we verschillende kaartspellen gespeeld. Een kerel uit Arabië leerden ons 'the 5 kingdoms' volgens hem een makkelijk spel om te leren! Wij dachten daar anders over. Het was ongeveer alle kaart spellen die we kenden en niet kenden in één spel! Niet te volgen! Maar goed, het was wel grappig! We gingen op tijd naar bed, want morgen gaan we naar Ulva Eiland. Een klein eilandje naast Steward Island.
12 jan Ulva Eiland
Om kwart voor 8 stonden we op en hebben we ontbeten, daarna pakten we onze spullen, checkten we uit en liepen we naar de pier om met het bootje naar Ulva eiland te gaan. Het miezerde een beetje, aar als het niet erger werd dan dit viel het wel mee. Eenmaal aangekomen bij de pier stond er een wat ouder hippie vrouwtje bij een rood autotje, zij verkocht de tickets en haar man voer met een klein bootje op en neer. De tickets waren geen gewone tickets, maar gedroogde bladeren waar 'Ulva Island Ferry' op stond. Dit waren speciale bladeren van een plant, deze bladeren waren zo sterk en makkelijk om op te schrijven dat ze zelfs tot aan de jaren 80 gebruikt mochten worden als ansichtkaart. We moesten even wachten tot haar man weer terug was en we praatten wat met de vrouw over Steward Island, ze vertelde dat er veel veranderd was en dat ze het jammer vond dat de sociale en gulle sfeer van vroeger er niet meer was. Veel mensen waren nu puur uit op geld van de toeristen. Toen haar man terug kwam met de boot konden we aan boort we zaten met 5 man aan boord, de kapitein, Jeroen, Fem en ik, en nog een meidje. Het was maar een stukje varen dus we waren al zo op Ulva Island. Het eiland is nu een national park, maar vroeger woonde er 1 man op het eiland met zijn dochter. Het eiland was namelijk het middelste eiland tussen een aantal eilanden in en fungeerde als postkantoor. Alle post van de omliggende eilanden werd iedere maand naar dit eiland gebracht, de man deed dan de vlag omhoog en iedereen kwam dan naar het eiland om de post op te halen. Het werd zelfs een maandelijks feest, omdat iedereen elkaar dan weer zag! Nu is het een national park met veel verschillende vogels en planten. We konden er niet te lang blijven omdat we dan de boot zouden missen van Steward Island naar Bluff, maar de man zei dat als we een beetje door liepen, dat we dan de meeste wandelroutes wel kon lopen. We hebben ontzettend veel vogels gezien en hierdoor heb ik mijn nieuwe passie gevonden: vogels spotten!! Haha met de telelens opzoek naar verschillende vogels! Het waren mooie wandelroutes! Door de bossen, over het strand, over de klif. We hadden precies genoeg tijd om de wandelroutes allemaal te lopen! Op het strand vonden we nog een touw in de boom waar je mee kon slingeren en daarna liepen we terug naar de pier om om 12 uur weer opgepikt te worden. Het miezerde nog steeds een beetje, dus besloten we om maar fish en chips te gaan halen bij de tegenover buren en terug te gaan naar het hostel. Hier hebben we tot half 3 zitten kaarten met een maat van Jeroen die in hetzelfde hostel verbleef. Om half 3 zijn we naar de pier gelopen om de ferry terug naar Bluff te nemen. De terugweg was hetzelfde als de heenweg, Jeroen en ik slapen en Fem een boek lezen. Eenmaal terug aan wal pikten we onze camper weer op. Vanaf Bluff zijn we doorgereden naar Duniden. We hopen hier morgen nog even te kunnen surfen, maar het weer is nu niet al te best! We vonden een leuke camping waar we de nacht gingen doorbrengen. Jeroen en ik aten de paste van de dag ervoor op en Fem at brood. Daarna dronken we nog een pilsje samen buiten totdat het begon te regenen. Toen zijn we even in de camper gaan zitten en rond 1 uur gingen we naar bed!
13 jan Christchurch
We stonden al vroeg op in de hoop te kunnen gaan surfen, maar het weer was er niet echt naar. Dan maar doorrijden naar Christchurch, maar eerst nog even naar de steilste straat ter wereld!! Deze is in Duniden, het was even zoeken maar uit eindelijk hadden we hem gevonden. Ik moest het toch even proberen om met ons campertje die bult op te gaan. We namen een aanloop en het leek erop dat we het gingen halen! Maar het laatste stukje was nog even net iets steiler! We konden het niet meer redden in de tweede versnelling, ik waagde nog een poging in de eerste versnelling maar de wielen spinden op de weg terwijl we achteruit terug gleden! Ik liet het gas los en stampte op de rem, hij gleed nog een stukje verder maar kwam gelukkig tot stilstand! En nu?! We stonden stil op de steilste weg ter wereld, keren op de weg was niet echt een optie en achteruit terug rijden helemaal niet! Ik reed een stukje achteruit en vond een inrit die groot genoeg was om te draaien, fem was al uitgestapt en Jeroen en ik gingen helemaal naar rechts hangen omdat we bang waren dat de camper anders zou kantelen. Het lukte ons om te draaien en we reden voorzichtig weer terug naar beneden. Misschien toch maar gaan lopen! We maakten nog wat leuke foto's en reden daarna weer verder naar Christchurch. We hebben die dag flink wat kilometers gemaakt en bijna de hele dag in de auto gezeten. We zijn wel nog even gestopt bij Oamaru in de hoop dat we nog wat pinguïns konden vinden, helaas geen pinguïns gevonden maar wel wat zeehonden! Eenmaal aangekomen in Christchurch zijn we door het centrum gaan wandelen. We hadden niet beseft dat de stad nog zo erg in puin zou liggen van de aardbeving, het hele centrum was afgesloten, alle winkels en restaurants waren dicht, het leek net een spookstad! Kantoren met kapotte ramen en graffiti op de deuren met informatie of ze al doorzocht waren en of ze wel of niet konden blijven staan. Echt verschrikkelijk om te zien! We liepen wat rond en daarna gingen we opzoek naar de camping dicht bij het vliegveld die Fem en ik al eerder ontdekt hadden. De volgende ochtend moet Jeroen al rond half 6 op het vliegveld zijn en dat was vanaf die camping maar 5 minuten rijden. Uiteindelijk vonden we de weg naar het vliegveld en naar de camping! We zetten ons tentje weer op voor Jeroen en we kochten nacho's met kaas en poespas bij de supermarkt. Fem heeft voor ons die avond heerlijke nacho's gemaakt! Daarna wisselden we de foto's uit en hebben we net zo lang zitten pesten totdat Jeroen een keer van me kon winnen haha! We waren al 2 dagen aan het pesten, maar op de een of andere manier had ik geluk en kreeg Jeroen het maar niet voor elkaar om te winnen! Na 10 potjes won Jeroen eindelijk en konden we rond 2 uur naar bed!
14 jan Christchurch
We stonden om 5 uur op om Jeroen naar het vliegveld te brengen, Fem lag nog achterin in bed terwijl we naar het vliegveld reden. Daar aangekomen hebben we Jeroen bedankt voor de gezellige tijd! Het was erg gaaf om even met een bekende rond te reizen, even flink bijgeluld over Hutten (het bedrijf waar Jeroen en ik werkte) en we hebben veel gekaart! Hij gaat zijn reis voortzetten in Australië en we zien hem waarschijnlijk over een half jaar wel weer terug in Nederland! We zwaaiden Jeroen uit en reden weer terug naar de camping. We sliepen nog even een paar uurtjes en toen gingen we aan de slag!! We liepen ontzettend achter met onze blog en dagboek dus we hebben besloten om de komende dagen te organiseren totdat we de 17e naar de USA vliegen. Het weer was geweldig, het was zonnig en lekker warm! We zijn wel nog even naar de supermarkt gegaan om wat muesli en fruit te halen. Het avond eten hebben we die avond geskipt en we zijn op tijd naar bed gegaan. Fem heeft veel gelezen en ik had nog even getypt en ben daarna in slaap gevallen.
15 jan Christchurch
We stonden weer vroeg op om te gaan organiseren. Alle foto's op de laptop gezet en geordend, blog getypt, dagboek bijgeschreven, balans bijgewerkt, alle mensen terug gemaild etc etc etc etc!! Het weer was weer lekker dus gelukkig konden we wel veel buiten zitten! We keken voor het eten nog een keer naar het filmpje die Debbie heeft gemaakt tijdens onze afscheidsfeesten en daarna hebben we samen een heerlijke ovenschotel gemaakt met aardappelen, tomaat, ui en nog veel meer! Daar hebben we van genoten en daarna gingen we douchen. De douche werkte maximaal maar 4 minuten ofzo, maar het was rustig op de camping dus als de douche op hield gingen we gewoon naar de volgende. Als je dat zo een keer of 3 doet heb je voldoende tijd om lekker te douchen!! Daarna besloten we nog even lekker in de sauna te gaan zitten (misschien toch voor het douchen moeten bedenken maargoed!) We hebben even lekker ontspannen in de sauna, daarna hebben we nog een filmpje gekeken op de laptop en zijn we gaan slapen.
16 jan Christchurch
Vroeg op en weer verder met organiseren!! Vandaag gingen we heel de camper opruimen! Alles er uit, sorteren en weer inladen! We gooiden weg wat we niet meer nodig hebben, want nu moesten we weer zelf met onze tas gaan rondlopen totdat we onze huurauto hebben in Noord Amerika. We gingen de rest van de dag weer verder met ons blog en dagboek en hebben lekker buiten gezeten in het zonnetje! Dit wordt ons laatste nachtje in de camper, want morgen vliegen we alweer naar Los Angeles!!
17 jan Christchurch
Het laatste dagje in New Zealand! De tijd vloog weer zoals gewoonlijk! We maakten alles vlieg klaar en vroegen bij de receptie of we wat later uit konden checken. Dit was gelukkig geen probleem wat ons wat meer tijd gaf om de laatste dingen te regelen. Toen we wouden vertrekken was de accu voor de zoveelste keer weer leeg en moesten we hem weer aanduwen! We besloten hem maar de heuvel af te duwen en hopen dat hij zou starten, anders moesten we hem de heuvel weer terug op zien te krijgen. Gelukkig startte hij en konden we rond 1 uur vertrekken. We gingen eerst nog even naar het centrum van Christchurch omdat ik van mijn verzekering aangifte moet doen voor het verlies van Fem's surfboard aan het begin van ons New Zealand avontuur (van het dak af gewaaid op de snelweg!) Het was lastig te vinden omdat alles was afgesloten, maar gelukkig liep er een of ander stuk tuig op straat die zo vriendelijk was om ons de weg te wijzen naar het politiebureau. Een kerel met tattoos en piercings die blijkbaar net uit de bak was gekomen en met een blik bier en 2 andere vrienden over straat liep. Ik vertrouwde het maar niks met al onze waardevolle spullen in onze rugzak, maar gelukkig was hij weer op het goede pad en wees ons helemaal de weg naar het politiebureau! Hier aangekomen voelden het niet echt fijn om aangifte te doen van een verloren surfboard terwijl de hele stad kapot was en ze echt wel iets beters te doen hadden. We boden 10 keer onze excuses aan, maar voor ons is het toch wel weer een goeie 250 euro die we terug kunnen krijgen dus we moesten het toch wel echt doen! Ze begreep het wel en gaf ons de nodige documenten. We hebben weer even op de parkeerplaats gestaan naast het vliegveld en daarna gingen we door naar de Britz, het camperbedrijf waar we onze camper moesten inleveren. We hadden meer dan 6500 kilometer gereden in een maandje New Zealand!! Alles was gelukkig in orde en we besloten met onze spullen naar het vliegtuig te lopen. Hier moesten we nog wat tijd doden dus hebben we nog wat ansichtkaarten geschreven en noodles gegeten! We waren zo druk bezig dat we bijna te laat waren met inchecken haha. Normaal moet je betalen voor het surfboard, maar toen we van Australië naar New Zealand vlogen was de vrouw vergeten om ons te laten betalen, hopen dat we nu net zoveel geluk hebben! Ik checkte Fem en mij in terwijl fem boven zat bij ons eten dat we net besteld hadden. Ik moest eerst 250 dollar betalen omdat het extra bagage was en de prijzen die week omhoog zijn gegaan. Toen zei ze dat ze het wel voor de oude prijs kon doen omdat we al eerder geboekt hadden, daarna zei ze dat het nog wel wat goedkoper kon omdat het een sportartikel was en uiteindelijk moest ik 28 dollar betalen. Ik gaf haar een briefje van 50 waar ze niet van terug had, ze knipoogde een keer en zei loop maar even mee. We legden het surfboard op de lopende band van 'grote bagage' en ze heeft me niets in rekening gebracht. 'Het is maar 4 kilo extra, daar zal het vliegtuig niet van neerstorten toch?' zei ze met een lach. Ideaal! Daar hadden we weer geluk mee! Ik ging weer terug naar boven, at mijn noodles op en daarna konden we al gaan boarden! In het vliegtuig speelden we wat met onze vliegtuig chocolaatjes en genoot ik van mijn champagne! (ik hou van vliegen met de juiste maatschappijen, alles is gratis!!)
We hebben ontzettend genoten van New Zealand, we vonden het misschien wel het MOOISTE land tot nu toe! NZ heeft zo veel te bieden, je kan er gletsjers beklimmen, snowboarden en zelfs surfen en op het strand zonnen. Ze hebben er dolfijnen, pinguïns, zeehonden, zeeleeuwen, walvissen, prachtige vogels en noem het maar op! Je kan er bungeejumpen, parachutespringen en prachtig kamperen met een campertje in de prachtige natuur! Wat een geweldig land!! Nu op naar Noord Amerika, kijken wat dat voor ons te bieden heeft!!
- comments
Cora van de Laar Zo ik ben anderhalf uur verder. Lekker alles gelezen en genoten. Wat is het toch geweldig. Ik blijf jullie verhalen lezen hoor!! Groetjes Cora
Lisa Steijns weer prachtige verhalen!!! heb er weer van genoten, en 2 juni staat bij mij al vrij in mn agenda al willen juliie daar waarschijnlijk nog niet aan denken! :P x x x
Ellen van Roosmalen Gewelidg om jullie verhalen weer te lezen .Ook ik lag achter met het lezen maar ben nu weer een beetje bij!!!! Bijzonder om te lezen wat jullie allemaal zien en meemaken geweldig. Geniet er nog van! Groetjes!