Profile
Blog
Photos
Videos
Vrijdag 20 november 2015
Gisteravond verbleven we aan het einde van de avond in Swansea Backpackers, en dan bedoel ik we sliepen in Rusty (de campervan heeft inmiddels een naam, hij trekt nogal stroef op..), maar we konden eten koken en douchen in het hostel. Ik was de grote vriendin van de hosteleigenaar omdat ik aan de telefoon had gevraagd of de douches wel warm waren, nadat hij zei dat er buiten douches waren.
Ik dacht daardoor meer aan hokjes zonder dak dan gewoon een normaal douche blok. Maar goed, dat vond hij blijkbaar hilarisch en tot het moment dat ik wegging deze morgen kreeg ik te horen hoe geweldig het warm water systeem in het hostel was. We leken eerst de enige te zijn die er overnachtten, maar een uurtje na ons kwamen nog twee jongens aan (Tom & Jimmy) en daarna nog een stelletje. Met Tom en Jimmy hebben we een gezellige avond gehad en zij zouden deze vrijdag ook naar Wineglass Bay in Freycinet gaan.
's Ochtends dachten we rustig tot uitchecktijd van 10 uur te kunnen aanrommelen maar rond 9.30 werden we al de keuken uitgejaagd. Whaaaat?! De vrouw van het stelletje dacht dat de hosteleigenaar een grapje maakte toen haar gevraagd werd de spullen (ze was
bezig iets uit te zoeken op de laptop, en het was nog steeds pas half 10) te pakken en te verdwijnen waarop hij vermanend zei: dit had je ook eerder vanochtend kunnen doen! Haha arme vrouw. Het stelletje was daarna ook gelijk verdwenen.
Wij deden rustig aan op het buitenterrein en vertrokken netjes op tijd richting Freycinet! De eerste stop van de dag was Cape Tourville waar een prachtige boardwalk was en waar je uitkeek op Wineglass Bay. Hierna gingen we door naar Wineglass Bay waar mini wallaby's blijkbaar vaak door mensen gevoerd worden, want op de parkeerplaats zaten ze je haast op te wachten en kwamen ze gewoon naar je toe. Vanzelfsprekend waren er de retarded people die ondanks de bordjes 'keep wildlife wild, don't feed them, makes them sick!' toch gewoon de wallaby's gingen voeren. En ja, natuurlijk waren deze mensen Nederlanders. Het kan ook niet anders. De hike naar de Wineglass Bay Lookout en Wineglass Bay zelf waren erg zwaar, veel omhoog en omlaag. Misschien was het vooral zwaar, omdat we gisteren zoveel gelopen hadden. Ik ging in ieder geval als een soort slak de berg op. Later heb ik mezelf wel hervonden op tijd om de terugweg nog te doen. Terwijl we op het strand van Wineglass zaten uit te puffen, kwamen daar ook Tom en Jimmy het strand opgewandeld. Daarna scheidden onze wegen zich echter, maar toch gezellig om leuke mensen af en toe te ontmoeten. Na Wineglass begon de lange weg richting de Bay of Fires. Waar we de avond nu doorbrengen. De campsite is aan een prachtig strand. Hopen op heel goed weer morgen en dan kunnen we misschien de zee in! En anders vervolgen wij onze weg richting Launceston.
- comments