Wederom mijn oprechte excuses voor het uitblijven van eerdere blog-entries.

Ondertussen zitten we in São Paulo, grootste stad van Brazilië en 2de ter wereld. Elke Braziliaan zal u zeggen dat er in São Paulo vooral wordt gewérkt. Geen mooie stranden en cocktailstandjes, maar kantoorgebouwen en mannen in maatpak, die vakkundig de vele bedelaars ontwijken als ze haastig door de stad lopen. Gelukkig hebben zelfs zakenmannen soms nood aan ontspanning, dus wat leuke bars en cultuur betreft valt het hier ook best mee.

We logeren bij een koppel gepensioneerde Paulistas, vrienden van de ouders van Lore en tevens de meest gastvrije mensen die ik ooit ben tegengekomen. Lore zelf zit inmiddels terug in België, na een helse vlucht van een kleine 30 uur.

Met Roel ga ik nu verder zuidwaarts via het noorden van Uruguay tot in Buenos Aires. Hij heeft wat reismoeheid en is stilaan beu om de toerist uit te hangen. Zijn laatste anderhalve maand Zuid-Amerika zou hij daar willen blijven om te schrijven en zijn gedachten wat te ordenen. Ikzelf zou daar een weekje blijven om wat Spaans te leren en de stad te verkennen.

Rest me nog te vertellen over de afgelopen weken:

Belo Horizonte was leuk. De stad zelf was niet zo bijzonder interessant, maar we logeerden bij toffe, jonge mensen die de leuke plekjes kenden en zich blijkbaar hadden voorgenomen om ons duidelijk te maken dat BH inderdaad het grootste aantal bars en cafés ter wereld heeft.

Ouro Preto was dan méér de moeite (wat het stadje zelf betreft): een overvloed aan kasseiweggeskes met schone huisjes, juwelenwinkeltjes en barokke kerkskes (volgestouwd met kilo's bladgoud en beeldhouwwerken van de Braziliaanse Michelangelo, Aleijadinho).
De studentenhuizen doen daar ook aan kamerverhuur voor toeristen; Lore en ik dus op zoek naar een goedkope Republica (= kot) en er één gevonden, bewoond door overdreven brave studentjes.
In de buurt nog een goudmijn bezocht, er zelfs een snuifje goudpoeder gevonden (met behulp van zo'n typische goudpan). Met ons pasvergaarde fortuin maar meteen een middelmatige fles Braziliaanse wijn gekocht (uit pure saudade) in een supergezellig barreke met zicht op 2 "rivaliserende" barokke kerkjes (in Mariana, een ander dorpje vlakbij).

Na een minder leuke nachtbus in Rio angekomen, en vanaf dag 1 volledig onder de indruk van "a cidade maravilhosa". Roel in 1 stuk aangekomen vanuit Santiago de Chile (na meer dan 70 uur in de bus!) en hem meteen de betere kant van Brazilië laten zien: spontane sambafeesjes in Lapa, spotgoedkope caipirinhas op straat, en 's werlds opgewekste mensen.
Verder nog het vermelden waard:
- Optreden op het strand van Ipanema ter ere van 50 jaar Bossa Nova, met kippevelmoment bij Maria Rita.
- Het ritueel openen en opdrinken van mijn 2 Belgische trapistenbiertjes, na 1 maand "rijpen" in mijn rugzak
- Zonsondergangen op Copacabana en Ipenama, met karrevrachten vol mooie garotas.

Tussen Rio en São Paulo nog een tussenstopje gemaakt in Paraty, een koloniaal kustdorpke, waar vroeger het goud uit Ouro Preto werd verscheept naar Portugal.
Daar in de buurt vooral genoten van de natuurlijke waterval-glijbaan (zie binnenkort op facebook van Lore of Roel), prachtige stranden (Trinidade) en belachelijk goedkope scampi.

Nu dus in São Paulo, waar ondertussen de tafel weer gedekt staat met ham, kaas (nooit gedacht dat ik nog echt graag kaas zou lusten), fruit en ander lekkers.

dikkes kus,

erik