Profile
Blog
Photos
Videos
Lieve allemaal,
Apa Khabar? Met ons is alles goed. Ik had een heel mooi stukje getypt, toen mijn computer vastliep:s Ik hoop dat jullie nog altijd mijn verhalen met plezier lezen. De tijd vliegt echt om en we realiseerden ons dat we alweer twee weken niets van ons hebben laten horen. In deze twee weken hebben we weer veel leuks beleefd en hebben we twee fantastische weekendjes gehad.
Mijn vorige verhaal sloot ik af met het bericht dat Hugo zou langskomen. Hij is me twee weekendjes geleden komen opzoeken in KL. Ik heb mijn kamer laten zien, een stukje van de campus en daarna zijn we afgereisd naar Melakka. Hier was ik al geweest, maar het is een heel gezellig stadje om een beetje rustig rond te lopen itt KL. We hebben een gezellig weekend gehad samen en hebben wat sightseeing gedaan, naar een strandje geweest, veel verhalen en foto's uitgewisseld. We hadden een luxe hotel met rooftop jacuzzi met uitzicht over de hele stad! Echt geweldig. Zondagavond hebben we in Kuala Lumpur doorgebracht. We zijn 's avond naar de KL Tower geweest (is niet hetzelfde als de Petronas Towers), je kan hier zelfs tot 240? meter naar boven. Het uitzicht over de stad met alle lichtjes was erg mooi en ik kon de campus bijna lokaliseren. Na het weekendje is Hugo weer verder gereisd naar Bali en ik ging maandag weer aan de slag in het ziekenhuis.
Ondertussen hebben we onze eerste bevallingen gedaan! Echt geweldig hoe het hoofdje van het kind er dan ineens uitfloept! Onder begeleiding van een arts-assistent kunnen we bijna alles zelf doen. Ik kan het niet zo goed omschrijven maar in ieder geval het proces tot het hoofd eruit komt, daarna het hoofdje aanpakken en de voorste en achterste schouder geboren laten worden, de navelstreng doorknippen, de placenta geboren laten worden etc.. Ik heb zelfs een episiotomie gezet (inknippen van de vrouw) en daarna gehecht. Ik had nog nooit gehecht, maar ik was erg tevreden over het resultaat. Alles zat weer op de normale anatomische positie en zag er ook nog eens netjes uit. In het ziekenhuis doet iedereen alles met rechts en ik heb zelfs met rechts gehecht. Het ging eigenlijk heel goed. Vanaf nu ben ik een linkshandige rechtse.. of dubbelhandig.. Tot nu toe heb ik 3,5 bevalling gedaan. 0,5 omdat de baby bij de eerste keer vast bleef zitten in de moeder, het hoofd was er soepel uitgekomen, maar de rest wilde niet. Een schouderdistocia. De schouder blijft dan achter het bekken van de moeder hangen. Daar kan geen dokter iets aan doen, tenzij je het verwacht bij een grote baby oid. De arts-assistenten begonnen ineens met zijn allen aan het kind te trekken, het werd blauw en paars en anderen begonnen aan de benen van de moeder te trekken. De benen waren gespreid en in haar, bijna dubbelgevouwen dus. Dit noemen ze de mc Robberts. Misschien iets om alvast thuis te oefenen voordat je zwanger wordt..;) Nee, het was eigenlijk heel angstaanjagend. Plotseling kwam er een dokter die het kindje eruit wist te trekken. De 3 bevallingen die ik echt zelf heb gedaan waren appeltje eitje vergeleken met de voorgaande. We hebben die dag een oncall gedaan. Dat betekent een hele nacht in het ziekenhuis en de volgende ochtend weer om 8 uur op de afdeling zijn. Het was eigenlijk een hele leerzame nacht met een paar bevallingen, veel nieuwe patienten opnemen, bloedprikken etc. Rond half 5 werden we toch wel moe en probeerden we te slapen. De arts-assistenten zeiden dat we een van de lege bedden moesten zoeken. Daar lagen we dan, op patienten bedden. Natuurlijk konden we geen oog dicht doen. Bovendien bevroren we door de airco. De dag erna hebben we 's middags toch maar vrij genomen om wat te slapen.
De co-schap dagen zijn soms een beetje saai, we moeten altijd zelf bedenken wat we gaan doen. Gelukkig is dr. Reena (mijn supervisor) degene die wat leven in de brouwerij brengt. Ze zit als een keizerin op haar troon op de afdeling, als ze praat hoort de hele afdeling wat er met een patient aan de hand is. Of met haar, want ze legt haar hele levensverhaal op tafel.. vandaag had ze bijvoorbeeld rugpijn omdat ze ongesteld is, ze heeft migraine, en PCOS (voor de medici) maar toch twee kinderen.Haar schoonmoeder heeft hoge bloeddruk en suikerziekte. Laatst hebben we erg gelachen, dr. Reena probeerde een patient voor te lichten over anticonceptie en vertelde doodleuk dat de betreffende vrouw toch maar moest proberen of haar man zich niet wilde laten steriliseren ipv zijzelf. Dr. Reena kon het weten, zij had immers ervaring met een gesteriliseerde man. Marieke en ik lachen wat af om deze verschijning. Ondertussen leren we veel van haar, want ze houdt ervan om les te geven.
In de avonduren hebben we nog steeds veel te doen. Vorige week hebben we badminton en tafeltennis gespeeld. Het badmintonveld is in het ziekenhuis en ook de tafeltennistafels worden midden in de gangen opgesteld. We werden uitgelachen omdat we zonder net speelden en al snel speelden we met een hele groep (incl net). Achteraf bleek dat we met chirurgen en arts-assistenten van de chirurgie gespeeld hadden. Erg grappig. De maleise studenten begrijpen er niets van. Vorige week hebben we ook de verjaardag van Ida, een maleis meisje gevierd en zijn we woensdag gaan clubben. Het was erg gezellig en een hippe club overigens. Zoiets heb je niet in Utrecht helaas. We waren pas in de vroege uurtjes thuis en helaas moesten we tijdens de wardround om 8 uur een praatje geven. We konden wel staand in slaap vallen, maar ons praatje is erg goed gegaan!
Afgelopen weekend zijn we weer naar een eiland gegaan, dit keer aan de oostkust. Kenners zeiden dat hier veel mooiere stranden zijn dan aan de westkust. Na een lange busreis vanaf Kuala Lumpur kwamen we om 1 uur 's nachts bij het kustplaatsje Mersing aan om vanuit daaruit de ferry naar Pulau Tioman te nemen de volgende dag. Rond het middaguur kwamen we aan op het eiland en het zag er vanaf de boot al geweldig uit! Mooi blauw en helder water, leuke chalets aan het strand, veel vissen in het water en een grote hoeveelheid jungle op de rest van het eiland. Ook hier weer monkeybeach, hoe de apen op het eiland komen is me een raadsel;) Snel boekten we een snorkeltrip met een wat ouder mannetje. Omdat we de enige twee waren gingen we met een wat kleiner bootje op weg naar Coral Island. Alsof we in een speedboot zaten, bevoeren we de wilde golven, de wind in de haren en de zon in het gezicht. Het snorkelen was prachtig, misschien nog wel meer vissen dan in Thailand en prachtig koraal! Na bijna een uur gesnorkeld te hebben gingen we naar de tweede plek. Een echt wit strand! Natuurlijk ging de camera mee naar het strandje en hebben we prachtige foto's geschoten :). De derde stop was weer een snorkelstop en daar hebben we Nemo gespot. Na 4 uur op en rond Coral Island voeren we up-tempo weer naar Pulau Tioman. Daar hebben we nog optimaal gebruik gemaakt van het strand en zijn er tot na zonsondergang gebleven. Gelukkig maar, want de volgende dag viel letterlijk in het water vanwege zware regen. De terugreis met de ferry was daarom ook geen pretje. Om de ernst van de situatie te beschrijven; ernstige regenval met zicht tot 5 meter, lichtflitsen om de 5 seconden, golven tot 2 meter, een gevaarlijk schommelende boot (er kwam zelfs water naar binnen), kotszakjes werden uitgedeeld (gelukkig geen gebruik van gemaakt), Marieke die met klamme handen en een wit gezicht haar stoel vasthield en allerlei doemscenario's afspeelde in haar hoofd. Ik, met mijn moneybelt met daarin mijn paspoort voor het geval ik geindentificeerd zou moeten worden (of mijn tas kwijt zou raken in de golven, eigenlijk het laatste). Uiteindelijk zijn we vanacht veilig in Kuala Lumpur aangekomen. Ondanks deze trip, zijn we de eilanden nog niet zat. Volgende week liggen de Perhentian Islands op ons te wachten! We gaan samen met vijf andere studenten dus dat wordt hartstikke gezellig!
Daarover later meer! Deze week staan onder andere een meeting met Marleen op het programma, de megasale Malaysia en meer.. Jullie horen nog van me! Nog maar 3 weekjes Maleisie:(
- comments