Profile
Blog
Photos
Videos
Hoi allemaal,
Kunnen jullie al mijn verhalen nog volgen? Voorlopig ga ik door met schrijven, want pas 16 augustus kom ik terug in Nederland!
Vorige keer vertelde ik over onze barre tocht vanaf het eiland Tioman. Deze week hebben we geprobeerd ons trauma te verwerken door exposure in vivo. We namen nog eens de veerboot, dit keer naar de Perhentian Islands!Voor deze trip hadden we een dag vrij gekregen/genomen van het co-schap. We namen de nachtbus vanaf Kuala Lumpur naar Kuala Besut samen met 3 andere Maleise studenten; Juita, Aizah en Adam. De rit viel gelukkig mee dankzij de reistabletten die we hadden gekocht in het ziekenhuis, waardoor we erg slaperig werden. Vrijdagmorgen kwamen we aan in Kuala Besut, de opstapplaats voor de boot naar de Perhentian. We besloten de speedboot te nemen en kwamen 's ochtends vroeg al aan op Pulau Kecil, het kleinere backpackers eiland. Dit betekende dat we 3 volle dagen op het eiland hadden! We sliepen met z'n allen in een dorm en daar ontmoetten we de Engelse Claire, die het hele weekend met ons heeft opgetrokken. De eerste dag deden we een snorkeltrip (ja alweer:P). Het was opnieuw echt super leuk. We hebben gesnorkeld tussen prachtige vissen en super mooi koraal, dit keer zelfs blauw en paars. En het mooiste moment, was het moment dat we snorkelden met 2 enorme zeeschildpadden. De schilden waren 1m diameter bij 80 cm ongeveer. Geweldig groot dus! We zouden ze kunnen aanraken, ze kwamen namelijk elke 30 minuten naar de oppervlakte om te ademen en ze zwommen direct onder ons! Nog een grappige ervaring die we die dag hadden, was die in de speedboot naar de snorkelplaats. 2 passagiers, de maleise student Adam en de gids van de tour hadden ineens een zwart gezicht. Het bleek dat een inktvis uit het water was gekomen om zijn inkt op ons te spuiten!! Gelukkig ging de inkt makkelijk van hun gezichten af met zeewater.Ook deze snorkeltrip eindigde met een mooi wit strand, waar we lekker hebben gezwommen. Bij terugkomst op het eiland bleek iedereen verbrand, zelfs alle Maleise mensen. Behalve Jui, die was nog zwarter. In de avond voegden nog twee vrienden zich bij ons, Kamilla die ook in KL studeert en haar vriend die in Yemen woont. De groep werd steeds groter, dus steeds gezellliger!
De tweede dag hebben we lekker aan het strand gelegen en gezwommen. Het leuke was dat we met een heel gevarieerd gezelschap waren. De ene in bikini, Kamilla met hoofddoek en kleren aan de zee en de rest half bedekt. Het maakte allemaal helemaal niets uit. Iedereen maakte lol met iedereen. Op een gegeven moment ging de hoofddoek zelfs af en werd er in een t-shirt gezwommen ipv met lange mouwen. Het andere grappige was dat de Maleiers eerst standvastig in de schaduw bleven en aan het eind van het weekend steeds vroegen: " ben ik bruin geworden :)". Onze kanotocht van die dag eindigde in een lichte ramp. Aizah had het leuke idee opgevat om naar een cave te varen. Maar dankzij het feit dat er grote golven waren en Maleise studenten echt niet kunnen kanoen vielen er 4 gewonden tijdens 1 kanotrip. Kamilla en haar vriend liepen vast op de rotsen en tijdens een reddingsactie liepen Kamilla, Irfan, Aizah en Jui flinke schrammen op. De EHBO-kit van Marieke kwam dubbel en dwars van pas. Maandag kwamen we te laat op ons co-schap omdat de bus vertraging had.. Gelukkig vond dr. Reena dit helemaal niet erg.
Vorige week hebben we nog afgesproken met Marleen en Marieke, die hun co-schap lopen in Hospital KL. Het was erg grappig om bekenden aan de andere kant van de wereld te zien. Ze lopen hun co-schap in het ziekenhuis waar alle zorg gratis is, met als gevolg dat ze erg veel hele arme mensen zien. Waarschijnlijk gaan we volgende week nog een keer met hen afspreken.
Zoals mijn foto's al doen vermoeden, zijn we vorige week naar de fish spa geweest. Dit houdt in dat je met je voeten en onderbenen in een bad met vissen zit, die de dode huidcellen van je huid eten. De man van de fish spa had ons gewaarschuwd, we moesten de kleine vissen nemen. Zo dwars als we waren, namen we het bad met de grote vissen. In het begin vonden we het griezelig. Als je je voeten boven het water hield, kwamen de vissen al naar de oppervlakte om hun voedsel te verwelkomen. Toen we het idee van vissen hangend aan je been naar de achtergrond hadden geschoven gingen de voeten in het water. Het kietelde enorm. en af een toe schopte je in een relfex een vis weg. Er waren ook voeten die lekkerder gevonden werden dan anderen. Een man zat met wel 100 vissen aan zijn voeten. Mijn voeten werden middelmatig gescoord.
Vanmiddag zijn we iets eerder weggegaan van het co-schap om naar de Masjid Jamek te gaan. De moskee is namelijk alleen open tot 16 uur voor bezoekers. Daarna wordt er gebeden. We moesten een soort gewaad aan en kozen een paarse met een soort muts eraan. Achteraf gezien een foute keuze. We hebben ons rotgelachen over ons nieuwe uiterlijk en natuurlijk keken alle mannen in de moskee ook erg raar (het rare is dat er alleen maar mannen te zien zijn in de moskee). We leken wel lid van de Ku Klux Klan, maar dan de carnavalsvariant. Toen we een hoofddoek opdeden zag het er iets beter uit. Ik hoop dat Hugo het maar niets vindt;). Er was eigenlijk weinig te zien in de moskee, we mochten alleen maar rondom lopen en niet in het bidgedeelte. Wat overigens ook erg kaal was. Na een rondje gelopen te hebben, werden we bijna bekeerd door een man met de Koraan, die zinnen in het Arabisch met bijbehorende vertaling ging voorlezen. (niet gelukt) Zie foto.
Ik stop nu weer met schrijven, we gaan vanavond namelijk met de prof naar de stafbar!
Liefs Emma
- comments