Profile
Blog
Photos
Videos
Bolivia y Argentina:
a Paz, Oruro, Uyuni, Tupiza, Villazón , La Quiaca, Salta, La Rioja, Mendoza, Santiago de Chile
Hey! Daar ben ik weer met een verhaal over wat ik allemaal gedaan en meegemaakt heb afgelopen weken. Weer een heleboel mooie dingen gezien en leuke en interessante dingen meegemaakt!! Maar dat schrijf ik volgensmij elke keer...haha. Ik ben van Puno, Titicaca meer, in Peru (waar het vorige verhaal stopte volgensmij) door Bolivia gereisd, waar ik oa. de indrukwekkende en prachtige zoutvlaktes van Uyuni heb gezien, waarna ik door Argentinie zuidwaarts heb gereisd tot Mendoza, waarvanuit ik de grens over heb gestoken naar Santiago de Chile.
Na de Peruaanse-Boliviaanse grens over te hebben gestoken direct richting La Paz gereisd. Een enorme stad gebouwd in een vallei, waarover je mooie uitzichten krijgt als je langzaam naar beneden afdaalt en de stad inrijd. Volgensmij ook de hoogste (grote) stad ter wereld op iets van 3700 meter, en dat voel je als je door de steile straatjes loopt! De verschillen met Peru qua cultuur en mensen vond ik eerlijkgezegd niet erg schokkend, want hebben veel dezelfde gebruiken en hebben grofweg dezelfde oorsprong.Maar daardoor niet minder interessant en indrukwekkend!
Vanuit La Paz is het mogelijk de Camino de la muerte / Deathroad af te mauntainbiken, wat ik natuurlijk gedaan heb!! Bolivia heeft de titel voor ´the world´s most dangerous road´ verdient door op een hobbelig slingerend zanderig bergweggetje van soms amper 3m breed met afgronden van tientallen tot honderden meters verkeer te laten rijden in beide richtingen, inclusief vrachtwagens en bussen. De ruim 60km bergroute stijgt van ongeveer 1200 meter tot ruim 4600 meter en vormde een belangrijke toegangsroute richting La Paz, totdat er een nieuwe route werd gebouwd enkele jaren geleden. Gevolg was (voor de komst van de nieuwe route) gemiddeld 500 doden per jaar (bron was gids dus weet niet hoe betrouwbaar deze info is). Wij hadden het geluk dat de nieuwe route afgesloten was door werkzaamheden, waardoor er enerzijds veel meer verkeer op de deathroad reed dan normaal en anderzijds we de weg ook weer helemaal op moesten rijden! De weg naar boven deden we dan wel met een busje en niet met de fiets, maar voor mij was dit spannender en gevaarlijker dan naar beneden met de fiets.
De afdaling met mountainbike was geweldig, ondanks dat ons zicht in begin erg werd beperkt door mist en regen. Toen de mist een beetje wegtrok (of wij de wolk uit waren gefietst..) konden we genieten van de prachtige uitzichten die af en toe abrupt werden onderbroken als je bocht door kwam en werd geconfonteerd met een luid toeterende bus of vrachtwagen die vrijwel de gehele weg in beslag nam. Onderweg een heleboel kruisjes langs de weg, inclusief enkele voor toeristen die de mountainbike-tocht niet overleefd hebben.
Na het redelijk ontwikkelde en relatief welvarende La Paz veranderde het beeld van Bolivia in een meer onderontwikkeld ruraal landschap dat zichtbaar stukken armer was. En ook een stuk stoffiger en hobbeliger door het ontbreken van geasfalteerde wegen. Gelukkig was er een treinverbinding naar Uyuni die naast een wat comfortablere rit ook erg mooie uitzichten over het landschap gaf.
Vanuit Uyuni heb ik een geweldige 4-daagse tocht in een 4x4 gemaakt door de enorme zoutvlakte (Salar de Uyuni), vulkaan- en woestijnlandschappen, meerdere laguna´s met verschillende kleuren, lama´s, flamenco´s en andere dieren en uiteindelijk op ruim 5000 meter hoogte rokende geysers bezocht waar je de lava kon zien bubbelen. Dit lijkt misschien een toeristisch verkooppraatje, maar het is erg moeilijk niet enthiosiast over deze trip te schrijven, want was echt geweldig. Geweldig qua natuurlandschap dan, want 4 dagen met 8 personen (chauffeur, kok, 5 andere toeristen en ik) in een jeep door moeilijk begaanbaar terrein is alles behalve confortabel. Maar goed dat heb je er wel voor over.
Bovendien zorgde de auto en chaffeur vrijwel elke dag voor wat spanning en sensatieZo raakte de auto van de weg toen we in het donker een afslag aan het zoeken waren, waarna we allemaal snel uit de auto moesten, want de chauffeur was bang dat de auto om zou rollen (wat ie ook bijna deed). Na veel moeite kregen we de auto weer op de weg en konden we verder. Verderop kwamen we erechter dat de radiator lek was, waardoor een noodreparatie uit moest worden gevoerd en we om de zoveel tijd moesten stoppen om water bij te vullen. Een ochtend starte de auto niet en moesten we hem aanduwen, wat nogal zwaar was, want dit gebeurd op ruim 4000m en moesten de auto eerst een klein heuveltje op duwen... maar goed, gelukkig lukte het en starte de auto even later. Na een lekke band te hebben gekregen en de reserve erop te hebben gelegd ging ook deze lek. Geen probleem volgens de chauffeur, want zouden de band plakken. Na de band van wiel af te hebben gehaald en klaar waren om te plakken kwamen we erachter dat compressor niet werkte... We hadden het geluk dat tweede lekke band op stuk gebeurde waar meer jeeps voorbij kwamen en één van hun ons hun reserve wiel konden lenen. Want als dit de dag ervoor gebeurde bovenop de vulkaan in de schemer met ijskoude wind en niemand in de weide omtrek was het wat ongemakkelijk geweest. Laatste incident was een bijna botsing met electriciteitpaal. De chauffeur zag een wegwerkzaambordje te laat, drukte vol de rem in en al glijdend raakten we van de weg recht op een electiciteitspaal af... gelukkig kwam de chauffeur erachter dat als ie rem los liet dat ie kon sturen, waardoor we de paal op enkele centimers na konden ontwijken.
Maar goed dit was het allemaal waard, want wat een uitzichten, wat een landschappen en wat smaakt een ontbijtje en lunch buiten midden in de natuur lekker!
Sorry voor de nogal grote hoeveelheid fotos van deze trip, maar heb tot drie keer toe een selectie gemaakt en lukte me niet om er nog meer fotos uit te halen...
Vanuit Uyuni ben ik verder naar het zuiden gereisd waar ik in Villazón de grens heb overgestoken Argentinie in. De eerste stad die ik in Argentinie bezocht was Salta. Wat een enorme cultuurshock! Allereerst een comfortabele busreis (op enige blokkades na dan) in een goede bus over goede wegen, erna eenmaal in Salta aangekomen mooie en luxe winkels, nette restaurants, gezellige barretjes en terrasjes op pleinen… wat een verschil zo na Bolivia! Eerste wat ik natuurlijk gedaan heb was een grote hoeveelheid Argentijns vlees gegeten!!
Steden die ik verder heb aangedaan in Argentinie waren La Rioja en Mendoza. La Rioja erg saai en slechte ervaring omdat ik geen goedkope plek kon vinden om te verblijven. Alhoewel alles enorm duur lijkt na Bolivia… alles meer dan 2 keer zo duur (bussen zelfs wel 4 keer zo duur). Salta erg mooie stad volgens strak gridpatroon, netzoals Mendoza. Beide met veel groen en veel parkjes en pleintjes. Mendoza was echt heerlijk, erg mooi, van alle gemakken voorzien en veel te doen. Toch blijven voor mij Colombia, Ecuador, Peru en Bolivia veel uitdagendere landen en interessantere bestemmingen dan Argentinie en Chile (van wat ik nu gezien heb dan….). Reden hiervoor is dat Argentinie en Chile veel europeser is en je af en toe het idee hebt dat je in europa bent. Daardoor niet minder mooi en interessant allemaal, maargoed miste beetje het zuidamerika gevoel.
Vanuit Mendoza het nationale natuurpark Aconcagua bezocht, waarin de hoogste berg van Noord- en Zuidamrika (volgensmij naast de Himalaya de hoogste ter wereld) ligt met bijna 7000m. De berg jammergenoeg niet opgeklommen (kost nogal veel inspanning en een hoop tijd en geld), maar een dag in het park rondlopen zeker de moeite waard en erg mooi.
Na Mendoza een beetje te hebben verkend de bus gepakt naar Santiago de Chile. Een erg mooie route door een prachtig berglandschap (route gaat langs parque Aconcagua). Santiago heeft meerder mooie en intressante plekken om te bezoeken, waaronder enkele heuvels met mooie uitzichtpunten. Hiervanuit is de dike smog die boven de stad hangt ook goed te zien, de omliggende Bergen zijn vrijwel niet zichtbaar door de smog.
Vanuit Santiago had ik een vlucht naar Colombia, waar ik nu ben, weer bij Carolina. Blijf hier tot eind april, waarna ik weer terug vlieg naar Santiago, waarvanuit ik verder reis door Chile en Argentinie.
Lang verhaal geworden en een hoop fotos (3 mapjes…), maar nogal veel te vertellen en veel moeitemet selectie maken van fotos…
Groetjes bas!
- comments
Marie-José Hej Bas. Wat een verhaal! Ben blij dat ik pas achteraf hoor van je mountainbike'tochtje' ! En weer heel veel mooie foto's! Geniet nog maar van de rest van je reis!!!
Bob Hey Bas, wat een verhaal weer! Echt super om te lezen! Foto's zijn echt super gaaf. Heel veel plezier nog en ik blijf je volgen. Groetjes, Bob
kirsten Mooie foto's zeg. Volgens mij kan een mens amper zoveel pech hebben met een jeep, echt idioot! Veel plezier weer in Colombia!
Suus Nondedju, Bassie.. Wat een leven heb jij, nog steeds jaloers hier.. Ben je nog wel van plan ooit terug te komen? x
Guus Bastiaan! Coño, wat een avonturen zeg..en dat terwijl hier in Eindhoven het dak er ook af gaat met zekere regelmaat. Gisteren nog met de polo bijna tegen een boterbloempje gereden en toen ik wilde bellen zag ik dat de accu van mijn telefoon leeg was. Gelukkig had ik een oplader in de waoge liggen, anders had ik zomaar 's de nacht door moeten brengen in het van de mensheid afgekeerde Nuenen moeten doorbrengen ;-) Veel plezier nog jongen, groet Guus
Guus Bastiaan! Coño, wat een avonturen zeg..en dat terwijl hier in Eindhoven het dak er ook af gaat met zekere regelmaat. Gisteren nog met de polo bijna tegen een boterbloempje gereden en toen ik wilde bellen zag ik dat de accu van mijn telefoon leeg was. Gelukkig had ik een oplader in de waoge liggen, anders had ik zomaar 's de nacht door moeten brengen in het van de mensheid afgekeerde Nuenen ;-) Veel plezier nog jongen, groet Guus