Profile
Blog
Photos
Videos
HOLAAA!!
na een lange tijd weer een verhaal van mij uit Zuid Amerika, nu vanuit Puno, Peru. Veel gedaan en veel gezien, en me erg goed vermaakt! begin maar gewoon waar ik vorige keer was gebleven, namelijk Lima. Vanuit Lima zuidelijk gereisd naar Huacachina, een oasis in een woestijnlandschap dichtbij de stad Ica, dat weer dicht bij Pisco ligt, dat in 2008 hard getroffen is door aardbeving en nog steeds half in puin ligt door te weinig overheidssteun. Huacachina echt een party-oasis vol met toeristen, maar wel erg leuk en ontspannend. Is niet meer dan een meer met daaromheen hotels, hostels, bars en restaurants dat allemaal omgeven wordt een prachtig zandduinlandschap. Leukste om daar te doen is dan ook met sandbuggy door de duinen te scheuren, springend over de duintoppen en af en toe te stoppen om te sandboarden. Sandboarden erg leuk, lijkt erg op snowboarden, maar dan in ff iets warmere omgeving en is stuk zwaarder en vermoeiender (veel meer weerstand dan met snowboard). Vanuit Huacachina een wijntoer gedaan in Ica (waar ze veel wijn en pisco, nationale drankje, produceren), wat uiteindelijk uitdraaide op 5 min met blote voeten druiven platstampen, korte uitleg hoe het werkt allemaal en toen naar plek waar ze de wijn opslaan, waar een soort van disco aan vast is gebouwd waar iedereen de net opgeslagen wijn (wijn van enkele dagen oud) aan het opdrinken is uit grote plasctic flessen. Zo wij dus ook:)
Verder in die regio de Islas Ballestas bezocht, enkele eilandjes vol met pelikanen, zeeleeuwen, pinguins en nog een hoop andere dieren waar ik de naam niet van weet. Supermooi om te zien allemaal, en wat een herrie die beesten maken en maar niet te spreken over de hoeveelheid stront die ze produceren. Wat trouwens een hoop geld waard is en meerdere conflicten/oorlogen over zijn geweest. De aardebing in Chile is waarschijnlijk veel in nieuws geweest? Ik zou dag erna naar deze eilanden gaan, reis van 1,5 uur in busje naar visserdorpje gereden waarvanuit boot zou vertekken. Eenmaal aangekomen kwamen we erachter dat nacht ervoor aardbeving in Chile was geweest waardoor de zee een klein beetje het dorpje in was getreden en de zee erg onrustig was (Islas Ballestas namelijk vrij zuidelijk in Peru). Konden dus niet gaan, gelukkig dag erna mochten de boten wel gaan, dus gelukkig alsnog kunnen gaan.
Vanuit Huacachina naar Nazca gegaan, waar allerlei lijnen op de grond allerlei dieren voorstellen, de Nazca-lines. Ik ging eigenlijk niet voor de lijnen naar Nazca, maar voor El Cerro Blanco, de hoogste (meer dan 2000m) zandduin ter wereld (tenminste dat zegge ze). Die wilde ik af sandboarden natuurlijk!! was uiteindelijk erg zwaar, want moest een heel groot gedeelte te voet doen. Vertrokken (ik en mijn personal guide) om 3 uur snachts (zonsopgang kunnen zien!). In totaal ongeveer uurtje boarden en iets van 7 uur lopen en uurtje autorit.... maar was wel de moeite waard. Vliegtuigrit om de Nazca-lines te zien was ik toch al niet van plan om te doen, maar enkele dagen voordat ik er was vliegtuig neergestort, 8 toeristen dood en piloot.... niet zo mooi dus. Lijkt wel of ik beetje rampen en ongelukken nareis... Eerst kleine vulkaanuitbarsting in Ecuador, toen Cusco onderstroomd door hevige regenval, toen aardbeving Chile en dus het neerstorten van vliegtuigje.... hoop dat dat dan maar het laatste is wat op mn pad komt!!
Na kapot te zijn van sandboardtrip, en na de rest van de middag biertjes te hebben gedronken met de gids en zijn vrienden, de nachtbus ingestapt naar Arequipa, erg mooie stad met mooi koloniaal centrum en stad wordt omgeven door verschillende vulkanen, waaronder enkele van meer dan 6000m! Centrum overvol met reisbureaus die verschillende tours aanbieden, waaronder El Cañon del Colca, een van de diepste canoyings ter wereld (meer dan 4000m...maarja ik vraag me dan af vanwaar ze dat meten..??) Maar goed, deel van deze Cañon del Colca gelopen met een spaans meisje die ik Nazca had ontmoet. Op onze eigen houtje want wilde beide niet met tour gaan. Supermooie wandeltocht, hoewel wel erg vermoeiend, namelijk veel stijgen en dalen! Nacht in dal blijven slapen in een of ander rieten hutje en dag erna weer terug naar Arequipa.
En dan komen we aan in Puno, waar ik nu nog steeds ben. Hoewel ik eigenlijk al verder wilde zijn, maar ben enkele dagen geleden nogal ziek geworden, waardoor ik niet verder kon reizen. Nu weer stuk beter na bezoek aan ziekenhuis (ook een hele ervaring dat ziekenhuis!) en nu antibiotica aan t slikken. Puno ligt aan het hoogst bevaarbare meer ter wereld (3800m), TitiCaca. Het meer ligt voor de helft in Bolivia en andere helft in Peru en is nogal erg groot. Het heeft meerdere eilandjes, waar op de meeste de bevolking nog steeds volgens oude tradities leven en hun cultuur in stand houden. Ik heb (weer met spaanse meisje) twee eilanden bezocht. Las Islas Flotantes, artificiele eilanden gebouwd erg lang geleden met stro en een andere soort modder-stro-massa. Deze worden nog steeds bewoont en onderhouden door hun traditionele bevolking. Andere eiland dat we bezocht hebben en ook zijn blijven slapen is Taquile. Een eiland met ongeveer 2000 inwoners, die dus nog steeds volgensmij traditionele gewoontes leven en kleden (allemaal vrolijke kleurtjes!). Contact met hun was wel beetje moeilijk, want zijn nogal erg gesloten en velen spreken slecht spaans, spreken daar namelijk quechua. Supermooi eiland met rondom geweldige uitzichten en strand op meer dan 3800m!! is dan wel een meer, maar zover t oog rijkt is er water, dus lijkt net zee. Verder weer een supermooie zonsondergang gezien, een enorme hoeveelheid sterren en een geweldige zonsopgang. Mooie van Taquile is dat er alleen toeristen rondlopen tussen 10.00 en 14.00 ongeveer, want dat zijn de uren dat de tours er langs komen. Er zijn tours die nacht op een eiland slapen, maar niet op Taquile. De enige toeristen die er rondlopen voor en na deze tijden zijn dus de mensen die op eigen houtje gaan, zoals wij dus ook gedaan hadden. Bovendien weet je zo zeker dat je geld bij de eilandbevolking terecht komt.
Zo dat was ff kort een samenvatting van wat ik afgelopen tijd heb gedaan. Nu naar Bolivia. Meer genoten van zuiden van Peru dan noorden en Lima, ook natuurlijk omdat ik niet veel heb gezien in noorden en dat grote steden meestal minder aangenaam zijn en de mensen minder vriendelijk. Maar had echt het idee dat de peruanen die hier in het zuiden wonen en in de bergen stukken vriendelijk en openhartiger zijn dan in het noorden. Hoewel ze zeggen dat de peruanen die in de bergen wonen meer gesloten zijn... maarja ik niks van gemerkt!! Oke, heb nog veel meer te vertellen, maar laat het hier maar bij.
groetjes bas
- comments
theo ha Bas, ik heb al dagen uitgekeken naar bericht van je avonturen in z-amerika. ik dacht nu moet er toch wel zo ongeveer wat komen, en zie een heel verhaal vol interessante details, wat een ervaring!! nu ga ik gauw de fotoos bekijken. maak het goed!!
Bob Hey Bas, weer met veel interesse je verhaal gelezen. Wat heb jij al een mooie dingen gezien zeg. Probeer me er een voorstelling van te maken, moet echt super gaaf zijn. Was even bang dat je al in Chili zat en getroffen was door de aardbeving, maar gelukkig is dat niet het geval. Heel veel plezier nog en ik kijk uit naar je volgende verhaal! Groetjes, ook van Rianne en Thijs. Bob
Marie-José Hoy Bas. Wat heb je weer veel beleeft. Je hebt op het hoogste meer gevaren en door de diepste kloof gelopen op de hoogste vulkaan gelopen...... Wat een mooie foto's van de dieren op dat eiland. Lijkt wel wat op de Galapogos-eilanden! Verheug me al op het volgende verhaal en de volgende foto's!!!