Ondanks de mogelijkheid om gewoon uit te slapen zat er dat toch niet in…daar had de biologische klok geen zin in en om 5h was ik klaarwakker…de tijd dan maar doorgebracht met wat mailwisseling bijhouden en aftellen en wachten tot het ontbijt opende om 7h. Daar werd meteen weer duidelijk waar het in Vegas om draait; big, bigger, biggest…een overdaad van jewelste. Steak bij het ontbijt, dat is er toch nét over. Na het eten met volle moed richting strip om een dagje stevig te stappen. Maar zelfs rond 7h30 was het al puffen van het moment de deuren van het hotel achter me dicht vielen, en daarmee ook de airco verdween. De warmte valt hier letterlijk op je. In Amerika loopt er een reality reeks, die ook via een digitaal kanaal in België te zien is: 'Pawn Stars' - een pandjesshop gerund door de baas (uiteraard), samen met zijn vader en zoon. Drie generaties dus - aangevuld met het 'onhandige hulpje'. De shop ligt op de Las Vegas Boulevard en ik wou wel eens zien hoe dat er in het echt uit zag. De shop is 24h open en om 8h30 was het er al bijhoorlijk druk. Helaas was geen van de vier hoofdpersonages aanwezig, maar ik denk dat ze nog amper te vinden zijn daar…het zijn haast wereldsterren in de USA geworden en meer dan de helft van de shop bestaat uit merchandise waar ze zelf op staan te pronken. Later op de dag reed ik er terug langs, en toen stond er zelfs een flinke rij aan te schuiven om binnen te kunnen. Na de 'Pawn Stars' wandelde ik terug richting strip maar ondanks dat we nog steeds in de ochtend waren, was de hitte al niet meer te doen. Ook de afstanden had ik (weeral) onderschat…je ziet het gebouw liggen waar je naar toe wil, maar in werkelijkheid ligt het steeds verder dan verwacht. Zo kon ik de dag (en morgen) niet doorkomen, dus besloot ik om een auto te gaan huren…airco en sneller op de plek! En al snel werd duidelijk dat dat een goede beslissing was J. Even naar het Hilton hotel gereden, dat eerder het International Hotel was en sinds kort eigenlijk omgevormd is tot het LVH (Las Vegas Hotel). Dit is de plek waar Elvis meer dan 800 concerten gaf. Hij wordt blijvend herinnerd met een standbeeld aan de ingang, maar voor de rest blijft er weinig tot niets over van deze glorieperiode. Daarna wat rondgereden op de strip en de kans genomen om wat dingen te bekijken die ik tijdens mijn vorige bezoeken niet aandeed. Zo is er de 'Siegfried and Roys Secret Garden', een mini-dierentuin waar de beroemde witte tijgers van deze illusionisten verblijven. Dit was het warmste moment van de dag, en om dat te illustreren: oop een bepaald moment kwam er een melding op het fototoestel dat het apparaat afgekoeld moest worden, door oververhitting werkte het niet meer. Een tijdje latere was dat opgelost. In de namiddag kregen de reizigers de optie aangeboden om te gaan dineren in het Hard Rock Café met Loane Parker, de weduwe van Elvis' manager Colonel Parker. Enkele jaren geleden bezocht ik haar al bij haar thuis in Vegas, dus nu was de kans ideaal om even een goede dag te gaan zeggen. Dan was het tijd om even terug naar het hotel te gaan om wat op te frissen, want in Las Vegas is naast het gokken (waar ik overigens geen cent aan spendeer) de entertainment industrie een belangrijke factor. Lang op voorhand hadden we met enkele personen afgesproken om naar het concert van Celine Dion te gaan, op dit moment de grootste naam die er optreedt. Het is niet meteen mijn favoriete muziekvoorkeur, maar het 'hoort' gewoon bij een bezoek aan Vegas. Het moet gezegd worden, een TOP productie. Er kunnen 4100 mensen in het Colosseum theater dat deel uitmaakt van 'Caesars Palace' en zoals de naam het doet vermoeden gebaseerd is om het Romeinse bouwwerk. Ik was verheugd toen ik m'n plaats aangewezen kreeg…op amper 20m van het podium is wel een luxe plaats in deze arena. Een 30-koppig orkest zorgde voor een super begeleiding en de klank was van een zelden gehoorde kwaliteit, net zoals de belichting van een zelden geziene kwaliteit is. En Celine Dion is in haar genre gewoon super. Dat het niet ieders genre is kan best zijn, maar haar vocale kwaliteiten zijn toch verbazend. De controle bij het binnengaan van het theater leek strenger dan die in het Witte Huis…door een metaaldetector, tassen werden gecontroleerd en alle camera's werden in bewaring genomen tot na de voorstelling. Ik ben heel eerlijk geweest en heb tegen de security gezegd dat ik een camera bijhad, nog voor ze mijn tas controleerden, dus verzochten ze mij om hem in bewaring te geven. Door een klein afleidingsmanoeuvre is m'n camera toch mee binnengegaan, en op het laatste kriebelde het toch om snel een fotootje als aandenken te nemen J. Het was een lange dag (weeral) en ondanks de huurwagen, beginnen de eerste blaren toch al op m'n voeten te komen :s:s. Ah ja,…betreft eten heb ik het enkel over het ontbijt gehad, de rest van de dag heb ik ook niets meer gegeten. Niet dat ik zo overdreven heb tijdens het ontbijt, maar door de warmte heb ik gewoon geen honger. Wel ruim 4 liter water gedronken. Nadeel van zo vroeg wakker te worden is dat de vermoeidheid ook weer vroeg toeslaat… het is net voorbij 22h, en als deze stad begint te leven, ben ik klaar om te gaan slapen. Morgen staat er (hopelijk) iets tofs op het programma, maar dat zien we dan wel weer…